ล้วนแต่เป็นปัญหา ที่ตอบได้ด้วยธรรมะข้อหนึ่ง

พระพุทธเจ้าแสดงธรรมที่มีประโยชน์เยอะแยะมากมาย แต่ที่เหมาะกับเรื่องนี้มากที่สุดคือ เรื่อง ธนูสองดอก

ท่านบอกว่าคนส่วนมากจะเจอ ธนูสองดอก

ดอกแรกคือ ปัญหาสารพัด สอบตก เกรดต่ำ ทำการบ้านไม่ทัน เพื่อนไม่ทัก อกหัก รักเน่า เหงาใจ ไปจนถึงเจ็บป่วยทางร่างกาย ท่านบอกว่า เรื่องพวกนี้ ล้วนแต่อยู่นอกเหนือ การควบคุมบังคับของเรา เราห้ามไม่ได้ สั่งไม่ได้ตามที่ใจเราชอบ มีเหตุปัจจัยเมื่อไหร่ ก็ยากที่จะเลี่ยง ยังไงก็โดน ท่านจึงเรียกว่า เป็น ธนูดอกที่หนึ่ง

ดอกแรกนี้ จะทะลึ่งไปปักเข่า ปักขา ปักสะโพกโยกย้าย ซ้ายขวา ก็ตามที ถ้ามัวแต่คร่ำครวญ ถามคนรอบข้าง ไปจนถึงศาลพระภูมิเจ้าที่ ว่า .. .. .. ทำไม ๆ ๆ ๆ ๆ .. ทำไมต้องเป็นตู นั่นแหละ เราโดน ธนูดอกที่สองแล้ว

แต่ถ้ามีสติ มีปัญญาสักหน่อย รถจะติด ฝนจะตก แดดจะออก ไส้กรอกจะบูด คนจะพูดเหน็บ เห็บจะคลาน คนข้างบ้านจะแช่ง จะมีใครนินทา ด่าว่า กล่าวโทษเรายังไง เราทำอะไร ไม่ได้นะครับ นั่งบ่นไปก็เท่านั้น เครียดไปก็เสียเวลาปล่าว ๆ ที่ทำได้คือ หาเหตุใหม่ที่ดี มีสติรับรู้ความจริง เข้าใจ และ ยอมรับ ให้ได้ว่า มันเป็นเรื่องปกติ เป็นธรรมดาของชีวิตแหละ จะคน หรือ หมาแมวที่ไหน ก็มีปัญหาของตัวเองกันทั้งนั้น

สมัยพุทธกาล เคยมีหญิงคนหนึ่ง ชื่อ นางกิสาโคตมี อ่านว่า กิสาโคตะมี ไม่ใช่ โคตมี ที่แปลว่า มีเยอะมาก ไม่ใช่นะครับ นางเป็นลูกเศรษฐีตกยาก ต่อมาก็ได้แต่งงานกับลูกเศรษฐี ชีวิตเคยรวย แล้วกลายเป็นจน จน ๆ อยู่ก็กลับมารวย

วันหนึ่งลูกชายเธอป่วยตาย ทีนี้ในชีวิตเธอเพิ่งจะมีลูกคนแรก จึงรับไม่ได้ว่า คนที่เธอรักที่สุดในชีวิต ต้องมาตายจากไป เลยเที่ยวอุ้มลูกไปหาหมอทุกคนในเมืองให้ช่วยรักษา

ซึ่งก็แน่ล่ะ ไม่มีใครรักษาคนที่ตายแล้วให้ฟื้นได้ แต่เห็นเธออุ้มศพลูก เดินร้องไห้ขี้มูกโป่งไปทั่วเมือง ก็มีคนสงสารช่วยแนะนำว่า คนเดียวที่มีโอกาส จะช่วยเธอได้ คือ พระพุทธเจ้า ลองไปหาท่านดู นางก็รีบไปเฝ้าพระพุทธเจ้า อุ้มลูกไปวางแล้ว กราบ ๆ ๆ ๆ อ้อนวอนขอให้ช่วยคืนชีวิต ให้ลูกของนาง

พระพุทธเจ้า ท่านเป็นครูที่ประเสริฐ ของเทวดา และ มนุษย์ ท่านรู้ว่าพูดอย่างเดียว นางก็คงไม่ฟัง เลยใช้วิธีบอกว่า ท่านจะช่วย แต่นางต้องไปหาของสิ่งหนึ่ง มาให้ตถาคตก่อน นั่นคือ เมล็ดพันธุ์ผักกาด ซึ่งสมัยก่อนเป็นของสามัญหาไม่ยาก แต่ต้องเป็นเมล็ดพันธุ์ที่มาจาก

บ้านที่ไม่เคยมีใครตายเลยเท่านั้น จะญาติพี่น้อง พ่อแม่ ตายาย ลูกชายลูกสะใภ้ ใครก็ไม่ได้

นางกิสาโคตมี ได้ฟังปุ๊บ ความที่ไม่มีสติ คิดจะช่วยลูก ก็วิ่งแจ้นออกไปหา เมล็ดพันธุ์ผักกาดที่ว่า ทันที จากทีละบ้าน ๆ ไปจนทั่วเมือง ก็พบว่า ไม่มีบ้านไหนเลย ที่ไม่เคยมีคนตาย ไม่มีบ้านไหนเลย ที่ไม่เจอกับการพลัดพราก สูญเสียคนที่รัก .. .. .. ไม่มีเลย

ดังนั้นนางก็เริ่มเข้าใจ .. .. ... ได้สติ แล้วก็กลับมาเฝ้าพระพุทธเจ้า ด้วยใจที่สงบลง พระพุทธเจ้าก็สอน จนนางได้เป็นพระโสดาบัน แล้วออกบวช ไม่นานพระกิสาโคตมีเถรี ก็ได้บรรลุเป็นพระอรหันต์

ฉะนั้น สติ หนึ่ง ปัญญา หนึ่ง สำคัญนะครับ

เพราะเราไม่รู้ว่า

ทุกข์อันไหนจะมาถึงเรา เมื่อไหร่ เวลาไหน

ทุกข์นี่ เขาไม่แคร์สื่อ ไม่ถือมารยาทนะ

นึกอยากมาเมื่อไหร่ เขาก็มา

แต่อย่างน้อย ถ้ามี สติ มี ปัญญา พอเข้าใจ

ยอมรับการสูญเสีย การพลัดพรากจากคนที่รัก

การเจอสิ่งที่ไม่ชอบ ไม่พอใจได้

แบบนี้ ก็จะไม่มีธนูดอกที่สอง .. ..