ผาลาดตะวันรอน ณ เชียงใหม่

................คืนนี้ อาจจะดึกมากแล้ว แต่ก็ยังไม่อาจจะข่มตาให้หัลบลงได้ ในความเงียบเหงาที่มาเยือน อดีตที่ผ่าน มักผุดพรายขึ้นมาในห้วงนึกเสมอ ดูเหมือนว่า ถ้อยคำหนึ่งพลันผุดพรายขึ้นมาในห้วงนึก

................ "ผาลาดตะวันรอน"
.................ใช่สิน่ะ คำนี้ หากเพียงใครที่ไม่รู้จัก แต่ก็คงนึกรักในใจและเคลิ้มฝันถึงถิ่นที่ใดสักแห่งหนึ่ง ตามแต่จินตนาการของแต่ละคนจะจินตนาการไป เพราะชื่อก็ชวนให้คิดฝันแล้ว แต่ถ้าหากใครที่ได้สัมผัส ณ สถานที่ซึ่งเรียกว่า "ผาลาดตะวันรอน" ความรู้สึกนั้น แม้จากมาก็คงจะยังคุกรุ่นอยู่ในความรู้สึก ไม่ว่าจะสัมผัสมานานหรือไม่ก็ตาม

.................ความทรงจำของผู้คน ไม่ว่าผ่านจะนานแสนนาน หรือว่าเพิ่งจะผ่านพ้นไปไม่นานนัก ย่อมมีคุณค่าในความรู้สึกของแต่ละคนไม่ต่างกันนัก เพียงแต่จะต่างกันก็คือความลึกซึ้งตรึงตราใจมากน้อยกว่ากันเท่านั้นเอง

................"ผาลาดตะวันรอน" ในความทรงจำของผม แม้นานมากแล้วที่จากมา และไม่รู้ว่า"ผาลาดตะวันรอน"ยังคงอยู่หรือไม่ในปัจจุบัน แต่มันยังคงงดงามเปี่ยมคุณค่าและความหมายอยู่เสมอ ในบางเวลา เหมือนว่าสถานที่แห่งนั้น เพิ่งจะจากมาในตอนหัวค่ำ และร่ำไรหาจวบจนยามดึกดื่น

..................ผ่านมานานหลายปีแล้ว "ผาลาดตะวันรอน" ยังคงย้อนมาในความฝัน ในวันที่ใครคนหนึ่งอยู่เคียงข้าง และเราได้นั่งเคียงคู่กัน ณ "ผาลาดตะวันรอน" อันเป็นร้านอาหารแห่งที่อยู่บนเชิงเขา ใกล้ๆกับมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ในบรรยากาศที่แวดล้อมด้วยธรรมชาติ ขับกล่อมด้วยดนตรีในแบบฉบับของล้านนาวงหนึ่ง

..................ณ เวลานั้น ได้สบตากับประกายดวงตาอันงดงามของใครคนหนึ่งที่ทอประกายราวกับน้ำค้างยามต้องแสงตะวันทั้งยามเช้าและก่อนอัสดง เหมือนกับว่า โลกนี้มีเพียงสองคน และบรรยากาศที่เป็นธรรมชาติราวกับแดนสวรรค์ ดนตรีที่มีท่วงทำนองของล้านนา เนิบช้า แต่ไพเราะสะท้อนความเรียบง่ายและเยือกเย็นแห่งถิ่นล้านนา เช่นเดียวกับใครคนนั้นที่นั่งอยู่ข้างข้าง คือหญิงสาวชาวล้านนาโดยแท้ ที่ทั้งอ่อนหวานและงดงามทั้งกายและวาจา ชวนหลงใหลใฝ่ฝัน


..................... เป็นห้วงเวลาหนึ่งที่ไม่อาจลืมลืมชั่วนิรันดร์ เป็นทั้งความจริงและความฝันที่งดงาม ณ เวลานัน้ คือความจริง แต่ ณ เวลานี้เป็นเพียงความฝันฉากหนึ่งของชีวิต

...................... แต่ก็ขอบคุณวันเวลา อย่างน้อยก็ยังมีภาพฝัน ณ ที่แห่งนั้น ให้หวนถึง การที่ใครสักคนมีสิ่งใดหรือสถานที่ใดที่งดงามในความทรงจำให้หวนถึงก็นับว่าเป็นความโชคดีอย่างหนึ่งในชีวิตแล้ว แม้ว่าจะเจือปนอยู่ด้วยความโหยหาอาลัย

.......................ได้แต่หวังว่า สักวัน จะกลับไปเยือนอีกสักครั้ง แม้ว่าจะไม่เหมือนเดิม ทั้งเวลา และความรู้สึก

...................... แต่เมื่อคิดใคร่ครวญถึงชื่อสถานที่แห่งนั้น มันก็บ่งบอกความเศร้าาอยู่ลึกล้ำ "ผาลาดตะวันรอน"

......................โอ้ ช่างเป็นสถานที่งดงามและแฝงความเศร้าอยู่อย่างลึกล้ำ

......................กระนั้นก็ตาม ยังคงจดจำ ณ เวลาหนึ่งที่ "ผาลาดตะวันรอน"

--------------------------
ขอบคุณวันเวลาที่งดงามเหล่านั้น
๒๔ มิถุนายน ๒๕๕๔

Create Date : 25 มิถุนายน 2554		3 comments
Last Update : 28 มิถุนายน 2554 1:29:28 น.
Counter : 1013 Pageviews.
Share Tweet