Group Blog
 
<<
มกราคม 2555
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
15 มกราคม 2555
 
All Blogs
 
รำลึกถึงซึ้งค่าครู



ครูคือผู้ชี้ทางสว่างไสว
จำใส่ใจให้ลึกซึ้งถึงภพหน้า
แม้แต่วันเดือนปีที่ผ่านมา
ควรสักคราหรือศิษย์คิดลืมลง


ฉลาดล้ำเพียงใดในวันนี้
ครูล้วนมีส่วนเสริมให้อย่าได้หลง
สรรพ์วิชาความรู้ใดใครทะนง
ครูบรรจงสั่งสอนศิษย์เลิศวิชชา


ความสำเร็จทั้งมวลล้วนครูนี้
ช่วยบ่งชี้ปูแนวทางวันข้างหน้า
บ่มเพาะให้ก่อนก้าวไปในมรรคา
เพื่อเติมต่อปรารถนาฐานะตน


ศิษย์ทั้งมวลขอคารวะ ณ ครานี้
ครูผู้ที่ดั่งไฟพร่างสว่างหน
ในกลางห้วงดวงจิตศิษย์ทุกคน
ไม่มืดมนมีความรู้คู่ปัญญา


ให้อะไรหรือเล่าเท่าความรู้
ดั่งที่ครูผู้ให้ความเลิศล้ำค่า
แม้ทรัพย์สินอื่นใดไร้ราคา
เมื่อนำมาเปรียบความรู้เชิดชูตน


ความสำเร็จใดใดในชีวิต
ล้วนลิขิตเองได้ในทุกหน
เมื่อมีความลึกรู้อยู่ทุกคน
ย่อมคิดค้นหนทางสว่างไป



โอ้บุญคุณครูที่รักประจักษ์แล้ว
ดั่งดวงแก้วส่องทางสว่างให้
แม้ในมืดยังสว่างกระจ่างใจ
ควรหรือใครไม่คิดถึงซึ้งค่าครู.




เกรียงไกร หัวบุญศาล
๑๑ มกราคม ๒๕๕๕



.............เมื่อวันที่๑๑ มกราคมที่ผ่านมา เพื่อนร่วมห้องคนหนึ่งสมัยเรียนอยู่มัธยมศึกษาในจังหวัดบ้านเกิดซึ่งปัจจุบันเป็นครู ได้ส่งอีเมล์เข้ามา บอกว่าอยากจะได้คำกลอนเกี่ยวกับวันครู ตอนแรกไม่รู้ว่าจะเขียนในมุมมองไหนดี เพราะการเขียนอะไรที่เป็นการประกวด หรือข้อกำหนดหัวข้อมา ผมมักจะเขียนไม่ออก มันเกร็งอย่างไรไม่รู้ ในที่สุดจึงตอบเพื่อไปว่า ขอเขียนตามมุมมองของตัวเองก็แล้วกัน

.............เพื่อนบอกว่าจะส่งให้คุณครูที่เคยสอนอยู่ที่โรงเรียนเดิม ซึ่งมีคุณครูท่านหนึ่งที่ยังสอนหนังสืออยู่ที่นั่น หากนับเวลาตั้งแต่ปี ๒๕๓๑ ที่ก้าวผ่านพ้นจากประตูโรงเรียน รวมเวลาถึง ๒๔ ปีแล้วที่จบจากโรงเรียนมัธยมศึกษาที่บ้านเกิด

...............เมื่อนึกทบทวนดู วันเวลามันช่างผ่านไปอย่างรวดเร็วนัก เท่าที่ทราบข่าวของเพื่อนๆร่วมห้อง มีเพื่อนร่วมห้องจากโลกนี้ไปแล้วหลายคน เพื่อนคนหนึ่งเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก เคยถามถึงความฝันของกันและกันขณะเรียนอยู่ชั้นปีสุดท้าย ความฝันของเพื่อนคนนั้นช่างงดงาม เขาอยากเรียนต่อและเป็นครูสอนหนังสือ ใช้ชีวิตที่สงบๆ อยากมีมุมที่อยากเขียนเรื่องราว แต่เขาจากไปขณะที่จบชั้นมัธยมศึกษาไม่นาน และเขาก็ยังไม่ได้เรียนต่อเพราะฐานะทางบ้านไม่อำนวย เช่นเดียวกับผมที่ยังไม่ได้เรียนต่อ ต้องใช้เวลาถึง ๓ ปี กว่าจะทำงานและเริ่มเรียนต่อ

..............ทุกคนต่างก็มีความฝัน ครูคือผู้ประสิทธิ์วิชาให้ ไม่ว่าลูกศิษย์จะก้าวไปสู่ความสำเร็จของชีวิตในจุดไหนก็ตาม

..............คำพูดของครูคนหนึ่งซึ่งผมยังจำได้ดี คุณครูคนนั้นคือคุณครูพิมลรัตน์ (แต่จำนามสกุลของท่านไม่ได้แล้ว)ซึ่งเป็นครูประจำชั้นของผมในชั้น ม.๖ วันนั้นใกล้สอบเทอมสุดท้ายหรือว่าระหว่างสอบเทอมสุดท้ายผมก็ไม่แน่ใจ คุณครูได้เดินเขามาพูดกับผมขณะที่ผมกำลังนั่งอยู่คนเดียวในช่วงพักระหว่างวัน คุณครูพิมลรัตน์นั่งพูดกับผมที่โต๊ะเรียนสองต่อสองว่า ให้ผมสู้ และหาหนทางเรียนหนังสือต่อไปให้ได้ อย่าท้อแท้ ผมตอบคุณครูไปว่า ผมคงเรียนต่อไม่ได้ เพราะทางบ้านผมคงไม่มีเงินส่งให้เรียน แต่ครูบอกว่า การเรียนนั้นเรียนที่ไหนก็ได้ ขอให้เรียนให้จบ ความรู้จะนำไปสู่อนาคตที่ดี

...............ผมซึ้งในน้ำใจของคุณครูพิมลรัตน์จนตื้นตันใจ ก่อนคุณครูจะลุกเดินไป คุณครูยังบอกว่า ขอให้เข้มแข็ง ความจริงแล้ว ในความคิดผมในขณะที่เรียนอยู่มัธยมนั้นผมคิดอยู่เสมอว่าจะต้องหาโอกาสเรียนให้ได้ แต่เมื่อคุณครูพิมลรัตน์เข้ามาพูดให้กำลังใจนั้น ทำให้มีพลังขึ้นมากมาย

................การที่เพื่อนส่งอีเมล์มา ทำให้ผมได้ระลึกถึงวันเก่าๆ ซึ่งมีเรื่องราวมากมายที่ไม่อาจจะบรรยายได้หมด และได้ระลึกถึงคุณครูที่เคยสอน

................จึงได้เขียนถึงคุณของคุณครูทุกๆท่านที่ได้ประสิทธิ์ประสาทวิชาให้เนื่องในโอกาสวันครูในวันที่ ๑๖ มกราคม ปีนี้ โดยได้นำมาลงไว้ ณ ที่นี้ด้วย ดังนี้






Create Date : 15 มกราคม 2555
Last Update : 19 มกราคม 2555 14:11:26 น. 2 comments
Counter : 1014 Pageviews.

 
เค้าแต่งกลอนเก่งตั้งแต่สมัยมัธยมนี่เองเนอะ


โดย: r_sriket IP: 182.53.140.103 วันที่: 17 มกราคม 2555 เวลา:19:20:34 น.  

 
อ่านแล้วขอชื่นชมค่ะคุณเกรียงไกร

เป็นยังไงบ้างคะ หวังว่าคงสบายดีนะคะ

อ๊ะยิ้มหวานๆ ค่ะ


โดย: pataree วันที่: 20 มกราคม 2555 เวลา:19:43:33 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

huaboonsan
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]





.....มีความฝันเป็นเรือ
ล่องลอยไปในทะเล
แห่งกาลเวลา............

Friends' blogs
[Add huaboonsan's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.