โดย มนูญ มุกข์ประดิษฐ์

 …… พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เสด็จพระราชดำเนินด้วยพระบาท เข้าไปในป่ายางท่ามกลางฝนตกหนัก โดยมีสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ เสด็จฯ ตามรอยพระยุคลบาทไปไม่ห่าง เป็นระยะทางถึง ๒ กม.เศษ

…. นี่คือ สิ่งที่มิใช่สามัญธรรมดาในความรู้สึกของผู้คน และความไม่สามัญธรรมดานี้ ก็ยิ่งไม่ธรรมดามากยิ่งขึ้น เป็นทวีคูณ เนื่องเพราะบริเวณนี้คือ “ดงทาก” หรือ “รังทาก” อันมีทากชุกชุม ที่สุดแห่งหนึ่งของภาคใต้

       …กว่าจะถึงจุดหมาย คือ บริเวณพื้นที่ที่จะพิจารณาสร้างอ่างเก็บน้ำ เพื่อให้มีน้ำไว้ใช้ สำหรับพื้นที่ ๕,๐๐๐ ไร่ใน ๓ เขตตำบล คือ เชิงคีรี มะยูง และ รือเสาะ 

เกือบทุกคนก็โชกฝน และ โชกเลือด แม้ทูลกระหม่อมทั้งสองพระองค์ ก็มิได้รับยกเว้น

      ….. ค่ำวันนั้น ระหว่างเสด็จพระราชดำเนินกลับ พระตำหนักทักษิณราชนิเวศน์ 

อากาศปลายฤดูฝน กำลังสบาย ดวงดาวบนท้องฟ้า เริ่มจะปรายแสง ขบวนรถยนต์พระที่นั่งได้หยุดลงอย่างกะทันหันโดยไม่ทราบสาเหตุบนทางหลวงที่มืดสงัด เป็นเวลาหลายนาที

 ถามไถ่ได้ความภายหลังว่า ยังมีทากหลงเหลือ กัดติดพระวรกายอยู่อีก

      เมื่อรู้สึกพระองค์ จึงได้ทรงหยุดรถยนต์พระที่นั่ง และรับสั่งให้สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ ช่วยจับทากที่ตัวเป่งด้วยพระโลหิตออกจากพระวรกาย 

… ทรงเรียกการทรงงานวิบาก ที่เชิงคีรี ครั้งนี้ในภายหลังว่า “สงครามกับตัวยืกยือ ที่เชิงคีรี”

ขอพระองค์ ทรงพระเจริญ

…………………………………….

ที่มา :  หนังสือ”ประทีปแห่งแผ่นดิน”     เรื่อง”ในหลวงในดงทาก” 

           นายมนูญ มุกข์ประดิษฐ์ รองเลขาธิการมูลนิธิชัยพัฒนา ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว , อดีตเลขาธิการ สำนักงานกรรมการพิเศษ เพื่อประสานงานโครงการ อันเนื่องมาจากพระราชดำริ (นักบริหารระดับ 11)

//www.chaoprayanews.com

Create Date : 01 พฤศจิกายน 2557
Last Update : 1 พฤศจิกายน 2557 17:54:39 น.		0 comments
Counter : 3266 Pageviews.
Share Tweet