Bloggang.com : สาว17 : มหันตภัย! ที่มิอาจหลีกเลี่ยง

มหันตภัย! ที่มิอาจหลีกเลี่ยง

นาทีนี้...มนุษย์ทุกคน ที่อาศัยอยู่บนผืน โลกคงต้องก้มหน้าก้มตายอมรับความจริง !!

ขณะเดียวกันก็ต้องเร่ง หาทางหยุดยั้ง “มหันตภัย” ทั้งหลายทั้งปวงอันเกิดขึ้นจาก “ภาวะโลกร้อน” เพราะแม้นักวิทยาศาสตร์จะยังไม่ฟันธงแน่ชัดว่า “หายนะ” ดังกล่าวจะเกิดขึ้นในขั้นวิกฤติเมื่อไหร่ แต่สัญญาณแห่งมหันตภัยร้ายนี้ก็เริ่มเป็นที่ประจักษ์ชัดแล้วในปัจจุบัน

ดังจะเห็นได้จากผลกระทบของการสูญเสียชีวิต การไร้ที่อยู่อาศัยของผู้ประสบเคราะห์กรรมจากอิทธิพลของพายุซึ่งเกิดขึ้นในระดับรุนแรงอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน การละลายของน้ำแข็งขั้วโลกที่เร็วขึ้นกว่าปกติ การแห้งแล้งกันดารของผืนดินบางแห่ง ในขณะที่บางแห่งเกิดน้ำท่วม บ้านเรือนเสียหาย กลไกธรรมชาติที่เคยสมดุลกลับปรวนแปร เหล่านี้ล้วนเป็นผลมาจากอุณหภูมิของโลกที่เพิ่มสูงขึ้น ซึ่งนั่นหมายถึง เกือบ 90% เป็นเพราะฝีมือมนุษย์ !

ภาวะโลกร้อน คือ ภาวะที่โลกมีอุณหภูมิสูงขึ้น ทุกวันนี้อุณหภูมิเฉลี่ยของผิวโลกเพิ่ม ขึ้นประมาณ 1 องศาเซลเซียส เมื่อเทียบกับ 100 ปีที่แล้ว โดยเฉพาะช่วงหลัง ค.ศ. 1980 อุณหภูมิของโลกได้พุ่งสูงขึ้น อย่างรวดเร็ว คณะกรรมการ ระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (ไอพีซีซี) ของสหประชาชาติ รายงานว่า ภายในสิ้นศตวรรษที่ 21 หรืออีกราว 100 ปีข้างหน้า หากอัตราการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ยังเป็นเช่นนี้อยู่ อุณหภูมิเฉลี่ยของผิวโลกอาจเพิ่มขึ้นถึง 6 องศาเซลเซียส นั่นคือ เพิ่มในอัตราเร็วขึ้นจากปัจจุบันถึง 10 เท่า

สาเหตุสำคัญของการ เกิดภาวะโลกร้อน ไอพีซีซี ซึ่งประกอบด้วยนักวิทยาศาสตร์ กว่า 2,500 คน จากทั่วโลกที่ มารวมตัวกันเพื่อทำงานสืบหาสาเหตุ และคิดค้นวิธีแก้ไขปัญหาภาวะโลกร้อน กล่าวไว้ว่า มีความเป็นไปได้สูงกว่าร้อยละ 90 ว่า การกระทำของมนุษย์ คือ การปล่อยก๊าซเรือนกระจก ได้แก่ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ก๊าซมีเทน ไนตรัสออกไซด์ สารซี เอฟซี เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้โลกร้อนขึ้น

ปัจจุบัน บรรยากาศของ โลกมีก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ 3 ล้านล้านตัน และมนุษย์ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศปีละ 24,000 ล้านตัน ขณะที่เมื่อทศวรรษ 1970 มนุษย์ปล่อยก๊าซชนิดนี้เพียงปีละ 15,000 ล้านตัน โดยกิจกรรมของมนุษย์ที่ปลดปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออก ไซด์ขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศ ประกอบด้วย โรงงานอุตสาหกรรม 40% อาคารสำนักงาน ศูนย์การค้า บ้านพักอาศัย 31% การขนส่งทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ 22% และการเกษตรกรรม 4%

ประเทศที่ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศมากที่สุด คือ สหรัฐอเมริกา คนอเมริกันปล่อยก๊าซชนิดนี้ปีละ 5,762 ล้านตัน หรือคิดเป็นร้อยละ 24 ของปริมาณก๊าซทั่วโลก ตามมาด้วยจีน ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศปีละ 3,474 ล้านตัน หรือคิดเป็นร้อยละ 15 ขณะที่ คนไทย โดยเฉพาะ คนกรุงเทพฯ ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศปีละ 172 ล้านตัน ซึ่งถือว่าสูงกว่าประเทศในแถบเอเชียอาคเนย์

ทั้งนี้ผลกระทบสำคัญที่เกิดขึ้นจากภาวะโลกร้อนอันส่งผลโดยตรงต่อการดำรงชีวิตของมนุษย์ รวมถึงพืช และสัตว์ นอกจากปัญหา การละลายของน้ำแข็งขั้วโลก ที่ส่งผลให้ระดับน้ำทะเลสูงขึ้นแล้ว ภาวะโลกร้อนยังเป็นสาเหตุให้บาง พื้นที่เกิดความแห้งแล้ง ฝนไม่ตกตามฤดูกาล ส่งผลให้ปริมาณน้ำในแม่น้ำและทะเลสาบหลายแห่งทั่วโลกลดลง สัตว์ป่าหลายชนิดอาจขาดแคลนแหล่งน้ำธรรมชาติ และอาจส่งผลให้สัตว์ป่าในแอฟริกาตั้งแต่ นกไปจนถึงสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมต้องสูญพันธุ์ เกิดความอดอยาก เนื่องจากผลิตผลทางการเกษตรตกต่ำ นอกจากนี้ความแห้งแล้งยังก่อให้ เกิดไฟไหม้ป่าอย่างรุนแรงทั่วโลก ตั้งแต่ป่าในสหรัฐอเมริกา ป่าอะเมซอนในบราซิล ไปจนถึงป่าในออสเตรเลีย

หายนะสำคัญที่มีผลมาจากภาวะโลกร้อนอีกประการหนึ่งคือ ทำให้เกิดพายุหมุนในทะเล ถี่ขึ้น และรุนแรงขึ้น ไม่ว่าจะเป็นพายุเฮอริเคน ไซโคลน และพายุไต้ฝุ่น ตามภูมิภาคต่าง ๆ ทั่วโลก เมืองที่อยู่ตามชายฝั่งจะได้รับผลกระทบจากความรุนแรงของพายุบ่อยครั้ง ดังเช่นใน เดือนสิงหาคม ค.ศ. 2005 พายุเฮอริเคนแคทรีนาได้พัดถล่มเมืองนิวออร์ลีนส์ในประเทศสหรัฐอเมริกาอย่างย่อยยับ มีผู้เสียชีวิตนับพันคน ขณะเดียวกันภาวะโลกร้อนยังทำให้ เกิดฝนตกหนักในหลายพื้นที่ ส่งผลให้เกิดน้ำท่วมครั้งใหญ่ตั้งแต่ จีน ญี่ปุ่น เวียดนาม ไทย พม่า บังกลาเทศ จนถึงอินเดีย

การระบาดของเชื้อโรคชนิดต่าง ๆ ที่ก่อให้เกิดโรค อุบัติใหม่ โรคอุบัติซ้ำ ก็นับเป็นมหันตภัยที่ส่งผลต่อชีวิตมนุษย์อย่างมาก ทั้งนี้เนื่องจากสภาพอากาศที่ร้อนจะส่งผลให้แมลง หลายชนิดที่เป็นพาหะสำคัญของเชื้อโรคมีการกระจายพันธุ์ได้ดีขึ้น อาทิ อุณหภูมิที่สูงขึ้นทำให้วงจรชีวิตของยุงมีระยะสั้นลง และยุงยังสามารถอพยพไปอยู่ในที่ที่เคยมีอากาศเย็นได้ ภูเขาหลายแห่งและพื้นที่ที่ไม่เคยมียุงมาก่อนกลับพบว่ามียุงแพร่กระจายเข้าไป ส่งผลให้เกิดการระบาดของโรคมาลาเรียอย่างรวดเร็ว ขณะเดียวกันมีอัตราการเกิดโรคไข้เลือดออกเพิ่มสูงขึ้น รวมถึงการระบาดของไข้อหิวาต์ ไข้สมองอักเสบ และการแพร่กระจายของแมลงศัตรูพืชที่เป็นต้นเหตุของการทำลายพืชผลทางการเกษตร ทั่วโลก

ก่อนหน้านี้ อัลกอร์ พยายามจะบอกว่า โลกร้อน เป็นเรื่องของผลกระทบระยะยาว ไม่ได้เกิดขึ้นฉับพลัน ต้องใช้เวลายาวนานกว่าจะเห็นผล แต่เมื่อปรากฏผลแล้วก็สายเกินแก้ คงถึงเวลาแล้วกระมังที่เราจะช่วยกันแก้ไขปัญหาภาวะโลกร้อนร่วมกัน…ก่อนที่ทุกอย่าง จะสายเกินไป.

จากเดลินิวส์ออนไลน์

Create Date : 30 มีนาคม 2551

Last Update : 30 มีนาคม 2551 19:36:24 น.

0 comments

Counter : 4518 Pageviews.