เนื่องจากช่วงนี้เป็นอะไรไม่รู้
อยากอ่านภาษาไทย
อยากเขียนภาษาไทย

จึงไปหาหนังสือมาเล่มหนึ่ง
อ่านแล้วรู้สึกเหมือนอยู่ในวรรณคดี


ฉันทลักษณ์โคลงสี่สุภาพ


มีการกำหนดคำเอก คำโท ตามฉันทลักษณ์นี้
ดังตัวอย่างที่ผ่านตากันมาบ่อย ๆ จากลิลิตพระลอ

เสียงลือเสียงเล่าอ้าง อันใด พี่เอย
เสียงย่อมยอยศใคร ทั่วหล้า
สองเขือพี่หลับใหล ลืมตื่น ฤๅพี่
สองพี่คิดเองอ้า อย่าได้ถามเผือ

จึงเกิดปิ๊งความคิดว่า
น่าจะแต่งโคลงประกอบภาพ
แต่ด้วยความประสบการณ์น้อย
และยังด้วยเรื่องภาษา
จึงออกมาเป็นเช่นนี้แล
โดยมิได้มีเจตนาจะลบหลู่ ดูหมิ่น หรือทำตัวเสมอ
ผู้แต่งชั้นครูแต่อย่างใด
คิดว่าอ่านขำ ๆ แล้วกันนะคะ






เก็บกลีบขาวกลิ่นฟุ้ง แซมผม
รวยระรินลอยลม รัดร้อย
แพงน้องเพื่อนพี่สม สวยสด จริงฤา
สังกัดสองสาวสร้อย ไม่แคล้ว'ธัญญา



ขอบคุณเวบ //www.st.ac.th/ สำหรับข้อมูลประกอบค่ะ