ตั้งใจไว้นานแล้วตั้งแต่เห็นป้ายโฆษณาตามสถานีรถไฟฟ้าว่าจะต้องไปดูเรื่องนี้
แต่ก็ยังแอบมีใจอคติว่า "หนังไทย" ซึ่งทำยังไงก็ยังไม่หายสักที

วันอาทิตย์ที่ผ่านมาเลยได้ฤกษ์ไปดูเสียที

"ภาพยนตร์ที่ถูกเล่าเรื่องเป็นฤดูกาล เพื่อเปรียบเทียบความสัมพันธ์ของคนทั้งสามที่จะเปลี่ยนแปลงไปตามฤดูต่าง ๆ ทั้งร้อน ฝนและหนาว
ภายในระยะเวลา 1 ปี เป็นเรื่องใกล้ตัวที่ทุกคนล้วนเคยผ่านประสบการณ์ การเลือกอะไรบางอย่างในชีวิตหรือเจอทางแยกของชีวิตมาแล้ว
โดยเล่าผ่านความรักที่คนสัมผัสได้ง่าย บวกกับดนตรีที่จะทำให้คุณอิ่มเอมใจ ซึ่งน่าจะเป็นประสบการณ์ร่วมที่สะกิดอารมณ์ และเข้าถึงความรู้สึกคุณได้เป็นอย่างดี
โดยผู้กำกับ ต้น นิธิวัฒน์ ธราธร หนึ่งในผู้กำกับแฟนฉัน"

พอได้ดูแล้วนึกถึงคำพูดเพื่อนสนิทของเราขึ้นมาทันทีว่า "นักกีฬา นักดนตรี มีเสน่ห์เสมอ"
แล้วมันก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ เพราะทั้งเรื่องดำเนินเรื่องในโรงเรียนที่สอนด้านดนตรีเป็นหลัก และนักแสดงนำต่างเล่นดนตรีเป็น
มันจึงเป็นจุดเด่นของหนัง ดึงดูดผู้ชมให้มีส่วนร่วมอย่างง่ายดาย เห็นแล้วอยากจะไปเรียนเล่นดนตรีบ้างมันคงมีความสุขดี

ชอบประโยคหนึ่งในเรื่องที่ป้อมคุยกับอ้อมในห้องซ้อมดนตรี ขณะที่ป้อมเป็นผู้เล่นกลองทิมปานีและอ้อมมีหน้าที่ตีฉาบซึ่งนาน ๆ ครั้งจะได้ตีสักที
ป้อม: ไม่เบื่อเหรอนั่งอยู่เฉย ๆ
อ้อม: ไม่เบื่อนี่ แค่นั่งฟังก็รู้สึกดีแล้ว




หนังมีครบทุกรส ทั้งสนุก เศร้า เหงา และรักตลอดเรื่องยังสอดแทรกมุขตลกไว้มากมายทำให้เรื่องดูไม่จืดจนเกินไปนัก
ทั้งยังเสนอเรื่องของครอบครัว การเลี้ยงลูก
การตัดสินใจเลือกทางเดินชีวิต
ดูแล้วนึกถึงสมัยเรียนม.ปลาย มีเรื่องอะไรตั้งมากมาย ทั้งเพื่อน ทั้งความรัก และการตัดสินใจ(ที่เราคิดว่า) ยิ่งใหญ่





บทสรุปของหนังเราว่าทำได้ดีทีเดียว
เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยเราจึงตัดสินใจเลือกไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แต่
"สุดท้ายไม่ได้อยู่ที่คุณเลือกสิ่งไหนแต่อยู่ที่คุณทำสิ่งที่คุณเลือกเต็มที่หรือเปล่าต่างหาก"

เป็นหนังอีกเรื่องหนึ่งที่เราว่าน่าดูทีเดียว




ขอบคุณเวบ seasonschangethemovie.com สำหรับรูปและรายละเอียดค่ะ
ขอบคุณเวบ majorcineplex สำหรับรูปค่ะ