"ครูตู้" ครูทางไกล


โดนต่อว่า ประหนึ่งเหมือน "ฆ่าคนตาย" แค่เค้าไม่ up blog แค่ เอ่อ...1 เดือน 10 วัน เท่านั้นเอง
ก็เค้าตาเจ็บนิหน่า หาหมอเป็นว่าเล่น
ไหน ๆ ก็ไหน ๆ up ก็ได้ฟะ เรื่องตรึม


เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 9 สิงหาคม 2550 ใครได้ดูเจาะใจบ้าง
จะบอกว่าจริง ๆ เราไม่ใช่แฟนพันธุ์แท้หรอก แต่ได้เปิดไปเจอพอดี

ช่วงนี้เป็นช่วง reality เกี่ยวกับหาเงินเพื่อซื้อจานดาวเทียมให้กับโรงเรียนที่อยู่ห่างไกล ได้มีครูสอน ผ่านทางจอโทรทัศน์หรือ "จอตู้" นั่นเอง
โครงการมีนโยบายคร่าว ๆ ว่า "เงินเพียง 1 บาท จะมีค่าสักแค่ไหน ถ้าคูณกับคนไทยทั้งประเทศ 60 ล้านคน" โดยผ่านทางดาราทั้ง 10 คนเป็นสื่อ

ตอนที่เราเปิดไปดูนั้นเป็นตอนที่ พอล ภัทรพล ศิลปาจารย์มาออกพอดี ซึ่งก็ปาเข้าไปคนที่ 6 แล้วมั้ง
เกิดคำถามขึ้นในใจว่า
1. เราไปอยู่ไหนมา ทำไมไม่รู้เรื่อง
2. โครงการดี ๆ อย่างนี้ได้รับการประชาสัมพันธ์มากน้อยแค่ไหน และทั่วถึงแล้วหรือ
ถ้าพูดไปก็จะยาวและเครียดกันเสียเปล่า ๆ ข้ามเลยละกัน


ที่จะเล่าคือเมื่อวันที่ ดูรายการนั้น เรานั่งร้องไห้น้ำตาเป็นเผาเต่า (เราไม่ได้ชอบพอลเป็นการส่วนตัว ออกจะเฉย ๆ ด้วยซ้ำ) คือ รู้สึกคนคนนึงทำไมถึงทุ่มเทเพื่อคนอื่นขนาดนี้ (แม้จะมีหลายคนมองว่าเขาเสแสร้งก็เถอะ)
ภารกิจของพอลคือวิ่ง 130 กม. ภายในเวลา 3-4 วัน

จากดาราหน้าจอ ต้องมาวิ่งจนเอ็นร้อยหวายฉีก แต่ก็ยังวิ่ง (ซึ่งจริงหรือเปล่า ก็แล้วแต่วิจารณญานของแต่ละคน)
เราว่าถึงแม้เขาจะเสแสร้ง(ซึ่งเราไม่คิดอย่างนั้น) แต่อย่างน้อยก็ดีไม่ใช่เหรอ ที่เขาสามารถหาเงินได้เยอะขนาดนั้น เพื่ออนาคตของชาติที่จะเติบโตขึ้นมาเป็นคนรุ่นต่อไป พัฒนาชาติบ้านเมืองให้เจริญขึ้นไป
"การให้ที่ยิ่งใหญ่คือปัญญา" นะ ในความคิดของเรา


ทำให้เรารู้สึกว่า เออ เนอะ เราล่ะ ได้ทำอะไรบ้างแล้วหรือยัง เงิน 1 บาท ที่เขารอจากเรา เราได้ให้ไปแล้วหรือ

เราจึงหาวิธีที่จะได้ร่วมสานฝันอนาคตของชาติบ้าง ด้วยวิธีที่เราก็มีความสุขด้วย

ตอนนั้นได้ข่าวว่า หนังสั้นที่เคน ธีรเดช วงศ์พัวพันธ์ เป็นคนทำเพื่อโครงการนี้ยังเข้าฉายอยู่ เป็นหนังสั้น ที่สั้นที่สุดในชีวิตที่เราเคยดู (ไม่นับหนังโฆษณา) คือมีความยาวเพียง 13 นาที เราก็เลยไปดูที่พารากอน ราคาบัตรเพียง 50 บาท เท่านั้น ได้ดูหนังด้วยและได้ทำบุญด้วย มีความสุขกันทุกฝ่าย



แล้วคุณล่ะ เคยถามตัวเองบ้างไหม ว่าได้ทำอะไรเพื่อคนอื่นบ้างหรือยัง
การให้เพียงน้อยนิดของเรา จะยิ่งใหญ่ในใจเขาเสมอ


ขอบคุณ "เชฟรอนรวมพลังสร้างโรงเรียนถวายพ่อ" สำหรับโครงการดี ๆและรายละเอียดค่ะ



ครั้งต่อไป จะมาเล่าเรื่อง หนังสั้นที่เราไปดูมา และของที่ระลึกที่สอยมาเสียมากมาย พบกันวันศุกร์ที่ 17 สิงหาคม 2550 แน่นอน (มั้ง) อิอิ