~~~ KoYaPiN-Ping-Ping'Blog ~~~
!!~~ welcome to KoYaPiN - Ping - Ping'Blog ~~!!
Group Blog
 
 
มีนาคม 2553
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
21 มีนาคม 2553
 
All Blogs
 

หลับ by Yoshimoto Banana




ชื่อ : หลับ
ผู้เขียน : โยชิโมโตะ บานานา
ผู้แปล : เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย
สำนักพิมพ์ : บลิส พับลิชชิ่ง ( Bliss )
BGM : Raining by FT.Island ( ลองกดฟังตรง4sharedข้างๆนะคะ แนะนำให้ฟังไปอ่านไปค่ะ ^__^ )


PS. รูปเราเป็นปกเก่านะคะ ตอนนี้เรื่องนี้เปลี่ยนปกแล้วค่ะ



คุณว่า...คุณหลับเพราะอะไรคะ?

หลายคนอาจบอกว่า การหลับคือการพักผ่อนขั้นพื้นฐานของร่างกาย

ซึ่งใครๆก็ต้องหลับเป็นเรื่องธรรมดา

แต่ถ้าใครคนหนึ่งเกิดไม่รู้สึกแบบนั้นขึ้นมาล่ะ

ถ้าการนอนหลับไม่ได้เป็นแค่การพักผ่อน คุณว่ามันจะเป็นอะไรไปได้อีก

ลองมาหาคำตอบไปกับนิยายเรื่องนี้ไหมคะ

หลับเป็นนิยายที่รวม 3 เรื่องสั้นของผู้หญิง 3 คน

ซึ่งการหลับมีความหมายต่อพวกเธอแตกต่างกันไป

หลับที่ 1 หญิงสาวผู้ซึ่งหลับเพื่อหลีกหนีความเดียวดาย

เรื่องนี้พูดถึงหญิงสาวคนหนึ่งที่เกิดไปรักกับชายที่มีภรรยานอนเป็นเจ้าหญิงนิทราอยู่ในโรงพยาบาล

พวกเขาคบกันแบบลับๆ เพื่อที่จะคบกับเขาเธอจึงเลิกทำงาน

เลิกทำทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต มีชีวิตอยู่ไปวันๆรอให้เขาโทรมาหา

ใช้เวลาว่างทั้งหมดไปกับการหลับใหล จนกลายเป็นการเสพย์ติด

และจะตื่นขึ้นเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ของเขาเท่านั้น

จากที่อ่านเราคิดว่าผู้หญิงในเรื่องแรกน่าจะหลับเพื่อหนีความเหงาของตัวเอง

หนีจากชีวิตที่ไม่มีอะไรเลย ทั้งจุดมุ่งหมายหรือแม้กระทั่งภารกิจประจำวัน

เราว่าความสัมพันธ์ที่คลุมเครือของเธอกับคนรักนี่แหล่ะที่เป็นเหตุผลใหญ่

เขารักเธอ แต่ก็ไม่สามารถเขียนใบหย่าให้กับภรรยาโชคร้ายที่นอนเป็นเจ้าหญิงนิทราอยู่ได้

การนอนหลับนี้เองที่กลืนกินเธอไปเรื่อยๆ มันเหมือนกับว่ายิ่งเธอหลับ

และพยายามไม่รับรู้เรื่องราวใดๆมากเท่าไหร่

ชีวิตของเธอมันก็ยิ่งหมดแรงหมดพลังไปมากเท่านั้น

เหมือนกับร่างกายของเธอกำลังเน่าเปื่อยผุพังและตายลงไปช้าๆ

ที่สุดแล้วเธอจะรู้ตัวและกลับมาใช้ชีวิตอย่างปกติได้รึเปล่าก็ต้องไปลองอ่านกันดูนะคะ ไม่อยากสปอยมากกว่านี้แล้วอ่ะ

ที่เราเคยบอกว่ามีประสบการณ์คล้ายๆผู้หญิงคนนี้ในบล๊อกที่แล้วเนี่ย

ไม่ใช่ว่าเราไปเป็นชู้กับใครเค้านะคะ 555+ แต่มีช่วงนึงที่เราอยู่หอคนเดียว

เราเลยเหงามากๆ ไม่รุ้จะทำอะไรดีเลย เพราะว่าเพื่อนๆในกลุ่มเราเป็นเด็กไป-กลับกันหมด

พอเพื่อนๆกลับเชื่อมั้ยว่าเราไม่ได้คุยกับใครอีกเลยจนถึงเวลาเข้านอน ยกเว้นตอนไปซื้อข้าว

วันนึงเราก็ค้นพบว่าการหลับนี่แหล่ะดีที่สุด เราเลยใช้เวลาทั้งหมดไปกับการหลับค่ะ

พอกลับมาถึงหอก็หลับเลย แล้วค่อยตื่นมาตอนเย็นๆเวลาที่หิว

ตอนที่เป็นแบบนี้มันรู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วดีค่ะ แต่ก็แอบรู้สึกเหมือนกันนะ

ว่ายิ่งหลับตัวเองยิ่งหดหู่ยังไงไม่รู้ เหมือนฝันๆอยู่ตลอดเวลาอ่ะค่ะไม่ตื่นซักที

ช่วงนั้นเพื่อนๆบ่นก็ใหญ่เลยค่ะว่าทำไมโทรมาทีไรเราหลับทุกที

แต่ก็ไม่นานหรอกค่ะ พอเข้าช่วงสอบก็ไม่มีเวลาหลับแล้วล่ะ

เราเลยกลับมาเป็นปกติ ยังดีนะเนี่ยที่เราไม่หลับจนแห้งเหี่ยวตายไปซะก่อน

ต้องขอบคุณการสอบจริงๆ

หลับที่ 2 หญิงสาวผู้ไม่อาจข่มตาหลับ

เรื่องนี้ค่อนข้างจะตรงข้ามกับเรื่องแรกเลยค่ะ

โดยพูดถึงหญิงสาวคนหนึ่งที่เริ่มเดินเรื่อยเปื่อยตอนกลางคืนหลังจากที่สูญเสียคนรัก

เธอไม่อาจข่มตาหลับลงในเวลากลางคืนได้เพราะยังคงรักและรอคอยให้เค้ากลับมา

ดังนั้นเธอจึงเดินเรื่อยเปื่อยไปในตอนกลางคืนเหมือนคนละเมอ

ใช้เวลายามค่ำคืนให้หมดไปที่ไหนซักแห่ง ไม่ว่าจะเป็นในบาร์หรือร้านมินิมาทร์

เพื่อที่จะได้ไม่ต้องคิดถึงเขา และคิดถึงเขาไปในเวลาเดียวกัน

จากที่อ่านเราว่าเธอคนที่สองยังไม่อาจยอมรับความจริงได้ว่าคนรักตายไปแล้ว

เพราะพวกเขาผูกพันธ์กันอย่างเหนียวแน่น วันไหนที่เธอหลับลงได้

วันนั้นก็คงเป็นวันที่เธอยอมรับความจริงได้เสียที

สำหรับเรา เราว่าเราชอบเรื่องนี้นะคะ แบบว่าตอนแรกๆที่เราอ่านเรื่องหลับตอนเด็กๆเนี่ย

เราชอบเรื่องแรกค่ะ แต่พอมาอ่านตอนโตและเคยผ่านประสบการณ์ความรักมาบ้างแล้วเนี่ย

เรากลับชอบเรื่องนี้ค่ะ เพราะพออ่านแล้วรู้สึกว่าคนเขียนเนี่ย

เขาเขียนได้เข้าถึงความรู้สึกของคนที่เป็นฝ่ายรอคอยดีจริงๆ

มันทั้งเหงา และก็เศร้า เหมือนร่างกายและจิตใจ

มันไปติดอยู่ที่ไหนสักที่หนึ่งระหว่างความฝันกับความเป็นจริงน่ะค่ะ

ตอนที่เราอกหักรุนแรงมากๆ จำได้ว่าตอนนั้นพอหลังเลิกเรียนเราไม่อยากกลับบ้านเลยค่ะ

เราเลยได้แต่เดินเรื่อยเปื่อยที่ห้างบ้างที่โน่นที่นี่บ้างจนค่ำๆ ซัก 2-3 ทุ่ม แล้วค่อยกลับ

เพราะหวังแค่ให้คนรักของเราโทรมาบอกว่าเจอกันหน่อยเถอะ อะไรประมาณนั้น

ก็เลยคิดว่าเข้าใจความรู้สึกของผู้หญิงในเรื่องที่สองนี่นิดหน่อยค่ะ

หลับที่ 3 หญิงสาวกับมิตรภาพแบบผีเห็นผี

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เรารู้สึกว่าเล่ายากที่สุดใน 3 เรื่องเลยค่ะ แต่จะลองเล่าให้ฟังดูนะคะ

เรื่องนี้เล่าถึงผู้หญิงคนหนึ่งที่มักจะตื่มหนักและผลอยหลับไปอยู่เสมอ

ช่วงที่เธอกำลังเคลิ้มหลับด้วยความมึนเมานี่เองที่เธอมักได้ยินเสียงเพลงประหลาด

เสียงนี้ทั้งอบอุ่นและอ่อนโยน ฟังทีไรก็มีความสุข

แต่ขณะเดียวกันเธอก็สงสัยว่าเจ้าเสียงเพลงที่เธอได้ยินอยู่ทุกคืนนี้มันคืออะไรกันแน่

เมื่อลองปรึกษาแฟนหนุ่ม เขาก็บอกเธอว่ามันเหมือนกับความเชื่อเรื่องที่คนที่ตายไปแล้ว

พยายามจะพูดบางอย่างกับเรา ส่วนใหญ่น่าจะเป็นคนที่สนิทกันมากๆ

ในตอนนั้นเธอจึงนึกถึงผู้หญิงอีกคนในความทรงจำขึ้นมาได้ คนๆนั้นชื่อฮารุ

เธอและฮารุเคยตกหลุมรักผู้ชายคนหนึ่งพร้อมๆกัน

ดังนั้นพวกเธอจึงตกลงไปในรักสามเศร้าแสนประหลาดพิลึกพิลั่น

เธอกับฮารุมักไปขลุกอยู่ที่บ้านของเขา เมื่อพบเจอกันทั้งสองเป็นต้องทะเลาะกันทุกครั้งไป

ทั้งถ้อยคำสาปแช่ง ด่าทอสาดเสียเทเสีย จนบางครั้งถึงกับลงไม้ลงมือ

แต่เธอก็ยังคงอยู่ที่บ้านหลังนั้นกัน 2 คนเพื่อรอคอยชายที่เธอตกหลุมรัก

แม้ว่าอีกฝ่ายที่อยู่ด้วยจะเป็นผู้หญิงที่ใช้ผู้ชายร่วมกันกับเธอเองก็ตาม

สุดท้ายชายคนนั้นก็หนีหายไปเพราะเหนื่อยหน่ายกับการอยู่ร่วมกัน 3 คนเต็มที

เขาไม่กลับมาอีกเลย

ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับฮารุจึงจบลง ณ เวลานั้น

หลังจากนั้น ผู้หญิงคนนี้ได้เริ่มต้นชีวิตใหม่

ในขณะที่ฮารุหนีไปอยู่ปารีสและตายด้วยโรคพิษสุราเรื้อรังที่นั่น

สุดท้ายแล้ว ฮารุต้องการบอกอะไรกับผู้หญิงคนที่สามคนนี้ ก็ลองไปอ่านกันดูนะคะ

ในความเห็นเรานะ เราว่าความสัมพันธ์ของผู้หญิงคนนี้กับฮารุเนี่ย

มันเป็นมิตรภาพแบบผีเห็นผีค่ะ

ลองคิดดูสิ ที่เธอตกหลุมรักผู้ชายคนเดียวกันในเวลาเดียวกัน

มันน่าจะเป็นเพราะพวกเธอเป็นคนที่เหมือนกันมากๆไม่ใช่หรอ?

คนที่เหมือนกัน เข้ากันอย่างลึกซึ้ง แค่มองตาก็รู้ใจ

ยิ่งทะเลาะกันมากขึ้น ก็ยิ่งสนิทกันมากขึ้น

ถึงมันจะเป็นมิตรภาพที่ดูแปลกประหลาดไปสักหน่อย

แต่มันก็เป็นสายสัมพันธ์ที่สวยงามอันหนึ่งเลยนะถ้าถามเรา

เรื่องมันอาจจะเข้าใจยากไปบ้าง

แต่การอ่านเรื่องนี้มันก็ไม่ได้ยากขนาดที่ต้องไปใช้ผู้ชายร่วมกับใครถึงจะเข้าใจได้หรอกค่ะ

ลองเปิดใจแล้วอ่านกันดูนะคะ

วันนี้เราอัพบล๊อกซะยาวเป็นกิโลเลย แต่ยังไงก็หวังว่าจะมีคนทนอ่านจนจบนะคะ

ขอให้มีความสุขกับชีวิตและการอ่านค่ะ

วันนี้ไปแล้ว บ๊ายบาย ^___^




 

Create Date : 21 มีนาคม 2553
2 comments
Last Update : 21 มีนาคม 2553 17:41:05 น.
Counter : 516 Pageviews.

 

รีวิวหนังสือได้เข้ากับสีบล็อกดีจังเลยค่ะ

ท่าทางน่าอ่าน แต่ตอนนี้คงต้องขอบาย เดี๋ยวอาการช้ำรักมันจะเป็นหนักกว่าเก่าน่ะค่ะ

 

โดย: ละอองลม (wind_drizzle ) 23 มีนาคม 2553 10:13:05 น.  

 

อ่านจบแล้ว "ขอบคุณนะคะ"
นิยายก็มีอ้างอิงมาจากเรื่องจริงบ้างล่ะ 555

 

โดย: ไหมจ๊ะ 23 มีนาคม 2553 15:09:29 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


KOYAPIN
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add KOYAPIN's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.