การหางานของเด็กไทยในนิวยอร์ก บทความนี้ผมเขียนขึ้นในเว็ปไซต์   //www.siamus.com  คนไทยในนิวยอร์ก "ตอนสมัครงานยังไงแล้วไม่ได้งาน" ผมว่าคนเรามันขึ้นกับโชคนะครับบางคนก็มาแล้วโชคดี โชคร้ายเรื่องราวที่ผมเล่าก็เอาไว้อ่านเล่นละกันเพื่อนผมคนหนึ่งชื่อ ปืด ได้เ่ล่าให้ฟังว่าช่วงมาอยู่ใหม่ ๆ ก็ตระเวนหางานร้านอาหารจำได้เลยว่าร้านแรกที่เข้าไปเค้านี้คือบทสัมภาษณ์ ร้านที่ ปืด ได้ไปสมัครซึ่งไปหาที่อยู่มาจากร้านน้ำตาล(ใครนึกไม่ออกว่ามันมีบอร์ดอะไร ลองเข้าไปที่เว็ปครับ //www.siamus.com) ร้านก็จะเอาเอกสารมาให้กรอก ข้อมูล  กรอกหมายเลข SSN ( หมายเลขโชเชียลคือหมายเลขประกันสังคม) ถ้าเป็นเด็กวัด(เวิกร์แอนทราเวล  แต่บางคน ก็เวิกร์แล้วไม่ได้เที่ยวที่จริงการเอาหมายเลขโซเชียลมาใช้นิถ้าไม่ได้อยู่ในโครงการไม่รู้ว่าผิดกฏหมายรึปล่าวนะครับเพราะผิดวัตถุประสงค์ เพราะบางคนเคยเป็นเด็กวัดมา แล้วเปลี่ยนเป็นวีซ่านักเรียนแต่ใช้หมายโซเชีลยที่เคยได้...)  และก็ข้อมูลวันว่าง ประสบการณ์  ชื่อ เบอร์โทร แล้วก็มีผู้จัดการมาถามนิดหน่อยนี้คือบทสัมภาษณ์ ร้านอาหารที่ไปสมัครงาน : "น้องมานายังค่ะ" ปืด:พึ่งมาได้ หนึ่งเดือนครับ ร้าน:แล้วน้องกะมาเรียนรึมาทำงานนิ ปืด:อึ้งไปพักหนึ่งง  เรียนครับแต่อยากทำงานด้วย ร้าน : แล้วเรียนที่ไหน  ว่างให้พี่ได้วันไหนบ้างนิ ปืด:ที่xxxx ครับ  ว่างตอนบ่ายทุกวันครับ กับเสาร์อาทิตย์ ร้าน: โห้ น้องรู้ไหมว่าเีรียนแบบนี้หางานยากกกส์ พี่มีงานวัน อังคารพุธนะน้อง ต้องเข้ามาเตรียมของตั้งแต่ ห้าโมงเช้า น้องคงมาไม่ได้หรอกงั้นก็ "กรอกข้อมูลไว้แล้วเดี้ยวพี่โทรกลับ"  ถ้าเกิดว่างวันเสาร์      ร้านที่หนึ่งผ่านไปไม่ได้กิน............"เพราะเราไม่มีเวลาให้เธอนิเอง"  ตั้งแต่ตอนนั้น ปืดก็ไ่ม่ได้ยินข่าวคราวจากร้านนี้อีกเลย........      ปืดได้เล่าเสริม ให้ฟังไปอีกว่าร้าน บางที่เค้าก็อยากให้เราเข้าเช้า ไปเตรียมของ เพราะมีขายตอนเที่ยง............ แต่ก็มีบางร้านอาจ เข้าบ่าย ๆ ได้เพราะขายเฉพาะเย็น       งานถ้าทำพวก กุ๊ก มือผัด ทำแอพ(อาหารทอดกินก่อนมื้อใหญ่ รึอาจเป็นพวก สลัดผัก ยำต่าง ๆ) ร้านเค้าอยากได้คนที่มีประสบการณ์มาแล้ว  ดังนั้นคนที่เมืองไทยถ้าจะมาสมัครจริง ๆก็น่าจะหัดทำตั้งแต่เมืองไทย เอาเมนูอาหารไทยในนิวยอร์กไปหัดทำสักเดือนหนึ่งก่อนมา...       ถ้าเป็นเด็กเสริฟ ก็สำคัญเรื่องการจำรายการเมนูต้องจำให้ได้ ก็ต้องไปท่องมาตั้งแต่เมืองไทยเพราะรายการอาหารไทยที่นี้ น่าจะคล้าย ๆกัน   .......ปืดกล่าวเสริม      เทรนครั้งที่หนึ่ง..............เด็กเก็บจาน      และแล้ววันของปืดก็มาถึงเมื่อเห็นป้ายประกาศติดตอนเย็นก็โทรไปเลย.......... เมือมาถึงร้านเค้าบอกว่าน้อง "เทรน"  วันนี้เลยได้ไหมแต่ไม่ได้ตังค์นะถ้าเป็นงานก็ถึงจะได้งาน...... ปืดตกลงทำทันทีเพราะสมัครงานมาหลายที่ ตอนนี้ถึงขึ้นได้สัมผัสงานแล้วต้องรับปากแน่นอน   แต่เป็นที่รู้กันว่า เด็กใหม่ ถ้าไม่เคยทำงานมักจะถูกให้ เทรนก่อน หนึ่งวันรึสองวัน  เพราะว่าร้านต้องมาคอยบอกสอน อาจทำให้ร้านเสียเวลาตรงนี้...........ซึ่งตำแหน่งที่ทำก็คือเด็กเก็บจาน เป้นตำแหน่งที่ยากส์มาก อาจมีการคำนวนที่ซับซ้อน และคิดคำนวนในเวลาที่กระชั้นชิด ซึ่งเด็กมันสมองระดับ วิศวะอย่างปืดอาจจะทำไม่ได้........... แต่ว่าปืดก็ทำอย่างเต็มความสามารถผ่านไปได้ด้วยดี  ตอนร้านปิด พี่ก็เลยบอกว่าอืมมน้องเดี้ยวพี่เช็คเวลาให้นะ.....ว่าลงได้วันไหน เดี้ยวโทรมาหาพี่ วันต่อมาปืดก็รอโทรศัพท์      วันต่อมาอีกวันก็มีโทรศัพท์เข้ามา.....เสียงสวรรค์ ร้าน: น้องเวลาของน้องไม่ตรงนะลงไม่ได้ ปืด นึกในใจไม่ตรงยังไงวะ ก็บอกไปแล้วว่าว่างวันนี้ ก็บอกว่าโอเคแล้ว ร้าน:พอดีว่ามีน้องอีกคนเค้ามาเทรนเค้าเป็นงานมาแ้ล้วนะ ขอโทษทีนะ แต่ถ้าน้องจะมาเทรนก็ได้นะก็จะได้ข้าวกลับไปกินด้วย ปืด:ครับไม่เป็นไรครับพี่ (ยังไงวะได้คนแต่อยากให้เราไปเทรนแล้วกลับห้าทุ่มเีนี้ยนะตังค์ก็ไม่ได้อีกงง)      ปืดบอกผมให้ฟังว่า.......ยอมรับว่าบางทีเราอาจทำงานไ่ม่ตรงกับใจพี่เ้ค้าก็ได้แต่ว่าเค้าน่าจะเห็นใจหัวออกคนที่พึ่งทำงานใหม่บ้าง  ไม่ใช่ว้างานมันฝึกกันไม่ได้....และงานก็ใช่ว่าจะยากส์มาก ให้โอกาศกันสักหน่อยสักวันสองวัน ........ปืดกล่าวด้วยความน้อยใจ     ที่จริงผมกะจะเืตือนน้องเค้าไว้ตั้งแต่วันไปเทรนแล้วครับเพราะว่า ร้านนี้มีการติดประกาศไว้นานน มาก แล้วเห็นติดบ่อย ซึ่งก็น่าจะมีอะไรบางอย่างคนเก่าถึงอยุ่ไม่ได้ รึไม่ได้ต้องการคนทำงานจริง ๆ ประมาณนี้แน่นอน      ผมคุยกับน้องเค้าว่าไม่เหมือนร้านเก่าที่เคยอยู่ออสเตเรียเลยเทรนวันแรกก็ได้เงินเลยเพราะว่างานพวกนี้เราใช้แรงงาน ก็ออกแรงตั้งแต่วันแรกแล้ว  ร้านก็ต้องยอมรับว่าตัวเองต้องเสียเวลาในการเทรนงานในการทำงานระยะยาวด้วย   คนทำงานก่อสร้างบ้านผมที่ผมจ้างเค้ามาวันแรกมาหยิบ ๆ จับ ๆ บ้านผมก็ต้องจ่ายตังค์ให้เหมือนกัน..... (แต่ก็ไม่ใช่ทุกที่นะครับที่เทรนแล้วไม่ได้ตังค์เพื่อนผมบอกมีร้านที่เทรนแล้วได้ตังค์ก็มีแต่ว่าตารางวันที่แน่นอนอาจไม่ได้ แล้วแต่สามัญสำนึกของเจ้าของร้าน)     เทรนครั้งที่สอง...........ทำแอพ(เป็นงานที่ยากกว่าการเขียนแอพลิเคชั่นบน เฟสบุ๊ก แอพคือคนที่ทำอาหารก่อนจานหลักพวกทอด สลัด ยำต่าง ๆ)  หลังจากความพยายามครั้งที่หนึ่งผ่านไป ก็มาถึงร้านที่สอง ตำแหน่งดีขึ้นนิดหนึ่ง      วันนี้มานั่งกินข้าวกับปืด  เค้าได้เล่าต่อถึงความพยายามในการทำงานครั้งที่สองในร้านของเค้าให้ฟังด้วยสีหน้าที่เครียด ๆ                                   ติดตามต่อ..............วันหลังครับ * ร้านอาหารไทยที่มีเจ้าของใจดีมีประมาณ 90 เปอร์เซ็นครับ ร้านที่เจ้าของไม่ดีก็มี และการทำงานมันอยู่ทีการวางตัว มุมมองของเรา ความอดทนด้วย เจ้าของร้านคนเดี้ยวกันแต่ว่าลูกน้องแต่ละคนอาจจะมองเค้าในมุมที่ต่าง ๆ กันไปก็ได้บางคนรับได้บางคนรับไม่ได้.......ผมว่านะ แต่ถึงยังไงผมก็คิดว่าร้านอาหารไทยในต่างแดนก็ยังเป็นที่พึ่งของคนไทยด้วยกัน และได้ถ้อยที่ถ้อยอาศัยกันได้อยู่ดีถึงแม้ว่า จะมีร้านดีไม่ดีก็เป็นเรื่องปรกติ *  www.siamus.com Free TextEditor   Create Date : 02 ธันวาคม 2554 9 comments Last Update : 2 ธันวาคม 2554 13:16:42 น. Counter : 6693 Pageviews. Share Tweet

ดิฉันอยู่อเมริกาค่ะ ยังไม่เคยทำงานด้านร้านอาหารมาก่อนเลย เลยไม่ทราบว่าเป็นอย่างไร เเต่เมื่อเข้ามาอ่านยลอกของคุณเเล้ว มีความรู้สึกว่า เมื่อคุณมาเรียน วัตถุประสงค์ที่มานี้คือการเรียนเป็นหลัก คุณต้องทำใจว่าคุณไม่มีเวลาทำงานให้คนอื่นเต็มเวลา ก็ต้องเห็นใจทางเจ้าของร้านด้วย เลือกจะทำงานร้านอาหารก็หนีไม่พ้นทำเรื่องอาหาร ล้างจานหรืออะไรทำนองนี้ เเต่ก็ขอให้อดทน เรื่องนี้เป็นเรื่องของการเเสวงหา+โชคด้วย วันนึงคุณอาจโชคดี ชะตาชีวิตอาจพลิกผันไปใด้ ขอให้เป็นคนดี ขยัน อดทน วันหนึ่งโชคอาจเข้าข้างคุณค่ะ สู้ สู้   โดย: ต้อย IP: 71.56.3.212 2 ธันวาคม 2554 18:14:20 น.

ครับ ก็ทำงานแค่สองวันครับ....เอาแค่ค่าเช่าบ้าน ตอนนี้อยู่ร้านที่เจ้าของร้านใจดีครับ.....เหมือนครอบครัวเพื่อนร่วมงาน ฮ่าเฮ มันก็แล้วแต่โชคอย่างที่พูดครับ........... ร้านใจดี ร้านทั่วไป....ร้านไหนไม่ชอบ ก็ย้ายแค่นั้นครับ...... ขอบคุณที่ให้กำลังใจนะครับ   โดย: ปืด (konthaiinnewyork ) 2 ธันวาคม 2554 20:23:48 น.

ก็เห็นใจ และเข้าใจทั้ง 2 ฝ่าย บางครั้งก็ต้องเห็นใจเจ้าของร้านนะคะ เพราะน้องนักเรียนโดดงานไปปาร์ตี้กันก็เยอะนะคะ บางคนก็โทรมมาเลย เพราะเรียนหนัก แล้วถ้ารับคนไม่มีใบทำงานมา โดนจับได้ ก็ถูกปรับเยอะนะคะ อยู่ต่างบ้านต่างเมืองก็อย่างนี้ล่ะค่ะ ต้องอดทน ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ค่ะ ปล.ให้มาฝึกงาน แต่ไม่ให้ตังค์เนี่ย เจ้าของร้านงก หลอกใช้งานเด็กฟรี ๆ แน่นอนค่ะ อยู่ร้านไหน น่าจะบอกต่อ ๆ กัน เตือนเพื่อนนักเรียนด้วยกันนะคะ   โดย: simplyusana 3 ธันวาคม 2554 11:13:54 น.

ครับก็บอกเตื่อนกันแล้วครับ.................หลังไมค์ ก็คนไทย จะอยู่เมืองไทยรึเมืองนอกก็มีคนดี ไม่ดีทั้งนั้นละครับ... ร้านคนไทยที่ดีก็มีเยอะ หลัง ๆมาเริ่มรู้ ตอนนี้ก็มีเพื่อนร่วมงานเจ้าของคนไทยใจดี   โดย: ปืด (konthaiinnewyork ) 3 ธันวาคม 2554 12:33:11 น.

สู้ๆค่ะพี่ นู่ก้ออยากไปทำงานเหมือนกันแต่ไม่รู้จักที่ไหนเลย ไม่รู้จักใครด้วยอะค่ะ   โดย: มี่ IP: 115.87.204.124 11 ธันวาคม 2554 19:23:08 น.

ปกติร้านฝรั่ง busboy เขาจะมีรถเข็นไม่ก็ถังมาใส่จานไม่มีใครแบกแบบนั้นหรอกคาบ เพราะถ้า busboy ทําจานตกบาดมือก็ฟ้องเรียกค่าเสียหายได้จากเจ้าของร้านโดยที่ศาลเขาไม่สนหลอกว่าคุณอยู่เถื่อนหรือแอบทํางานขอแค่กล้าที่จะไปแจ้งเขาเท่านั้นเอง เพราะศาลไม่ได้เกี่ยวกะอิมมิเกชั้น และเรื่องที่ฟ้องก็คนละเรื่องด้วย เคยมีแมกสิกันฟ้องนายจ้างด้วย เรื่องมีอยู่ว่าเขาขนของแล้วพาดล้มเพราะพื้นในครัวเปียกหัวเขาแตกเขาไปฟ้องศาลเรียก 50,000$ รวมค่าทนายด้วย แล้วตอนจบเขาก็ชนะแต่ได้ค่าเสียหาย 30,000$แทน   โดย: Tum IP: 67.247.52.95 18 ธันวาคม 2554 11:12:45 น.

เราเคยทำงานในห้างค่ะ แต่ลาออก มาอยากทำงานในร้านอาหารบ้างแต่กลัวเรื่องภาษาค่ะ เพราะไม่ค่อยเก่งเรื่องภาษาเท่าไร กลัวเวลารับออเดอร์ พราด ตอนนี้ก็ยังหางานไม่ได้เลยค่ะ   โดย: หญิงไทยในต่างแดน IP: 173.2.151.28 3 สิงหาคม 2556 12:20:53 น.

ตอนนี้อยู่ที่นิวยอร์คคับหางานจนหัวหมุนยังไม่ได้งานเลย สมัครไปทั่วให้รอ เลยอยากทำร้านฝรั่งใครมีที่แนะนำบอกหน่อยนะคับ เพราะต้องจ่ายค่าเช่าห้อง จิปาถะขอบคุณมากๆๆคับ   โดย: ของหวาน IP: 192.99.14.34 21 มิถุนายน 2558 4:28:23 น.

ผมกำลังจะไปเรียนต่อที่นั้นครับ ภาษาพอได้ครับ ต้องการงานบ้างบางวันแล้วก็ที่พักครับ จะไปอีกสองหรือสามอาทิตย์นี้ครับ   โดย: ดิว IP: 49.48.148.193 1 กรกฎาคม 2558 11:13:20 น.