|
โครงการตะพาบที่ 136 "เขียนบล็อกถึงแม่่ให้โลกรู้"
วันแม่ปีนี้แม่ดูอ่อนล้ามากว่าทุกปีที่ผ่านมา ฉันมองดูแม่แล้วแอบร้องไห้ในใจอย่างเศร้าสร้อยฉันไม่อยากให้แม่แก่ไปกว่านี้เลยไม่อยากให้แม่ต้องจากไปเมื่อถึงเวลาของแม่ 86 ปีแล้วดูแม่เริ่มหลงลืมและเล่าเรื่องเก่าซ้ำๆให้ฟังแม่ชอบเล่าเรื่องราวสมัยแม่ยังสาวยังทำงานอยู่ในโรงงานน้ำตาลแม่เล่าซ้ำๆอยู่อย่างนั้นไม่เคยเบื่อ บางทีฉันอยากบอกแม่ว่า แม่เล่าเป็นรอบที่ 100 แล้วนะ แต่ฉันก็ไม่พูดคงฟังแม่เล่าอย่างตั้งใจเพื่อให้แม่ได้มีความสุขที่ได้พูดถึง บางครั้งแม่ก็หลงลืมทำอะไรซ้ำๆกันอยู่อย่างนั้น และสิ่งที่ฉันรู้สึกสงสารแม่ที่สุดคือแม่ชอบปวดหลัง เพราะหลังแม่จะโกงกระดูกสันหลังแม่โค้งงอเหมือนแม่จะก้มอยู่ตลอด หมอจะบอกให้แม่พยายามยืดตัวตรงนั่งพิงหลังตรงๆแต่ก็ได้ชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น แม่คงเจ็บมากแต่แม่ไม่อยากให้ลูกกังวลแม่ก็บอกว่าเจ็บไม่มากหรอกแค่รำคาญเท่านั้น มีครั้งหนึ่งแม่เจ็บจนลุกไม่ขึ้นฉันต้องไปคอยอยู่ดูแลแม่ทำกับข้าวให้แม่กินเช็ดตัวทำให้แม่ทุกอย่าง ถึงจะเหนื่อยเพียงไรแต่ฉันก็พอใจที่จะทำให้แม่พอแม่ทุเลาลงแม่ก็ไล่ฉันให้กลับบ้านเพราะฉันทิ้งบ้านมานานเกินไป แม่เจ็บป่วยแค่ไหนแต่แม่ไม่เคยบ่นไม่เคยร้องโอดครวญแม่คงนอนนิ่งๆฉันต้องดูแลแม่อย่างใกล้ชิดเพื่อไม่ให้แม่เหงาและคิดถึงความเจ็บปวด เวลาที่พาแม่ไปหาหมอประจำที่โรงพยาบาลฉันสงสารแม่มากเพราะแม่ต้องทนนั่งบนรถเข็นเพื่อรอหมอบางทีรอเกือบทั้งวัน ทุกวันนี้ด้วยภาระหน้าที่ทำให้ต้องเทียวไปเทียวมาคอยดูแลแม่ซึ่งแม่บอกว่าดีขึ้นแล้วแต่ลูกๆก็ไม่่รู้เลยว่าแม่ดีขึ้นจริงหรือเปล่าหรือเป็นเพราะแม่ไม่อยากให้พวกเราต้องกังวลเนื่องทุกคนต้องทำงานในบรรดาลูกๆมีฉันคนเดียวที่อยู่ใกล้ชิดแม่ที่สุด พี่สาวอยู่โรงพยาบาลงานต้องขึ้นเวรตลอด น้องชายคนรองจากฉันก็อยู่โรงพยาบาลงานเยอะมากเช่นกันเพราะคนไข้เยอะมากจริงๆเวลาที่ฉันไปโรงพยาบาลศูนย์ทีไรเห็นคนเจ็บป่วยเต็มโีรงพยาบาลไปหมดจึงเข้าใจงานของพี่และน้อง น้องคนสุดท้องสอนอาชีวะรับภาระงานเยอะเช่นกัน ส่วนพี่สาวคนโตไปอยู่กับลูกชายที่ื กทม.พี่ชายคนโตเสียชีวิตและน้องชายอีกคนเสียชีวิตไปนานแล้ว เพราะเหตุนี้เวลาแม่เจ็บมากๆฉันจึงไม่มีเวลาเข้าบล็อกหรือแม้แต่เฟสก็ไม่อยากเข้าไปเลยเพราะจิตใจนั้นห่วงแต่แม่ ที่แม่เป็นอย่างน้คงเป็นเพราะแม่ผ่านการทำงานหนักมาก่อนเพื่อเลี้ยงดูลูกๆฉันจำได้ขึ้นใจเวลาที่ฉันกลับจากโรงเรียนฉันจะเห็นแม่กลับจากขายของแม่ขายขนมจีนน้ำยา น้ำเงี้ยว และของหวาน แม่จะทำอยู่จนดึกจนดื่นและตื่นมาเตรียมแต่เช้า เวลาฉันเข้าไปช่วยแม่ทำแม่ก็จะไล่ให้ฉันไปทำการบ้าน ไปนอนแม่ไม่อยากให้ลูกนอนดึกแต่แม่ต้องเหนื่อยทั้งกลางวันกลางคืน เมื่อก่อนฉันเป็นเด็กไม่ค่อยรู้เรื่องรู้แต่ว่าขนมจีนแม่อร่อยเป็นที่หนึ่งไม่รู้เลยว่ากว่าที่แม่จะทำออกมาได้สำเร็จนั้นเหนื่อยขนาดไหน แต่เดี๋ยวนี้ฉันรู้แล้วว่าแม่เหนื่อยแต่แม่ไม่เคยปริปากเลย แม่ผู้หญิงคนนี้แกร่ง อดทนเพื่อลูกเสมอ ฉันรู้แต่ว่าทุกวันนี้ฉันอยากให้โลกหมุนกลับให้แม่กลับกลายเป็นสาวใหม่แม่ไม่ต้องแก่ ไม่ต้องเจ็บ ฉันอยากให้แม่แข็งแรงดังแต่ก่อนไม่ใช่ดูอ่อนเพลียและล้าเหมือนทุกวันนี้ วันแม่ปีนี้เราไม่ได้พาแม่ออกไปกินอาหารอร่อยๆนอกบ้านเลยเพราะแม่ไม่อยากไปไหนแล้วพวกเราลูกๆจึงได้แต่หาของกินอร่อยที่แม่ชอบไปให้แม่ที่บ้าน แม่ได้แต่นังๆนอนๆเท่านั้น ซึ่งฉันไม่อยากเห็นแม่เป็นแบบนี้เลย เวลาที่เราไปหาฉันดูดวงตาของแม่สดใสดูมีความสุขเพราะลูกๆไปหาแม่ทุกคนขาดแต่พี่สาวมาหาแม่ไม่ได้เพราะพี่สาวก็ไม่แข็งแรงเช่นกัน ฉันชอบทำการ์ดอวยพรวันแม่ให้แม่ประหลาดใจเล่นๆโดยส่งไปทางเวบพันทิพแล้วทางเวบจะส่งไปให้แม่ตามที่อยู่ที่ฉันบอก พอแม่ได้รับแม่ก็จะงง ว่าใครส่งไปให้แม่ แม่ก็จะดีใจและมาเล่าให้ฉันฟังฉันก็อดขำแม่แต่ไม่ได้บอกแม่หรอกว่าฉันส่งไปให้ แต่วันนี้แม่คงจะรู้แล้วถ้าแม่ได้อ่านงานเขียนตะพาบของฉันแม่อายุ 86 แล้ว แต่สายตาแม่ดีกว่าฉันซะอีกเวลาเปิดคอมฯให้แม่จะอ่านโดยไม่ต้องใส่แว่นเลย ถึงฉันไม่บอกแม่ก็รู้ว่าลูกทุกคนรักและห่วงแม่มากยิ่งตอนแม่ป่วยหนักลุกไม่ได้ต้องนอนป่วยที่โรงพยาบาลนานๆลูกทุกคนแทบจะไม่ได้กินได้นอนกันเลยฉันจะรับหน้าที่นอนเฝ้าแม่ตลอดจนแม่ออกจากโรงพยาบาล แม่เป็นเสมือนพระในบ้านของพวกเราฉันอยากจะบอกให้โลกรู้ว่าฉันรักแม่ที่สุดยิ่งเวลานี้แม่เหมือนไม้ใกล้ฝั่งฉันใจหายอยู่ตลอดเวลาถึงแม้ว่าฉันจะรู้ว่าทุกอย่างต้องมีการพลัดพรากเมือถึงเวลาแต่ฉันก็ยังทำใจไม่ได้เลย ไม่รู้เลยว่าถึงเวลานั้นฉันจะทำใจได้อย่างไร.... รักแม่ที่สุด ขอขอบคุณเพื่อนๆที่เข้าทักทายและให้กำลังใจค่ะ ขอขอบคุณโค๊ดแต่งบล็อกจากเพื่อนๆทุกท่านค่ะ ขอบคุณเพลงประกอบจากยูทูบ หนึ่งเดียวคือแม่
| Create Date : 15 สิงหาคม 2558 |
|
45 comments |
| Last Update : 31 พฤษภาคม 2565 2:24:14 น. |
| Counter : 2518 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 34 คน [
สภาพร่างกายสังขารเป็นไปตามวัยครับ
ขอให้คุณแม่คุณนุ้ยมีสุขภาพแข็งแรงครับ