คิดถึง

เขียนเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ปี ๒๐๑๑ อยู่คนเดียวพร้อมกันการเฝ้ารอการกลับมาของ ใครบางคน ใครคนนั้น บุรุษผู้เป็นที่รักของฉัน แฮ่ๆ ถ้าอ่านแล้วงงก็ ก็งงนะคะ ไม่รู้จะอธิบายยังไง เขียนออกมาได้รอบเดียวไม่มีแก้ ไม่มีคัด ติชมได้เลยนะคะ วันที่หกกุมพาฯรถไฟมาพาเธอห่างเพื่อเดินทางขึ้นเขาเหล่าทหารวันที่เจ็ดยังไม่เสร็จเผด็จการวันที่แปด ไร้สาร ไร้แวว วันที่เก้า ก้าวเข้ามาใจว้าหวั่นเหมือนว่ามันยาวนานหนักหนาคิดถึงมากคิดถึงอยู่ในอุราวันใดหนอพ่อขวัญตาจะมาคืน ยินเสียงปืนในป่าพนาสรรค์แต่ละวันได้ทานข้าวรึเปล่าหนอรู้บ้างมั้ยคนทางนี้อยู่ที่ มอ.นับวันรอคนดี ที่ห่างไกล วันที่สิบ หมุบหมิบใจไม่คิดถึงทำไม่ได้สักครั้งหนึ่ง คิดถึงต่อสิบเอ็ดย่างเข้ามาอีก ก็ยังรอสิบสองก็ไม่ท้อ รอต่อไป คิดถึงใจจะขาดแล้วเธอจ๋าสิบสามกรายเข้ามาใจมันสั่นมันดีใจเพราะว่าเหลือเพียงหนึ่งวันแล้วที่รักของฉันก็กลับมา.................ตามขบวนรถไฟ.........< img src=//www.bloggang.com/emo/emo136.gif>ปู๊น ปู๊น

Create Date : 18 เมษายน 2555 Last Update : 4 มกราคม 2556 16:13:09 น. Counter : 729 Pageviews.		5 comments
Share Tweet