"ผู้ใดอ่อนน้อมถ่อมต่อธรรมชาติ...ผู้นั้นเห็นธรรม เป็นไปตามธรรมชาติ...."

ธรรมชาติ...ของการดับไฟ ต้องอาศัยน้ำ ฉันใด...
อาศัยความสว่าง....ในการดับความมืด ฉันนั้น
เสมือนว่า... “ความสงบระงับดับกิเลส...ได้อิสระ”
อิสระจากภายใน ซึ่งยิ่งใหญ่กว่าอิสระภายนอก

ความอร่อยของอาหารยิ่งบริโภค ก็ยิ่งอร่อย...แต่ถึงที่สุดของความอร่อยต้องหยุดตรงที่
“ความอิ่ม” ความอร่อยของกิเลสนั้นไม่เคยอิ่มจากความอยาก...แต่ความอยากหยุดได้ที่
“ใจ” นี่เอง “ใจ” กับความจริงที่ธรรมดา.... เมื่อใดรักษาใจให้สงบระงับ....ก็ดับกิเลสได้...
ฤดูกาลแห่งความอิสระ...ก็เกิดอย่างเงียบๆ เมื่อใจเป็นอิสระจากกิเลสแล้วความสงบ
ภายในก็จะผลิตขึ้นอย่างช้าๆ และมั่นคง ตรงนี้เอง เรียกว่า “ความสงบจากกิเลส”

วันนี้...วันพระ
โปรดพิจารณา...น้อมกาย น้อมวาจา น้อมใจ ให้สงบจาก ความโกรธ ความโลภ ความหลง
ให้ดำรงความคิด จิต และอารมณ์ อยู่แต่ภายในตัวของตัวเรา ไม่สอดส่ายไปข้างนอก
แล้วบอกผู้อื่นว่า อย่างโน่นไม่ดี...อย่างนี้ไม่ดี...แต่ไม่เคยพิจารณา “ตัวเราของเราเลย”

โปรดหันหน้ามาสงบระงับดับกิเลสภายในตัวของตน เพื่อค้นหา “ความอิสระ” เถิด
กิเลส มี ๑๐ ประการ
คือ โลภะ โทสะ โมหะ มานะ ทิฏฐิ วิจิกิจฉา ถีนะ อุทธัจจะ อหิริกะ อโนตตัปปะ