เมื่อใดเอาอยู่...เมื่อนั้นรู้ธรรม สวัสดี วันนี้...วันพระ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒‏ “เมื่อใดเอาอยู่...เมื่อนั้นรู้ธรรม...” (...หมายถึง รู้ตามความเป็นจริง ตามสภาพธรรมชาติ) หากว่า...ยามเช้า!!! พระอาทิตย์ขึ้นเป็นธรรมชาติ...พระอาทิตย์ก็ลับขอบฟ้า... ในยามเย็น ก็เป็นธรรมดา... หากว่า...ยามเช้า ลมหนาวกระทบผิวทางกาย ใจก็สดชื่นเป็นธรรมชาติ...แต่ยามเย็น “ไม่แน่..” ก็เป็นธรรมดา หากว่า...เรามีความสุขเป็นธรรมดา...เราก็มีความทุกข์บ้างเป็นธรรมชาติ... นี่คือ “รู้ธรรม...” รู้ตามธรรมชาติ รู้ตามธรรมดา รู้ตามสภาพธรรม...ทุกๆ สรรพสิ่ง ล้วนมีที่มา...แล้วก็จากไป ณ เหตุที่เกิดอาจจะต่างกันโดยสิ้นเชิง แต่จบลงคล้ายๆ กัน คือ จบลงเป็นธรรมชาติ... สิ้นสุดลงเป็นธรรมดา ตาเนื้อเรามองแต่ไม่เห็นอาจจะ “เอาไม่อยู่...” ต้องใช้ ตาในมอง จึงจะเห็นเป็นสภาพธรรมจึงจะ “เอาอยู่...” เมื่อเอาอยู่...ก็รู้เท่าทัน เข้าใจ และยอมรับว่าเป็นธรรมดา...เป็นธรรมชาติ ความจำ กับ ความจริง ทั้ง ๒ สิ่งนี้แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง เฉกเช่น การบริโภคข้อมูล ข่าวสารต่างๆ ทาง TV.บ้าง ทาง internet เสร็จก็ต่อด้วย facebook ลุกขึ้นโทรหาเพื่อนต่อ มันสะสมข้อมูลต่อเนื่อง... “มันเอาไม่อยู่...” (ขอโทษไม่สำรวมวาจา...ยิ้มๆ ไม่อยากให้เครียดมาก) เราต้องเอาให้อยู่เพื่อรู้ธรรม... การบริโภคข้อมูลข่าวสารก็เหมือนผู้หญิงแต่งหน้า... ถ้าแต่งน้อยเกินไปมองไม่เห็น แต่ถ้าแต่งมากเกินไปล่ะ...ฮ่ะ ฮา ณ บัดนี้ วันพระนี้... ขอเธอโปรดสงบ สำรวมกาย สำรวมวาจา เมื่อรักษากาย รักษาวาจา...ไม่ได้ทำร้าย ผู้หนึ่ง ผู้ใด นี่ก็คือ “ศีล” ถ้ามีเวลาโปรดรักษา ใจ หรือสำรวมใจ...นี่ก็คือ “สมาธิ” เมื่อสำรวมได้ทั้ง กาย วาจา และใจ ได้ระยะหนึ่งพอสมควร ใจเราจะเงียบ...เงียบ สงบ และจะพบ “ปัญญา” เทอญ “เมื่อยอมรับความจริง...ก็วิ่งหาความสุข...”   Create Date : 10 พฤศจิกายน 2554 9 comments Last Update : 10 พฤศจิกายน 2554 13:44:50 น. Counter : 1056 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีค่ะมีความสุขมากๆนะคะ โคลงสี่สุภาพ กรองมธุพจน์ร้อย............เรียบเรียง ให้ท่านประสบเคียง..........คลี่พร้อม ให้สุขสงบใสเสียง............สลอนสวาดิ จันทร์รุ่งมาเลื่อนล้อม.......หลับไว้สวรรค์สม จมจำกระทงผ่องแผ้ว........ผันมา โลกฝั่งดาริกา..................กลับใกล้ หมายมาดมั่นปรารถนา......โน้มสนิท ทรวงชิดเสน่ห์เคลิ้มให้.......ห่มห้วงถวิลหอม ให้นฤมิตคิดด้วย..............ด่ำดวง ท่ามพาทย์เพลงชิดทรวง...แทรกล้ำ เหงาหงอยผ่านสุดสรวง.....สู่สวัสดิ์ ธรรมรสมาฉ่ำค้ำ..............เคลื่อนต้านตรมเส เห่กล่อมจิตรุ่งเรื้อง............ร่วมสราญ เริงร่ากว่าวันวาน................วับแพร้ว ให้พานพบเลอสถาน...........ถึงซึ่ง ซึ้งเอย กอบกล่อมใจจรัสแก้ว.........เกิดพร้อมสว่างไสว โศกเศร้าไกลบทเบื้อง..........โบกโบย หมายรูปรอยหมดโปรย.........เปิดสะท้อน ให้นิมิตหัตถ์ผ่านโผย.............ผันสะกิด ทุกท่านพบเพลงต้อน............แต่งแต้มพิลาสฝัน   โดย: ญามี่ 10 พฤศจิกายน 2554 15:58:18 น.

อนุโมทนาสาธุ แด่ผู้รู้ธรรมครับ   โดย: shadee829 10 พฤศจิกายน 2554 18:03:16 น.

สาธุ...สาธุ   โดย: คนหลังเขา IP: 14.207.245.94 10 พฤศจิกายน 2554 20:46:07 น.

ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะคุณ คนป่าหาธรรม ธรรมะนี่ไม่ใช่ของยากเลยนะคะ ..ธรรมดา กับ ..ธรรมชาติ ปานค่ะ   โดย: Pan (Pan@CA ) 10 พฤศจิกายน 2554 22:13:54 น.

ตามมาจากคุณปาน ขอเป็นเพื่อนด้วยคนค่ะ จะแวะมาทยอยอ่านนะคะ อนุโมทนาสาธุค่ะ   โดย: maebest 11 พฤศจิกายน 2554 12:09:23 น.

สวัสดีค่ะ คนม้กหันหาธรรมะเฉพาะเวลามีทุกข์   โดย: pantawan 12 พฤศจิกายน 2554 21:56:15 น.

คลายเครียดรับน้องน้ำจ๊ะ..... *~*~*~*..แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน..*~*~*~* ..HappY BrightDaY..   โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* 15 พฤศจิกายน 2554 13:44:23 น.

สวัสดีค่ะ วันนี้มี"ก๋วยเตี๋ยวเรือ" มาเสริฟค่ะ   โดย: pantawan 15 พฤศจิกายน 2554 15:44:56 น.

สาูธุค่ะ ขอบคุณที่เอามาแบ่งปันกันนะคะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 20 พฤศจิกายน 2554 17:23:16 น.