คนป่าหาธรรม ธรรมะ ธรรมชาติ ธรรมดา คนป่าหาธรรม คนป่าหาธรรม คนป่า หาธรรม ธรรมะ ธรรมชาติ ธรรมดา
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
22 พฤศจิกายน 2553
 
All Blogs
 

"ตาเนื้อเห็นทุกข์...ตาในพบสุข"



สวัสดี ...วันพระขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒


"ตาเนื้อเห็นทุกข์...ตาในพบสุข"
(คำว่า “ตาใน” ในที่นี้คือ ปัญญาพิจารณา)


บุญใดไหนจะเท่า “บุญ...บรรพชา” บรรพชาในที่นี้หมายถึง การงดเว้นจากความชั่ว หรือการถือปฏิบัติดี การงดเว้นจากความสบาย ถ้าเราสบาย นั่นคือ เราทำตามใจ “กิเลส”
แต่ว่าถ้าเรางดเว้นความสบาย สักอาทิตย์ละวันหรือทุก ๆ วันพระ หรือมากกว่านี้ ตามแต่เธอ
จะสะดวก เธอจะพบว่า...ไม่ค่อยสบายกาย...ไม่ค่อยสบายใจ “มันเป็นทุกข์”

นี่แหล่ะ...คือธรรม ธรรมดา ของการถือปฏิบัตินั้น ต้องยาก...ต้องอดทน...ต้องลำบากเพื่อ
“บุญ” เสมือนหนึ่งว่า...นักกีฬาเหรียญทองเวลาฝึก เขาต้องอดทน นานนับเดือน บางคน
หลายปีถึงจะประสบความสำเร็จ... ถ้าเราถือปฏิบัตินั้นเปรียบได้ดั่งนักกีฬาเหรียญทอง
ป่านนี้...เราทั้งหลายคงสำเร็จกันแล้ว...

ให้เธอ...น้อมกาย สำรวมใจ พิจารณาให้เห็นทุกข์ที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติ...
ให้เธอค่อย ๆ ปฏิบัติ และปฏิบัติแบบยืดหยุ่น เดินสายกลาง ดังนี้เช่น...

อาหารทางกาย ถ้าเป็นวันพระ งดเว้นเนื้อสัตว์ หรือเธอผู้ปฏิบัติบางคนงดเนื้อสัตว์
แต่ทานไข่หรืองดเว้นเนื้อสัตว์ด้วยและทานแค่ ๒ มื้อด้วย เริ่มแรกอาจจะยาก...
(อันนี้สำคัญมาก แต่ถ้าผ่านไปได้... ก็ได้เหรียญทองแดง)
ผลบุญ หรือ ผลดี เกิดทันที...ก็คือว่า ท้องไม่อึดอัด หลับก็สบาย ร่างกายก็ไม่โทรมมาก เนื่องจากไม่มีเนื้อสัตว์ต้องให้ย่อย


พักทางใจ ให้ตั้งสติรู้อยู่เสมอว่า “วันนี้...วันพระ วันนี้...วันพระ” พิจารณาทำภาระกิจต่าง ๆ ช้าลง...ช้าลง...และไม่ว่าวันนี้จะเกิดอะไรขึ้น ”ทั้งที่ยินดี หรือ ยินร้าย”
ให้กลับมาอยู่กับตัวเองให้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้
ใจจะค่อย ๆ สงบลง...ค่อย ๆ สงบลง...เท่านี้ใจเธอก็ไม่ดิ้นรน ทุรนทุรายเพื่อหาสิ่งที่ “ยินดี หรือยินร้าย” มากเกินกว่าเหตุ...
หมายความว่า “ใจก็ได้พัก” (เวลากายเหนื่อย... ก็ต้องการพักกาย ฉันใด...)

นี่แหล่ะ...ตาเนื้อเห็นทุกข์ เรื่องอาหารทางกาย... ตาในจะพบสุขจากการพักทางใจ

“คนป่าหาธรรม”






 

Create Date : 22 พฤศจิกายน 2553
4 comments
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2553 11:45:28 น.
Counter : 999 Pageviews.

 

นักกีฬา - อดทน ฝึกฝน - เหรียญทอง - เงินรางวัล -วัตถุ (ตายไม่ได้ใช้,ซื้อความสุขที่ใช้แล้วหมดไป)

นักปฏิบัติธรรม - อดทน ฝึกฝน - สงบสุขทางใจ - บุญ (ตายได้ใช้,เป็นความสุขที่แท้จริง ยั้งยืน)

 

โดย: คนหลังเชา IP: 58.8.12.18 22 พฤศจิกายน 2553 12:17:31 น.  

 


"ทำ"เกิดขึ้นตั้งอยู่ในทางโลก
อุปโลกน์ก่อเกิดกิเลสหนา
หากผนวกบวกธรรมด้วยปัญญา
อวิชชาดับไปเพราะทาง"ธรรม"...

ตาเนื้อเห็นทุกข์ เพราะยังมีความมืดบดบัง ตราบใดแล้วที่ตาในพบสุข เมื่อนั้น..พบความสว่าง ได้พบได้เห็นตัวเอง จากที่มองผู้อื่นมานับร้อย แต่กลับไม่เคยมองเห็นแม้กระทั่งเงา หรือตัวตนของตัวเองเลย...

เราเองต้องบำรุงรักษากาย รักษาใจ เพื่อให้แข็งแรง สามารถอยู่กับสภาพแวดล้อมได้ หลีกเลี่ยงอาหารที่ไม่จำเป็น โดยเฉพาะ "อาหารที่หล่อเลี้ยงกิเลส" ทั้งเกิดจากตัวเราและสภาพแวดล้อมรอบ ๆ ตัว สิ่งหนึ่งที่จะช่วยให้เราสามารถลด ละ เลิก ได้ ก็คือ"ธรรม" ซึ่งเป็นที่กัก ดักอาหารกิเลสต่าง ๆ ไม่ให้ถูกลำเลียงเข้าสู่ใจของเราได้เป็นอย่างดี

อย่างที่คุณคนป่าหาธรรมบอกว่า ต้องหมั่นฝึกปฏิบัติ "ใช่เลย" หมั่นฝึกวันละนิด ปฏิบัติอย่างช้าช้า อย่างมีสติ วันนี้ลดได้ วันต่อไปละได้ ท้ายที่สุดก็เลิกได้โดยปริยาย เมื่อตัดท่อลำเลียงอาหารกิเลสได้ "ใจ" จะแข็งแรงที่สุด เมื่อใจแข็งแรง ก็นำพากายให้แข็งแรงด้วย

"ใช้ธรรมะหล่อเลี้ยงใจ เพื่อสร้างอาหารแห่งปัญญา"

 

โดย: คนเมือง^-^ IP: 10.0.3.175, 180.180.134.41 25 พฤศจิกายน 2553 18:32:52 น.  

 

มนุษย์ ๑๐๐ คน ร้อยแนวคิด...ร้อยความเห็น...
แต่มีสิ่งหนึ่งที่คล้าย ๆ กัน คือ กิเลส (ความต้องการอยากมี อยากเป็น)

นักปฏิบัติ กับ นักกีฬา คล้ายกัน คือ ความอดทน ฝึกฝน ...
แต่แตกต่างกัน คือ เป้าหมาย หรือผลรับ...

ดังเช่น "เงิน ทอง ลูก หลาน...ส่งได้โรงพยาบาล
แต่ธรรม คำสอน...ส่งได้ที่เชิงตะกอน"

ขอบใจมากที่ช่วยขยายเรื่อง "ตาเนื้อเห็นทุกข์"
งั้นขอพูดถึง "ตาใน" เห็นธรรมหน่อยก็แล้วกันนะ...
การเห็นด้วยตาในนั้น คือ การใช้ปัญญาในการพิจารณา
ทุกข์เสมือนหนึ่งว่า...เมื่อเห็นทุกข์ ก็ใช้ปัญญาในการพิจารณาถึงเหตุแห่งทุกข์
แล้วหาหนทาง ดับทุกข์ นี่คือ "ตาใน"

วันนี้ลดได้...พรุ่งนี้ละได้...ท้ายที่สุดเลิกได้...
คำนี้ดีมาก แต่ที่สำคัญคือว่า เมื่อไรล่ะคือ วันนี้...

 

โดย: คนป่าหาธรรม IP: 183.89.231.84 25 พฤศจิกายน 2553 22:02:07 น.  

 


เมื่อใดที่เรารู้ว่า "ตัวเรา" กำลังหายใจเข้า
"ตัวเรา" กำลังหายใจออก
ก็คือ ปัจจุบัน...คือ..วันนี้
คือวันที่เรามีสติอยู่ที่กายและใจ

ตราบใดเราไม่รู้ลมหายใจตัวเอง ตราบนั้นการรับรู้สิ่งนอกตัวคงยากจะเข้าใจ


อนาคตของฉัน ก็คือ วันนี้..ที่ฉันกระทำ

พรุ่งนี้ยังมาไม่ถึง ถ้าเราไม่ทำวันนี้ให้ดี แล้วพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร??


 

โดย: คนเมือง^-^ IP: 10.0.3.175, 125.25.189.70 6 ธันวาคม 2553 20:21:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


คนป่าหาธรรม
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




คนป่าหาธรรม ธรรมะ ธรรมชาติ
คนป่า หาธรรม ธรรมะ ธรรมชาติ ธรรมดา
Friends' blogs
[Add คนป่าหาธรรม's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.