ขันธปริตร
| ตามตำนานกล่าวว่า เกิดจากมีพระภิกษุรูปหนึ่งถูกงูกัดที่เท้า ทนพิษไม่ไหวถึงแก่มรณภาพ เมื่อพระพุทธเจ้าทรงทราบเรื่อง จึงตรัสสอนให้พระภิกษุรู้จักแผ่เมตตาแก่สกุลพญางูทั้งสี่ คือ พญางูวิรูปักข์ พญางูเอราบถ พญางูฉัพยาบุตร และพญางูกัณหาโคตรมะ ซึ่งมีเนื้อความว่า ไมตรีของเราจงมีแก่สกุลพญางูทั้งสี่ ตลอดทั้งสัตว์สองเท้า สี่เท้า อย่าเบียดเบียนเรา สัตว์ทั้งหลาย เช่น งู แมลงป่อง ตะขาบ เป็นต้น ล้วนมีประมาณไม่มากเหมือนพระรัตนตรัย เราทำการนอบน้อมพระผู้มีพระภาคเจ้าอยู่ ขอสัตว์ร้ายจงหลีกไป มีความเชื่อว่าพระสูตรบทนี้ใช้ภาวนาป้องกันอสรพิษทุกชนิดได้ |
ให้ทำไว้ในใจด้วยจิตอันเป็นมิตรแก่สัตว์ทั้งหลายมี งู เป็นต้น ไปจนถึงสัตว์เหลือบคลาน แมง แมลง อสรพิษ อื่นๆ ด้วยจิตอันปารถยาขอให้เขาเป็นสุขปราศจากทุกข์ เป็นผู้ไม่มีเวรภัยอันตราย ดำรงชีพอยู่เป็นสุขทุกเมื่อ รักษาตัวให้รอดพ้นจากทุกข์ภับทั้งสิ้นทั้งปวงได้ดังนี้ แลด้วยเดชแห่งบุญอันที่เราเป็นมิตรมีจิตที่ปารถนาดีต่อเขาทั้งหลายเหล่านั้น ด้วยพุทธานุภาพ ธัมมานุภาพ สังฆานุภาพ ขอบุญทั้งหลายเหล่านั้นขอจงส่งผลให้เขาทั้งหลายจงเป็นมิตรที่ดีต่อเราเช่นกัน ขอให้เขาทั้งหลายเหล่านั้นจงเป็นผู้ไม่มีเวรภัยอันตรายเบียดเบียนแก่เราดังนี้
| วิรูปักเขหิ เม เมตตัง ความเป็นมิตรของเรา จงมีกับพญางูทั้งหลาย ตระกุลวิรูปักษ์ด้วย เมตตัง เอราปะเถหิ เม ความเป็นมิตรของเรา จงมีกับพญางูทั้งหลาย สกุลเอราบถด้วย ฉัพยาปุตเตหิ เม เมตตัง ความเป็นมิตรของเรา จงมีกับพญางูทั้งหลาย สกุลฉัพยาบุตรด้วย เมตตัง กัณหาโคตะมะเกหิ จะ ความเป็นมิตรของเรา จงมีกับพญางูทั้งหลาย สกุลกัณหาโคตมะกะด้วย อะปาทะเกหิ เม เมตตัง ความเป็นมิตรของเรา จงมีกับสัตว์ทั้งหลายที่ไม่มีเท้าด้วย เมตตัง ทิปาทะเกหิ เม ความเป็นมิตรของเรา จงมีกับสัตว์ทั้งหลายที่มี ๒ เท้าด้วย จะตุปปะเทหิ เม เมตตัง ความเป็นมิตรของเรา จงมีแก่สัตว์ทั้งหลายที่มี ๔ เท้าด้วย เมตตัง พะหุปปะเทหิ เม ความเป็นมิตรของเราจงมีกับสัตว์ที่มีเท้ามากด้วย มา มัง อะปาทะโก หิงสิ สัตว์ไม่มีเท้าอย่าเบียดเบียนเรา มา มัง หิงสิ ทิปาทะโก สัตว์ ๒ เท้า อย่าเบียดเบียนเรา มา มัง จะตุปปะโท หิงสิ สัตว์ ๔ เท้า อย่าเบียดเบียนเรา มา มัง หิงสิ พะหุปปะโท สัตว์มากเท้าอย่าเบียดเบียนเรา สัพเพ สัตตา สัพเพ ปาณา ขอสรรพสัตว์ที่มีชีวิตทั้งหลาย สัพเพ ภูตา จะ เกวะลา ที่เกิดมาทั้งหมดจนสิ้นเชิงด้วย สัพเพ ภัทรานิ ปัสสันตุ จงเห็นซึ่งความเจริญทั้งหลายทั้งปวงเถิด มา กิญจิ ปาปะมาคะมา โทษลามกไร ๆ อย่าได้มาถึงแล้วแก่สัตว์เหล่านั้น อัปปะมาโณ พุทโธ พระพุทธเจ้า ทรงพระคุณไม่มีประมาณ อัปปะมาโณ ธัมโม พระธรรม ทรงพระคุณไม่มีประมาณ อัปปะมาโณ สังโฆ พระสงฆ์ ทรงพระคุณไม่มีประมาณ ปะมาณะวันตานิ สิริงสะปานิ อะหิวิจฉิกา สะตะปะที อุณณานาภี สะระพู มูสิกา สัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย คือ งู แมงป่อง ตะเข็บ ตะขาบ แมงมุม ตุ๊กแก หนู เหล่านี้ล้วนมีประมาณ (ไม่มากเหมือน คุณพระรัตนตรัย) กะตา เม รักขา กะตา เม ปะริตตา ความรักษา อันเรากระทำแล้ว ความป้องกัน อันเรากระทำแล้ว ปะฏิกกะมันตุ ภูตานิ หมู่สัตว์ทั้งหลาย จงหลีกไปเสีย โสหัง นะโม ภะคะวะโต เรานั้นกระทำการนอบน้อม แด่พระผู้มีพระภาคเจ้าอยู่ นะโม สัตตันนัง สัมมาสัมพุทธานังฯ ทำการนอบน้อมแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งหลาย ๗ พระองค์อยู่ |
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [