วันที่ฉัน..เบื่อ..

เป็นวันแรกที่รับตำแหน่งใหม่ และก็เป็นวันแรกที่เริ่มสอนหลังจากเปิดเทอมไปเมื่อวาน...ว่าไปแล้วดูหน้าตาเด็ก ๆ ที่มาเรียนวันนี้ก็คงพอจะเรียนร่วมกันได้ล่ะนะ..สอนเสร็จก็มารุมลงทะเบียนขอเรียนด้วยเต็มไปหมด..มันเดาได้สองอย่าง ครูสอนดีหรือว่าเด็กไม่มีที่ไปกันแน่หว่าดีที่ไม่ได้สอนเด็กอัจฉริยะ ไม่งั้นคงไม่มีเวลาไร้สาระแน่ ๆ

กลับมาที่คณะก็เริ่มเบื่อขึ้นมาทีเดียว เบื่อทำงานบริหารแล้ว อยากกลับไปเป็นอาจารย์ธรรมดา ตอนนี้จะกลับไปสู่ภาวะกดดันเหมือนเดิม เดินไปไหนมาไหนพร้อมกับคิ้วผูกโบว์ แล้วเมนส์ฉันจะมาไหมเนี่ยเดือนเนี้ย หมดวาระเมื่อไหร่คงต้องไปตรวจร่างกายครั้งใหญ่ เพิ่งจะรู้วันนี้นะว่า คน คือสิ่งที่บริหารยากที่สุด คนที่ไม่ทำงานเขาจะรู้ตัวไหมอ่ะว่าเขาไร้ค่ามากๆในสายตาคนอื่น เขาจะกล้าตื่นมานั่งเฉย ๆ ทุกวันได้อย่างไร เขาคิดอะไรอยู่ในใจน้อ ขอคุณพระคุณเจ้าดลใจให้เขาคิดได้สักทีเถอะ ว่าควรจะก้มหน้าก้มตาทำงาน ไม่ใช่ก้มหน้าก้มตาอู้งานและนินทาคนอื่น

ต่อไปนี้จะไม่สนใจแล้ว ใครมันจะนินทา ว่าลับหลัง จะไม่เต้นไปกับมันอีกแล้วววว

จะเป็นนางฟ้าที่ทั้งสวยและทำงานเก่งดีกว่า ดูฉลาดและมีระดับกว่ากันเยอะเลย

ก็เพราะความจริง เธอ กับ ฉัน มันคนละระดับกันนะสิจ๊ะ ฮิ้วววววว

Create Date : 01 มิถุนายน 2553		1 comments
Last Update : 1 มิถุนายน 2553 23:42:25 น.
Counter : 206 Pageviews.
Share Tweet