วัน เสาร์ที่ 27 มิถุนายน 2552
วันเวลาผ่าน...แล้วก็ผ่าน ....จนลืมไปว่าในแต่ละวันได้อะไรให้กับตัวเองไปบ้าง หากได้ทำในสิ่งที่ชอบ ความสุขก็ช่างล้นเหลือ แต่ มันคงเป็นไปได้ไม่ทั้งหมด เท่าที่อยากจะทำ.....
ความสุข ความทุกข์อยู่ที่ใจ ใคร ๆ ก็บอกมาอย่างนั้น นั่นนะสินะ ความสุขอยู่ที่ใจ ใจเท่านั้นที่จะรู้ได้
วันนี้ ช่วงเช้าก็ ทำความสะอาดบ้าน วางโปรเจคงานบ้านหลังต่อไป ตอนนี้ทำห้องเพิ่ม สองห้อง ทั้งหมดก็รวมเป็น 5 ห้อง ในหนึ่งหลัง สำหรับให้คนเช่า....
เมื่อวันพฤหัสบดี ที่ 25 มิถุนายน สามีได้รับอุบัติเหตุรถชน แต่ดีที่เขาไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย แต่รถสปอร์ตเอ็มจี พังยับเยินทางด้านหน้า ดีที่เขาขับมาไม่เร็ว อีกอย่าถนนก่อนเลี้ยวเข้าบ้านก็ไม่มีสัญญาณไปจราจร ประกอบกับรถที่สามีขับก็เล็กจนอีกคันคงมองไม่เห็น ชนโครมเข้าให้ ดีที่เราหรือลูกๆ ไม่ได้ไปกับเขา เราก็ได้แต่ปลอบใจ ดีแล้วที่คุณไม่เป็นอะไร รถพังนะมันซ่อมได้แต่ถ้าคุณเป็นอะไรไป จะไปซ่อมที่ไหน.......
นี่สินะที่เขาเรียกว่า อุบัติเหตุ....มันหมายถึงสิ่งที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ล่วงหน้ามาก่อน ดีที่เราไม่ได้สูญเสีย เหมือนบางครอบครัว
ช่วงนี้ก็พักผ่อน อีกอาทิตย์ .....ดีจังเลย แต่..งานเอกสารก็ยังเต็มมือ.....แต่ทำไปทีละนิดละน้อย เอาที่สำคัญก่อน