วันพุธ ที่ 24 มิถุนายน 2552
วันีนี้อยู่บ้านทั้งวันหลังจากทำงานมาสองอาทิตย์กับโปรเจคทำบ้าน ตกแต่งภายใน ให้สามี...
นั่งถักเสื้อนิ้ตติ้ง..กะส่งให้หลานที่เพิ่งคลอด (น้องสาว คลอดเมื่อวันที่ 18 มิถุนายนที่ผ่านมา) ดีใจจังได้หลานเพิ่มอีกแล้ว
เริ่มต้นก็มานั่ง ๆ ถัก ๆ อีกตามเคย...ว่าที่จริงก็มีอีกงานนิ้ตติ้งค้างไว้...และงานโครเชร์...ถักตุ๊กตางานแต่งานให้เพื่อนที่เมืองไทย....
หลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนไปตามกาลเวลา หลายเรื่องราวที่เกิดขึนมันทำให้เราเติบโตเป็นผู้ใหญ่ รู้จักคิดควบคุมอารมณ์ ความรู้สึก สมาธิกับการนั่ง ไม่ไหวติงชั่วขณะทำให้เรา รู้จักสติ ทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้น และกับบางสิ่งได้ทำไปแล้วในแต่ละวัน
กับการเรียนรู้วัฒนธรรมที่แตกต่างออกไป จากเมืองไทย ทำให้เรา ได้เรียนรู้จักความคิดความเป็นอยู่ ของอีกชนชาติหนึ่ง
การเรียนรู้ในชั้นเรียน ได้สอนให้ฉันได้เรียนรู้วิธีการเข้าสังคม วิธีการพูดจาที่ดี มารยาทที่ดี และวิธีคิดเพื่อนำเอาไปใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวัน
ขอบคุณพ่อแม่ น้า ยาย พี่สาวพี่ชาย น้องสาว ที่คอยสอนในสิ่งที่แตกต่างให้กับฉัน ขอบคุณบางคน กับความรู้สึกที่ดี ๆ ที่เคยมีให้กัน เราอาจจะจากตามกาลเวลา เราอาจจะจากตามสถานะการณ์ เราอาจจะจากเพราะการงาน หน้าที่ แต่บางสิ่งบางอย่าง ในจิตใจ วันเวลาที่ผ่านเลยไป
ความทรงจำดี ๆ ไม่เคย..จาก..จางหายไปกับกาลเวลา ...ขอขอบคุณที่ทำให้ได้เกิดมาเป็นคนที่ดี...เอาตัวรอดได้...ขอขอบคุณครูผู้คอยสอนสั่ง...
ขอขอบคุณทุกคน........