เขาค้อ เพชรบูรณ์ ในวันฝนพรำ

ทริปนี้เริ่มจากเพื่อนมาชวนให้ไปเที่ยวด้วยกันกับเพื่อนๆที่ทำงานซึ่งมีบ้านอยู่เพชรบูรณ์ เราก็ใจง่าย ถ้าว่างก็ไป จึงตกลงขับรถไปเพชรบูรณ์กัน 3 วัน 2 คืน

วันที่ 23 ตุลาคม 2552
ออกจากบ้าน แวะเติมลมยางก่อน แล้วไปรับเพื่อนอีกคนแถวรัตนาธิเบศร์ ออกมาประมาณ 8.30 น. โดยเพื่อนเจ้าของรถเป็นคนขับ เราเป็นคนดูทาง และเพื่อนอีกคนชวนคุยและหลับ

พอวิ่งเลยวังน้อยไปหน่อยรถก็เริ่มเยอะขึ้นๆ มีชะลอเป็นบางช่วง คงจะออกต่างจังหวัดพร้อมๆกันหมด

เข้าเส้นเลี่ยงเมืองสระบุรีได้นิดเดียวฝนก็เริ่มตกลงมา และก็ตกๆ หยุดๆ สลับกันมาเรื่อยๆ

พวกเรานัดเจอกันเพื่อกินข้าวกลางวันพร้อมกันที่วิเชียรบุรีตอน11.30 น. แต่เนื่องจากเราออกเดินทางช้าไปนิด และเจอฝนตกมาตลอดทาง จึงมาถึงเวลาเที่ยงตรง ซึ่งฝนได้หยุดไปก่อนหน้าสัก 15 นาทีได้

เมื่อมาถึงร้าน “บัวตอง” คงจะเป็นร้านที่ดังที่สุดในย่านนี้ เพราะพอเราเลี้ยวรถเข้าไปก็แทบไม่มีที่จอด เมื่อเดินเข้าไปในร้านก็เต็มไปด้วยคนๆๆๆๆ

พวกเรามองหาคนที่มาถึงก่อนก็แทบตาลาย โต๊ะแรกที่มาถึงก่อนอิ่มกันพอดี จึงขอตัวไปนั่งเล่นที่ร้านกาแฟใกล้ เพื่อให้คนอื่นมีที่นั่ง โต๊ะของเราก็กินกันด้วยความรวดเร็ว




ระหว่างนั้นคนก็ยังคงทยอยกันเข้ามาไม่ขาดสาย จนพนักงานต้องประกาศว่า ทางร้านจึงไม่สามารถรองรับลูกค้าได้ทั้งหมด จึงขอให้ไปกินร้านอื่นกันบ้างเถอะ โดยร่ายรายชื่อร้านต่างๆมา แต่ก็ไม่เห็นจะมีใครไปเลย ยังคงยืนรอกันอยู่ และก็ยังมีมาเพิ่มเรื่อยๆ

พอเรากินเสร็จก็ไปสมทบกันพวกแรกที่ร้านกาแฟริมทาง




จากนั้นเราไปถ่ายรูปที่ทุ่งทานตะวันน้อยๆ ที่อยู่หลังปั๊มน้ำมันที่อยู่ติดกัน




ออกมาตากแดดกันจนพอใจแล้วก็เดินทางไปบ้านของพี่ที่เป็นเจ้าบ้าน เราเดินเล่น นั่งเล่นกันพักนึง ก็แยกกัน โดยส่วนนึงอยู่ทำอาหารเย็นที่บ้าน ที่เหลือไปที่โรงแรม

คืนนี้ เราพักที่โรงแรมเยาวราช ตัวตึกเคยเป็นห้างสรรพสินค้ามาก่อน คาดว่าคงจะเจ๊งเลยปรับเปลี่ยนมาเป็นโรงแรม ด้านหลังมีสระว่ายน้ำและห้องคาราโอเกะด้วย อ้อ ที่นี่ไม่มีลิฟท์นะคะ




เหลือเวลาประมาณ 2 ชั่วโมงกว่าๆ ทางที่ผ่านมาเห็นว่ามีตลาดอยู่ไม่ไกลเลยคิดชวนเพื่อนไปเดินเล่นที่ตลาดกัน แต่ฝนตกลงมาซะก่อน เรานั่งๆ นอนๆพักใหญ่ ฝนจึงหยุดให้ออกมาเดินเล่นกันได้

ตลาดที่นี่ก็เป็นตล๊าดตลาด มีแต่ของสดขายผัก ขายปลา ที่มีเยอะคือปลาร้า คิดว่าจะหาขนมกินก็ไม่มีอะไรให้ซื้อ เดินไปจนสุดแล้วก็เดินกลับ

ประมาณ 5.30 เราก็ไปกินมื้อเย็นร่วมกัน นี่คือฝีมือพ่อครัวของเรา ยังมีน้ำพริกกะปิจากแม่ครัวอีก 1 ถ้วย ยังตำไม่เสร็จ แต่ลูกค้าหิวกันแล้วจึงเริ่มลงมือกินรอไปพลางๆก่อน



ระหว่างกินข้าว ฝนก็ตกลงมาอีกรอบ จึงต้องย้ายโต๊ะกันจ้าละหวั่น เรามีโต๊ะกลม 3 โต๊ะ กับพื้นที่ใต้หลังคาอยู่น้อยนิด จึงต้องเบียดกันเล็กน้อย อบอุ่นดี อิ่มแล้วก็ผลัดกันร้องเพลงแค่คอเจ็บแล้วก็กลับไปนอน



24 ตุลาคม 2552
เช้าวันนี้ตื่นมาฟ้ามืดครึ้ม ได้แต่ภาวนาให้ฝนไม่ตก

และมื้อเช้าวันนี้ด้วยฝีมือพ่อครัวชุดเดิม




9 โมงเช้า เราเริ่มขบวนออกเดินทางมุ่งสู่เขาค้อ และสิ่งที่ภาวนาไว้ก็ไม่เป็นผล ฝนตกลงมาระหว่างทางขึ้นเขา จุดที่จะแวะทดสอบเนินมหัศจรรย์จึงไม่สามารถทำได้ เนื่องจากฝนตกหนัก และมีรถคันอื่นวิ่งตามมา กลัวว่าจะหยุดไม่ทัน จึงต้องเลยไป จนถึงจุดพักรถซึ่งมีร้านค้าขายของอยู่ริมทาง




ระหว่างเดินซื้อของกันก็เห็นว่ากลุ่มเมฆดำมืดเริ่มลอยเข้ามาใกล้อีกรอบ เราออกรถไปได้นิดเดียวฝนก็ตกลงมา จึงต้องเปลี่ยนแผนเข้าที่พักกันก่อน




พอใกล้จะถึงพี่พักฝนก็หยุด เราตกลงกินมื้อกลางวันกันที่รีสอร์ทนี่ รอฝนหยุดแล้วจะออกไปกันใหม่

สักประมาณบ่าย 2 โมงฝนเริ่มหยุดพวกเราตั้งขบวนออกไปอีกครั้งเพื่อที่จะไปพระตำหนักเขาค้อ แต่ฝนก็ไม่ได้ปราณีให้ ตกลงมาอีก ไหนๆก็มาแล้ว ฝนแค่นี้ไม่สามารถหยุดเราได้ ใครมีร่มก็กางร่มกันลงไป ไม่มีก็หาหมวก หาผ้าคลุมหัว ลงไปจนได้






เที่ยวกันไป พอดีเย็น จึงกลับลงมาที่พักทันดูพระอาทิตย์ตกดินพอดี แต่เนื่องจากเมฆมากเลยไม่เห็นพระอาทิตย์ ไม่เป็นไร แค่นี้ก็สวยแล้ว




มื้อเย็นนี้ก็กินที่รีสอร์ทเหมือนเดิม




อิ่มแล้วก็แยกย้ายกันนอน คงเพราะเหนื่อยจากการเดินทาง และเปียกฝนแทบทั้งวัน จึงหลับไปด้วยความรวดเร็ว



วันที่ 25 ตุลาคม 2552
วันนี้ถูกเพื่อนปลุกตอนก่อนหกโมง เพื่อที่จะไปดูทะเลหมอกกัน เดินออกจากห้องมามองไปหน้ารีสอร์ทก็เห็นหมอกลอยมาเป็นแพ ท่าจะสวยแฮะ เราไปดูกันที่จุดชมวิว ที่นี่มีนักท่องเที่ยวมากางเต้นท์นอนกันด้วย เราชื่นชมความงามกันพักใหญ่




พอพระอาทิตย์เริ่มขึ้นหมอกก็เริ่มฟุ้งขึ้นมา คราวนี้เห็นแต่หมอกๆๆๆรอบตัวเต็มไปหมด




เมื่อวานนี้มีคนในคณะบอกว่าใกล้ๆนั้นมีตลาดอยู่ให้ไปกินมื้อเช้ากันที่นั่น แต่เราวิ่งๆไปก็ไม่เห็นมี อีกคันนึงที่ออกมาก่อนวิ่งสวนกลับมาแล้วบอกว่าเค้าไม่เห็นตลาดเลยเราจึงกลับรถบ้าง ระหว่างทางแวะถามลุงที่ขับรถสองแถว ลุงบอกว่าตรงสามแยกจะมีตลาด เราไปตามที่ลุงบอก แต่ตลาดของลุงเป็นตลาดเล็กๆ ขายของสด ของชำ ไม่มีอะไรให้ซื้อกินเป็นอาหารเช้าได้ จึงตกลงกลับไปกินที่รีสอร์ทกัน เรากลับมากินไข่กระทะเป็นมื้อเช้า แล้วก็เก็บข้าวของ




ตามโปรแกรมจะไปไร่ บี เอ็น มีคันที่ล่วงหน้าไปก่อนโทรกลับมาบอกว่า ไปถึงแล้ว ทางเละเป็นโคลน ลงจากรถไม่ได้ เค้าวนรถกลับออกมาเลย เราคิดกันอยู่ว่าจะไปหรือไม่ไปดี เพื่อนบอกว่าไม่ได้รีบไปไหน ลองไปดูกัน เมื่อไปถึงก็เละจริงๆ กำลังจะถอดใจกลับก็พอดีมีรถที่จอดอยู่ด้านหน้าตรงที่แห้งออกไปเราจึงเข้าไปจอดแทนที่ ได้ลงไปเดินซื้อของกันเล็กน้อย แล้วก็กลับ

ขากลับวันนี้ท้องฟ้าสดใส แดดออกจ้าเหมือนเก็บกด เราวิ่งกันมาเรื่อยๆมาแวะกินมื้อเที่ยงที่วิเชียรบุรีเหมือนขามา แต่เปลี่ยนร้านมาคนละฝุ่น มีคนบอกว่าร้านนี้เป็นร้านดั้งเดิม เห็นคนเยอะก็เลยแวะกัน แต่เราได้อาหารไม่ครบ และสั่งเก็บเงินไป 3 ครั้ง รออยู่นานมาก จนเพื่อนต้องเดินไปจ่ายเงินเอง

เราขับรถกลับมาเรื่อยๆ พอมาแถวสระบุรีรถก็เริ่มเยอะ เดจาวูเหมือนขาเลย คงเริ่มทยอยกลับกรุงเทพพร้อมๆกัน

บ่ายแก่ๆเราก็กลับถึงกรุงเทพกันด้วยความปลอดภัย


ปิดท้ายด้วยบรรดาหมาๆที่เราเจอกันในทริปนี้





วันแรกที่เอารูปใหม่แม่ดู แม่ถามว่าทำไมถ่ายรูปหมามาเยอะจัง ก็หมามันน่ารักนี่นา

Create Date : 30 ตุลาคม 2552 Last Update : 30 ตุลาคม 2552 10:14:38 น. Counter : 1937 Pageviews.		8 comments
Share Tweet