พลบค่ำ
เมื่อตะวันสิ้นแสงสุดท้าย
กลับสู่ราตรีกาลแห่งมหานคร
ผืนน้ำทอดยาวสะท้อนเงาระยับ
ระลอกคลื่นพลิ้วไหวสุดสายตา
ราวกับคลุมด้วยผ้ากำมะหยี่สีดำ
นาวานิ่งสงบอยู่กลางน้ำ
ความมืดเข้าครอบงำที่ละน้อย
เหลือเพียงแสงริบหรี่กับเงาตะคุ่ม
ลมโชยหวีดหวิวราวเสียงกระซิบ
ดั่งคนรักกำลังบอกลา
ไม่มีเวลาอ้อยอิ่งอีกต่อไป
เป้สะพายหลังกับสองเท้าที่เร่งรุด
กลับรังรักที่รอไออุ่น
ถ้าพรุ่งนี้ยังมี
จะหยุดเพื่อดื่มด่ำความงาม
ยามพลบค่ำริมน้ำเจ้าพระยา
Create Date : 20 พฤศจิกายน 2558 |
Last Update : 21 พฤศจิกายน 2558 12:33:21 น. |
|
15 comments
|
Counter : 1316 Pageviews. |
|
|
|