BlogGang.com : : Insignia_Museum : เรื่องเล่าจากสวนผึ้ง

เรื่องเล่าจากสวนผึ้ง

ก่อนเดินทางไปสวนผึ้งเพียง 2 วัน
ผมนึกถึงเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่มาบุกเบิกสวนผึ้งมานานนับสิบปี
เธอมาปลูกกระท่อมแบบบ้านป่า ปรับเชิงเขาปลูกต้นไม้หลายชนิด
ไม้ป่าแต่ตั้งเดิมยังคงอยู่ และได้รับการดูแลอย่างดี
ด้านหนึ่งของที่พักเป็นพื้นที่เอียงพอเดินได้
อีกด้านหนึ่งชันมากๆ

ผมเคยได้รับคำเชิญมานานแล้ว
เพิ่งได้โอกาสเมื่อเร็วๆนี้
พาสมาชิกของครอบครัวไปกันหลายคน
เดินทางในวันเสาร์กว่าจะไปถึงก็เลยเที่ยงวันไปแล้ว
คำคืนนั้นจะนอนนับดาว
เย็นนั้นขับรถออกไปกินอาหารห่างจากที่พักพอสมควร
ที่ต้องขับรถออกมาเพราะบ้านเพื่อนนั้นอยู่ในราวป่า
ต้องย้อนกลับมาหาตลาดที่มีของกิน
กลับมาที่พักอีกทีก็ราว 2 ทุ่ม

กำลังเตรียมตัวอาบน้ำเข้านอน
พลัน...ได้ยินเสียงเหมือนค้อนตอกตะปูแว่วมาไม่ไกลนัก
เลียงเป็นจังหวะสม่ำเสมอและดังพอสมควร
ป๊อก...ป๊อก...ป๊อก...
ทุกคนที่มากับผมได้ยินกันหมด
นึกอยากไปถามเจ้าของบ้านที่แยกไปนอนที่พักอีกหลังหนึ่ง
เพราะดึกแล้วจึงไม่อยากไปรบกวน
เก็บความสงสัยไว้ถามตอนเช้า

เพราะแปลกที่ ผมจึงนอนไม่ค่อยหลับ
ทุกครั้งที่ลืมตาก็จะได้ยินเสียงตอกตะปู
เป็นจังหวะ...ราวกับนักดนตรีเคาะนิ้วมือ
ผมเดาว่าน่าจะมีการก่อสร้างอาคารอย่างเร่งด่วนใกล้ๆนั้น
คนงานคงทำกันทั้งวันทั้งคืนเพื่อเร่งให้เสร็จ
แต่ทำไมมีแต่เสียงค้อนที่เว้นจังหวะเท่าๆกันอย่างสม่ำเสมอ
หรือว่าเพื่อนผม (เจ้าของที่พัก) เปิดเทปเลียงเพื่ออะไรสักอย่าง

เสียงนั้นดังทั้งคืนยันหกโมงเช้า
คืนนั้นผมไม่ได้นับดาว แต่นับเสียงตอกตะปูแทน
ที่พักหลังที่ผมอยู่นั้น
ติดกระจกรอบด้านเพื่อป้องกันสิ่งมีชีวิตบุกรุกเข้ามาถึงตัว
เสียงที่เกิดภายนอกจึงก้องกังวาลอยู่ภายในที่พัก

รุ่งเช้าวันถัดมา
เมื่อพบเจ้าของที่พักหรือเพื่อนที่แสนดีของผม
ผมยิงคำถามแรกทันทีว่าเสียงที่ได้ยินนั้นคือเสียงอะไร
เจ้าของบ้านงุนงง เพราะอยู่มาสิบกว่าปีไม่เคยได้ยิน
และไม่ได้เปิดเทบเสียงอะไร

ผมสรุปเอาเองว่า น่าจะเป็นเสียงกบพันธุ์หนึ่ง
ที่เมื่อได้ยินในห้องที่ปิดกระจกทุกด้าน
เสียงจึงก้องเหมือนคนตอกตะปู
แต่ที่ยังฉงนมาถึงวันนี้ก็คือ
ทำไมจึงร้องเป็นจังหวะเท่าๆกัน และร้องตั้งแต่ย่ำค่ำยังรุ่งสาง

Create Date : 22 เมษายน 2557

Last Update : 22 เมษายน 2557 21:59:49 น.

9 comments

Counter : 1661 Pageviews.

อ่านแล้วขนลุกค่ะ พาลนึกไปถึงผีสางค่ะ
ถ้าเป็นเราคงกลัวน่าดู
ร้องเป็นจังหวะเท่าๆกันด้วย
การที่เจ้าของบ้านไม่ได้ยิน เป็นเรื่องแปลกจริงๆค่ะ

ตรีชวา พอรู้ว่าเป็นสมุนไพรก็ดีใจมาก
เลยตั้งใจจะเพาะพันธุ์เพื่อจะปลูกไว้เยอะๆ
นอกจากประดับบ้านได้สวยงามแล้ว
เผื่อใครต้องการจะได้แจกจ่ายไปค่ะ

ขอบคุณคุณอิมด้วยนะคะ
ไล้ค์ไว้ก่อนค่ะ

โดย: mambymam

วันที่: 22 เมษายน 2557 เวลา:22:19:19 น.

สวัสดีค่ะ

ขอบคุณคุณIMมากที่แวะไปฟังเพลงและโหวตให้นะคะ

อาการป่วยค่อยยังชั่วแล้วก็เลยอัพบล็อกใหม่ พออัพเสร็จก็แวะมารายงานตัวค่ะ ยังไม่ค่อยหายดี ขออนุญาตเม้าธ์สั้น ๆ ไว้หายดีแล้วค่อยแวะมาคุยยาว ๆ ละกันน้า กดไลค์กับโหวตให้เหมือนเดิมค่า

โดย: haiku

วันที่: 22 เมษายน 2557 เวลา:22:35:37 น.

ตกลงคืออะไรคะ
มาอ่านตอนตีหนึ่งครึ่ง
ชักหวาดๆ ค่ะ

ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าค่า

โดย: lovereason

วันที่: 23 เมษายน 2557 เวลา:1:22:48 น.

เป็นเรานะคุณอิม ออกไปดูเลยละเพราะเป็นคนขี้สงสัยค่ะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 23 เมษายน 2557 เวลา:13:52:33 น.

ส่งกำลังใจยามดึกค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Insignia_Museum Diarist ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: mambymam

วันที่: 24 เมษายน 2557 เวลา:0:03:45 น.

Insignia_Museum Diarist ดู Blog

เคยไปพักที่รีสอร์ตแห่งหนึ่งแถวสวนผึ้ง ชอบมากมายเลยค่ะ เขาเก็บต้นไม้ต้นใหญ่ๆไว้เยอะแยะ ทุกบ้านล้อมรอบด้วยต้นไม้ดอกไม้ แต่ละบ้านมองไม่เห็นกัน ทั้งๆที่อยู่ใกล้กันนิดเดียว มีลำธารที่ไหลมาจากภูเขาใกล้ๆไหลผ่านด้านหนึ่งของรีสอร์ต บรรยากาศเป็นธรรมชาติจริงๆ อาหารที่ห้องอาหารอร่อยมากๆ สั่งได้ทุกอย่าง ชอบมาก อยากไปอีก แต่จำชื่อรีสอร์ทไม่ได้ 55

โดย: ดอยสะเก็ด

วันที่: 24 เมษายน 2557 เวลา:7:34:26 น.

Insignia_Museum Diarist ดู Blog

มาส่งกำลังใจให้เรื่องราวดีดีที่น่าสนใจค่ะ

โดย: เวียงแว่นฟ้า

วันที่: 24 เมษายน 2557 เวลา:8:13:27 น.

Insignia_Museum Diarist ดู Blog

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 24 เมษายน 2557 เวลา:16:53:15 น.

เราว่ามันคงเป็นเสียงอย่างอื่นก้ได้

โดย: Mystery msn IP: 223.206.142.119 วันที่: 19 กรกฎาคม 2563 เวลา:20:11:04 น.