ไชเท้า
ก่อนที่เรือกสวนไร่นาแถวดำเนินฯจะมีแต่ผลไม้ยืนต้นอย่างทุกวันนี้ สมัยก่อนมีการปลูกพืชหมุนเวียนไปแต่ละปี เช่น พริก หอม กระเทียม ผักชี มะเขือ มันแกว กล้วยไข่...
ยังมีอีกอย่างหนึ่งที่ออกจะลืมๆไป นั่นคือหัวไชเท้า หรือหัวผักกาด ผมไม่ถนัดเรียกหัวผักกาด เพราะจะมีมโนภาพไปทางผักกาดขาวอยู่เรื่อย เมื่อวานผมมีโอกาสได้รับประทานขนมหัวผักกาดในห้างค้าปลีกแห่งหนึ่ง จึงนึกขึ้นได้ว่าสมัยตอนเด็กลูกชาวสวน ก็คุ้นเคยกับไชเท้าอย่างกับเพื่อนสนิท เราปลูกกันทีละ ๖-๗ ไร่ ดินดำร่วนซุย ต้นไชเท้าชอบเพราะจะแทงรากลึกๆลงไปในดินได้อย่างสะดวก รากที่ยาวและสะสมอาหารนี้นี่แหละคืออาหารอันโอชะของมนุษย์ในหลายรูปแบบที่คาดไม่ถึง ขนนบางอย่างเด็กสมัยนี้อาจเดาไม่ถูกว่าทำมาจากไชเท้า
ก่อนการปลูกต้นไชเท้า จะว่าจ้างมืออาชีพพรวนดินในร่องสวนให้เสร็จภายใน วัน สองวัน รดน้ำพอหมาดๆแล้วจ้างสาวชาวสวนเรียงหน้ากระดานหยอดเมล็ดพันธุ์ลงดิน ระยะห่างระหว่างต้นระหว่างแถวไม่ต้องใช้ไม้อะไรมาวัด เขาใช้กระไดปลูกผัก กระไดก็คือซี่ไม้เล็กๆเป็นรูปร่างของกระได ทำด้วยไม้น้ำหนักเบา ใช้วางขวางบนร่องสวน สาวชาวสวนยืนเรียงหน้ากระไดที่วางอยู่ หยอดเมล็ดผักไปตามช่องบันได หยอดได้ครบทุกช่อง ก็พลิกกระไดถอยหลัง แล้วหยอดเมล็ดผักลงไปเมื่อพลิก ๑ ครั้ง การถอยหลังเพื่อจะไม่ไปเหยียบเมล็ดที่เพิ่งหยอดไว้ ต้นไชเท้าที่ขึ้นมาก็จะเว้นระยะห่างกันอย่างสม่ำเสมอ
เมื่อต้นไชเท้าเริ่มโต เราจะเห็นใบของมันแทบเรี่ยดิน เขียวไปทั้งสวน คนที่คุ้นเคยเท่านั้นจะรู้ว่านั่นคือต้นไชเท้า ผักชนิดนี้หนอนชอบกินใบมาก ชาวสวนจำเป็นต้องหาทางกำจัด ถึงกระนั้นใบของมันมักมีรอยปรุทั่วไปให้เห็นเสมอๆ การกินเฉพาะหัวของมัน จึงเป็นโชคดีที่ไม่ต้องรับสารพิษจากยาปราบศัตรูพืช
น่าแปลกที่ว่าชาวสวนบ้านเราไม่กินใบต้นไชเท้า หรือกังวลว่าถ้าตัดใบไปกินซะหมดแล้ว หัวมันจะไม่โต ก็ไม่ทราบได้ เมื่อต้นโตเต็มที่ เราเอาแต่หัวใต้ดินของมัน ตัดใบทิ้งไปเหลือเพียงก้านสั้นๆ ปล่อยให้ใบเน่าไปกับร่องสวน เด็กๆจะเป็นแรงงานชั้นดี การถอนต้นไชเท้าโตได้ที่แล้ว เพียงใช้ ๒ มือรวบที่โคนใบ ย่อเข่า แล้วให้พลังภายในดึงขึ้นมา สำหรับผมแล้วไม่กลัวหมดแรง แต่ที่กลัวคือพวกหนอนที่เกาะตามใบ อันนี้ไม่ค่อยถูกกัน
คนไทยเชื้อสายจีนที่ดำเนินฯจำนวนมากมีอาชีพทำสวน พวกเขามีเคล็ดลับการทำไชโป๊วหวานหรือเค็มกันแทบทุกครัวเรือน บางครอบครัวคุยว่าเป็นสูตรมาแต่โบร่ำโบราณที่ตกทอดมาจากบรรพชน น่าเสียดายที่นับวันคนทำเก่งๆจะล้มหายตายจากไป จึงไม่มีไชโป๊วสูตรดำเนินฯที่ทำเพื่อการค้าจนเป็นที่รู้จัก
อาหารขึ้นห้างเวลานี้ เรามักจะเห็นขนมหัวผักกาดเคียงคู่กับผัดไทยเสมอๆ คล้ายแป้งที่หั่นเป็นท่อนๆ หลายคนอาจลืมไปว่านั่นคือแป้งที่ทำจากหัวไชเท้า เป็นอาหารในราคาประหยัดแต่มีคุณค่ามาก ไชเท้าเป็นผักที่คนจีนรู้จักกันดีมาหลายพันปีแล้ว เข้าใจว่าเมื่อชาวจีนอพยพมาเมืองไทย ได้เอาเมล็ดพันธุ์ผักติดตัวมาด้วย หากดูเผินๆแล้ว ไชเท้าบางต้น จะคล้ายกับต้นโสมมาก คนจีนโบราณยกย่องคุณสมบัติของไชเท้าน้องๆโสมทีเดียว อันนี้เขาว่ามาอีกที นอกจากนั้นแล้ว ไชเท้ายังมีสารช่วยย่อยแป้งและน้ำตาล สารบางตัวช่วยย่อยเนื้อสัตว์ เรียกว่ากินไชเท้าแล้วสบายท้องไปตามๆกัน คงไม่สงสัยแล้วว่าทำไมแกงจืดปลาหมึกใส่ไชเท้าจึงนุ่มลิ้น น่ากิน น่าซดน้ำแกง
ไชเท้ามีโปแตสเซียมสูงมากถึง ๖๐๐ มิลิกรัมต่อ ๑๐๐ กรัม แต่แครอรี่ต่ำมากเพียง ๒๑ แครอรี่ต่อ ๑๐๐ กรัมเอง
กินไชเทาช่วยในการในการบรรเทาอาการ ไอเรื้อรัง มีเสมหะมาก อาหารไม่ย่อย ท้องผูก ลำไส้เคลื่อนไหวน้อย เบื่ออาหาร เรียกว่าดีกับระบบภายในทั้งปอด กระเพาะอาหาร และลำไส้ สำหรับคนวัยทอง ถ้ากินเป็นประจำ สดๆอย่างเครื่องเคียงอาหารญี่ปุ่นแล้ว เขาว่ากันว่าหัวไชเท้าจะทำให้ผิวพรรณมีน้ำมีนวล เปล่งปลั่งราวกับหนุ่มสาวทีเดียว อันนี้น่าลองครับ
Create Date : 04 เมษายน 2555 |
Last Update : 5 พฤษภาคม 2556 21:04:46 น. |
|
30 comments
|
Counter : 4524 Pageviews. |
|
|
ฟ้าชอบทานหัวไชเท้าเอาไปต้มจืดใส่ปลาหมึกกับกุ้งแห้งค่ะคุณ...หัวไชเท้าก็ชอบเอามาแกะสลักเล่นเป็นดอกไม้ต่างๆแล้วย้อมสีสวยดีค่ะ
เพิ่งจะมารับความรู้ถึงประโยชน์ของไชเท้า ทำให้ผิวพรรณดี..ข้อนี้น่าสนใจมากค่ะ แหะๆๆ
ฟ้ามาส่งความชุ่มเย็นให้คลายความเหนื่อยล้าในกลางสัปดาห์ ยิ้มรับกับภารกิจประจำวันด้วยจิตใจที่สบายๆ กันนะคะ
เม็ดหยดเย็นร่วงหล่นดั่งฝนทิพย์
ฝากกระซิบป้องปากไปใจคิดถึง
แม้นานนับกับเวลาอย่าคำนึง
ยังสุดซึ้งคนึงหาค่ารอคอย
มีความสดชื่นเย็นสบายกับสายลมระรื่นในยามเช้ากัน นะคะ