ผ่านมาเป็นวันที่ 2 กะเหรี่ยงรีบตื่นกันมาแต่เช้ากินอาหารที่โรงแรมเสร็จก็เริ่มเรียก TAXI ไปตลาดกาแฟก่อนเป็นอันดับแรก หลังจากนั้นก็ไปดูพิพิธภัณฑ์ที่เกี่ยวกับสมัยสงครามโลก จำชื่อไม่ได้แระ รู้แต่ว่าเคยเป็นคุกสมัยก่อนแล้วก็ไปเดินดูตลาดอื่น ๆ ที่เวียดนามเนี่ยเราว่าบรรยากาศเค้าเหมือนกับพวกโบ๊เบ๊ สำเพ็งแถวบ้านเรานะ คือถ้าแหล่งไหนขายอะไรเค้าก็จะขายเหมือนกันหมด ก็สะดวกดี หาง่ายเหมาะสำหรับกะเหรี่ยงที่ไม่เคยไปอย่างเรา 2 คน

และแล้วก็เป็นไปตามความตั้งใจของเราเพราะว่าก่อนจะมาเนี่ยเราบอกร็อปว่า อยากได้ชุด "อ๋าวหย่าย" ของเวียดนาม มานานแว้ว...ว น่ารักดี ต้องสอยไปให้ได้ซักชุดนึง มาถึงที่แล้วนี่ห้ามขัดใจเจ๊ พอไปถามที่ร้านเค้าบอกให้เลือกผ้า เพราะว่าต้องสั่งตัดนะ ประมาณ 2 วันก็ได้รับ แล้วคุณร็อปเค้าก็เลยตัดเสื้อสูทด้วยอีกตัวนึง แล้วก็กลายเป็นเหตุบังเอิญที่ไม่ได้ตั้งใจสำหรับเรื่องที่จะเล่าต่อไป อยากรู้ต้องติดตามนะจ๊า

เข้าสู่วันที่ 3 วันนี้กะเหรี่ยง 2 คน ติดต่อรถตู้กับโรงแรมไว้ว่าเราอยากไป "ฮาลองเบย์" กัน โรงแรมก็เลยบอกว่ารถตู้จะมารับประมาณ 7 โมงเช้า เราก็ โอเช บ่เป็นหยัง ตื่นได้ ตื่นได้ ปรากฎว่าพอตื่นมาพนักงานโรงแรมยังนอนกันอยู่ที่พื้นชั้นล่างกันอยู่เลย เกรงใจไม่กล้าปลุกแล้วแอบยังกระซิบกันด้วยนะ จะปลุกดี ไม่ปลุกดี สรุป ไม่ดีกว่า นั่งรอมันตรงบันไดนี่แหละฟระ เด๋วพี่แกก็คงตื่นกัน ผ่านไปประมาณ 10 นาที เย้!!! ตื่นกันแล้วเฟร้ย เค้าก็ตกใจกันเหมือนกันนะ ตื่นมาเจอกะเหรี่ยง 2 คนนั่งกันอยู่มุมบันไดมืด ๆ รีบเก็บที่นอนกันใหญ่ แล้วก็ขออภัยที่ตื่นสาย เราก็บอกไม่เป็นไรจ้า แค่กลัวไม่ทันรถตู้แค่นี้เอง 55 ทีนี้ก็จะเล่าระหว่างที่นั่งรถตู้ละกันนะ ต้องบอกก่อนว่าใช้เวลานานมาก ๆ กว่าจะถึงจุดหมาย เพราะว่าคนเวียดนามเค้าขับรถกันไม่เกิน 60 กม. ต่อชั่วโมงอ่ะ แล้วถนนก็ดีมั่ง ไม่ดีมั่ง ไหน ๆ ก็ไหน ๆ นะมาถึงที่แล้วนี่หว่า แต่ระหว่างที่กำลังไปเนี่ย รถตู้ก็เก็บตกพวกวัยรุ่นรัสเซียข้างทางไปด้วย พี่แกจี้สุด ๆ เมาเละเทะแล้วก็ผีเจาะปากมาพูด โชคดีเราคุยภาษาปะกิดไม่เก่งเลยทำเป็นหลับอย่างเดียว ร็อปเลยรับไปเต็ม ๆ 555 ตื่นมาอีกทีพี่แกหลับมาซบกับร็อปประหนึ่งลูกในไส้กันเลยทีเดียว ร็อปนะโมโหก็โมโห ขำก็ขำ ทำอะไรไม่ได้ก็ทนกันไปจนถึงฮาลองเบย์นั่นแหละ 55

มาถึงฮาลองเบย์ก็รอลงเรือ กะเหรี่ยง 2 คนก็เริ่มหิวอีกแล้ว แต่เจ้าหน้าที่เค้าบอกว่าอย่าเพิ่งกินอะไร เพราะว่าจะมีอาหารให้กินบนเรือ จ้า...รอได้จ้าของฟรี...ระหว่างที่อยู่บนเรือเค้าก็มีอาหารให้กินจริง ๆ ด้วย จะว่าอร่อยก็อืม..หรือว่าเราหิวกันแน่ฟระ กินเสร็จก็นั่งไปเรื่อย ๆ อารมณ์ชิลด์ ชิลด์ ประมาณว่าอยู่แถวกระบี่หรือภูเก็ตประมาณนี้ แต่เราว่าของบ้านเราสวยกว่าจริง ๆ นะ พอเรือจอดก็จะมีเรือเทียบให้เข้าไปถ่ายรูปตามเกาะ ลอดถ้ำเข้าไปก็จะเป็นเหมือนห้องอีกห้องอยู่ข้างใน ก็สวยดี แล้วก็นั่งเรือใหญ่ต่อไปที่ถ้ำอะไรจำไม่ได้อีกแระ พาไปดูพวกหินงอกหินย้อย แต่เสียอารมณ์ตรงที่พี่แกเล่นเปิดไฟเป็นสี ๆ เหมือนมีเจ็ดสีคอนเสริ์ตในงานวัดนี่ดิ เสียอารมณ์สุด ๆ

สรุป วันนั้นกว่าจะกลับโรงแรมได้ก็ประมาณเกือบ 2 ทุ่ม นั่งรถกลับอย่างเดียวก็เกือบ 4 ชั่วโมงกว่าแระ ทั้ง ๆ ที่ระยะทางเราว่าน่าจะกรุงเทพ - พัทยาแค่นี้เอง หึหึ 60 ก.ม./ ชั่วโมง

ร็อปหน้าร้านกาแฟ

ทางผ่านถ้ำเข้าไปจะเป็นเหมือนห้องอยู่ข้างในอีกที สวยดีเลยเก็บมาฝากจ้า

ยังไม่ได้เล่าถึงร้านอาหารที่เราไปกินกันแล้วเกิดติดใจเลย เป็นร้านที่อยู่ไม่ไกลจากที่พักเท่าไหร่ เดินไปประมาณ 5 นาทีก็ถึงแล้วเป็นร้านอาหารสไตล์ฝรั่งเศสอีกเหมือนกัน เจ้าของร้านนิสัยดีมาก พนักงานของร้านก็มีอยู่คนนึง ชื่อยุ้ง น่ารักดี เค้าชอบมาคุยกับเรา 2 คน อาหารในร้านก็สดอร่อย พวกสลัด มะเขือเทศ เนย อะไรอย่างงี้อร่อยแบบแม่ช้อยไม่ต้องมารำให้ดู เป็นที่แรกที่เราไปกินอาหารประเภทนี้แล้วติดใจสุด ๆ ปกติกินแต่ส้มตำ น้ำพริก บ้านเรานี่แหละ บรรยากาศในร้านก็โรแมนติคดี สรุปงานนี้ได้ใจไปเต็ม ๆ เอาไปเลย 5 ดาว จ้า

ยังไม่ได้เล่าถึงวันที่ 4 เป็นวันสุดท้ายของทริปนี้ แต่กว่าเครื่องบินจะออกก็ประมาณ 2 ทุ่ม แต่ในระหว่างวันนี้เราก็มีกิจกรรมเด็ด ๆ มากมาย และเป็นที่มาของชื่อเรื่องด้วยนะ เอาเป็นว่าถ้าอยากรู้ตอนต่อไปก็ติดตามได้เลยจ้า

ขอบคุณที่ติดตามเรื่องตอนต่อไปนะจ๊ะ

Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 3 มีนาคม 2552 14:15:34 น.		4 comments
Counter : 402 Pageviews.
Share Tweet