วันนี้เป็นวันหลังวันวาเลนไทน์หนึ่งวัน แต่เป็นวันที่เซ็งจริงๆ ไม่เซ็งยังไงไหว ก็ดันป่วยซะนี่ ดูดิ...น่าเบื่อจริงๆ เลย

ได้หยุดอยู่กับบ้าน อยากเขียนนิยายมากๆ แต่เขียนไม่ไหววุ้ย

อยากเขียนบล็อก อยากเขียนไดอารี่ แต่พอเอาเข้าจริงๆ ก็ไม่รู้จะเขียนอะไร แล้วนี่ทำไมฉันไม่ไปนอนฟระ อดสงสัยถามตัวเองไม่ได้ นั่นซิ...ทำไมไม่ไปนอน นั่งจ้องจอคอมฯ ก็ยิ่งเวียนหัว ยิ่งไม่สบาย แล้วยังจะจ้องอีก

เฮ้อออ...เสียดายอาหารที่หม่ำไปเมื่อวานชะมัด ยังไม่ทันได้ย่อยให้อิ่มเรย เราก็คายมันทิ้งออกมาหมดเลย แถมทำให้วันนี้ไม่กล้ากินอะไรเข้าไปอีก กลัวจะเป็นอย่างเมื่อคืน

อืมมมม....อาจจะเป็นสัญญาณดี สัญญาณว่าความผอมจะมาเยือน ถ้างั้นค่อยน่าดีใจหน่อย หุ หุ

ไปนอนดีกั่ว เผื่อตื่นมาจะรู้สึกดีขึ้น แล้วก็เขียนนิยายได้สักบท ไปนะคับ......ฟิ้วววววววว