29 ปี-บริจาคโลหิต

ภาพที่ตกแต่งแล้ว


ภาพบรรยากาศจริง

หลังจากที่ไปเป็นเพื่อนพี่ที่เคารพบริจาคโลหิตหลายครั้ง เหมือนแรงจูงใจอย่างหนึ่งทำให้อยากบริจาคบ้างทั้ง ๆ ที่รู้สึกกลัว  แต่ก็มีแรงเชียร์อยู่ข้าง ๆ ทำให้เกิดความกล้าที่จะไปกรอกใบสมัครและทำตามขั้นตอนของการบริจาคโลหิตครั้งแรก จนผ่านทุกด่านและสามารถเข้าไปบริจาคโลหิตได้ จดบันทึกไว้ว่าเป็นวันที่ 27 เมษายน 2527 ค่ะ


บัตรบริจาคโลหิตใบแรก

หลังจากนั้น ก็พยายามไปบริจาคโลหิตทุก 3 เดือน แต่ก็ไม่สม่ำเสมอเพราะบ่อยครั้งสภาพร่างกายไม่พร้อม  แต่ก็ไปนั่งรอเป็นประจำด้วยความอิ่มเอมใจ


บัตรของดิฉันทั้งหมด ใบขวาสุดดิฉันบริจาคที่ประเทศ นิวซีแลนด์  โชคดีช่วงที่ไปอยู่ กาชาดของเขามาตั้งศูนย์ขอรับบริจาคใกล้บ้านพัก เลยได้มีโอกาสบริจาคค่ะ

จนถึงวัยทำงาน โชคดีที่มีรถของสภากาชาดมาให้บริการที่บริษัททุก 3 เดือน ก็เลยได้บริจาคเรื่อยมา



เมื่อชีวิตเปลี่ยนบทบาทไป  การบริจาคโลหิตแทบเป็นไปไม่ได้เลย  เรียกได้ว่า 10 กว่าปีไม่เคยผ่านสภากาชาดอีกเลย     แต่ก็ไม่เคยคิดตัดขาดนะคะ



ช่วงที่พาป๋ากับแม่ไปหาหมอที่โรงพยาบาลรามาธิบดี ก็ได้มีโอกาสมาบริจาคที่นี่โดยไม่ต้องเดินทางไปถึงสภากาชาดไทย เขาก็นับครั้งต่อเนื่องให้ค่ะ ดีจังที่ข้อมูลส่งผ่านถึงกันหมดแล้ว


นาน ๆ จะได้มาพระรูปสักที ขอเก็บภาพไว้มากหน่อย

และหลังจากนั้น ก็เริ่มที่จะมาบริจาคที่สภากาชาดไทย ตื่นเต้นเห็นตึกใหม่ใหญ่โต ....นึกในใจว่าไม่ได้มาที่นี่นานมาก จนเขาเปลี่ยนแปลงไปแยะ    ก็เลยปักหลักมาเป็นประจำทุก 3 เดือน ไม่เดินสายไปที่ไหนอีกแล้ว 


จุดลงทะเบียน

ส่วนหนึ่งยอมรับค่ะว่าติดใจก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลาที่โรงอาหารของที่นี่ค่ะ ลูกชิ้นปลาของป้าและน้ำซุปก๋วยเตี๋ยวอร่อยมากค่ะ 55555555555 เพื่อน ๆ ลองแวะมาชิมสิคะ


มีอาหารพระราชทานแจกก่อนเข้าห้องประชุมค่ะ

จากวันนั้นถึงวันนี้ ถ้าบริจาคได้อย่างสม่ำเสมอ ก็จะได้เกือบ 100 ครั้ง แต่อย่างที่บอกข้างต้น ตั้งแต่ปี 2527 - 2556 สำหรับดิฉันแล้ว ได้บริจาคเพียง 39 ครั้งเท่านั้น  แต่ก็เกินความคาดหมายในสิ่งที่ดิฉันได้รับ



จู่ ๆ ก็ได้รับจดหมายจากสภากาชาดไทย ให้ไปรับเข็มที่ระลึก 36 ครั้ง ที่สวนอัมพร เป็นพิธีใหญ่ประจำทุกปี ที่สวนอัมพร โดย "พระโองค์โสมฯ" เป็นผู้ประทานให้ค่ะ









ไม่เคยคิดว่าจะได้มีวันนี้  ความพยายามที่สะสมมา 29 ปี วันนี้ได้ทำให้เบิกบานใจ ดีใจที่ได้เข้าเฝ้าค่ะ เหมือนเป็นบุญของตัวเอง



ในจดหมายจะบอกถึงกำหนดการและวิธีปฏิบัติในเรื่องการแต่งกาย และข้อห้าม ซึ่งเราก็ยอมรับและต้องปฏิบัติตาม



งานในวันนั้น เหมือนพิธีรับปริญญาเลยค่ะ บางคนก็ได้รับช่อดอกไม้แสดงความยินดี ถ่ายรูปกันสนุกสนาน สำหรับดิฉัน ลูกสาวไปถ่ายรูปให้ค่ะ ก็เลยได้นำมาอวดกันที่บล๊อกนี้แหละค่ะ



ท้ายนี้อยากจะบอกว่า  ยังมีผู้ป่วยอีกจำนวนมากที่รอรับโลหิตจากเรา  ถ้าเราช่วยเหลือได้ ก็จะเป็นกุศลแก่ตัวเราเองค่ะ


ลูกสาวมาถ่ายภาพให้

จะพยายามเขียนบล๊อค ไม่ดองแล้ว แต่ไม่สัญญานะคะ
สวัสดีค่ะ

Create Date : 11 มิถุนายน 2556		0 comments
Last Update : 14 กันยายน 2556 12:09:38 น.
Counter : 3416 Pageviews.
Share Tweet