|
|
แม่ย่านาง
*ขออนุญาตเขียนถึงหน่อยนะค๊า ไม่โกรธกันน๊า
อืมม เป็นคนที่มีเซ๊นซ์ด้านนี้พอควร
โตมาไม่เคยเจอจังๆ มีแต่ตอนเด็ก ซึ่งตอนนั้นไม่รู้ ไม่เข้าใจ แต่ถ้าเจอตอนนี้มีช๊อคตาย
นอกนั้นก็เฉียดๆ ประจำ เช่น ไปงานศพทุกครั้งจะต้องอะไรซักอย่าง ก็เลยเป็นประจำเวลาไปงานศพกับเพื่อน ก็จะชอบถามกันว่า เฮ้ย เจออะไรบ้าง และอื่นๆ อีกมากมายที่อธิบายไม่ได้ด้วยอะไรทั้งสิ้น
---
เป็นคนที่เชื่อว่ามี (แน่ๆ) แต่ออกแนวเฉยๆ มากกว่า ไม่ใช่ว่าไม่กลัวเลย โถ่ ถ้าเจอจังๆ ใครจะไม่กลัว เรียกว่า เราไม่คิดไปเอง หรือกลัวไปก่อน เวลามีอะไรแปลกๆ ก็จะคิดแต่ไปในทางที่อธิบายได้มากกว่า จนหาเหตุผลไม่ได้แล้วเท่านั้น ถึงจะเริ่มคิด
---
ที่จะเล่านี้เป็นเหตุการณ์ล่่าสุด ที่รู้สึกขนลุกมาก เพราะใกล้ตัวอ่ะ
บ้านที่เราอยู่นี้ เป็นบ้านที่สร้างขึ้นใหม่ ถึงวันนี้ก็ประมาณ 12 ปีละ
ตอนสร้างเราแทบไม่เคยมาเหยียบเลย ให้พ่อกับแม่จัดการ
พอมาอยู่ก็ตามปกติล่ะ มีขึ้นบ้านใหม่อะไรไปตามเรื่อง
แต่บ้านเราจะเป็นประเภทไม่ไหว้หรือไม่เชื่ออะไรที่ต่ำกว่าพระพุทธเจ้าหรือพระที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบเลย เพราะถือว่านั่นคือสิ่งที่สูงสุดที่พึงกระทำแล้ว
เพราะฉะนั้นที่บ้านจะไม่มีการไหว้เจ้าที่ ไว้ศาลพระภูมิ หรืออะไรก็แล้วแต่
---
ก็อยู่กันมา ไม่เคยเจออะไรเลย หรืออาจมี แต่เราไม่เอะใจล่ะมั้ง
มีแต่เราคนเดียวที่รู้สึกแปลกใจหลังจากมาอยู่ไม่กี่วันว่า ที่บันได มีผ้าแพรผูกอยู่
และก็ไม่ได้สนใจอีกเลย และไม่คิดจะถามใครด้วย
---
เหตุมันประมาณเดือนที่แล้ว
เราฝันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งติดกันถึง 3 คืน
เค้าไม่พูดอะไรกับเราเลย แต่รู้ว่าเค้าโกรธมาก เราหนีเค้าอย่างเดียว
เค้าใส่ชุดขาว ผมยาวมาก เค้าน่าจะเป็นคนสวย แต่ความรู้สึกเราว่าเค้าน่ากลัวมากกว่า
ก็รู้สึกประหลาดใจมาก เอ มันไม่น่าจะธรรมดานะเนี่ย
เพราะนอกจากฝันแล้ว มีเหตุการณ์ประหลาดตลอด
1.ได้ยินเสียงคนเดินอยู่ตลอด ตอนแรกก็นึกว่าแม่ขึ้นมา แต่เปล่า
2.เสียงอะไรแปลกๆ ที่ไม่เคยได้ยิน
3.หมาหอนแบบไม่ปกติ เสียงไม่เหมือนหมาเลย
4.เห็นอะไรแว๊บๆ อยู่ตลอด บ้านนี้ไม่เคยมีเหตุการณ์นี้
5.ก่อนจะหลับได้ยินเสียงประหลาดตลอด ที่ชัดที่สุดนี่ก็ได้ยินเสียงที่หัวเตียงเหมือนอะไรลากไปซ้ายทีขวาที
---
ก็คิดอยู่วันสองวัน คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก ว่าตูไปทำไรป่าวฟระ
ก็เลยเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้เพื่อนสนิทฟัง
เท่านั้นแหละ เพื่อนมันตกใจมาก เพราะมันก็ฝันเหมือนกันเลย ผิดแต่ผู้หญิงคนนั้น ไม่ใส่ชุดดำก็แดง แต่มันฝันแค่คืนเดียว
เอาล่ะสิ ก็คิดกันหัวแทบแตก ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น มันต้องมีอะไรที่เกี่ยวกับเราสองคน
คิดๆๆๆๆๆ จนเกือบจะถอดใจละ เพื่อนมันก็พูดขึ้นมาว่า "เฮ้ย ไอ้.. (กระต่าย) ตั้งแต่มันกลับมาจากบ้านเมิงนี่มันเรียบร้อยผิดปกติว่ะ"
เอ๋!!! เฮ้ย!!! จริงด้วย ไอ้.. มันแทะบันไดนี่หว่า
---
คืองี้ เรากับเพื่อนคนนี้ มันเอากระต่ายมาฝากให้เลี้ยงประมาณเกือบเดือนได้
มันเป็นกระต่ายไฮเปอร์ ซนยิ่งกว่าลิง กัดทุกอย่างที่ขวางหน้า วิ่งบ้านแทบพัง ฯลฯ มีอยู่วันหนึ่ง ก็เห็นมันแทะบันไดแบบเอาเป็นเอาตาย (บ้านครึ่งปูนครึ่งไม้) หลุดเยอะมากๆ ก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็ธรรมดากระต่ายชอบแทะไม้ ก็ปล่อยไป
---
พอบอกเพื่อนเสร็จ ก็รีบวิ่งไปที่ผ้าแพรที่ผูกบันไดทันที
เท่านั้นแหละ ตูว่าแล้ว
ผ้าแพรหลุดคับ!!!
ก็เลยสรุปเลยว่า ไอ้คุณ.. แหงมๆ เลย ทั้งแทะบันได ส่วนผ้านี่ไม่แน่ใจ อาจหลุดตามกาลเวลาก็เป็นได้
---
ก็เลยปรึกษากับเพื่อนว่า เฮ้ย ใช่แน่ๆ เราควรทำไงดีฟระ ก็นึกขึ้นได้ว่ามีเพื่อนที่เป็นกูรูด้านนี้โดยเฉพาะ
ก็ได้โทรในเช้าถัดมา โห ไม่เคยรู้เลยว่า มีแม่ย่านางบันไดด้วย ประมาณว่าเป็นสิ่งที่ดีประจำบ้านนะ อะไรประมาณนั้น
เพื่อนก็บอกว่าให้เจ้าของกระต่ายจุดธูป 5 ดอก มาลัยด้วย หันหน้ามาทางบ้านเรา แล้วขอขมา
ส่วนของเรานี่ก็ 5 ดอกเหมือนกัน มาลัยด้วย แต่ที่เพิ่มมาคือ ให้หาผ้าแพรใหม่มาผูก ถวายอาหารคาวหวาน
---
หลังจากนั้นก็ไม่เคยมีอะไรอีก โล่งงงง
---
ปล.แม่มาเล่าให้ฟังทีหลังว่า (อันนี้ไม่เกี่ยวกับบันได)
ว่าตอนที่ย้ายเข้ามาใหม่ๆ แม่ตื่นขึ้นมากลางดึก ก็เห็นเด็กนั่งมองแม่อยู่ -"- (ง่ะ แม่ไม่น่าบอกเล๊ย เค้ากลัว)
| Create Date : 12 เมษายน 2554 |
| Last Update : 19 เมษายน 2554 20:26:28 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 783 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: สัญญาลมปาก  วันที่: 13 เมษายน 2554 เวลา:23:08:19 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
การเปลี่ยนแปลงของชีวิต เป็นเรื่องธรรมดา เป็นปกติวิสัยของโลกใบนี้ ซึ่งเราควรยอมรับให้ได้ ทำใจให้เป็นปกติสุข ... แต่เดี๊ยน ยังทำไม่ได้!
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
