Bloggang.com : kiatsuda : ตุ้ย เกียรติกมล..เมื่อครูเป็ด มนต์ชีพ คว้าไมค์มาคอมเม้นต์เค้าอีกครั้ง

ตุ้ย เกียรติกมล..เมื่อครูเป็ด มนต์ชีพ คว้าไมค์มาคอมเม้นต์เค้าอีกครั้ง

" บนทางเดินแห่งความฝันนี้....อาจไม่มีพรมแดงปูทาง
อุปสรรคขวากหนามมากมายเหลือเกิน
แต่จุดหมายปลายทางของใจ
ฉุดพลังให้ฉันมีแรงก้าวไป....
ฝันจะไกลแค่ไหน...จะไขว่คว้า.... "

เสียงเพลง ธีม ของเอเอฟที่ไม่ว่าใครต่อใครก็ร้องกันได้ทั้งฮอลล์ดังขึ้น
เจี๊ยบเห็นพระเอกของงานมีแววตางงๆ ก่อนจะร้องตามน้ำไปกับวงด้วย...
เพราะจริงๆ แล้วเพลงนี้จะขึ้นเป็นอินโทรเพื่อเป็นการเปิดงานเท่านั้นค่ะ

แต่เมื่อดนตรีไม่หยุด
ตุ้ยก็หยุดไม่ได้เหมือนกัน

เค้าว่า The Show Must Go On ไงจ๊ะตุ้ย

เมื่ออยู่บนเวทีมีแสงไฟสาดส่อง ...
เมื่อต้องรับบทบาทใด
เมื่อนั้น....เราก็ต้องทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด

เป็นการเปิดตัวคอนเสิร์ตของน้องในค่ำคืนวันนี้ได้อย่างสวยงามที่สุดค่ะ

เพลงทุกเพลงที่น้องเลือกสรรมาร้องให้พวกเราฟังในค่ำคืนนี้
เป็นบทเพลงที่ร้อยเรียงชีวิตในวงการบันเทิงของตุ้ย
นับตั้งแต่ออกจากบ้านเอเอฟมาจนถึงปัจจุบัน

บอกกล่าวทุกเรื่องราวของเค้า...ผ่่านบทเพลงให้พวกเราได้ฟัง
ได้ย้อนภาพความทรงจำไปกับผลงานต่างๆ ที่ผ่านมาของน้อง

ซึ่งแน่นอนที่สุด....ทุกบทเพลง ทุกช่วงตอนเหล่านั้น
พวกเราทุกคนในที่นั้น...
เป็นส่วนเล็กๆ ในเหตุการณ์เหล่านั้นเสมอ

ไม่อยู่ร่วมในเหตุการณ์ ก็แอบส่งใจไปแหละน่า ...เจี๊ยบรู้
อิอิ

เจี๊ยบคงไม่สามารถบรรยายได้ถึงเพลงทุกเพลงที่น้องร้องในวันนั้นนะคะ
ความที่มันมากมายถึง 18 เพลง
ช่างเป็นคอนเสิร์ตของตุ้ยที่ยาวนานที่สุด
เท่าที่เจี๊ยบได้ยินได้ฟัง

และเป็นคอนเสิร์ตที่น่าประทับใจที่สุด เพราะพระเอกน้องรักนักร้องคนนี้
เธอบรรจงเลือกสรรบทเพลงทุกเพลงด้วยตัวเอง
และบรรจงถ่ายทอดออกมาให้พวกเราได้ยินได้ฟัง
และได้ยิ้ม....ร่วมกันค่ะ

นอกจากบทเพลงที่น่าประทับใจที่ตุ้ยเลือกมาร้องให้พวกเราได้ฟังกันแล้ว
แขกรับเชิญหลายต่อหลายท่านยังสร้างความประทับใจให้กับพวกเราอย่างคาดไ่ม่ถึง

เจี๊ยบคงจะไม่เอ่ยถึงครูเป็ด มนต์ชีพ ไม่ได้เลย

ไม่อยากบอกว่า surprise ที่สุดที่ได้ยินครูเป็ดรับปากว่าจะมาร่วมงาน
ที่สำคัญ นอกจากมาร่วมงานแล้ว

ครูเป็ดยังให้เกียรติคว้าไมค์มาคอมเม้นต์น้องให้พวกเราได้หัวเราะ
ด้วยลีลาการคอมเม้นต์แบบฮาๆ ของครูเป็ด

และที่สำคัญที่สุด

คือคำตักเตืือน...ที่ครูเป็ดได้กรุณามอบให้กับตุ้ย
เป็นถ้อยคำที่มีค่า...และเจี๊ยบอยากให้น้องเก็บไปคิด เก็บไปใช้ในชีวิตของตัวเอง
เพราะนั่นคือความจริง

" สิ่งหนึ่งที่ไม่ควรทำและห้ามทำ....

คืออย่าทำตัวเป็น น้ำเต็มแก้ว

เพราะไม่ว่าคุณจะประสบความสำเร็จซักแค่ไหน?
จงมีพื้นที่ไว้รับฟังความคิดเห็น....

เพราะความคิดเห็นเหล่านั้น...มันจะมาพร้อมกับความเอ็นดู
.......มาพร้อมกับความรัก เสมอ "

เจี๊ยบอยากมีดอกไม้ซัก 1 ช่อ จะเอาไปมอบให้กับครูเป็ดในนาทีนั้นค่ะ

เจี๊ยบว่านี่เป็นคำสอนที่มีค่ามาก
ครูเป็ดมีคำสอนที่เปี่ยมไปด้วยความหวังดีและมีวิธีการพูดที่น่าฟัง
ที่เจี๊ยบหวังว่าตุ้ยจะฟัง

ชีวิตที่ประสบความสำเร็จทุกชีวิต
ย่อมมีช่วงเวลาที่เราจะหลงลืมสิ่งต่างๆ ไปบ้างเสมอ
ดังนั้น....
การได้รับฟังคำสอน...จากผู้ที่เป็นครู
และเป็นผู้ที่เคยเคารพนับถือและไม่ได้พบเจอกันนานๆอย่างนี้
คงทำให้น้องได้เก็บไปคิดและนำไปเตือนตัวเองได้บ้างนะคะ

เจี๊ยบถือว่านี่คือ " ของขวัญ " ที่มีค่าที่สุด
ที่ตุ้ยได้รับจากครูเป็ด
เนื่องในโอกาสครบรอบ 5 ปีของชีวิตในวงการบันเทิงของตุ้ยค่ะ

แต่ตุ้ยก็ยังคงเป็นตุ้ย
แม้เจี๊ยบจะเห็นว่าหน้าตาน้องจะเขินแสนเขิน
ประหม่าแสนประหม่า
ยามที่ครูเป็ดคว้าไมค์มาคอมเม้นท์ มาฝากคำสอน

แต่เมื่อครูเป็ดพูดจบ

เกียรติกมลก็เริ่มทันที

" เอ่อ...ตอนผมอยู่ในบ้าน 12 วีคนั่นผมไม่มีปากเสียงอะไร?
แต่ตอนนี้ไมค์อยู่ในมือผมบ้างแล้ว...."

หัวเราะ

" เมื่อกี้ที่ครูว่าผมเสียงแฟลตๆ อะไรนั่น
ตอนนี้ผมเลยไปกว่านั้นแล้วครับ...ผมไปเสียงคอนโดละ "

ก๊ากๆ ตุ้ยนี่นะ ไหวพริบปฎิภาณเหลือเกินเหลือกิน
นี่ถ้าไม่รู้จักกันดีขนาดนี้ ใครจะรู้ว่าตุ้ยเขินเหลือเกิน

เขินไม่เขิน ก็เรียกชื่อครูบีไม่ถูกอ่ะค่ะ
บอกว่าเหลือครูอีกคนที่จะคอมเม้นต์ .... คือครู เอ่อ..ครู...
จนทุกคนต้องช่วยประสานเสียงว่า " ครูบี "

แต่ก็เป็นเกียรติกมลคนเดิมอีกนั่นแหละที่แกล้งทำตลกกลบเกลื่อนความเขินของตัวเองอีกว่า

" ครูครับ ไม่เจอกันนาน...ครูชอบถ่ายคลิปแล้วเหรอครับ "

น่านไง....
ก็ครูบีกำลังขะมักเขม้นเอามือถือถ่ายคลิปเกียรติกมลอยู่อ่ะค่ะ

ครูบี เป็นครูสอน voice ให้ตุ้ยตอนอยู่ในบ้านเอเอฟค่ะ
เจี๊ยบจำได้ว่าครูบีนี่แหละที่ทั้งเคี่ยวทั้งเข็นให้น้องร้องเพลงได้หวานละมุนขึ้นกว่าเดิม
จากที่ร้องเพลงแบบห้าวๆ ตามสไตล์ของตุ้ย
เป็นหวานๆ ได้อย่างน่าประทับใจ

เจี๊ยบจำได้
และน้องก็คงจำได้เหมือนกัน
ถึงได้ตั้งใจให้ครูบี comment หลังจากจบจากร้องเพลง " หยาดเพชร "
ซึ่งวันนี้น้องร้องได้ไพเราะเหลือเกิน
มีเสียงหนักเสียงเบา
มีเสียงเอื้อน แบบที่ไม่ได้ยินน้องร้องอย่างนี้มานานแล้ว

( กด like ให้น้อง 1000 ครั้งสำหรับความหวานไพเราะแบบละเมียดละไมของน้องกับเพลงนี้ค่ะ )

ครูบีขึ้นมาอวยพรน้องบนเวทีด้วยรอยยิ้มสดใสเหมือนครูบีคนก่อนเมื่อ 5 ปีโน้นไม่มีผิดเพี้ยนเลยค่ะ

ความจริงแล้วครูบีมีช่อดอกไม้แสนสวยมาอวยพรน้องด้วย 1 ช่อใหญ่ๆ
แต่ได้พบกันที่หน้างาน
ครูบีก็เลยได้มอบให้น้องไปแล้วค่ะ

ตุ้ยดูจะดีใจมากที่ได้พบกับครูบีอีกครั้ง
เหมือนกับที่ครูบีก็ดีใจเช่นกันที่ได้พบกับลูกศิษย์ที่รักคนนี้ค่ะ

( กด like ให้ครูบี 1000 ครั้งก็ยังน้อยไปนะเนี่ย )
ตั้งแต่แรกสุดที่ครูบีตกปากรับคำทันทีที่ได้รับเชิญ .... พร้อมกับบอกว่า นับวันรอให้ถึงวันนี้เร็วๆ
เท่านั้นยังไม่พอ
ครูบีนั่งรถไฟฟ้าจากบ้านมาร่วมแสดงความยินดีกับตุ้ย
ลงจากรถไฟฟ้าเจอฝนตกอีก
นอกจากครูบีจะตากฝน เดินหอบช่อดอกไม้มาแล้ว
ครูบียังหารถเข้ามาโรงแรมไม่ได้

ครูบีต้องเดินฝ่าฝนจากหน้าปากซอยมาถึงโรงแรมอีกต่างหาก
พร้อมกับช่อดอกไม้โตๆ อีก 1 ช่อ

ทั้งหมดทั้งมวลนี้ก็เพื่อมาแสดงความยินดี

กับลูกศิษย์ที่รักคนนี้ค่ะ ^______________^

หลายๆ เพลงที่น้องเลือกมาร้องให้พวกเราได้ฟังกัน
เป็นเพลงที่ไม่ค่อยได้ยินน้องร้องเลยค่ะ

" รักต้องซ่อม " เป็นเพลงต่อมาที่ surprise พวกเรากันอย่างมากมาย
เจี๊ยบยังจำได้ถึงตอนที่น้องรับบทเป็น " ชายแดน " ในเรื่องนี้
ใส่เสื้อช็อปสีน้ำเงินตลอดเวลา

ช่วงนั้น...น้องต้องไปถ่ายที่เวิร์คพอยท์เดือนละ ประมาณ 2 วัน
เป็นช่วงเวลาที่ดี๊ดีค่ะ
ทีมงานรักต้องซ่อมน่ารักกับพวกเรามาก
เจี๊ยบชอบเป็นพิเศษเพราะใกล้บ้าน...อิอิ

น้องเองก็ดูจะมีความสุขกับทีมงานนี้เหมือนกัน
บางทีเธอก็คิดมุขเองด้วย...สนุกจะตายไปค่ะ

ได้ยินน้องร้องเพลงนี้อีกทีก็ทำให้คิดถึงช่วงเวลานั้น.......

+++++++++++++++++++++++++++++++++

แล้วเกียรติกมลก็บรรยายความตามไท้มาจนถึงช่วงได้เล่นหนังเรื่องแรกในชีวิตค่ะ
เค้าบอกว่าเป็นเกียรติแก่วงศ์ตระกูลมาก
เพราะเค้าเล่นเป็นคนสามแขน

อิอิ

และแน่นอนค่ะ เพลง " กอด " ที่พี่ปุ๊ร้องไว้ในหนัง
น้องก็เอามาร้องให้พวกเราได้ฟังกันอีกครั้ง
ไม่ได้ยินมานานม้ากมากนะคะสำหรับเพลงนี้.....

ฟังแล้วก็นึกถึงตอนที่น้องถ่ายหนังเรื่องนี้...
เจี๊ยบจำได้ว่า พวกเราตามไปให้กำลังใจน้องถึงกองถ่ายกันหลายต่อหลายครั้ง
มีเรื่องสนุกๆ เยอะแยะมากมาย
ถึงกับทำเป็นหนังสือมาแจกตอนหนังเปิดตัวด้วยซ้ำไปค่ะ

ที่สำคัญที่สุด คือตอนหนังเรื่อง " กอด " เข้าฉาย
เราปิดโรงหนังเพื่อฉายรอบแฟนคลับ 2 รอบ
รอบแรกวันเดียวกับวันที่ฉายรอบสื่อมวลชน...
ที่เกียรติกมลวิ่งสู้ฟัดเข้ามาดูรอบเดียวกับพวกเราจนได้

ที่สำคัญที่สุด ที่น้องยังพูดถึงบนเวที
คือตอนที่หนังจบ...แล้วน้องได้มีโอกาสลุกขึ้นยืนไหว้ขอบคุณแฟนคลับในโรงหนังที่ตบมือให้ตอนหนังฉายจบ

เป็นภาพที่เค้าเคยบอกว่าเค้าประทับใจตอนที่เห็นพระเอกหนังทำแบบนี้ในโรงหนัง
ระหว่างที่ตัวเองทำงานเป็นคนเดินตั๋วในโรงค่ะ

ทุกเพลงที่น้องร้องให้ฟังในคืนนี้
เหมือนการพาพวกเราย้อนอดีตเพื่อระลึกถึงความรู้สึกดีๆ ที่เคยมีให้กันจริงๆ นะคะ

เพลงที่น่าประทับใจอีกเพลงหนึ่ง
กับบุคคลที่น่าประทับใจอีกหนึ่งคน

คือ " หัวใจพเนจร " กับ " โอ " เออาร์พี่ชายประจำตัวของตุ้ยค่ะ

พอตุ้ยเล่าชีวิตของตัวเองมาเรื่อยๆ น้องก็มาหยุดอยู่ตรงเรื่องลูกสาวกำนัน
ก่อนจะเรียกหาพี่โอ

อิอิ....ไม่มีในคิวซะด้วยนะคะ
เล่นเอาโอบ่นอุบว่าไม่บอกกันก่อน

เพราะเพลงนี้ตุ้ยรู้ว่าพี่โอชอบ
และเคยได้ร้องด้วยกันในคอนเสิร์ตเมื่อวันที่ 14 สิงหาคม มาแล้วนะคะ

ก็เลยเชิญพี่โอขึ้นเวทีมาร้องด้วยกันด้วย.....

น่ารักค่ะ ตุ้ยกับโอเป็นน้องชายที่น่ารักมากๆ ของทุกคน
เป็นลูกเป็นหลานที่น่ารักของแม่ๆ ป้าๆ

ภาพที่เห็นเค้าสองคนมองตากัน
ยิ้มให้กัน
ร้องเพลงด้วยกัน

เป็นภาพที่น่าประทับใจอีกภาพหนึ่งในค่ำคืนนั้นค่ะ

ตุ้ยเล่าให้ฟังว่าพอออกจากบ้านเอเอฟได้วันเดียวก็เจอกับพี่โอ
และจากนั้นมา...
ชีวิตของเค้าสองคนก็ผูกพันกันมาตลอด

บางครั้งคุยกับโอก็เหมือนกับคุยกับตุ้ย อิอิ

เป็นพี่ที่รู้ใจน้องมากที่สุดค่ะ

บทเพลงชีวิตของตุ้ยดำเนินมาจนถึงช่วงกลางๆ แล้วค่ะ
ขำตอนที่เค้าทอล์คโชว์ช่วงก่อนเข้าเพลงแต่ละเพลง
เค้าจะมีอะไรสนุกๆมาเล่าให้เราฟังกันเสมอ.....

เรื่องบางเรื่องไม่เคยรู้มาก่อน...หรือรู้มาแล้วก็ลืมไปแล้วก็มี

เจี๊ยบเองก็ ส.ว. ด้วยเหมือนกันค่ะ ฮ่าฮ่า

อย่างตอนเพลง " กอด " ตุ้ยก็เล่าว่าเค้าเคยเจอพี่ปุ๊ อัญชลี ตั้งแต่ตอนเค้าเรียนที่
" เยนเฮ เมมโมเรียล ออฟ ไทยแลนด์ "
โอ้โฮ....ชื่อโรงเรียนตุ้ยช่างยาวเหยียด
อิอิ
น้องช่างพูดจริงละ จริงๆ ชื่อเยนเฮ เมมโมเรียลเฉยๆ แต่เค้าอยากจะอินเตอร์ซะงั้นค่ะ
แต่ก็เรียกเสียงฮาให้พวกเราได้ฮากันอย่างสนุกสนาน

หรือตอนจะเข้าเพลง " หัวใจพเนจร " นี่
น้องก็สาธยายถึงคอสตูมในเรื่องนี้
ที่พี่เค้าให้ตุ้ยใส่กางเกงขาเดฟ 7 สี 7 ตัว

ทำให้เจี๊ยบแทบจะสำลักเสียงหัวเราะตัวเอง เพราะนั่งนึกภาพตามที่น้องสาธยายสีกางเกงสะแหรนๆ พวกนั้น
ตอนตุุ้ยใส่แล้วออกมาแต่ละฉากๆ
ไม่ต้องพูดอะไรพี่ก็ขำแล้วอ่ะ

กางเกงอะไรไม่รู้ ขำกลิ้ง
นี่ถ้ารู้ล่วงหน้าว่าน้องจะพูดถึงคอสตูมพวกนี้ เจี๊ยบจะหาภาพจี้ๆ พวกนี้มาขึ้นจอให้ได้ฮากัน

เอิ๊กๆ

เขยบ้านนอกนี่เป็นละครที่เรตติ้งดีที่สุด
พุ่งทะลุปรอทมากค่ะ
( ไม่รู้ว่าเป็นเพราะกางเกงสีแปร๋นๆ ของตุ้ยด้วยหรือเปล่า? )
แต่ที่แน่ๆ ละครเรื่องนี้น้องแสดงได้ดีมากๆ ลงตัวทุกอย่าง

ไม่ว่าจะฉากฮา ทะลึ่งทะเล้น ฉากรัก หวานซึ้ง หรือแม้แต่ฉากเศร้า อกหักรักเป็นพิษ
น้องแสดงได้ดี๊ดี....พูดแล้วก็คิดถึงนายนวน อิอิ

จากเขยบ้านนอก น้องก็มาถึงเพลงจากละครของค่ายเดียวกันค่ะ

" เธอคือคำตอบ " จาก " สะใภ้เจ้าสัว "

เป็นเพลงที่ไม่คิดว่าน้องจะร้อง เจี๊ยบไม่เคยได้ยินน้องร้องมาก่อนค่ะ
นอกจากในละคร
เพราะยิ่งกว่าเพราะ
เนื้อเพลงความหมายดีมากๆ
ฟังแล้วก็อินกันไป....

เวลาน้องร้องเพลงช้าๆ หวานๆ อย่างนี้
เจี๊ยบชอบจริงๆ
ค่าที่พระเอกเค้าไม่ค่อยจะมีช่วงเวลาหวานเท่าไหร่นัก
ส่วนใหญ่จะออกแนวห้าวๆ ลุยๆ
พอเค้าหวานทีก็เลยน่าฟัง

ตุ้ยเล่าให้ฟังด้วยว่า นางเอกของเรื่องคือพี่เบนซ์ พรชิตา
ซึ่งป๊าเชียรเป็นแฟนคลับอยู่
โอ้โฮเฮะ....เจี๊ยบเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าป๊าแอบปลื้มเบนซ์
^_________^

แต่ก็ถือว่าเป็นโชคดีของน้องนะคะ ที่ได้ร่วมงานกับนางเอกเจ้าบทบาทหลายๆคน
น้องจะได้ศึกษาหาความรู้แบบ " ครูพักลักจำ " อย่างที่เค้าชอบบอก
จากนักแสดงท่านอื่นๆ อย่างนี้ค่ะ

การได้สัมผัสประสบการณ์ด้วยตัวเอง
จะทำให้เราจดจำได้ดีกว่าการบอกกล่าว
หรือสั่งสอน

เจี๊ยบคิดว่าอย่างนั้น )))))

และเจี๊ยบก็เชื่อว่าประสบการณ์ 5 ปีที่ผ่านมาของน้อง
จะทำให้เค้าได้รับและได้เก็บเกี่ยวอะไรดีๆ
เอาไว้ปรับใช้กับชีวิตของตัวเองได้ไม่มากก็น้อย

คำชมจากครูทั้งสองของน้องเป็นคำตอบที่ดีที่สุดค่ะ

ตอนเจี๊ยบออกมาส่งครูเป็ด
ครูเป็ดบอกว่า

" ตุ้ยเก่งมากครับ เค้ามีพร้อมทุกอย่างแล้ว "

ฟังแล้วปลื้มใจแทน....
เจี๊ยบนั่งมองครูเป็ดตอนฟังน้องร้องเพลงแล้วเห็นครูเป็ดตั้งอกตั้งใจฟังโน้ตตามแทบจะทุกตัว
ยังอดคิดไม่ได้ว่าครูเป็ดช่างมีความเป็นครูอยู่ในสายเลือดจริงๆ
นั่งคิดนั่งวิเคราะห์ตลอดเวลา

พอได้ยินครูเป็ดพูดอย่างนี้
เลยยิ่งปลื้มใจค่ะ

ขออนุญาตยิ้มแบบปากฉีก

^_______________________^

มาจนถึงเพลงเมดเล่ย์ผลงานเพลงของเค้าที่ผ่านมา
งานนี้ต้องขอขอบคุณพี่นัทและพี่ๆน้องๆวง Band of fame ด้วยที่ช่วยเรียบเรียงเพลงเมดเล่ย์ให้ตุ้ย
มาร้องแบบจัดเต็มให้พวกเราได้ฟังกันค่ะ

เจี๊ยบจำไม่ได้แล้วว่าน้องร้องเมดเล่ย์ไปกี่เพลง
รู้แต่ว่าเยอะมากๆ
ร้องจนสงสารเสียงของน้อง

แต่รู้ว่าเค้าตั้งอกตั้งใจ...ก็ชื่นใจแล้วค่ะ

เล่นขนมาตั้ง 18 เพลง หันไปดื่มน้ำไม่กี่อึกเองอ่ะ
( สงสารน้อง )

งานนี้เหมือนกับที่รายการสีสันบันเทิงพูดไว้ล่ะค่ะว่า

" ทั้งร้อง ทั้งทอล์คโชว์ ...แบบ exclusive จริงๆ "

เจี๊ยบชอบเวลาที่น้องพูดถึงช่วงเวลาต่างๆ ในชีวิต
แล้วก็อ้างถึงใครต่อใครที่มีส่วนร่วมกับช่วงเวลาต่างๆเหล่านั้น และมาร่วมงานด้วย
เป็นการให้เกียรติเค้าแบบน่ารัก
ตามสไตล์ของตุ้ย

และยังเป็นการเปิดโอกาสให้ได้กล่าวขอบคุณ
ได้กล่าวความรู้สึกในใจที่มีต่อท่านต่างๆ เหล่านั้นด้วย

น่ารักจริงๆค่ะ

เจี๊ยบเชื่อว่าภาพความสุขและความทรงจำดีๆของงานในวันนั้น
คงจะเต็มเปี่ยมในใจของทุกคนนะคะ
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง

เมื่อมาถึงเพลงสุดท้าย.....

ที่น้องบอกว่าเป็นเพลงที่เค้าอยากจะร้องเพื่อแสดงความขอบคุณทุกคน
ที่ทำให้เค้ามีวันนี้ขึ้นมาได้

" ตะเกียงกับตะวัน "

ตุ้ยร้องด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะเหมือนเดิม

แต่ยังแอบฮาอีกว่า
ทีมสเตจมาบอกให้เค้าเคลียร์พื้นที่บนเวที
และให้ตุ้ยยืนห่างออกมาหน่อย

เพราะฉากบนเวทีจะมีอะไรมา surprise ทุกคนค่ะ

" ตุ้ยยืนระยะนี้ปลอดภัยใช่มั้ย? "

ขำอ่ะ....ตัวเองก็อยากรู้เหมือนกันล่ะซี้ว่าจะมีอะไร?

ค่ะ แล้วก็อย่างที่เห็นว่าฉากบนเวทีจากที่เป็นภาพตุ้ยยกมือไหว้ขอบคุณ

เปลี่ยนเป็นภาพป๊ายกมือไหว้
..ภาพแม่น้อยยกมือไหว้
..และภาพตุ้ยยกมือไหว้ค่ะ

เพราะนี่คือความรู้สึกของตุ้ยและครอบครัว
ที่อยากจะแสดงความขอบคุณกับทุกคนจริงๆ ค่ะ

เพลงนี้พวกเราทุกคนในฮอลล์ร้องตามกันได้หมด
ก็เลยตั้งใจร้องเพลงนี้เพื่อบอกกับน้องว่า

" พวกเราจะยังรัก....และหวังดี
และพร้อมที่จะอยู่กับตุ้ยตลอดไป...."

สำหรับเจี๊ยบเอง
เจี๊ยบเชื่อว่า 5 ปีที่ผ่านมาของตุ้ย

ทุกสิ่งทุกอย่าง....ทุกเรื่องราวที่ผ่านมานับร้อยนับพันเรื่อง
ตุ้ยได้รับรู้...
ได้กลั่นกรอง..
และได้พิสูจน์ทุกอย่าง ทุกเหตุการณ์ด้วยตัวของตุ้ยเอง

ไม่ว่าจะเรื่องดี เรื่องร้าย
เรื่องดีใจ.. ท้อใจ.. ทุกข์ใจ ..
หรือแม้แต่เรื่องที่ทำให้สะเทือนใจ

เราผ่านเรื่องราวเหล่านั้นมาด้วยกัน

ก็เหมือนกับบทเพลงทุกบทเพลงที่น้องย้อนเวลา...
พาพวกเรากลับไปยังจุดเริ่มต้นของเค้าในวันนั้น
ว่าเราผ่านอะไรกันมาบ้าง.....

หากเรามองภาพ " ตุ้ย เกียรติกมล " คนนี้
เป็นภาพๆหนึ่ง
เจี๊ยบเชื่อว่าเราทุกคนในที่นี้หรือแม้แต่ที่ไม่ได้อยู่ในที่นี้
ทุกคนล้วนเปรียบเสมือนจิ๊กซอว์ชิ้นเล็กๆ ชิ้นหนึ่ง
ที่ประกอบกันเข้าเป็นภาพๆนั้น
ไม่มีชิ้นไหนสำคัญที่สุด
ทุกชิ้น..สำคัญเท่าๆกัน
เพราะหากขาดชิ้นใดชิ้นหนึ่งไป

เราคงไม่ได้เห็นภาพอันแสนสวยงามภาพนี้

แน่นอนว่าระยะเวลา 5 ปีที่ผ่านมา
อาจมีจิ๊กซอว์ชิ้นใดชิ้นหนึ่งหายไป...
แต่ก็มีจิ๊กซอว์ชิ้นใหม่มาแทนที่
เพื่อประกอบให้ภาพๆนี้

" สวยงาม...และสมบูรณ์แบบ "

เพื่อให้ภาพๆนี้ มีแววตาที่เปี่ยมสุข และมีรอยยิ้มที่สดใส เหมือนกับที่เราเห็นในค่ำคืนนี้

หากสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับภาพๆนี้

คือ แม่น้อย และ ป๊าเชียร
ที่เปรียบเสมือนกรอบของภาพๆนี้
เป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้ภาพๆนี้คงอยู่ได้

เป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้จิ๊กซอว์ชิ้นเล็กชิ้นน้อยเหล่านี้อยู่ร่วมกัน
เพื่อคงความเป็นภาพ ของ " ตุ้ย เกียรติกมล "
ที่แสนงดงาม

เจี๊ยบเชื่อว่าคงจะมีใครหลายๆคนตั้งคำถามกับตัวเองว่า
มาอยู่ตรงนี้ทำไม
มาทำอะไรต่อมิอะไรตรงนี้เพื่ออะไร

เจี๊ยบเองก็เคยถามตัวเองเช่นกันค่ะ
แต่.....
เจี๊ยบก็ได้คำตอบของตัวเองว่า

เพราะเจี๊ยบรัก ภาพๆนี้

รักที่จะเห็นภาพสวยๆ ของเด็กผู้ชายยอดกตัญญูคนนี้

อยากที่จะเห็นรอยยิ้มและแววตาที่เต็มไปด้วยความสุขของเค้า

อยากให้เค้าเป็นภาพสวยๆ ภายในกรอบสวยๆ ตลอดไปค่ะ

สุดท้ายและท้ายสุด......

ตลอดระยะเวลา 5 ปีในชีวิตแห่งโลกมายา
น้องชายคนนี้ประสบความสำเร็จอย่างมากในหนทางที่เค้าใฝ่ฝัน
ไม่ว่าจะด้วยพรสวรรค์
และความสามารถที่เค้ามีอย่างมากมายในตัวเอง

หรือจะด้วยแรงสนับสนุนอุ้มชูจากใครต่อใครมากมายเพียงใด

สำหรับในใจของเจี๊ยบ
เจี๊ยบมีความเชื่ออยู่เต็มหัวใจว่า

" สิ่งที่ทำให้น้องประสบความสำเร็จและเจริญก้าวหน้าในชีวิตของเค้า
ก็ด้วยแรงกตัญญูที่มีอย่างมหาศาลต่อบุพการีของเค้านั่นเอง "

และน้องได้พิสูจน์ให้เจี๊ยบได้เห็นแล้วตลอดมา

ขอให้แรงกตัญญูกตเวทีของน้อง .... เป็นสิ่งที่คุ้มครองให้ชีวิตของน้องประสบแต่ความสุข
และเจริญก้าวหน้าในชีวิตยิ่งๆขึ้นไปนะจ๊ะ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ขอบคุณภาพสวยๆจากพี่ตุ๊กและน้องปอมค่ะ

ขอบคุณคลิปจากคุณ lekamp

Create Date : 23 กันยายน 2554

Last Update : 28 กันยายน 2554 23:42:59 น.

1 comments

Counter : 1687 Pageviews.

ขอบคุณที่ถ่ายทอดเรื่องราวน่ารักๆให้อ่านค่ะ
AF3 เหมือนเพิ่งจะผ่านไปเมื่อวานนี้เอง.....

โดย: ซำพอริมรั้ว IP: 223.207.98.244 วันที่: 23 สิงหาคม 2555 เวลา:19:15:54 น.