Group Blog
 
 
เมษายน 2552
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
30 เมษายน 2552
 
All Blogs
 
ซีรี่ส์" สุราษฎร์ธานี..ที่แห่งนี้..มีรัก" ตอน ไอ้มดแดงปะทะพาวเวอร์พัฟเกิร์ล

7 กันยายน 2550 ณ สนามบินดอนเมือง
ชาวคณะที่จะเดินทางไปสุราษฎร์ธานีกับตุ้ย
อันประกอบไปด้วยเจี๊ยบ กับ แอ๊นท์ แค่นี้แหละค่ะ ไปกันสองคน
มาคอยตุ้ยตั้งแต่เช้าแล้ว......
พร้อมกับแฟนคลับผู้อดทนและน่ารักที่ตื่นเช้า
โดดงาน ลาป่วย มาส่งตุ้ยกันไม่มากนัก
เพราะมันเป็นวันธรรมดาค่ะ แต่ก็นับว่ามากอยู่เหมือนกัน
ยังอบอุ่นกันเหมือนเดิมค่ะ
เจี๊ยบกับแอ๊นท์น่ะ สามารถเคลียร์คิวได้
ก็เลยตามไปกับน้องตั้งแต่วันนี้เลย
แล้วเราก็นัดพี่นก พี่สาวที่น่ารัก เจ้าถิ่น พี่เค้ารอเราอยู่ที่สุราษฎร์แล้ว
กะว่าจะไปให้กำลังใจตุ้ยตั้งแต่วันนี้เลยแหละ
ตุ้ยจะได้ไม่เหงา ไปไหนก็มีพวกเราห้อมล้อมอยู่ตลอดเวลา
โดยวันนี้พวกเราได้จัดเตรียมอุปกรณ์มาให้กำลังใจน้องกันเรียบร้อยแล้ว........

นั่นก็คือ...........

แว่นตาสีๆ เพื่อประกอบฉากให้กับตุ้ย
ผู้มีแว่นตาสีแดงเป็นเอกลักษณ์ ( กำลังเห่อมั้งคะ? เห็นใส่จัง )
เราก็เลยอยากใส่มั่ง อิ อิ
เจี๊ยบมีแว่นสีชมพูเป็นของตัวเอง
และแอ๊นท์ก็มีสีน้ำเงินเป็นของตัวเองเหมือนกัน

และแล้ว.........
ไอ้หนุ่มแว่นแดงมาถึง พร้อมกับเสื้อยืดสีเทา กางเกงทหารสี่ส่วน
หน้าตาผ่องแผ้วมาเลย
พวกเราก็เพิ่งจะสบโอกาสเมื่อน้องกลับมาจากทานข้าวต้มแล้วค่ะ
(คือว่าตุ้ยมาถึงก็หิวข้าวต้ม...อยากกินข้าวต้ม แม่กับป๊าก็เลยพาไปทานกันที่ร้านสีลมวิลเลจค่ะ )
เจี๊ยบกับแอ๊นท์กะว่าน้อง คงจะอารมณ์ดีแล้วล่ะ เพิ่งจะกินอิ่มมานี่นา
ว่าแล้วก็ควักแว่นตาสีชมพู กับสีน้ำเงินมาใส่กันคนละอันแล้วก็ร้องเรียก

" ตุ้ยยยยยยยยยยยยยย"

พร้อมกับยิ้ม อวดแว่นใหม่เต็มที่เลย
ตุ้ยหันมาเห็นทำหน้าสยองร้อง

" เย้ยยยยยยยยยย +++ "

แล้วก็หันหน้าหนี ทำท่าจะวิ่งหนีด้วย
ไงล่ะ เข้าใจหัวอกคนมองแว่นตาสีๆ มั่งหรือยัง?
( อันนี้แกล้งน้องเล่นค่ะ เพราะน้องน่ะหล่อ ใส่อะไรก็หล่อ )
( แต่แอ๊นท์กับเจี๊ยบน่ะ....นะ...ไม่พูดดีกว่า คิดเอาเองละกัน )

ยังไงๆ ไหนๆ ก็ยอมอายใส่แล้ว ไ
ม่พลาดที่จะต้องถ่ายรูปเป็นหลักฐานให้ได้ค่ะ
ตุ้ยก็เลยต้องยอมทนอาย ยืนเป็นไข่แดง อยู่ตรงกลาง
ขนาบข้างด้วยพี่สาวแว่นชมพูและน้ำเงิน
ด้วยความอิหลักอิเหลื่อเต็มทน...........
ว่าไปก็สงสารตุ้ยเหมือนกัน
แต่ช่วยไม่ได้จ้ะ....พี่ซื้อมาแล้ว.......ยังไงพี่ก็จะใส่เป็นเพื่อนน้องจ้ะ.....
ไม่รักทำไม่ได้นะเนี่ย.....


เมื่อเราสองคนได้แกล้งน้องได้เป็นที่สบายอกสบายใจแล้ว
เราก็จับกลุ่มคุยกันระหว่างรอขึ้นเครื่องค่ะ
แล้ววงสนทนาก็ไม่ค่อยจะพ้นเรื่องอ้วน ไม่อ้วน ของตุ้ย
ตุ้ยเอามือจับพุงตัวเองแล้วก็บอกว่า

" จริงๆ แล้วพุงต้องยุบกว่านี้อีก ถ้าตุ้ยได้ไป...... ( เข้าห้องน้ำเพื่อส่งแฟกซ์ ) "

แล้วก็ทำหน้าเหมือนปวดหน่อยๆ

" เอ๊า +++ จะไปก็ไปสิ ใครเค้าว่าอะไร "
" ไม่เอา "

ตุ้ยปฎิเสธ พร้อมกับทำหน้าแบบเด็กๆ น่ารักจะตาย

" มันไม่มีน้ำล้าง "


โอ๊ย +++ พ่อคุณ จะเข้าห้องน้ำก็ต้องเลือกอีก
แอ๊นท์รีบบอก

" มีสิยะ ห้องน้ำที่สนามบินนี้น่ะมีให้ล้างแน่นอน ไปเข้าเลยไป "

แต่ศิลปิน อิดออด เพราะอะไรก็ไม่รู้ คนเยอะหรืออะไรซักอย่าง
พวกเราก็เข้าใจหัวอกศิลปิน ก็เลยบอกให้ตุ้ยเข้าไปข้างในที่เกทเลย
เพื่อไปเข้าห้องน้ำที่นั่น คนจะน้อยกว่า
ตุ้ยทำหน้าโล่งใจแล้วก็รีบร่ำลาป๊า แม่ อาต้องและแฟนคลับทั้งหลาย
ก่อนที่จะเดินทำท่าเหมือนไม่ปวด............
ไปเอ๊กซ์เรย์เป้ แล้วก็เดินหายเข้าไปด้านในค่ะ

พวกเราก็เลยตามไปด้วยเหมือนกัน มันได้เวลาขึ้นเครื่องแล้ว
ระหว่างเดินเข้าไปด้านใน เราต้องไปที่เกท 66 ซึ่งอยู่ด้านใน
ลึกเชียวค่ะ
มองตามหลังซึ่งเดินอยู่ข้างหน้า.........
ศิลปิน เดินมีมาดมาก.. นิ่ง ..สงบ ไม่รู้เลยว่าเธอคิดอะไร ?
หรือรู้สึกอะไรอยู่ ?
( แต่พี่สองคนน่ะรู้ .......... แล้วก็อิดหนาระอาใจกับศิลปินคนนี้มาก..
ความที่มาดเธอเยอะจริ๊งพ่อคุณ )

น้องเดินไปจนถึงเกทค่ะ แล้วก็เห็นว่า เค้าเรียกขึ้นเครื่องแล้ว คนเข้าแถวขึ้นเครื่องกันยาวเชียว
เจอน้องบอย น้องตูน น้องพัดชา และทีมงานยืนคอยตุ้ยกันอยู่หน้าเกท
พอเจี๊ยบกับแอ๊นท์เดินไปถึง
ตุ้ยก็ยืนรวมกลุ่มกับเค้าแล้ว ไม่เห็นมีทีท่าจะไปเข้าห้องน้ำซักนิด

" อ้าว+++ ทำไมตุ้ยไม่ไปเข้าห้องน้ำล่ะ? "

ตุ้ยทำหน้ายุ่ง ขมวดคิ้ว ทำปากยื่น แล้วก็บอกว่า

" ก็เค้าเรียกขึ้นเครื่องแล้วอ้ะ "



ตุ้ยบอกว่า

" ไม่เอา ไม่เข้าบนเครื่อง ตุ้ยไม่อยาก........ลอยฟ้า "

พวกเราก็เลยเชียร์ให้ตุ้ยรีบไปเข้าห้องน้ำก่อน เพราะยังไงๆ กัปตันก็ต้องคอยอยู่แล้วล่ะ
พอเห็นว่ามีแนวร่วม ตุ้ยก็เลยโล่งใจ
แล้วตุ้ยก็เหวี่ยงเป้ทิ้งไว้กับพี่โอค่ะ ก่อนจะวิ่ง.............
อันที่จริงต้องเรียกว่า เผ่นแน่บมากกว่า........
ไม่เหลือมาดศิลปินแล้ว
ใส่เกียร์ห้า..........พุ่งเข้าประตูห้องน้ำชายไปโน่นเลย............


ตุ้ยหายไปพักใหญ่ค่ะ เจี๊ยบกับแอ๊นท์ก็เลยยืนคุยกับกลุ่มศิลปินที่เหลืออยู่
ทุกคนรอตุ้ยกลับมา แถวเริ่มสั้นลงแล้ว
ตุ้ยก็ยังไม่กลับมา
แอ๊นท์เลยเดินไปตามตุ้ย อุตส่าห์แวะส่งอีเมล์ที่ห้องน้ำหญิงฆ่าเวลาก่อนแล้ว 1 ครั้ง
แต่ตุ้ยก็ยังไม่ออกมา
แอ๊นท์บอกว่า

" ชั้นก็เลยยอมอายน่ะเจี๊ยบ เดินไปชะโงกที่ห้องน้ำชาย "

แล้วก็ตะโกนเสียงค่อนข้างดังว่า

" ตุ้ยยยยยยยยย.....เร็ว เร็ว "

ซักพัก เสียงศิลปิน ดังกว่าเสียงแอ๊นท์อีก

" คร้าบบบบบบบบบบบ "

สบายใจ แอ๊นท์เดินยิ้มกลับมาด้วยความสบายอกสบายใจ
( ที่ได้แกล้งน้อง .... อีกแล้ว )
แล้วน้องก็เดินลั้นลา มารวมกลุ่มกันต่อเพื่อต่อแถวขึ้นเครื่อง
ไงล่ะ.......สบายตัวแล้วล่ะสิตุ้ย.........

น่ารักค่ะ.....
ตุ้ยเป็นศิลปินดัง ที่ไม่มีมาดเลยซักนิด น่ารักเป็นที่สุด
พวกเราน่ะรักน้องก็เพราะความเป็นตัวของเค้าเอง
ไม่มีเสแสร้งนี่แหละเนอะ

ขออนุญาตขายน้องนิดนึงนะคะ จริงๆ มันก็เรื่องธรรมชาตินั่นแหละ
คิดอะไรมาก
เจี๊ยบเห็นว่าน่ารักดี ตุ้ยเป็นคนจริงใจใช่เลยอย่างนี้เสมอ

แล้วพวกเราก็ขึ้นไปบนเครื่องกันค่ะ.....ด้วยรอยยิ้มด้วยกันทั้งสองฝ่าย
พวกเรายิ้ม.......เพราะเห็นว่าน้องน่ะน่ารัก
( อวยที่สุดในโลกแล้ว เข้าห้องน้ำก็น่ารัก )
แต่ตุ้ยน่ะยิ้ม........เพราะได้เข้าห้องน้ำอย่างที่ต้องการ
+++++++++++++ ++++++++++++

ปอลิ่ง........ส่งเมล์ในห้องน้ำ หมายถึง อะไรที่มันเบาๆ ไม่หนัก
ส่งแฟกซ์ในห้องน้ำ หมายถึง อะไรที่มันหนักๆ ไม่เบา



Create Date : 30 เมษายน 2552
Last Update : 9 มกราคม 2553 12:53:05 น. 0 comments
Counter : 409 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

kiatsuda
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ชื่อเจี๊ยบค่ะ....
เกิดเดือนธันวาคม
ปีอะไรไม่บอก...
เป็นคนชอบเที่ยว
ชอบช้อปปิ้ง
ชอบอ่าน....
และชอบเขียน...
แต่ที่ชอบที่สุด
คือ...เขียนแล้วมีคนอ่าน...
อิ อิ

Friends' blogs
[Add kiatsuda's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.