ยามบ่ายแก่ๆ ถึงแม้จะไม่ได้นั่งอยู่หน้าระเบียงรับลมก็เหอะ กลิ่นหอมของขนมอบที่พี่สาวกำลังทำอยู่ข้างล่าง มันช่างหอมเย้ายวนเหลือเกิน บราวนี่ ขนมชิ้นแรกที่พี่ฉันหัดลองทำ เข้าใจคำว่าหอมนมหอมเนยจริงๆก็วันนี้แหละ ฉันกำลังจะนอนหลับตอนกลางวันเลยไม่ได้ลงไปดูรูปร่างหน้าตาตอนที่มันเพิ่งออกจากเตา แต่ก็ได้ยินเสียงโคมคาม งงเหมือนกันนี่มันทำเค้กหรือว่ามันกำลังทุบหิน... เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วฉันหลับพร้อมกับกลิ่นนมเนย ได้ยินเสียงหมาเห่าก็คงได้เวลาตื่นขึ้นมายอมรับสภาพความเป็นจริงที่ต้องลงไปข้างล่างและก็ต้องลิ้มรสขนมสยองของวัน...คริคริ...มันก็ไม่ได้แย่อย่างที่คิดเอาไว้นะ แต่ฉันก็คิดว่ามันน่าจะออกมาดีกว่านี้... รสชาติของขนมก็ไม่แตกต่างจากบราวนี่ทั่วไป เพียงแต่มันยังไม่มีรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ถ้าทำไปขายก็คงเหมือนขนมที่ไม่สามารถระบุว่าคนนี้เป็นคนทำ เนื้อขนมยังร่วนอยู่เล็กน้อยถึงกับแข็งนิดๆ ...พื้นของขนมค่อนข้างไหม้ แต่นี่เพิ่งทำครั้งแรกได้ขนาดนี้ก็โอเคแล้วแหละ สู้สู้ พี่สาว