หนังสือ กับ ความรู้สึก
“หนังสือ” ที่ทำให้คุณกลายเป็นคน “รักการอ่าน” คือเรื่องอะไรค่ะ แต่ขออนุญาตออกตัวไว้ก่อนว่า "อ่าน" แต่ไม่ถึงกับเป็นแฟนคลับ ที่ต้องมีหนังสือทุกเล่มของนักเขียนในดวงใจ เพียงแต่เป็นคนที่อ่าน ไปเรื่อย ๆ ค่ะ ได้หลายแนว หลายอารมณ์ แล้วแต่สถานการณ์พาไป .... เรามาแลกเปลี่ยนความน่าสนใจของหนังสือเล่มแรกในหลาย ๆ อารมณ์กันดีกว่า หนังสือ เล่มแรก ที่ทำให้ กลายเป็นคน ชอบอ่านหนังสือ (แนวบันเทิงอารมณ์) ของเรา เริ่มมาจาก การ์ตูนตาหวาน ของญี่ปุ่น ที่เรา ๆ ท่าน ๆ รู้จักกันนั่นแหละค่ะ เรื่องแรกที่จำได้ คือ ตำนานรักห้องสมุด ของ อ.ไซโต้ จิโฮ เรื่องราวความรักอันแสนเศร้า กับ การวาดการ์ตูนของ อ.จิโฮ ทำให้เราไม่สามารถอ่านหนังสือการ์ตูนเล่มใดได้อีกแล้ว นอกจากของอ.จิโฮ แล้วก็ตามมาด้วย บัลเลลีน่า(กรีดเท้าฯ) - ฉันจะเต้นรำฯ - เวทีฉาบสีรุ้งและเรื่องสุดท้าย เวทีฉาบสีรุ้ง ทำให้เกิดจุดเปลี่ยนในชีวิตการอ่านการ์ตูน เพราะรอแต่ละเล่มของอาจารย์จนครบ 7 เ่ล่ม ไม่ไหวจะเพลีย พอครบ 7 เล่ม ติดตามผลงานอาจารย์มาพักใหญ่ ๆ รู้สึกไม่ค่อยจะเจอ เลยไม่ไหวจะรอ เลยเปลี่ยนแนวให้เข้าักับอายุในขณะนั้นหนังสือ "นวนิยาย" เรื่องแรก "ตามหัวใจไปสุดหล้า" นิดาแปล เมื่ออ่านเรื่องแรก ก็ต้องมีเืรื่องต่อๆ ไปของนิดา จากนิดา ก็เข้าสู่ เส้นทางของ "มนันยา" ที่ซื้อ เพราะกำลังค้นหาตัวเอง เลยซื้อเป็นประเภทเรื่องน่าตื่นเต้นมาลองอ่านก่อน เริ่มที่ "ฆ่าผัวมันเสียฯ" "เล่ห์วิปลาส" "ศพแค้น" แนวฆาตรกรรม สยองขวัญ ด้วยความที่เป็นคนขี้เบื่อ จากมนันยาก็เริ่ม ผันตัวมาสู่ นักเขียนคนใหม่ นามว่า "สรจักร" ปัจจุบันไม่ค่อยได้ติดตาม แต่ช่วงนั้นติดตาม "ซีรี่ส์ศพ" "สรจักร"เขียนเอง แนวเรื่องสั้น ทรยศ หักหลัง แทงข้างหลัง และหักมุม ชื่อเรื่องมีเสน่ห์ น่าติดตามและมีเอกลักษณ์ที่รู้ว่าคือหนังสือของ "สรจักร" "ศพใต้เตียง" "ศพท้ายรถ" "ศพข้างบ้าน" (อย่าคิดว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับผีสาง ขอบอกว่าไม่ใช่เลย) จากนั้นชีวิตก็เริ่มเข้าสู่ ช่วงวิกฤติของการอ่าน เพราะมีคนรู้จักแนะนำให้อ่าน เพชรพระอุมา โอ้ว... แม่เจ้า หนังสือบ้าอะไร สนุกชะมัด อ่านแล้ววางไม่ลง ไม่ว่าจะปวดฉี่ ปวดอึ ถ้ายังอ่านอยู่ สามารถเดินไปด้วย อ่านไปด้วย ทำธุระไปด้วย โดยที่สายตายังไม่ละไปจากตัวหนังสือ บัดซบมาก จนถึงบัดนี้ยังไม่มีหนังสือเล่มใดทำลายสติถินี้ได้(สำหรับเรา) เรื่องราวของพรานจอมกวน รพินทร์ ไพวัลย์ กับ ม.ร.ว.ดาริน วราฤทธิ์ แสนสวย และแงซาย ชายผู้มีอดีตอันลึกลับ กับการเดินทางไปสู่โลกจินตนาการที่แสนมีเสน่ห์จนทำให้วาง "เพชรพระอุมา" ไม่ลงและแล้ว เราก็ได้เจอหนังสือ "เดินสู่อิสรภาพ" หนังสือดี ในดวงใจ โดยอาจารย์ประมวล เพ็งจันทร์ ผู้เดินทางด้วยเท้า จาก เชียงใหม่สู่บ้านเกิด จ.สุราษฎร์ธานี โดยไม่ใช้เงินสักบาท อาจารย์ทำได้ยังไง ต้องลองอ่านดู แล้วจะรู้สึกถึงความอิ่มเอมในหัวใจ จนเกิดความรู้สึกหลงรักอาจารย์ขึ้นมาเลยอะ (ไม่เวอร์นะ) เคยอยากเขียนจดหมายไปหาอาจารย์ด้วย อิอิ และเมื่ออาจารย์เขียนหนังสือเล่มนี้ได้ดีขนาดนี้ เราต้องติดตามเรื่องต่อไปแล้วก็เริ่มเข้าสู่ช่วง อยู่ตัว เริ่มอ่านหลายแนว สะเปะสะปะ ไปเรื่อย แต่ก็รู้สึกดีนะ ที่ไม่ปิดกั้นแนวในการอ่าน อ่านได้หมด เพราะเมื่อเราเข้าสู่การอ่านแล้ว ทำให้เพลิน และมีสมาธิ ได้อยู่กับตัวเอง ผ่อนคลาย และมีความสุขที่ได้อ่านหนังสือ เพื่อน ๆ ว่าจริงมั้ยจ๊ะ