Just Living is not enough คลองบางหลวง บทสนทนา ดอกไม้ และการพบพาน
"Just living is not enough... One must have sunshine, freedom, and a little flower.”Hans Christian Andersenแค่มีชีวิตอยู่อาจไม่เพียงพอ ชีวิตต้องการแสงแดด เสรี และดอกไม้ในชีวิตซักชีวิตหนึ่ง คนเราจะต้องการอะไรเท่าไหร่กันบ้างแสงแดด ดอกไม้ อิสระเสรี หรือสิ่งอื่นใด เพื่อเสริมสร้างเติมแต่งให้ชีวิตนั้นเปี่ยมด้วยชีวา ดอกไม้ย่อมมีวันแห้งเหี่ยวโรยรา แต่ทว่ายามผลิบาน ล้วนแต่นำความสุขชื่นใจแก่ผู้ได้พบเห็น แต่งเติมวาดแต้มสีสันของธรรมชาติยิ่งใหญ่ และเป็นจุดเริ่มต้นของการผลิดอกออกผล การเริ่มต้นของชีวิต การพบปะ การแลกเปลี่ยน ล้วนก่อเกิดประสบการณ์ กำเนิดความคิด ความฝัน ความรู้สึกนึกคิดนาๆ ในวัยวันที่เปี่ยมฝัน หนุ่มสาวได้พบเจอ บทสนทนาได้เริ่มต้น ถ้อยคำล้วนหลั่งไหล ก่อเกิดบทสนทนามากมาย บางถ้อยคำ ติดแน่นตราตรึง หากหลายถ้อยคำ ต่างเลือนรางผ่านไป เหมือนแสงไฟหมดฟืนเสียงดนตรีลื่นไหลอยู่ในบรรยากาศ อณูอากาศต่างสั่นไหว เป็นสรรพเสียงเรียงร้อยงดงาม ความสุขม้วนหมุนวนอยู่รอบกาย อาหารนั้นเป็นส่วนหนึ่งของวงสนทนา ในรอบโต๊ะอาหาร วงเหล้า หรือโต๊ะน้ำชา ล้วนแต่นำพา บทสนทนามากมาย ความสุขเกิดได้จากหลายสิ่ง การได้รับประทานอาหารอร่อยเคล้าวงสนทนา อาจเป็นอีกรูปแบบหนึ่งของความสุข ในกระเป๋าใบหนึ่ง หลังมื้ออาหาร และเมื่อสิ้นสุดบทสนทนาบทหนึ่ง บทสนทนาบทใหม่ก็เริ่มขึ้น ดอกไม้เดินทางจากบ้านไปสู่คลองบางหลวงตามการนำพาของใครซักคนริมฝั่งน้ำเก่าแก่ อันถูกขนานนามว่าคลองบางหลวง เรือนแถวไม้เรียงรายอยู่สองฟากฝั่ง วิถีชีวิตดำเนินขนานไปกับกาลเวลาร่องรอยของอดีตปรากฏอยู่ในทุกแผ่นไม้ ทุกแผ่นผ้า ทุกก้อนอิฐ ทุกลายกระดาษในสถานที่บางแห่ง เวลาอาจเนิบช้า วิถีอาจดำรง อดีตอาจปรากฏตั้งขึ้น คงอยู่ เสื่อมไป ล้วนเป็นสิ่งธรรมดา การดำรงอยู่ของบางสิ่ง และการเปลี่ยนไปของบางสิ่ง ล้วนเกิดขึ้นอยู่ทุกละอองเวลามนุษย์ เป็นสิ่งมีชีวิตที่ชอบเสพ กระหายในความงาม กระหายในความฝันศิลปะวัฒนธรรม มากมายล้วนแต่กำเนิดขึ้นจากความศรัทธา ความกระหาย ความใฝ่ฝัน อันชีวิตอื่นไม่มี นานวันเข้า ก่อเกิดเป็นอารยะ เกิดตัวตน เกิดความผิดแผกแตกต่าง ดำรงต่างไปในแต่ละสถาน แต่ละเวลาเราล้วนแต่อยากได้ อยากรู้ อยากเห็น อยากมี ในสิ่งที่ไม่เคยได้ ไม่เคยมี ไม่เคยรู้ ไม่เคยเห็น เราจึงเสาะแสวงหา และเดินทาง เราเคลื่อนจากที่หนึ่งไปที่หนึ่ง เพื่อไปเสพย์อะไรบางอย่าง เราแสวงหาที่ว่าง แสวงหากาลเวลา แสวงหาความงาม ความฝัน ความสุขการเปลี่ยนแปลง เกิดขึ้นทุกละอองเวลา หากแต่ละอองเวลาของแต่ละคนอาจไหลผ่านด้วยความเร็วต่างกัน การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น ก่อเกิดเป็นวิถี หากบางที่ หลายสิ่งอาจดูคงเดิม เวลาอาจเคลื่อนช้า วิถีอาจยังดำรงเราเดินทาง เราแลกเปลี่ยน เราเคลื่อนย้ายถ่ายเท ประสบการณ์ ความรู้ ความสุข ความทุกข์ ความฝัน ล้วนแต่ปันกันได้ หลายครั้ง ประทับใจ หลายครั้ง เราประทับเรื่องราวลงไปบนสิ่งอื่น เราเก็บงำเรื่องราวลงบนแผ่นกระดาษ เราถ่ายทอดประสบการณ์ ผ่านแผ่นฟิมล์ ผ่านสารบบข้อมูลมากมาย ให้เรื่องราวเหล่านั้นยังคงดำรงชีวิตต้องการแสงตะวัน เสรี และมวลดอกไม้ ในความต้องการอันไม่จบสิ้น คนเรายังคงเดินทาง ยังเสาะแสวงหา แค่มีชีวิตอยู่ อาจไม่เพียงพอJust Living is not enough
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [