ใจลูกทุ่ง

ผมเคยสงสัยและน้อยใจในตัวเองอยู่ครั้งหนึ่ง...มันเหมือนเป็นปมติดอยู่ในซอกเล็กๆของหัวใจของผม...
คือตั้งแต่เล็กจนโตผมถูกปลูกฝังให้ฟังเพลงลูกทุ่ง โดยคุณพ่อของผมจะเปิดฟังทุกวันทำให้ซึมเข้าโสตประสาทของผมอย่างสม่ำเสมอ แต่ก็ใช่ว่าผมจะคลั่งใคร้เพลงลูกทุ่งอะไรมากมายในตอนนั้นเพราะผมยังมีช่วงชีวิตวัยรุ่นที่ยังต้องการการยอมรับของเพื่อนในวัยเดียวกันและเพื่อนเพศตรงข้าม ผมก็ยังต้องฟัง โลโซ westlife silly fool เพื่อเกาะกระแสไปกับเพื่อนๆ
แต่พอวันหนึ่งผมก็ได้มาใกล้ชิดสนิทสนมกับลูกทุ่งอีกครั้งเมื่อเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย ซึ่งคณะที่ผมเรียนคือคณะเกษตรศาสตร์แล้วสังคมแวดล้อมเพื่อนฝูงในกลุ่มของผมก็คือลูกเกษตรกรกันทั้งนั้นทำให้รสนิยมผมเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง แต่การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้มันถลำลึกเกินไปกว่าที่ผมเคยเป็นมาก่อน ผมเริ่มขุดคุ้ยหารากของความเป็นลูกทุ่ง พอยิ่งขุดก็ยิ่งเจอ พอยิ่งเจอก็ยิ่งถวิลหา พอยิ่งถวิลหาก็ยิ่งรัก มารู้สึกตัวอีกทีผมก็หลงรักความเป็นลูกทุ่งจนโงหัวไม่ขึ้นในวัยเพียงยี่สิบเศษๆ ผมเริ่มชอบจากบทเพลงของคุณก๊อต มาคุณยอดรัก สายันต์ ครูไวพจน์ ครูสุรพล จนไปถึง คำรณ สัมปุณนน หรือถ้าเป็นสายอีสาน ก็ไล่มาจาก ไผ่ พงศธร ศร สินชัย เอกราช สุวรรณภูมิ จินตหรา ไปจนถึง สนธิ สมมาตร อังคนาง คุนชัย เคน ดาเหลา ไปโน่นเลย
อาจเป็นเพราะเสน่ห์ของความเป็นท้องไร่ท้องนา กลิ่นโคลนสาบควาย และถ้วงทำนองที่แสนจะสวยงามและไพเราะกระมังที่ทำให้ผมชอบได้มากขนาดนี้
ในทางกลับกันทุกวันนี้เมื่อผมจบจากมหาวิทยาลัยเจอสังคมใหม่ สังคมที่กระแสอินดี้มาแรงหรือไม่ก็เป็นแนวป๊อบแบบเกาหลีผมก็เลยกลับถูกมองว่าเป็นตัวประหลาด (อะไรเนี่ยเพลงนี้เค้าเลิกร้องกันมาตั้งแต่ปู่กูยังไม่ได้กะย่ากูอีกมึงยังร้องได้อีกเหรอ) ฟังเพลงอะไรก็ไม่รู้ไร้รสนิยมสิ้นดีแต่พอมาถึงวันนี้แล้ว...ผมกลับไม่สามารถที่จะกลับไปฮัมเพลงตามเพื่อนคนอื่นได้อีกแล้ว เพลงที่ผมฮัมตอนอาบน้ำหรือเวลาเหนื่อยจากงานก็มักจะเป็นเพลงสมัยครูเพลงทั้งนั้น แต่ก็ใช่ว่าผมจะปิดกั้นแนวอื่นผมก็ฟังเร็กเก้ ฟังสกาเหมือนกัน บางทีผมยังเคยหา CD ของgroove rider Richman toy มานั่งฟังเหมือนกันแต่มันกลับเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาซะงั้น เพลงที่ติดหูของผมอยู่ตลอดก็ยังเป็นเพลงลูกทุ่งอยู่ดี
วันนึงผมเลยลองมานั่งทบทวนไตร่ตรองความเป็นลูกทุ่งของผมดู ผมกลับพบว่าเพลงลูกทุ่งนั้นเปรียบเสมือนงานศิลป์ชั้นสูงที่มันเป็นทั้งหน้าประวัติศาสตร์ทำให้เราได้รู้ถึงเหตุการณ์หรือเรื่องราวต่างๆที่เคยเกิดขึ้นมาในอดีต และ ได้ฟังภาษาถ้อยคำและท่วงทำนองอันงดงาม คำสัมผัส คำพ้องต่างๆ ทำให้เราได้เห็นถึงความเป็นอัจริยภาพของครูเพลงในสมัยนั้น ทำให้พอฟังแล้วเห็นทุ่งนาที่เขียวขจีเห็นวิถีชาวนา เห็นกระท่อมที่อยู่เชิงเขา เห็นปลากำลังแหวกหว่ายในบึงมีบัวสร่างลอยปริ่มน้ำอยู่ริมบึง
ทุกวันนี้ผมก็ยังมีเพื่อนฟังเพลงสติง เพลงฟรั่ง หรือเพลงตามกระแสอยู่ ทุกวันนี้ผมก็ยังฟังเพลงทวนกระแสอยู่ ถึงแม้ว่าจะไม่มีเพื่อนผมสักคนเลยที่ฟังเหมือนผมแต่ผมก็มีความสุขที่ได้ฟังเพลงในแบบของผม เพราะผมกลายเป็นไอ้หนุ่มลูกทุ่งไปแล้ว .....
-----------------------------
จนวันนี้ผมจึงได้พบว่า สิ่งต่างๆในโลกล้วนมีอยู่มากมายให้เราได้สัมผัสและได้เลือก "เราจงเลือกในสิ่งที่เป็นตัวเราแล้วความสุขก็จะเป็นของเรา"

Create Date : 28 กรกฎาคม 2553		3 comments
Last Update : 28 กรกฎาคม 2553 23:29:24 น.
Counter : 600 Pageviews.
Share Tweet