อันที่จริงผมลืมคำว่า"ใหม่"ไปสนิท ช่วงนี้เป็นวาระขึ้นปีใหม่และ นพ.วิธาน ฐานะวุฑฒ์ ได้เขียนบทความนี้ในมติชนรายวัน-อาทิตย์ที่๔มกรา๕๒ คือวันนี้(หน้า๖.)

ความสามารถในการเห็นสิ่งใหม่
ความสามารถพิเศษที่ธรรมดา ของคนธรรมดา ที่ใครๆก็ฝึกฝนขึ้นมาได้ ฝึกสำเร็จแล้วทำให้คนฝึกมีความสามารถพิเศษขึ้น มองเห็นอะไรใหม่จากโลกทัศน์ที่เรามองอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน แล้วไม่เคยเห็นสิ่งใดใหม่ในสายตาในความคิดของเราเลย

ผมเชื่อว่าแพทย์ท่านนี้ติดตามเรื่องราว สาระในเว็บของ ดร.Bonoหรืออ่านหนังสือของเขาอยู่เช่นเดียวกับผม

การฝึกฝนได้เช่นนั้น ผมเชื่อเพราะผมเรียนเป็นนักออกแบบมาแล้ว โดยแต่ก่อนผมยังคิดว่าเป็นเรื่องพรสวรรค์ ความสามารถพิเศษจำเพาะตน

แท้จริง พฤติกรรม"พรแสวง"มีผลสำคัญ

แต่ปัจจุบันผมเชื่อแล้ว ว่าอะไรๆก็ฝึกฝนพัฒนากันได้ แม้ภาวะความเป็นผู้นำ คนทุกคนจะสามารถฝึกพัฒนาตนได้ หากเขาสำรวจประเมินตนเอง ยอมรับการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมความเคยชินที่เป็นอยู่เสีย ทีละเล็กทีละน้อย

ดร.Bono ได้เขียนหนังสือไว้เล่มหนึ่งนานสิบปีแล้ว "Value Creation" คือเรื่องราวของการจินตนาการ การDesignที่ไม่ใช่เรื่องความสวยงามอย่างเดียว มันเป็นเรื่องต้องสร้างคุณค่าในชิ้นงานนั้นด้วย

เมื่อต้นปีที่แล้วดร.สุวิทยื เมษินทรีย์ แห่งสถาบันศศินทร์ ของจุฬาลงกรณ์ ยังได้ออกหนังสือด้าน"Value Creation"ด้วยเช่นกัน

ความคิดที่ดีนั้นใช้เวลาฟักตัวนาน๑๐ปี กว่าคนจะเข้าใจ นำมาปฏิบัติ

การสร้างคุณค่าของสังคมไทย มิใช่เริ่มต้นที่ตัวผลิตภัณฑ์ สินค้า ตัวอาคารบ้านเรือน ตึกที่ทำงาน หรือเมืองเท่านั้น

หากต้องเริ่มปฏิวัติการสร้างคุณค่าให้ตนเองในทุกปัจเจก ทุกเยาวชนคนรุ่นใหม่ เราต้องเชื่อว่า เราฝึกฝนสร้างสมอง จินตนาการ ให้มีคุณค่าได้และไม่ด้อยกว่าชนชาติอื่น

จากนั้นนำความคิดนี้ สร้างคุณค่าใหม่ ให้กับระบบการเมือง-การศึกษา-ระบบเศรษฐกิจ และสังคมวัฒนธรรมของคนไทยเสียใหม่ ไปพร้อมกัน

เราควรจะเลิกใส่เสื้อสีเหลือง สีแดงได้แล้ว แต่คงไม่ต้องเลิกมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ที่มีสัญลักษณ์๒สีนี้นะครับ...

เริ่มแก่แล้ว ยังลืมวลีสำคัญของ ดร.Edward de Bono :

You can Analise the Past but You have to Design the Future

พรสวรรค์กับพรแสวง
กระทู้นี้จงใจพาดพิงสถาปนิกเต็มที่เลย
ต้องยกมือ ขออนุญาตท่านประธานที่เคารพ ตอบกระทู้ด้วยคน

คุณแฟงกี้ฯ กล่าวไว้ถูกต้องในประโยคแรก... คิดว่าถ้าอยากให้ลูกมีความคิดสร้างสรรค์ คงต้องสอนและปลูกฝังแต่เด็ก
ขยายความได้อีกคือ เด็กทุกคนมีความเป็นสถาปนิกในตัว แต่ระบบการศึกษาและค่านิยมทางวัฒนธรรมปัจจุบัน ล้มเหลว เป็นที่มาซึ่งครู(รวมพ่อแม่)จำนวนมากที่ทำลายจินตนาการความคิดสร้างสรรค์ของเด็กไปเกือบหมด

อีกประเด็นหนึ่ง ทุกวิชาชีพ ทุกศาสตร์ เราต้องการคนมีความคิดสร้างสรรค์ต้องการความเป็นสถาปนิกแทรกซึมอยู่ในทุกภาคส่วน ในทุกชนชั้น ในเมืองในชนบท

เมื่อมันถูกทำลายไปชั่วช่วงเวลาหนึ่ง เหง้าของความคิดสร้างสรรค์มันยังอยู่ในเลือดในกระดูกของพวกเราทุกคน ตัดเจาะออกมาดูก็ยังพอเห็นครับ

หากใครสนใจจะรื้อฟื้นรากเหง้าเหล่านี้ให้งอก สวยงาม ยังฝึกฝนทำได้เสมอ
ผมเชื่อพรแสวง พอๆกันกับพรสวรรค์

"ความรัก...ที่จะเป็น-จินตนาการ-สร้างสรรค์-คิด-ทำ-ฝึกฝน...คือพรสวรรค์" ....

//www.pantip.com/cafe/library/topic/K7436986/K7436986.html

ถูกต้อง

Change ของไทยจึงแปลว่าเงินทอน เงินที่เหลือจากการกระจายจากข้างบนลงสู่ข้างล่าง

ซึ่งเป็นเงินของข้างล่างที่นำไปให้ข้างบนบริหาร

เสียงเค้าว่ากันพรรณนั้น จ๊ะ

^
^
^

สุดยอดการเปรียบเปรย