Bloggang.com : Meawism : My pets

My pets

อันเนื่องมาจากว่าเพิ่งจะมีปัญญาซื้อกล้องถ่ายรูปราคาเฉียดล้านได้ตอนประมาณปี 2004-2005 (ก่อนหน้านี้ใช้รุ่นราคาแปดแสนกว่ามาโดยตลอด

ใช่ซะที่ไหนเล๊า) เลยเพิ่งจะได้มีบุญบารมีเก็บรูปหมาแมวอันเป็นที่รักไว้เป็นอณุสรณ์ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็มีหมาแมวในคอลเลคชั่นอยู่หลายท่านแต่ไม่มีโอกาสได้ถ่ายรูปเก็บเอาไว้

เริ่มจากหมาตัวเดียวของบ้านในตอนนี้ ชื่อ"อีเข้" ไม่ใช่คำหยาบนะเค๊อะ เพราะ"อีเข้" มาจากคำว่า' ดช.Iker Casillas' หน้าตาเข้ก็หล่อเหลายังกะนักประตูฟุตบอลทีมชาติสเปนยังงัยยังงั้น

เจ้าตัวต่อมาเป็นแมวอ้วน จอมขี้เกียจ ผ่านสงคารมเวียดนามมาหลายสนาม ถ้าไม่จวนเจียนตาย ก็คงไม่กลับบ้านมาให้รักษาตัว เป็นแมวที่เจ็บป่วยบ่อยที่สุด แต่ก็อ้วนที่สุดในบ้านเลยด้วย จุดเด่นของชีวิตคือมีรูที่แก้มซ้ายขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 2.046 mm ชื่อจริง'ไมโล' ชื่อเล่น 'ไมโล๊โล'

ชีชื่อ 'กาแฟ' นิคเนม 'แฟ๊แฟ' เป็นแมวที่หน้าตาสวยงาม เสียงแหลมเล็กไพเราะยังกะโฟร์มดยังงัยยังงั้น ทำตัวเป็นแมวมีชาติมีตระกูล ข้าวคลุกปลาทู ชีจะไม่แตะ ต้องกินอาหารเม็ดเท่านั้นถึงจะเหมาะกับยศถาบรรดาศักดิ์ โดยกำเนิดแล้วกาแฟเป็นพี่น้องกะไมโลแต่ทำผิดทำนองคลองธรรมและให้กำเนิดหลักฐานขึ้นมา 4 ตัว คือ สงป้า คูคู ไมก้าและหงอคง

เริ่มจากแมวที่เหลืออยู่ให้ชื่นใจตอนนี้ คือหงอคง ถ้าเดาจากชื่อก็คงจะรู้ว่าหงอคงเป็นลิง เอ๊ยแมว ที่เรียบร้อย แก่นแก้ว น่ารัก แสนซนเป็นแน่แท้ ประกอบกับหน้าตาก็ยังกะปลาสลิดตากแห้ง ตัวแคระแกรน แม้จะพยายามขุนจนหมดควายไปหลายตัวก็ไม่มีวี่แววว่าหงอคงจะมีการขยายพื้นที่ทางด้านข้างแต่อย่างใด รูปนี้เป็นรูปถ่ายของหงอถ่ายกับหม่อมแม่ ตอนหงออายุ 4 ขวบ + หม่อมแม่อายุ 6 ขวบ (ปี 2005) ปัจจุบันหงอก็ยังคงขนาดเท่าเดิม ขณะที่ไมโลกะกาแฟตัวอ้วนจนแทบจะระเบิดเป็นจุล

สามตัวที่เหลือจากไปอย่างๆช้า สงป้าเป็นลูกชายตัวเดียวของกาแฟกะไมโล แต่ทนความใจร้ายกดขี่ทางเพศจากไมโลไม่ไหวเลยต้องระเห็จออกจากบ้านไป ตั้งกรุ๊ปของตังเองใหม่ เป็นตายร้ายดีอย่างไรสวรรค์ยากที่จะรู้ (อยากให้สงป้ากลับมาชิงตำแหน่งจากไมโล เพราะตอนนี้ไอ้หมูอ้วนหมดน้ำยาจากการไร้โป๊ยแล้ว)

คูคู (Qoo Qoo) แมวน้อยที่น่าสงสาร เสียชีวิตจากการทำหมันโดยคนทำไม่ใช่นายสัตวแพทย์หรือสัตวแพทย์หญิง แต่เค้าเป็นปศุสัตว์อำเภอพวกเราเลยเชื่อใจเค้า ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเหมือนส่งคูคูไปตาย คูคูทำหมันแล้วก็ไม่ฟื้นอีกเลย ....

ไมก้าเสียชีวิตตอนปี 2007 ตอนที่เรากลับไปเยี่ยมบ้าน ไปถึงบ้านวันที่สองเท่านั้นไมก้าก็จากไปโดยไม่รู้สาเหตุ ไม่รู้ว่าถูกงูกัดหรือเค้าเป็นโรคอะไรที่เราไม่รู้ แต่ก็ยังดีที่รอเจอหน้ากันตั้งหนึ่งวัน

ปัจจุบัน(2008) ที่บ้านมีสมาชิกใหม่เพิ่มขึ้นอีก 4 ตัว คือขวด นาโน บิ๊กเอ็มและดำเอสโซ่ เริ่มจากขวดและนาโน ทั้งคู่เป็นแมวเปอร์เซียหน้าบูดตลอดเวลา แต่ชาติกำเนิดนั้นเป็นแมวหรูหรา ไฮโซ แต่ต้องพลัดพลาดจากคะรึหาดที่อยุธยา มาอยู่ที่เมืองหลวงแคว้นศรีสะเกษ แต่ดูทั้งคู่จะปรับตัวให้เข้ากับบ้านคะรึหาดหลังใหม่ได้อย่างรวดเร็ว (จิ้งจกยังอายว่างั้นเหอะ)

ขวด แมวหน้าใหญ่แต่นิสัยดีมาก เป็นพ่อนมของบิ๊กเอ็มและดำเอสโซ่ เป็นตัวผู้แต่ยอมให้ลูกของนาโนดูดนมตัวเองทั้งที่ไม่มีน้ำนม และตัวเองก็ไม่ใช่พ่อ

นาโน แมวสาวผู้ศุงศักดิ์แต่ไปหลงรักแมวบ้าน Domestic Short Hair - Dark Thin but Handsome
แต่ก็อย่างว่ารักแท้ไม่เกี่ยวกะสีผิว

บิ๊กเอ็มและดำเอสโซ่ เป็นลูกของนาโนและแมวดำจรจัดแถวบ้านที่แอบมาตีซี้ แล้วก็ทำเนียนเข้ามากินอาหารในบ้าน แล้วก็ตอบแทนบุญคุณ
โดยการทำหลานมาให้เลี้ยงซะงั้น โฉมหน้าของแมวลูกครึ่งทั้งสอง ที่ก็ทำเนียนเป็นลูกขวดอีกทอดนึง

สองตัวสุดท้ายที่จะกล่าวถถึงเป็นแมวที่เก็บมาเลี้ยง ชื่อเหลืองกะโคล่า ทั้งสองตัวเป็นแมวโปรดของไมโล (ผู้ชายที่รักและเวลคั่มแมวแปลกหน้าทุกตัวยกเว้นลูกของตัวเอง) เหลือง(ชื่อสิ้นคิด)และโคล่าจึงชวนกันออกจากบ้านก่อนที่จะทำหมันทัน

ถ้ามีโอกาสจะมาเล่าอัตชีวประวัติของแมวสองตัวแรกในชีวิต โกเมะและกูปี้ ท่านทั้งสองสอนให้เรารู้ว่าแมวเป็นสัตว์ที่น่ารัก ฉลาด แสนซนเพียงไร (แม้ว่าเจนเนอร์เรชั่นหลังๆจะเอาแต่กินกะนอนก็เหอะ) ถ้าไม่มีสองท่านนี้ ชีวิตของเราก็คงยังขาดบางสิ่งที่สำคัญไปอีกนาน

**** คิดถึงหมาและแมวทุกตัวที่จากไป โกเมะ กูปี้ โกโก้ มอม บุญ สงป้า คูคู ไมก้า โคล่า เหลือง และน้องดำหนวดหงอก ****