Group Blog
 
 
พฤษภาคม 2554
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
6 พฤษภาคม 2554
 
All Blogs
 
ครบรอบวันสูญเสีย



ตั้งแต่เขียน blog มาก็ไม่เคยนึกว่า วันหนึ่งจะมานั่งเขียนเรื่องราวชีวประวัติของตัวเอง
จนกระทั่งมานึกได้ว่า นี่ก็ใกล้วันครบรอบวันเสียชีวิตของน้องชายแฝดแล้วนี่นา

งั้นเราน่าจะเขียนอะไรสักอย่างไว้เป็นอนุสรณ์แห่งความทรงจำบ้าง
เผื่อว่าวันข้างหน้า ลูกหลานจะได้เข้ามาเปิดอ่าน
เมื่อคิดได้ดังนี้ จึงลงมือเขียนเรื่องราวของตัวเองเล่าสู่กันฟัง


คงสงสัยใช่ไหมค่ะว่า ทำไมต้อยจึงใช้คำว่า น้องชายแฝด
ไม่ต้องสงสัยหรอกค่ะ เพราะว่า ต้อยเป็นลูกแฝดหญิง – ชาย
ของคุณพ่อ คุณแม่ โดยต้อยเกิดก่อนน้อง 2 ชั่วโมง
พี่ ๆ เล่าด้วยความติดตลกว่า
พอแม่เบ่งต้อยก็โผล่หัวออกมาอย่างง่ายดาย
เพราะโดนเจ้าแฝดอีกคนใช้เท้าน้อย ๆ ยันออกมา
ด้วยความที่เขาไม่อยากเป็นพี่
แต่ตัวน้องชายแฝด เวลาผ่านไป 2 ชั่วโมงแล้ว
ก็ไม่ยอมออกมาจากท้องแม่
คุณหมอผู้ทำคลอดจึงต้องใช้เครื่องดูดออกมา
(ฉมหน้าที่ต้นแขนเลยมีรอยเขียวปูดขึ้นมาติดตัวจนตาย)
ร่างกายสมบูรณ์อ้วนจ้ำม่ำ
ส่วนต้อยนะเหรอ ตัวนิดเดียว
ผอมจนเห็นกระดูก คุณหมอต้องนำเข้าเครื่องอบ
ไม่ได้กลับบ้านพร้อมแม่และน้องชายแฝด
จนคุณยายฝันว่า เห็นเด็กคนหนึ่งลอยน้ำมา ตัวเขียวคล้ำ
เลยสั่งให้คนไปรับต้อยกลับจากโรงพยาบาล มาเลี้ยงเอง
โดยมีพี่เลี้ยงคอยดูแล ประคบประหงม
จนร่างกายอ้วนท้วน



ต้อยมีพี่น้องด้วยกัน 16 คน
แต่เสียชีวิตตอนคลอดบ้าง ออกมาไม่นานก็เสียชีวิตบ้าง
มีหัวแข็งรอดมาได้ 10 คน เป็นชาย 2 คนปิดหัวปิดท้าย
และผู้หญิง 8 คน ต้อยเป็นน้องนุชสุดท้องในจำนวนลูกผู้หญิง
อักษรย่อของชื่อเล่น ใช้ ตัว ต เต่า หมดทุกคน
ส่วนชื่อจริง ผู้ชายจะมีคำว่า ชู นำหน้า คือ
พี่ชายคนโตชื่อ ชูเกียรติ รับราชการตำรวจ
ปัจจุบันเสียชีวิตแล้วด้วยโรคเลือดออกในสมอง
ส่วนน้องชายแฝดชื่อ ชูพงษ์ รับราชการตำรวจ
และเสียชีวิตแล้วเช่นกันด้วยโรคมะเร็งลำไส้
สำหรับลูกสาวทั้ง 8 คนจะมีชื่อจริงเป็นชื่อ
ของดอกไม้แทบทั้งสิ้น
ปัจจุบันต้อยเหลือพี่น้องแค่ 7 คน
พี่สาวคนที่สองได้เสียชีวิตด้วยโรคลมปัจจุบัน
ต้อยเองก็เป็นเด็กกำพร้าตั้งแต่อายุได้ 9 ปี
คุณพ่อซึ่งรับราชการตำรวจเสียชีวิตด้วยโรคเบาหวาน
ต่อมาอีก 1 ปี คุณแม่ก็เสียชีวิตตามไปด้วยโรคเลือดคั่งในสมอง
ต้อยอาศัยอยู่ในบ้านที่เป็นมรดกของพ่อแม่
รวม 9 ชีวิต ยกเว้นพี่ชายคนโตที่แยกไปอยู่กับภรรยา
แต่ก็ส่งเสียให้ต้อยและน้องแฝดได้เรียนหนังสือ
ตามความสามารถของแต่ละคน


เมื่อจบการศึกษาน้องชายแฝดก็เข้ารับราชการตำรวจ
ต่อมาก็ย้ายไปประจำที่โรงพักแม่สะเรียง จังหวัดแม่ฮ่องสอน
ส่วนต้อยก็เข้าทำงานในรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่งที่กรุงเทพฯ
และได้ขอย้ายตามสามีมาอยู่ที่เชียงใหม่ จนถึงปัจจุบัน



จวบจนประมาณปี 2542 ต้อยก็ได้รับทราบข่าวร้ายว่า
น้องชายแฝดเข้ารับการรักษาโรคมะเร็งลำไส้
ที่โรงพยาบาลนครพิงค์ จังหวัดเชียงใหม่
โดยทางโรงพยาบาลแม่สะเรียงส่งตัวมา
คุณหมอทำการผ่าตัดอยู่ 3 ครั้งเห็นจะได้
และในที่สุดก็ให้กลับแม่สะเรียง
ต้อยเห็นน้องทรมานมากเวลาที่เขาปวด
แต่น้องไม่ได้รับการรักษาโดยการให้คีโม
หรือฉายแสงแต่อย่างใด นอกจากผ่าตัด


พวกพี่ ๆ และต้อยนัดไปเยี่ยมเขาเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2543
ต่อผอมมาก หน้าดำ แต่ก็ยังไม่หยุดสูบบุหรี่
คุยไปสักพักก็ออกอาการเจ็บท้อง
พวกเรายังแซวกันว่า
“เฮ้ย! จะอยู่ถึงวันเกิดหรือเปล่าเนี้ยะ
15 เมษานะโว้ย อดทนหน่อย”
ต่อได้แต่หัวเราะ และยิ้มแหย ๆ
น้องทรมานด้วยโรคมะเร็งลำไส้
จนถึงวันเสาร์ที่ 6 พฤษภาคม 2543
เวลาเช้าตรู่ต้อยก็ได้รับโทรศัพท์จากพี่สาว
ที่กรุงเทพฯว่า ต่อไม่ไหวแล้วนะต้อย
ให้ต้อยรีบขึ้นไปดูด้วย
ต้อยรีบเดินทางไปแม่สะเรียงทันที
แต่ก็ไม่ทันเมื่อไปถึงต่อน้องแฝดได้สิ้นลมแล้ว
จึงได้อยู่ช่วยงานและรอพี่ ๆ ที่กรุงเทพฯ ขึ้นมาสมทบ
นับเป็นการสูญเสียครั้งแรกของเราพี่น้อง 10 คน



ตลอดเวลาของการสวดอภิธรรมศพ
มีอะไรต่าง ๆ เกิดขึ้นมากมาย
ไม่อยากจะเชื่อก็ต้องเชื่อ
เพราะเห็นด้วยตาและสัมผัสได้ด้วยความรู้สึก
ตอนมีชีวิตอยู่ ต่อ เป็นคนสูบบุหรี่จัดมาก
แทบจะเรียกได้ว่า มวนต่อมวน
เขาน่าจะเป็นมะเร็งปอดมากกว่ามะเร็งลำไส้ นิ
เวลาที่พวกพี่ ๆ จัดบุหรี่ใส่จานไปวางให้ที่หน้าโลง
มีมวนหนึ่งจะถูกจุดไว้และบอกให้ต่อมาสูบ
เชื่อไหมว่า บุหรี่มวนที่ถูกจุดอยู่จะแดงวาบ ๆ
คล้ายกับว่ากำลังมีคนอัดบุหรี่
ต้อยเห็นแล้วก็ขนลุก
ทั้ง ๆ ที่บริเวณนั้นไม่มีลม และพัดลมเลยสักตัว
เป็นไปได้อย่างไร

กว่า 10 ปีแล้วที่ต่อได้จากพวกเราไป
หลับให้สบายเถิดนะ น้องรัก
พี่ไม่เคยลืมน้องชายคนนี้
อีกไม่นานเราคงได้พบกัน
ไม่ว่าต่อจะอยู่ที่ไหน
จงรับรู้ไว้ด้วยว่า
ต้อยรักต่อเสมอนะ




เขาบอกว่ามะเร็ง เกิดขึ้นเพราะกรรมพันธุ์ ก็อาจจะมีส่วน
เพราะหลังจากที่น้องแฝดสิ้นชีวิตไม่นาน
ต้อยก็ตรวจพบว่าตัวเองเป็นมะเร็งปากมดลูก ระยะที่ 4
เข้าทำการรักษา ณ โรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่
เดินเข้า – ออก โรงพยาบาลมาตั้งแต่รู้ว่าตัวต้อยเป็นมะเร็ง
จวบจนปัจจุบันเซลล์มะเร็งได้แพร่มาที่ปอด
รวมระยะเวลาที่ต้อยต้องต่อสู้กับเจ้าเพื่อนมะเร็ง
4 ปีเกือบ 5 ปีแล้วสินะ


สุดท้ายนี้ต้อยขอยกบทกลอนบางตอน
ของน้องขวัญ ( ในความอ่อนไหว) ที่ได้เขียนไว้
และโดนใจต้อยมาก มาเป็นเครื่องเตือนสติว่า

ชีวิต..ไม่เที่ยงแท้
สุดแล้วแต่...โชคชะตา
กำหนดไว้ว่าเกิดมา
ให้ชีวายาวเพียงไร

จงทำวันนี้ให้ดีที่สุด เผื่อว่าในวันรุ่งของพรุ่งนี้
เราอาจหมดโอกาสที่จะทำอะไรอย่างที่ใจอยากจะทำ
ขอบคุณเพื่อนทุกคนที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของต้อยนะค่ะ










Create Date : 06 พฤษภาคม 2554
Last Update : 6 พฤษภาคม 2554 2:58:16 น. 32 comments
Counter : 3479 Pageviews.

 
สวัสดีค่ะคุณต้อย
ขอเป็นกำลังใจให้สำหรับทุกๆ เรื่องนะคะ
เรายังมีความทรงจำที่ดีให้กับคนที่เรารักเสมอ แม้ว่าเค้าจะอยู่หรือไม่อยู่ก็ตาม
เอิงพอทราบการป่วยของคุณต้อยบ้าง เคยเข้าไปอ่านในกรุ๊ปบล็อกเรื่องมะเร็ง
คุณต้อยเขียนได้ดีมากเลยค่ะ ทำให้เข้าใจถึงอาการเจ็บป่วย
ขอให้กำลังใจให้อีกครั้งและในทุกๆ วัน
แม้คนไม่ป่วยก็ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้อาจเกิดอะไรขึ้น
เราทำวันนี้ให้ดีที่สุด อย่างที่คุณต้อยกล่าว เห็นด้วยอย่างยิ่ง
วันนี้พักผ่อนเยอะๆ และขอให้แข็งแรงขึ้นทุกวันนะคะ


โดย: diamondsky วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:3:22:02 น.  

 
สวัสดีครับคุณน้อง

สงสัยจาเดินละเมอ แหงๆเลย ตี3 ตี 4 ยังไม่กลับบ้าน มามะ เดี๋ยวไปส่ง
อย่าดื้อนะจ๊ะ พักผ่อนเยอะๆจ๊ะ


โดย: multiple วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:4:05:20 น.  

 




คุณ KeRiDa
เอาดอกไม้สวยๆ มาฝากคุณต้อยค่ะ และ
ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาอวยพรวันเกิดให้

ขอให้คุณต้อยสุขภาพแข็งแรงขึ้น และจะเป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ สู้นะค่ะ






โดย: destiny_ying วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:4:08:02 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่ต้อย

อ่านจบแล้วก็ทึ่งด้วยครับ
ที่พี่ต้อยเขียนไว้ว่ามีพี่น้อง 16 คน...

แม้ว่าที่สุดแล้วจะเหลือ 10 คน
ก็ต้องถือเป็นครอบครัวที่ใหญ่มาก

พี่น้องมากมายแสนอบอุ่นเลยครับ

ขอแสดงความอาลัยกับทุกท่านที่ได้จากไปแล้วด้วยนะครับ









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:5:25:16 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ขอร่วมไว้อาลัยถึงผู้ที่จากไปแล้วด้วยค่ะ

ชีวิตไม่มีอะไรแน่นอนจริงๆ ค่ะ อย่างที่คุณต้อยว่าจงทำวันนี้ให้ดีที่สุด เป็นกำลังใจให้ค่ะ


โดย: Close To Heaven วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:6:39:40 น.  

 
เป็นบันทึกความทรงจำที่มีค่ามากครับ


โดย: คนเคยผ่านมหาสมุทร วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:7:39:51 น.  

 


อรุณสวัสดิ์ครับพี่ต้อย
อ่่านแล้วพาให้นึกถึงเรื่องของตนเองเหมือนกันนะครับพี่...ผมขอให้พีี่มีความสุขมากๆนะครับ


โดย: panwat วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:8:04:44 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ยามเช้าครับ
ทำวันนี้ให้ดีที่สุดครับ
ช่วงนี้อากาศร้อนมากๆคุณต้อยดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะครับ

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: pragoong วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:8:53:44 น.  

 
ร่วมไว้อาลัยกับพี่ต่อด้วยคนค่ะ..พี่ต้อย..
ด้วยความเคารพค่ะ


โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:8:55:14 น.  

 
สวัสดีครับพี่ต้อย..

ครอบครัวพี่ใหญ่จริงๆ
ผมนึกภาพไม่ออกเลยว่าเวลากินข้าวเนี่ยต้องต่อโต๊ะยาวขนาดไหน 555+

ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของน้องชายด้วยนะครับ
และขอให้พี่ต้อยแข็งแรง และ ให้เพื่อนมะเร็งๆน้อยลงๆ ทุกวันนะครับ


มีความสุขมากๆครับผม




โดย: Little Knight วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:9:09:04 น.  

 
อากาศร้อนจัง คิดถึงค่า


โดย: โบว์ (Niiziie ) วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:9:56:52 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับคุณต้อย

อ่านข้างบนแล้วเศร้าจัง
แต่ก็อย่างว่า พวกเราทุกคน
หนีไม่พ้น ไม่ช้าก็เร็ว.

ขอให้คุณต้อย เข้มแข็งและ
มีสุขภาพแข็งแรงขึ้นเรื่อย ๆ
ครับ.


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:11:22:12 น.  

 
โมกฺโข กลฺยาณิกา สาธุ
เปล่งวาจางาม ยังประโยชน์ให้สำเร็จ

ตามปอป้าไปดูว่า ปู่ม่าน กระซิบวาจางามอะไรให้ญ่าม่าน..นะคะ



ขอเป็นกำลังใจให้คุณต้อยตลอดไป...นะคะ



โดย: พรหมญาณี วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:11:47:46 น.  

 
สวัสดีครับพี่ต้อย

ดีใจครับที่พี่แข็งแรง ลุกขึ้นมาเขียนอะไรต่อมิอะไร นอกจากลงเป็นเพลง เขียนเถอะครับ อยากเขียน อยากระบายอะไร เรามีสิทธิ์นี่ เหมือนที่ผมเขียนอยู่ทุกวันนี้ ก็อยากมอบอะไรดีๆให้กับสังคมบ้าง เพราะเราเองไม่รู้ว่าเราจะอยู่ในโลกนี้ไปอีกกี่ปี ชีวิตมันเป็นสิ่งไม่แน่นอน ชีวิตต้องสู้ สู้ครับ สู้ ๆ


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:11:48:21 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณต้อย
พี่น้องเยอะจังเลยนะคะ เป็นครอบครัวที่อบอุ่นมากแน่ ๆ เลยเพราะต้องนอนเบียดกัน (ล้อเล่นจ้า...) สงสัยตอนเป็นเด็กบ้านนี้คงจะเสียงดังเจี๊ยวจ๊าวมาก ๆ เลยนะคะ ทั้งเสียงหัวเราะ ร้องไห้ ของเด็ก ๆ ทั้ง 16 คน เดี๋ยวนี้ครอบครัวคนไทยส่วนใหญ่มีลูกกันไม่มากเหมือนเมื่อก่อนแล้วนะคะด้วยเหตุผลทางเศรษฐกิจเป็นส่วนใหญ่
มาให้กำลังใจค่ะคุณต้อย การพรัดพรากจากสิ่งที่รักเป็นทุกข์ค่ะ สักวันหนึ่งเราก็คงหนีไม่พ้นเช่นกัน
รักษาสุขภาพนะคะ อยู่กับปัจจุบันอย่างมีความสุขค่ะคุณต้อย


โดย: เนินน้ำ วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:12:21:40 น.  

 
สวัสดีค่ะ อ่านแล้วครอบครัวใหญ่มากเลยค่ะ และชีวิตเราก็ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป ใด้แต่ทำดีที่สุดและเข้าใจแก่นชีวิตให้มากขึ้น คนเรามีเกิด แก่ เจ็บ ตายค่ะ และแม่ของน้องก็เสียชีวิตด้วยมะเร็ง ก็ระลึกถึงแม่เสมอค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะค่ะพี่ต้อย


โดย: ต้นกล้าต้นนี้ วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:12:42:48 น.  

 
สู้สู้นะคะ จะเป็นกำลังใจให้คะ


โดย: tempopo วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:13:10:48 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ต้อย อ่านทุกบรรทัดเลยค่ะ แอบเศร้าแต่ก็ประทับใจ ในบทความที่พี่ต้อยเขียน เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะพี่ ชีวิตคนไม่มีอะไรแน่นอนจริงๆค่ะ มีเพื่อสนิทคนหนึ่ง เธอตรวจพบว่าเธอเป็นมะเร็งที่จมูก เมื่อหลายปีมาแล้ว เธอสู้สุดชีวิต ไม่มีน้ำตาเลยซักหยด ตอนที่ให้คีโม มีแต่คนไปเยี่ยมที่ร้องไห้จนจะตายแทน ตอนนี้เธอดีขึ้น และในช่วง สองปีหลังมานี้ หมอตรวจไม่เจอเชื้อเลยค่ะ สู้ๆๆๆนะคะ


โดย: อ้อมกอด ขุนเขา กับเงาตัวเอง วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:14:03:41 น.  

 
สวัสดียามบ่ายครับ พี่ต้อย
เข้าบล็อกพี่หลายครั้งครับ วันนี้ แต่มีแต่หน้าจอสีชมพู
เพิ่งเข้าได้ครับ
สู้ๆครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ


โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:14:50:59 น.  

 
มีความสุขเช่นกันนะจ่ะ


โดย: ตะวันเจ้าเอย วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:15:54:57 น.  

 
สวัสดีตอนบ่ายแก่ๆค่ะคุณต้อย
มาอ่านบันทึกที่มีคุณค่าค่ะ
เป็นกำลังใจให้ในทุกเรื่องราวค่ะสู้ๆค่ะ


โดย: phunsud วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:16:04:54 น.  

 
วันนี้ได้อ่านเรื่องคุณต้อยแล้วอึ้งเลยค่ะพี่น้องเยอะจริงๆ

มีฝาแฝดด้วยโห..เค้าคงไปสบายแล้วนะคะ

คนที่อยู่นี่แหละค่ะที่ต้องต่อสู้ดิ้นรนในโลกใบนี้ต่อไป

เข้มแข็งและรักษาสุขภาพนะคะคุณต้อย

ส่วนที่เหลืออะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด

อย่างที่กลอนของคุณต้อยว่าค่ะ

สุดแล้วแต่...โชคชะตา

กำหนดไว้ว่าเกิดมา

ให้ชีวายาวเพียงไร.....



โดย: แก้วศกุลตลา วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:17:01:31 น.  

 


ผ่านเที่ยงแล้วแดดสีกลับทวีจ้า
วิหกร่าเริงบินท่องถิ่นทั่ว
แดดทอทาบไหววรรคเต้นหยักรัว
บ้างคลอนัวเนียใกล้หวังไออวล

สุขของโลกผ่านมาให้ค่าคิด
เรื่องถูกผิดยังมากคอยฝากหวน
ปฏิบัติจองเวรหวังเน้นล้วน
ใหญ่,ดังถ้วนทั่วหล้าราคาใด

โจร,พระ,ใครชนะมารรวยไม่ม้วย?
ต่างอำนวยนำคิดสะกิดไล่
ใหญ่แสนใหญ่ค้ายาประสาไท
หนีทันไหมใช่ตายมลายเว้น

ข่าวมีมาให้ยินถึงถิ่นซุ่ม
ไม่นอนหลุมสักทีรู้ที่เซ่น
รับเข้าไปพยายมมาชมเวร
กากบาทเส้นขีดแล้วใดแว่วมา..

ตายอีกหนึ่งโจรยอดต้องทอดฟ้า
เลิกศรัทธาดีไหมยาไพล่พร่า
บาปชั่วช้ามาส่งประสงค์พา
ชาวประชาลงโลงอย่าโยงยอม
.................

สวัสดีวันทำงานอีกวันค่ะพี่ต้อย


โดย: ญามี่ วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:17:27:08 น.  

 


คุณต้อยเขียนเรียบเรียงเรื่องราวได้ดีมาก ๆเลยค่ะ

เป็นประโยชน์มากมายสำหรับรุ่นลูกหลาน

แม่หมูขอเป็นกำลังใจให้คุณต้อยนะคะ


โดย: jamaica วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:46:39 น.  

 
รูปสวย glitter emoticon comment glitter.mthai.com


สวัสดียามค่ำครับ


โดย: สุระสิทธิ์ วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:27:34 น.  

 
อุ้มเชื่อว่า
น้องคุณต้อยรับรู้ถึงความรักที่คุณต้อยมีต่อเขาน่ะค่ะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:47:58 น.  

 
ขอให้คุณต้อยมีกำลังใจเพื่อสู้โรคร้ายต่อไปครับ ทุกคนในบล็อกพร้อมเป็นกำลังใจให้เสมอ


โดย: Don't try this at home. วันที่: 7 พฤษภาคม 2554 เวลา:0:27:08 น.  

 
เป็นกำลังใจให้พี่ต้อยเสมอค่ะ
สู้ สู้ ค่ะพี่


โดย: ข้ามขอบฟ้า วันที่: 7 พฤษภาคม 2554 เวลา:2:38:48 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่ต้อย










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 พฤษภาคม 2554 เวลา:5:16:47 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: nanzybaba วันที่: 7 พฤษภาคม 2554 เวลา:9:08:06 น.  

 
เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาอ่านประวัติพี่ต้อยค่ะ
แม่ก็เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งเหมือนกันค่ะ จากตับ รามไปปอดอย่างรวดเร็ว ไม่ทันจะรักษาเลยค่ะ พี่น้องแม่เป็นมะเร็งปอดเสียชีวิตกันทุกคนเลยค่ะ เหลืออยู่คนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่ และไม่เป็น

วรรณก็รู้ว่ามะเร็งเป็นกรรมพันธุ์ และสมัยนี้มีปัจจัยเสี่ยงให้เป็นมากมายเลย เคยไปตรวจมา 1 ครั้งด้วยความกลัว หลังจากแม่เสียชีวิตไม่นาน และก็ไม่เคยไปตรวจอีกเลยค่ะ กลัวมากๆ แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร อะไรจะเกิดก็คงต้องปล่อยไปนะ บางครั้งก็ยากที่จะควบคุม

ขอให้พี่ต้อยเข้มแข็งและสู้กับมันต่อไป เป็นกำลังใจให้ค่ะ


โดย: ดาวริมทะเล วันที่: 27 มิถุนายน 2554 เวลา:16:34:19 น.  

 
ความทรงจำดีๆ ยังคงในใจเราเสมอนะคะ :)

ปล. ไม่ได้แวะมานานเลย คุณต้อยสบายดีนะคะ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ :)


โดย: น้ำค้างเดือนหก วันที่: 28 มิถุนายน 2554 เวลา:19:22:51 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

KeRiDa
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [?]




ชื่อเล่นว่าต้อย เป็นคนกรุงเทพฯ ย้ายตามสามีซึ่งรับราชการมาประจำที่จังหวัดเชียงใหม่ มีลูกสาวและลูกชายอย่างละ 1 หน่อ และมีหลานชายวัยกำลังซนผู้เป็นกำลังใจให้คุณย่าได้ต่อสู้กับโรคร้าย

อุปนิสัยส่วนตัวพูดไม่ค่อยเก่ง เขียนเล่าเรื่องราวไม่ค่อยจะิเป็น ถนัดแต่เรื่องเพลง ฉะนั้นบ้านนี้จึงมีเสียงเพลงเสียเป็นส่วนใหญ่

เรือนเพลงรัก KeRiDa ยินดีต้อนรับเพื่อน ทุกท่านด้วย ความเต็มใจค่ะ

"ชนใดไม่มีดนตรีกาล
ในสันดานเป็นคนชอบกลนัก
อีกใครฟังดนตรีไม่เห็นเพราะ
เขานั้นเหมาะคิดขบถอัปลักษณ์"

บทกลอนตอนหนึ่งในพระราชนิพนธ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 6



Friends' blogs
[Add KeRiDa's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.