หลังจากที่กลับจากอเมริกาก็เป้นเวลาตั้ง 2 ปีแร้วนะเนี่ย ที่ไม่ได้เจอเพื่อนๆ ที่ไปด้วยกันเรย (แต่ยกเว้นอยู่ 2 นางนะจ๊ะที่เรียนที่เดียวกันเรยได้เจอกันอยู่บ้าง) แร้ววันเสาร์นี้ก็ได้ฤกษ์งามยามดีนัดกันไปหาไรกินกันซะที ซึ่งสมาชิกครั้งนี้ก็ประกอบด้วย พี่จุ๊, อาต, แพรว แรกเริ่มเลยหน่ะก็นัดกันพี่มาบุญครอง แต่เนื่องด้วยคุณพี่จุ๊ไปสะดุดความรักใครเข้าก็ไม่รุถึงได้ไปตีลังกาอยู่หน้า RCA ขาแพลงซะงั้น สุดท้ายก็เรยทำให้ต้องมานัดกันที่ BigC ลาดพร้าว เพราะว่าพี่แกหอบสังขารไปได้ไม่ไกลนักมาถึงที่BigC ก็เจอพี่จุ๊คนแรก ซึ่งมากะนางพยาบาลส่วนตัวชื่อพี่หญิง แร้วไม่นานแพรวกะอาตก็มาถึง แร้วก็ไปหม่ำๆ กันที่ร้านอาหาร Moong Doo (ก็มุงดูหน่ะแหล่ะ!) กว่าจะได้สั่งอาหารก็ปาเข้าไป 2 ทุ่มระแต่ก็กินกันได้ไม่นานหรอก 3 ทุ่มครึ่งก็จะกลับกันแร้วหล่ะแต่ที่ยังไม่กลับก็เพราะว่าอาตจำได้ว่าพี่จุ๊เคยพูดถึงเครปร้านนึงที่ต้องต่อคิวรอไม่ต่ำกว่า 1 ชม.กว่าจะได้กินงานนี้ก็เรยมีการลองของเกิดขึ้น... ผลปรากฎว่าได้คิวที่ 32(ซึ้งตอนนั้นคิวที่ 6 ยังนั่นรออยู่เรย)รอแร๊วววว รออีก รออีกกกก รอแร้วววววว อยู่นั่นแระแร้วเราก็ก็กินเครปกล้วยช็อคอันหอมหวาน(ที่รุว่าหอมเพราะนั่งดมอยู่ 2 ชม.อ่ะดิ!!!)โห้ย! กว่าจะได้กินถึงมันจะอร่อยก็เหอะนะแร้วหลังจากนั้นอาต+แพรว ก็ตระเวนส่งทุกคนก่อนกลับคำเตือน!! หากคุณอยากกินเครปร้านนี้ กรุณาพาคนใกล้ชิดไปด้วย มิฉะนั้นคุณจะถูกหาว่าโกหกหนีเที่ยว(เช่นเดียวกะที่เราโดน
- -" จำชื่อร้านไม่ได้แระ แต่ว่าเป็นร้านตัดเสื้อเก่านะ ร้านจะเปิดตอนประมาณทุ่มนึง จะถึงลูกค้าคนสุดท้ายจะรอไหว
ป้าแกบอกว่าอย่างช้าที่สุดที่คนเคยรอซื้อจากแกก็ประมาณ 8 โมงเช้าอ่ะ