บลอกแรก หลังจากเปลียนสถานะค่ะ ตอนนี้หลังจากแต่งงาน ก็ เปลียนทั้งนามสกุล และเปลียนคำนำหน้าเป็นนางไปเป็นทีเรียบร้อยแล้วค่ะ ^__^  พอแต่งงานเสร็จ พี่โทชิและครอบครัว ก็ อยู่เทียวอีก นิดหน่อย แล้วก็ บินกลับญี่ปุ่นค่ะ พอหลังจากนั้นอีก เกือบ 1 เดือนพอเก่งปิดเทอม เก่งก็บินไปญี่ปุ่น  แต่ยังไม่ได้ย้ายไปนะคะ  แค่บินไปในช่วงเวลาที่เก่งปิดเทอมเฉยๆค่ะ หลังจากแต่งงาน พีโทชิจากที่ใจดีอยู่แล้ว ก็ใจดีมากขึ้นกว่าเดิมอีกค่ะ  เก่งคิดว่า เก่งโชคดีมากๆ ที่ได้เจอได้รัก และได้แต่งงานกับผู้ชายคนนี้ ไปถึงวันแรก เก่งก็นั่งๆ อยู่ พีโทชิก็ เอาขาเก่งไปนวดค่ะ บอกว่า นั่งเครื่องบินนาน น้ำจะไหลกันมารวมที่ปลายขา ทำให้ขาบวม ต้องนวด แล้วมีการเปรียบเทียบให้ดูด้วยว่า ขาข้างทีนวดแล้ว จะเล็กลง เพื่อนเก่งแซวว่า รู้สึก จะบวมทั้งตัวนะ ไม่ใช่แค่ขา 5555 ช่วงไปญี่ปุ่นพี่โทชิและโอก้าซัง ก็น่ารักมากๆเลยค่ะ ทำกับข้าวให้กินเกือบทุกวันเลย เก่งก็ ช่วยโอก้าซังทำงานบ้านนิดๆหน่อยๆ เท่าที่จะช่วยได้ นี่คืออาหารทีโอก้าซังทำให้ทานค่ะ จานนี้เป็นอาหารที่พีโทชิทำให้กินค่ะ เก่งก็มีหน้าที่นั่งกิน พี่โทชิทำให้กินเสร็จก็เก็บจานไปล้าง แล้วก็เอาอย่างอื่นมาเสริฟ ^__^  เก่งก็นั่งกินไป เล่นเฟสบุคไป  อิอิ  แล้วมีวันนึง ที่ครอบครัวพี่ชายพี่โทชิมาทานข้าวทีบ้านค่ะ เก่งก็อยากลองทำอาหารไทยให้เค้าทาน พอดีเก่งเอากุนเชียงไปจากโคราช ก็กะว่าจะลองทำ ยำกุนเชียงดู  แต่ด้วยความที่คิดว่า ไม่ต้องทอดก็ได้ เราอบก็ได้มั้ง ปรากฏว่า อบมาแล้ว เป็นแบบนี้ค่ะ ไหม้หมดเลย แถม สัญญาณเตือนไฟไหม้ของบ้านก็ร้อง เพราะควันของกุนเชียงที่อบ เต็มบ้านไปหมดเลยค่ะ โอก้าซังต้องปีนขึ้นไป ปิด สัญญาณ ให้หยุดร้อง โอก้าซังบอกว่าตั้งแต่ติดมา นี่เป็นครั้งแรกทีสัญญาณนี้ดัง T_T หลังจากที่เก่งเห็นสภาพของกุนเชียงเก่งก็คิดว่า มันคงกินไม่ได้แล้ว บอกใหโอก้าซังทิ้ง แต่โอก้าซังใจดีมากค่ะ บอกไม่เป็นไร ตัดออกก็กินได้แล้ว พอตัดดำๆออก ก็เหลือส่วนขาวๆด้านในทานได้จริงๆค่ะ สุดท้ายก็ได้ ยำกุนเชียงมา จริงๆ   รู้สึกว่าตัวเองทำเรื่องน่าอายมากๆเลยค่ะ เพราะเก่งก็แค่อยากทำยำกุนเชียง อยากให้เค้าประทับใจ แต่ไปสร้างความวุ่นวายให้บ้านเค้าซะงั้น --"  พอพีโทชิกลับมาจากทำงาน ก็เล่าให้ฟัง ตอนกินข้าวพร้อมกัน ทุกคนก็ขำกัน บอกว่า วันนี้สนุกมากๆ เพราะเก่งทำให้บรรยากาศ สนุกสนาน เอ้าา  กลายเป็นแบบนั้น ก็ถือว่า ดีไป เฮ้ออ โล่งใจแทบแย่ ส่วนวันอื่นๆ พีโทชิก็พาไปเทียวเกียวโตค่ะ  แต่ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปมาเพราะว่า แบตกล้องก็หมด  แบตโทรศัพท์หมด พีโทชิพาไปดูสวนหิน ที่ดังมากก และ บอกว่าสวยมาก แฮะๆ เก่งก็นั่งมองอยู่นาน ณ ตอนนั้น มองยังไงไม่ค่อยเห็นความสวย คิดว่า สวนนี้สวยตรงไหน  แต่พอวันนี้ มานั่งมองใหม่ดีๆ  รู้สึกว่า  อื้มมมม สวนนี้ ดูแล้ว สบายใจอย่างบอกไม่ถูกเนอะ รูปนี้พี่โทชิแอบถ่ายตอนเก่งรอพีโทชิทำรายงานไปจนเผลอหลับค่ะ สงสัยเก่งจะอ้าปากกว้างแน่ๆเลย พีโทชิก็เลยไปหาที่ปิดปาก แถมวาดรูปไว้ซะด้วย มาปิดให้ซะงั้น 5555555 และไปรอบนี้ เก่งได้ไปเจอกับ เพื่อนๆ bloggang 2 คน ค่ะ รู้จักกันผ่านบลอกมานานมากๆแล้ว เกือบ 4 ปีแล้วมั้งตั้งแต่ที่ติดตามบลอกกันมา  ตอนแรกเกือบไม่ได้เจอแล้ว เพราะเก่งเองก็ไม่รู้ว่า วันไหนสามารถออกไปหาเพื่อนได้ เพราะอยู่กับโอก้าซัง ก็เกรงใจท่าน เผื่อท่าน อยากให้เราอยู่ด้วย ^^  เพื่อนน่ารักทั้งสองคนเลยค่ะ ไปทานอาหารไทยกัน ไปเดินตามหาไม้กอล์ฟ ของคุณพ่อเก่ง ที่ท่านอยากได้ เก่งก็ตั้งใจไปดูไม้กอล์ฟให้คุณพ่อ แต่ดันลืมรูปภาพ ที่พริ้นไว้มาจากเมืองไทย ก็เลยได้เอมมี่กับน้องโอ๋ มาช่วยเดินหาร้านไม้กอล์ฟ ทั้งๆทีไม่มีรูปตัวอย่าง ไปเดินเทียวร้านเสื้อผ้า น่ารักๆ ด้วยกัน  แถมเอมมี่ยังให้ของขวัญแต่งงาน เป็นเซต อาบน้ำ  น่ารักมากๆเลย ขอบคุณมากนะจ๊ะสำหรับมิตรภาพดี ที่มีให้กันมาตลอด 4 ปี   น้องโอ๋ น่ารัก เหมือนที่เก่งจินตนาการไว้ เป๊ะ ๆ คือ เป็นเด็กหน้าตาน่ารัก  ร่าเริง คุยเก่ง อยู่ด้วยแล้วโลกสดใสมากๆ   ส่วนเอมมี่ ก็เรียบร้อยและหน้าหวานมากกกกกก เป็นคนคิดอะไรแบบผู้ใหญ่ ๆ รอบคอบ   เก่งคิดว่า การที่แต่ละคนเขียนบล๊อก จริงๆแล้วบุคลิกของแต่ละคน ก็จะเหมือนในบล๊อกเลยนะคะ  คือ เหมือนกับ ตัวจริงเป็นยังไง  ตัวอักษรที่ถ่ายทอดออกมา ก็เป็นแบบนั้น ทำให้ ตั้งแต่แรก เก่งก็จินตนาการถึงน้องโอ๋ และเอมมี่ แบบนั้นตั้งแต่แรกเลยล่ะ และก็รู้สึกว่า ใช่จริงๆด้วย  อิอิ และรูปสุดท้ายนี้ พีโทชิแอบถ่ายบนรถไฟไปสนามบิน วันที่จะต้องกลับเมืองไทยคะ เศร้ามากเลยตอนต้องกลับ แต่ก็คิดไว้แล้วว่าจะไม่ร้องให้ แต่ก็อดเศร้าไม่ได้ สุดท้ายก็ร้องให้ แต่ก็พยายาม ไม่ร้องเยอะ กลัวว่าตัวเองจะหยุดไม่ได้ แล้วจะอายเค้าเปล่า ๆ T__T  รอบนี้เก่งก็หวังว่า จะเป็น การแยกกันครั้งสุดท้ายของเราซะที หวังว่า คงได้อยู่ด้วยกัน เร็วๆค่ะ บลอกนี้คงลาด้วยภาพเหงาๆ ของเก่งแล้วกันนะคะ  ไว้เจอกันใหม่บลอกหน้านะคะ   Create Date : 11 พฤศจิกายน 2555 16 comments Last Update : 11 พฤศจิกายน 2555 1:36:06 น. Counter : 1826 Pageviews. Share Tweet

อ่านไปยิ้มไปค่ะ..คนญี่ปุ่นส่วนใหญ่เป็นคนที่มีจิตใจดีมากค่ะ...เท่าที่รู้จักและสัมผัสมา ละเอียดอ่อนมาก น้องเก่งโชคดีมากค่ะ...ที่มีครอบครัวน่ารักแบบนี้..ตอนนี้ก็แค่อดทนรอวันได้มาอยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตาแบบสามีภรรยาเต็มรูปแบบ อาหารที่คุณแม่ทำน่ากินจังเลยค่ะ... ปล.ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจทีส่งมาให้ ขัดข้องทางเทคนิคนิดหน่อยแต่ผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ   โดย: นุ้ยหนุ่ย (cleaver ) 11 พฤศจิกายน 2555 15:03:45 น.

ยินดีด้วยค่ะกับความสุขที่ได้รับ ขอให้มีความสุขยิ่งๆขึ้นไปหลังแต่งงานนะคะ คุณเก่งโชคดีมากค่ะที่ได้แฟนดี ดีใจด้วยจริงๆค่ะ   โดย: luckiezgalz 11 พฤศจิกายน 2555 22:51:18 น.

ยินดีด้วยนะคะ อ่านแล้วมีความสุขไปด้วยค่ะ โชคดีจังเลยนะคะ ได้เจอคนที่รักเราและเรารักเค้า จนได้แต่งงานกัน ขอให้รักกันไปจนแก่เท่าเลยนะคะ.. และดูเหมือนว่าทางครอบครัวคุณแม่ของคุณสามี ก็รักและเอ็นดูน้องเก่งด้วย อันนี้ถือว่าโชคชั้นที่สองเลยแหล่ะค่ะ .. ไงก็เป็นกำลังใจให้เรื่องลดน้ำหนักนะคะ สู้ๆค่ะ   โดย: araya.m 12 พฤศจิกายน 2555 9:08:23 น.

น่ารักน่าอจฉาจังเลยน่ะค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ และมีข่าวดีไวๆ น่ะค่ะ   โดย: ดร.เรนนี่ (ดร.เรนนี่ ) 13 พฤศจิกายน 2555 0:22:30 น.

อรุณสวัสดิ์ยามเช้าค่ะ สดชื่นแต่เช้า ขอให้สดใสทั้งวันนะคะ   โดย: luckiezgalz 14 พฤศจิกายน 2555 5:53:28 น.

สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล็อกนะคะ ซีรี่ย์ญี่ปุ่นดูได้ที่เวบ doo-series.com ค่ะ มีซับไทยให้ค่ะ   โดย: ชลบุรีมามี่คลับ 16 พฤศจิกายน 2555 13:24:55 น.

ดีใจและยินดีด้วยกับครอบครัวใหม่ ขอให้มีความสุข และเจอแต่สิ่งดีๆ คนดีๆ นะคะ   โดย: taiyokun 18 พฤศจิกายน 2555 8:15:14 น.

แวะมาทักทายวันหยุดค่ะ คุณเก่งได้หยุดงานพักผ่อนรึป่วค๊ะวันนี้ ยังไงก็ขอให้สดใสทั้งวันนะคะ   โดย: luckiezgalz 18 พฤศจิกายน 2555 9:30:05 น.

เข้าใจว่ามีความสุขขนาดไหน เมื่อยามที่เราได้อยู่กับคนที่เรารัก และเป็นเรื่องยากมากที่จำต้องแยกกัน (แม้จะชั่วคราวก็เหอะ) สำหรับฟา 4 ปีแล้ว แต่ทุกทีที่ต้องกลับเมืองไทยคนเดียว เราก็ดีใจที่ได้กลับบ้านนะ แต่อดเป็นห่วงคนทางโน้นไม่ได้เลย หวังว่าเก่งจะได้มาอยู่กับพี่โทชิเร็ววันนะจ๊ะ กลับมารอบหน้าอยากเจอเก่งจังด้วยคนนะจ๊ะ   โดย: fahtsuki IP: 219.104.93.126 21 พฤศจิกายน 2555 8:01:41 น.

น้องเก่งผอมลงเยอะเลยนะ สวยขี้นเห็นๆ ยินดีด้วยนะ พี่เพิ่งเห็นว่าน้องเก่งแต่งงานแล้ว แล้วจะย้ายไปญี่ปุ่น หรือคุณแฟนจะย้ายมาเมืองไทยจ๊ะ   โดย: Honey and Moonney 25 พฤศจิกายน 2555 0:01:56 น.

ยินดีด้วยนะคะน้องเก่ง ขอให้ลงตัวและได้มาอยู่ด้วยกันในเร็ววันค่ะ   โดย: moccachan 27 พฤศจิกายน 2555 9:15:35 น.

น้องเก่งหายไปนาน แต่งงานแล้วขอแสดงความยินดีด้วยจ๊ะ แต่งแล้วมาอยู่ที่ญี่ปุ่นเลยมั๊ยค่ะ มาแล้วอย่าลืมมาพบกับพี่บ้างนะจ๊ะ   โดย: Mitsubachi 27 พฤศจิกายน 2555 9:54:37 น.

อูยยย.. น่าจ๋งจ๋าน เพิ่งแต่งงานต้องแยกกันอยู่ซะละ หวังว่าทุกอย่างจะเข้าที่เข้าทางในไม่ช้านะจ๊ะ สู้ๆ ต่อไปมาอยู่นี่ครูเก่งก็จะได้ฝึกปรือฝีมืออาหารการกินไปโดยปริยาย ยิ่งอยู่กับโอก้าซังด้วยแล้ว จะเก่งสมชื่อในไม่ช้าจ้าา.. ขอต้อนรับสะใภ้ใหม่นะจ๊าาา..   โดย: ป้าโซ 29 พฤศจิกายน 2555 16:20:32 น.

สวัสดีค่ะ   โดย: หนูซายูริ 13 ธันวาคม 2555 8:26:52 น.

พี่เก่ง ภู่นะคร้า เปงงัยมั่งคะ จะย้ายมาอยู่ญี่ปุ่งกะคุงโทชิเมื่อไหร่ ภู่หลังจากสับสนกับการตัดสินใจว่าจะลาออกจากงานเลยหรือมาอยู่กะเคโระเลยดี สรุปตัดสินใจได้แล้วนะคะ ตอนนี้อยู่คุมาโมโต้ค่ะ มาตั้งแต่สิ้นปีแล้ว นี่ก็สองอาทิตย์แล้ว อากาศหนาวๆ แต่ใจอุ่นๆ อิอิ พี่เก่งรีบมานะคะ อย่าปล่อยให้คนทางนี้รอนานน้าาา ยังไงแวะไปบอกข่าวภู่มั่งนะคร้า   โดย: ~@JaPPanNy@~ 12 มกราคม 2556 8:45:56 น.

เพิ่งได้มาอ่านบล็อกค่ะพี่เก่ง เร็วมากเนอะ เหมือนพี่เก่งเพิ่งจะแต่งงานไม่นานเลย คุณสามีน่ารักจังค่ะ พี่เก่งก็ดูสดใสมากๆ ^^ เข้าใจความรู้สึกนะ แต่ดูสิ ตอนนี้มาอ่านบล็อกก็คงเป็นประสบการณ์ขำๆช่วงนั้นนะคะ กว่าจะผ่านอะไรกันมาจนวันนี้เนาะ ฝากเที่ยว และใช้ชีวิตที่ญี่ปุ่นนะคะ เอมก็อยากไปแวะหาบ้างสักครั้ง   โดย: ชะเอมหวาน 29 มิถุนายน 2556 16:58:12 น.