keigolin
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [?]




สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับเข้าสู่ blog ของ keigo นะคะ ^^

blog นี้เป็น blog เก่าค่ะ ได้ย้ายบ้านไป thisiskeigo.wordpress.com แล้ว ไปติดตามกันได้ที่นั่นค่ะ ^^
หรือติดตามเพจกันได้ที่ http://www.facebook.com/thisiskeigo
ขอบคุณที่ติดตามกันค่ะ ^^
New Comments
Group Blog
 
<<
กันยายน 2548
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
9 กันยายน 2548
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add keigolin's blog to your web]
Links
 

 
2 เดือนเศษกับความรู้สึกแย่ ๆ ... และการจากลา

2 เดือนกว่า ๆ แล้วสินะ กับงานที่ใหม่ ที่ ๆ เรากระเสือกกระสนหนีออกมาจากอ้อมอกอุ่นที่เก่า ด้วยเหตุผลง่าย ๆ ว่า

"ก็แค่อยากทำงานที่มันตรง field บ้าง"

ก็เท่านั้น ... (เรื่องทะเลาะกับเพื่อนร่วมงาน เก็บไว้ก่อนนะคะ)

เผ่นออกมาทั้ง ๆ ที่ก็ไม่ได้มีตัวเลือกอื่น ๆ เลย ใจง่ายจริง ๆ นัดสัมภาษณ์ สัมภาษณ์ผ่าน นัดวันเซ็นสัญญา วันเริ่มงาน แล้วก็ตกลงโอเคทันที ไม่คิดหน้าคิดหลังอะไรเลย

บรรยากาศตอนแรก ๆ เราว่ามันก็ดีนะ ดูครึกครื้นเป็นกันเองดี ...

มาวันแรก หัวหน้าก็ไม่อยู่ซะแระ พี่ ๆ ในทีมก็ไม่ได้พูดคุย มาทำความรู้จักอะไรด้วย ... เราคิดผิดเหรอ ที่ว่าคนเก่าน่ะต้องมาทักเด็กใหม่ก่อนดิ สร้างความอบอุ่นให้กับคนใหม่หน่อยดิ ... เราคิดผิดเหรอ ?

งานในเดือนแรกก็ไม่มีอะไรมาก พี่เค้าให้ศึกษาเรื่อง Active Directory (จะอะไรก็ช่างมันเหอะนะ อธิบายแล้วยาวจริง ๆ ... สร้างเป็น group ความรู้ทางคอมเลยดีมะ อิอิ) เราก็นั่งอ่าน ๆๆๆ แล้วก็มีเทสต์บ้างเป็นระยะ ๆ แต่ด้วยการที่ศึกษาด้วยตัวเอง และข้อมูลค่อนข้างหายากเนี่ย ทำให้ระบบที่เทสต์อยู่ไม่เวิร์คเท่าไหร่ ... ช่างมัน ผ่านไป

เพราะงานนี้จริง ๆ แล้วไม่ใช่เราที่เป็นคนรับผิดชอบโดยตรง แต่เป็นอีกทีมหนึ่งต่างหาก !!!

คำถามแรกเกิดขึ้นในใจ : แล้วจะให้เรามาศึกษาทำไม ศึกษาแล้วก็ไม่ได้ใช้เลย ...

เดือนต่อมา ... พี่เปลี่ยนแนว มาให้ศึกษาเรื่อง Linux (เป็น OS อีกแบบหนึ่ง คล้าย ๆ windows อ่ะ แต่ใช้ยากกว่านะ เราว่างั้น) พร้อมทั้ง application server ต่าง ๆ ที่จำเป็นต้องใช้กับระบบที่กำลังจะพัฒนาจากระบบเก่าให้ดีขึ้น

เจอลีนุกซ์เข้าไป เราก็มึนนะ แต่ก็พยายามตั้งใจทำเต็มที่ คราวนี้ต่างจากคราวแรกตรงที่มีพี่คนนึงในทีมมาช่วยสอนวิธีการเซตค่าต่าง ๆ ให้

คำถามที่สองผุดขึ้นมา : พี่เค้าก็ทำเป็น แม้จะไม่ใช่งานหลักของเค้า แต่เค้าก็ต้องใช้ระบบนี้นี่ ก็ต้องลงเองเป็นเป็นธรรมดา แล้วจะให้เราทำทำไม ? ไม่มีเรา เค้าก็ทำกันได้หนิ ...

เมื่อวาน (ต้องบอกว่าวานซืนสินะ - -") นัดส่งงานเป็น document ซึ่งเราก็ทำไปแบบไม่คืบหน้าเท่าไหร่ ด้วยความงุนงงในจุดยืนของตัวเอง และด้วยงานที่ไม่ค่อยเก็ทเท่าไหร่ (แต่เข้าใจนะว่าให้ทำอะไร แต่จะทำยังไงอ่ะ ไม่เป็นแล้ว ...)

พี่เค้าเห็นผลงาน (ที่น้อยมากกกกก) เค้าก็ทำหน้าเซ็ง ๆ แว้บนึง ก่อนจะพูดขำ ๆ ติดตลกตามสไตล์เค้า แล้วค่อยส่งเมลมาบอกว่า "มีอะไรก็ให้ถาม ถามได้ตลอดเลย"

เราก็เลยเมลซัดกลับไปด้วยสองคำถามที่คาใจมานานข้างต้น ...

ผลลัพธ์น่ะเหรอ ... หึหึ เค้าว่าเราไม่มีชิ้นดีเลยล่ะ ... พร้อมด้วยคำพูดประโยคนึง

พี่เกิดความ "untrust" ในตัวกบแล้วละ

และเนื้อความอื่น ๆ ที่ไม่ตรงคำถามเราเลย พร้อมทั้งยกคำพูด การแสดงออกที่เราเคยทำต่อหน้าเค้าเวลาส่งงานมาประกอบในความหมายที่เราไม่เคยคิดจะส่อไปในทางก้าวร้าวอย่างที่เค้าพูดเลย !!!

สองเดือนเศษที่ผ่านมา เราอยากบอกว่า ...

ไม่มีวันไหนที่เราลืมตาตื่นขึ้นมา และพร้อมไปทำงานด้วยความรู้สึกดี มีความสุขเลยแม้แต่วัน วัน ๆ ก็นั่งมองแต่นาฬิกา และคิดว่า "เมื่อไหร่จะ 6 โมงซะทีวะ !!!"

เจ้านายกับลูกน้อง ลงไม่ไว้ใจกัน ไม่เชื่อมั่นกันอย่างนี้ อยู่ด้วยกันไปก็ป่วยการเปล่า ๆ

ตั้งใจจะลาออกอีกแล้วนะ ...



Create Date : 09 กันยายน 2548
Last Update : 9 กันยายน 2548 2:24:17 น. 7 comments
Counter : 678 Pageviews.

 


เอาความสุขมาแบ่งปันค่ะ

ใจเย็นๆ นะคะ

ราตรีสวัสดิ์นะคะ


โดย: อิงคยุทธ วันที่: 9 กันยายน 2548 เวลา:2:56:01 น.  

 
Do not be serious.

I have problem like you when I worked in my
old company.

I recommend you to go on working and if it is not
good or not better, I think you can change it later.

I change many jobs before now I find the one I
love.

Of course my new job is not good for other but
for me.


โดย: Rene IP: 134.148.20.2 วันที่: 9 กันยายน 2548 เวลา:7:38:48 น.  

 
ก็น่าเห็นใจนะคะ

ไม่มีความสุขในการทำงาน เราก็เคยเป็นค่ะ

แต่ส่วนใหญ่เป็นอารมณ์เบื่องานมากกว่า (ก็มันเหนื่อยนี่)

ใจเย็นๆนะคะ
ค่อยๆคิด
ค่อยๆตัดสินใจ
อย่าวู่วามเชียว

บางทีบางคำพูด อาจเป็นเพราะอารมณ์ด้วยก็ได้
ซึ่งอาจจะไม่ใช่ความรู้สึกที่แท้จริง

ใช้เวลาในการตัดสินใจนิดนึงนะคะ
เป็นห่วงจังเลย


โดย: คุณป้ายังปิ๊ง วันที่: 9 กันยายน 2548 เวลา:13:03:57 น.  

 
สวัสดีตอนเที่ยงวันอาทิตย์ค่ะ

เป็นยังไงคะ ได้พักผ่อนอยู่กะบ้าน

สบายใจขึ้นบ้างหรือยัง

ตัดสินใจยังไงก็เล่าให้ฟังบ้างนะคะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ

ถ้าว่างก็เข้าไปดูแบ๊คกราวน์ที่บล็อกเราได้นะ ตอนนี้เป็นรูปแฟนเราค่ะ (ก็เรนไง อิอิ) ไม่ใช่รูปเดิมด้วย
แอบ sexy เล็กๆ
อย่าช้านะคะ เพราะอาจมีคนอื่นมาเปลี่ยนแบ๊คกราวน์อีก (ก็พีจังไง )
ทำเองไม่เป็นหรอกค่ะ


โดย: คุณป้ายังปิ๊ง วันที่: 11 กันยายน 2548 เวลา:12:06:34 น.  

 
อืมม เราเข้าใจวะ เราเองก็เคยโดนมาหนักๆแบบนี้ รู้สึกท้อแท้หมดหวังไปพอสมควร แต่ชีวิตก็ต้องสู้ต่อไปอะ คิดดีๆละกันนะ มีไรให้ช่วยบอกได้(ต่อไปขาดคนกินข้าวกลางวันด้วยแล้วดิเรา T-T)


โดย: wee IP: 203.107.205.213 วันที่: 11 กันยายน 2548 เวลา:16:14:31 น.  

 
ตอบคุณ อิงคยุทธ ค่ะ ... ขอบคุณสำหรับความสุขที่แบ่งปันค่ะ ใจเย็นขึ้นเย้อะเลย

ตอบคุณ Rene ค่ะ ... I'm glad with you that find the job you love to do :D Thanks for your recommendation.

ตอบคุณป้ายังปิ๊ง ... ขอบคุณค่ะที่เป็นห่วง ก็ไปปรึกษาเพื่อนเรื่อย ๆ อ่ะค่ะ เลยใจเย็นลงได้นิดนึง แต่ความคิดก็ยังไม่เปลี่ยนนะคะ

ตอบ wee ... อือ คิดแล้วว่ะ ขอบใจอีกที ที่วันนั้นแกอยู่เป็นเพื่อน ไม่งั้น ตกงานไปแร้ววววววว หึหึ


โดย: :D keigo :D วันที่: 12 กันยายน 2548 เวลา:11:59:56 น.  

 
สวัสดีค่ะ

เป็นยังไงบ้างคะ วันนี้บรรยากาศที่ทำงานดีป่าว

อู้งานไปดูภาพเรนได้เรื่อยๆนะคะ


โดย: คุณป้ายังปิ๊ง วันที่: 12 กันยายน 2548 เวลา:14:41:10 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.