keigolin
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [?]




สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับเข้าสู่ blog ของ keigo นะคะ ^^

blog นี้เป็น blog เก่าค่ะ ได้ย้ายบ้านไป thisiskeigo.wordpress.com แล้ว ไปติดตามกันได้ที่นั่นค่ะ ^^
หรือติดตามเพจกันได้ที่ http://www.facebook.com/thisiskeigo
ขอบคุณที่ติดตามกันค่ะ ^^
New Comments
Group Blog
 
<<
มกราคม 2549
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
28 มกราคม 2549
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add keigolin's blog to your web]
Links
 

 
ชีวิตชั้นมันน่าสมเพชงั้นเชียว ?

วันนี้วางแผนโปรแกรมกับวันหยุดของตัวเองไว้อย่างดิบดี (มีวันหยุดด้วยเรอะเรา - -" ปกติทุกวันก็เป็นวันหยุดอยู่แล้ว เหอ ๆๆๆ )

ตื่นสาย ๆ หน่อย 11 โมงก็มานอนดู series เรื่อง "Miss Mermaid" หรือ "รอยรักแรงแค้น" ทาง ITV เสร็จแล้วก็ดูข่าวช่อง 3 ซักพัก ซักบ่ายโมงก็ไป fitness กับ suana เสร็จราว ๆ 6 โมงเย็น แล้วก็ไปกินหมูกะทะกับเพื่อน

แล้วแผนที่คิดไว้ก็พังไม่เป็นท่า เริ่มตั้งแต่นอนเอกเขนกดูทีวีเพลินจนบ่าย 2 ครึ่งได้มั้ง ถึงค่อยยุรยาตรออกไปเล่นฟิตเนสได้ เลยทำให้มีเวลาเล่นน้อยแถมยังไม่ได้ซาวน่าด้วย

แต่แล้วแผนก็พังลงจริง ๆ จัง ๆ ราว ๆ 5 โมง 45 ตอนที่กำลังจะอาบน้ำหลังจากออกกำลังกายเสร็จ ไอ้เพื่อนตัวดีก็โทรมากริ๊งกร๊างแคนเซิลนัดกลางอากาศซะงั้น - -"

จะด้วยเหตุผลบ้าบอคอแตกอะไรก็ช่างมันเถอะนะ ไม่เกี่ยวกะเรื่องที่จะเล่าอ่า ...

ขณะที่กำลังเก็บของจะกลับบ้านแล้วนั้นเอง ก็พอดีไปจ๊ะเอ๋กับคนที่มาเล่นฟิตเนสเหมือนกันอีกคนหนึ่ง ซึ่งเค้าเป็นคนที่เราเองก็คุ้น ๆ หน้าเค้าอยู่แล้ว มีทักทายกันบ้างนิดหน่อยตามประสาคนเห็นหน้าบ่อย ๆ อ่ะค่ะ

แต่วันนี้ไม่รู้อะไรดลใจเราทั้งคู่ เลยทักทายกิ๊วก๊าวอยู่พักใหญ่ เค้าบอกว่าเค้าไม่ค่อยชอบบรรยากาศแบบนี้เลย แบบที่ว่าห้องยิมไม่มีคนมาเล่น แถมห้องซาวน่าก็เงียบกริบซะอีก ทำให้เค้ากลัวอ่ะ (เค้าอินกะละครเรื่อง "นางบาป" อ่ะค่ะ ทำให้เค้าออกจะกลัว ๆ ผีอยู่ซักหน่อย)

จริง ๆ แผนเราตอนแรก ก่อนที่จะนัดกินหมูกะทะกับเพื่อน เรากะว่าวันนี้ก็จะซาวน่าอยู่แล้วแหละ เราก็เลยบอกเค้าไปว่า

"แล้วพี่จะซาวน่ามั้ยอ่ะคะ ? เดี๋ยวหนูซาวน่าเป็นเพื่อนก็ได้ หนูไม่มีธุระอะไร เดี๋ยวอ่านหนังสือรอพี่เล่นเสร็จก่อนด้วยก็ได้"

แล้วจากนั้นเราทั้งคู่ก็มานั่งซาวน่าในห้องอันแสนจะร้อนกันสองคน แล้วก็คุยกันถึงเรื่องราวต่าง ๆ จนกระทั่งมาถึงเรื่องงานของเรา ซึ่งก็เป็นที่รู้ ๆ กันอยู่ใช่มั้ยคะว่าเรายังว่างงานอยู่อ่ะ - -" แต่เราก็ทำงานพิเศษด้วยการเป็นติวเตอร์สอนพิเศษอยู่ด้วยนะ

เค้าก็ถามถึงเรื่องการสอนพิเศษของเราอีกพักใหญ่ ถึงบอกมาว่า

"เนี่ย ลูกพี่เค้าอายุ 8 ขวบละ ยังสะกดไม่ได้เลย ตัวเองว่างมาดูแลลูกให้พี่มั้ยอ่ะ ? ซักชั่วโมงนึงก็พอ แต่เอาทุกวันเลย จะได้ต่อเนื่อง"

(คือเค้าพูดกับเรายาวมาก แต่สรุปใจความสั้น ๆ ได้เท่าเนี้ยอ่ะค่ะ)

แล้วเค้าก็ตบท้ายด้วยประโยคที่ว่า

"พี่อยากช่วยให้เราได้มีงานทำเพิ่ม"

ก่อนจากกันวันนั้น เค้าก็เลี้ยงน้ำเราแก้วนึง ... เอ่อ ... น้ำผลไม้ในร้านอาหารที่ดูดี ๆ หน่อยอ่ะค่ะ แก้วนึงก็หลายอยู่ เค้าก็ออกให้เรา แถมย้ำว่า

"ไม่ต้องออกหรอก พี่เลี้ยงเอง เรายังไม่มีรายได้ไม่ใช่หรอ"

ฟัง ๆ ไปก็อ่ะนะ ก็ดีค่ะ หนูกินฟรี แถมได้ลูกศิษย์เพิ่มอีกคนด้วย ... แต่ก็อ่ะนะ ...

ชีวิตตกงานของหนูฟังดูน่าสมเพชจนพี่ต้องเอาลูกพี่มาให้หนูสอนเชียวหรือคะ ?

นี่ยังดีนะคะที่หนูยับยั้งพี่ไม่ให้พี่ช่วยหนูมากไปกว่านี้ด้วยการสอนคอมพิวเตอร์พี่อีกคนทั้ง ๆ ที่พี่ก็ไม่ได้เอาไปใช้อะไรอีกน่ะ - -

เฮ้อออ ... ชีวิตชั้น ... น่าสมเพชมากขนาดนั้นเลยหรอเนี่ย ถึงต้องรีบช่วยเหลือขนาดนั้นอ่ะ ?



Create Date : 28 มกราคม 2549
Last Update : 28 มกราคม 2549 3:25:02 น. 6 comments
Counter : 750 Pageviews.

 
อย่างคิดอย่างนั้นสิคะพี่กบ เขาอาจจะอยากช่วยเราอย่างจริงใจก็ได้นะคะ คือเขาไม่รู้ไงคะว่าชีวิตเราไม่ได้ลำบากข้นแค้นถึงขนาดนั้น เพียงแต่เขาอาจจะมีคำพูดที่ไม่สามารถกลั่นกรองให้คนฟังเข้าใจได้รวดเร็วเท่ากับคำพูดตรงๆ คิดในด้านดีก็คือ เขาคงประทับใจและเห็นความเก่งในตัวของพี่ ถึงขนาดจะให้สอนลูกเซ่อๆของเขาให้อ่านออกเขียนได้ นั่นแสดงว่าชีวิตของพี่มีค่ามากๆเลยนะคะ ก็คิดดูเถอะ ลูกเขาคงไร้คนมีปัญญาสอน ถึงได้มีพรหมลิขิตให้มาเจอพี่กบได้อ่ะค่ะ ใจจริงเราควรคิดว่า เราต่างหากเป็นคนไปช่วยเขา เพราะกับหนึ่งชม.เขายังไม่สามารถเจียดเวลามาสอนลูกเขาได้ เราเป็นคนมีค่าค่ะพี่กบ


อึม มันก็คงเป็นธรรมชาติของคนบางคนเท่านั้นล่ะค่ะ หากคิดดีๆ เขาไม่ได้สมเพชเราหรอกค่ะพี่กบ ใจเย็นๆค่ะ


โดย: ไกลนั้น วันที่: 28 มกราคม 2549 เวลา:13:20:45 น.  

 
...นั่นคือ การ "แบ่งปัน" กันนะครับ...


โดย: นัท305 วันที่: 28 มกราคม 2549 เวลา:15:07:58 น.  

 
ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกค่ะ คุณเคโกะ
เค้าเองคงกังวลใจเรื่องที่ลูกเค้าสะกดยังไม่ได้ แต่ไม่รู้จะทำยังไงดี
จะให้เรียนพิเศษเป็นห้องๆเด็กก็คงไม่รู้เรื่องอีกแน่ๆ
ถ้าได้เรียนตัวต่อตัวน่าจะดีกว่า
ทีนี้ได้มาเจอกับคุณเคโกะซึ่งมีเวลาว่างพอที่จะสอนพอดี แต่เค้าคงไม่รู้จะเรียบเรียงประโยคยังไงมากกว่าค่ะ

ส่วนเรื่องเลี้ยงน้ำ เค้่าอาจจะเห็นว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่กว่าแล้วก็คงอยากแสดงน้ำใจตอบแทนที่คุณเคโกะอุตส่าห์นั่งรอเพื่อจะเข้าซาวน่าเป็นเพื่อนน่ะค่ะ
แต่ตอนพูดอาจจะไม่ได้คิดอะไรมาก

คุณเคโกะไม่ต้องคิดมากนะคะ
ถึงจะยังไม่มีงานประจำทำ แต่เรามีความสุขกับงานพิเศษก็โอนะคะ
ดีกว่าต้องทนอึดอัดกับงานประจำที่เราไม่ชอบเป็นไหนๆ จริงมั้ย
ยิ่งถ้าได้สอนพิเศษยิ่งดีค่ะ ได้ตังค์เพิ่มด้วย


โดย: คุณป้ายังปิ๊ง วันที่: 29 มกราคม 2549 เวลา:23:59:36 น.  

 
ตอบๆๆๆๆ ...

น้องโณ ... ขอบใจจ๊า... ช่างเป็นมุมมองอีกมุมที่ดีมาก ๆ เลยง่ะ ฟังแล้วดูดีมีกำลังใจสุด ๆ ;)

คุณนัท305 ... ค่ะ ก็คงเป็นงั้นแหละเนอะ...

คุณป้ายังปิ๊ง ... ก้อคงเป็นงั้นมั้งคะ บางทีมุมมองที่เรามองมันออกจะโหดร้ายไปหน่อยก้อได้มั้ง - -" เพราะเราก็ดูเค้าก็ซื่อ ๆ ดีอ่า ... เค้าคงไม่ได้คิดไรหรอกเนาะ ๆๆ ^^

ขอบคุณอีกรอบสำหรับทุก ๆ คนที่ช่วยมองในอีกมุมมองค่ะ :D


โดย: :D keigo :D วันที่: 30 มกราคม 2549 เวลา:4:32:48 น.  

 
นึกไปนึกมา ... ทำไมเรามองโลกในแง่ร้ายจังฟะ


โดย: :D keigo :D วันที่: 30 มกราคม 2549 เวลา:4:52:11 น.  

 
นู๋ ขอโทดดดดด นู๋ ผิดไปแล้นนน


โดย: wee IP: 202.183.132.195 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:18:53:58 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.