เที่ยวโมจิโกะ ฟูกุโอก๊ะ...โอกะ...(๒)

	สวัสดีตอนสาย ๆ ค่า ก่อนเข้าเรื่องเที่ยวขอแอบเม๊าท์นิสเนิง...เมื่อวานไก่ย่างดูรายการทีวีญี่ปุ่นอยู่รายการนึงอ่ะเป็นรายการประมาณว่าจังหวัดอะไรมีอะไรแปลก ๆ ประมาณนั้น ดูไปดูมาก็...อ๊ะ...อันนี้แปลกเหรอเนี่ย...มันคือตู้กดน้ำแบบที่กดแล้วน้ำพุ่งขึ้นข้างบนแล้วเราเอาปากดื่มจากตู้เลยน่ะ นึกออกกันมั๊ยคะ...อันนั้นเลย คืออีตู้ที่ว่าเนี่ยมันอยู่ในออนเซ็นแห่งหนึ่งในจังหวัดอะไรจำไม่ได้ซึ่งป้า ๆ ยาย ๆ ที่มาใช้บริการออนเซ็นต่างก็ไม่แนวพอที่จะใช้อีตู้กดน้ำเนี่ย รายการเลยให้บรรดายาย ๆ ป้า ๆ มาลองใช้ปรากฎว่าแต่ละนางใช้กันแบบเก้ ๆ กัง ๆ บางรายถึงกับกดน้ำพุ่งเข้าตากันเลยทีเดียว สงสัยต้องให้ประเทศญี่ปุ่นส่งคนไปเรียนรู้วิธีการใช่ตู้กดน้ำที่ถูกต้องจากพี่ไทยแล้วล่ะ แต่จะว่าไปไก่ย่างก็ยังไม่เคยเจอตู้กดน้ำแบบนี้แถวไหนเลยเหมือนกันนะ...ที่นี่อาจจะมีบ้างแต่มีน้อยคนเค๊าเลยใช้ไม่เป็น หรือ เป็นของแปลกประมาณนั้น...ไปเมืองไทยดิ...เต็มเลยจำได้ว่าในกรุงเทพ กทม.เค้ามีที่กดน้ำแบบนี้ไว้บริการริมถนนเลยนี่นา...ถ้าจำไม่ผิดนะ ไปเที่ยวกันต่อจากบล๊อคที่แล้ว เที่ยวโมจิโกะ ฟูกุโอก๊ะ...โอกะ...(๑) กันดีกว่า เนื่องจากบล๊อคที่แล้วมันไม่ได้ไปไหนมากเพราะไปถึงก็มืดค่ำเลยสาระน้อยไปนิดวันนี้เที่ยวกับกินเต็ม ๆ เพราะเที่ยวเสร็จก็ต้องรีบกลับเลยเวลามีน้อยใช้สอยประหยัด หลังจากคืนวานพักผ่อนแล้วช่วงเช้าก็ทานอาหารมื้อเช้าของโรงแรมนั่นล่ะเป็นบุ๊บเฟ่ ห้องพักธรรมดามากเพราะตั้งใจเที่ยวแบบประหยัด แต่มื้อเช้าของโรงแรมอร่อยเลยอ่ะ...พอกินเสร็จก็แบกเป้เช็คเอ๊าท์ออกเที่ยวเลย ที่แรกก็ไอ้สถานีรถไฟเมื่อวานนั่นล่ะแต่ขอไปดูตอนเช้านิดนึง...ตรงข้ามสถานีมีบ้านโบราณหลังนึงสวยแอนด์ใหญ่ เลยขอถ่ายรูปไว้แชะนึง... บ้านหลังนี้เป็นบ้านโบราณเจ้าของเป็นคนญี่ปุ่นแต่สร้างตามแบบสถาปัยกรรมตะวันตก...เดินไปหลังบ้านก็มีเหมือนอาคารแบบญี่ปุ่นอยู่ด้านหลังอีกหลังนึง...คนสร้างบ้านหลังนี้ท่าจะฐานะดีใช่ย่อย... ต่อมาก็เอ...จะไปโมจิโกะเรโทร ทาวน์ก็ท่าจะเร็วไปหน่อยยังเช้าเกินเราสองคนเลยเดินเตร็ดเตร่แถว ๆ รอบ ๆ สถานีโมจิโกะกันดูนั่นต่อดูนี่ไปเรื่อย นี่ไง...ตึกที่ไปมาเมื่อคืนวาน...สูงสุดละอันนี้ชั้นบนสุดเป็นจุดชมวิวและร้านอาหาร อุ๊ย...เจดีย์รูปร่างเหมือนของไทยเลย แต่ป่าวอ่ะเป็นเจดีย์ญี่ปุ่น...ไม่ได้ขึ้นไปดูเพราะเวลามีน้อย...เหลือเกิน... อันนี้เป็นสะพานข้ามไปจังหวัดยามากุจิ...นายแบบดูท่าทางจะหนาวมาก เห็นโนบุซังว่าใต้น้ำช่วงที่เป็นสะพานน่ะน่ะมีอุโมงค์ให้รถข้ามไปอีกผั่งด้วยล่ะ...แต่ไม่เราไม่ไปทางรถเราสองคนจะขึ้นเรือข้ามฝากไปล่ะท่าเรืออยู่แถว ๆ หลังร้านยากิคาเร่ไกล้ ๆ สถานีน่ะแหละ...เดินไปนิดเดียวถึงเลยนั่งเรือแต่ห้านาทีเอง...เหมือนนั่งเรือข้ามฟากจากศิริราชไปท่าพระจันทร์ไม่มีผิดแต่เรือเค๊าใหญ่อ่า...จริง ๆ แล้วช่วงระหว่างฟูกุโอกะกับยามากุจิน่ะกว้างอยู่แต่เรือมันเร็วไง...ห้านาทีถึงเลย นี่ล่ะท่าเรือข้ามฟาก...ที่นี่คนเกาหลีท่าจะมาเที่ยวเยอะมีป้ายภาษาเกาหลีให้อ่านด้วย ท่าฝั่งตรงข้ามน่ะมีทั้งตลาดคาราโทะอิจิบะ ศาลเจ้า อควาเรี่ยม และอื่น ๆ คือแหล่งท่องเที่ยวอีกแห่งดี ๆ นี่เอง ตรงยามากุจิน่ะของขึ้นชื่อคือปลาปักเป้าล่ะ พอเราสองลุงป้าข้ามฝั่งไปถึงก็เจอเลยปลาปั๊กเป้าอ้วนกลม น่ารักน่าชัง...โนบุซังเลยถลาเข้าไปถ่ายรูปซะหนึ่งรูป หุ ๆ ๆ หน้าเหมือนกันเลย โนบุซังเนี่ยชาติก่อนเป็นปลาปักเป้ารึเปล่าหว่า... จะมุ่งหน้าไปตลาดเลยตลาดคาราโทะอิจิบะก็ยังไม่เปิดเขาเริ่มกันประมาณ สอบโมงไปเร็วก็ไม่มีของเยอะไปที่อื่นก่อนดีกว่านิ...ว่าแล้วสองลุง ป้า ก็เดินไปศาลเจ้าที่อยู่เยื้อง ๆ ตลาดปลาไปหน่อย ศาลเจ้านี้ชื่อว่าศาลเจ้าโมจิ （もじ） อยู่เลยตลาดปลาไปหน่อย... ถ่ายจากด้านในศาลเจ้าจะเห็นทะเลอยู่ด้านหน้า ด้านหน้าศาลเจ้า...สวยดีนิ... ศาลเจ้านี้โนบุซังบอกว่า ในอดีตมีเคยเจ้าเมืองเด็กน้อยอายุแปด เก้าขวบ ต้องส่งคนไปสู้กับเจ้าเมืองอีกเมืองนึงแต่ฝ่ายเจ้าเมืองเด็กน้อยแพ้ไง เจ้าเมืองเด็กน้อยเลยพายเรือไปตรงทะเลที่เห็นหน้าศาลเจ้าน่ะแล้วโดดลงไปตาย ร่างของเจ้าเมืองเด็กน้อยก็ถูกฝังอยู่ที่ศาลเจ้านี้ เขาเชื่อว่าแถบ ๆ ช่วงหน้าศาลเจ้าคลื่นลมแรงเพราะพลังของเจ้าเมืองเด็กน้อยนี่ล่ะ...อะไรประมาณนั้น อีกอย่างที่ศาลเจ้านี้มีโอะมิโมริ (เครื่องราง) น่ารัก ๆ เยอะเลยเพื่อวัตถุประสงค์แปลก ๆ ด้วยล่ะอย่างเช่น...เครื่องรางสำหรับสัตว์เลี้ยง เครื่องรางเพื่อความงาม และอื่น ๆ อีกมากมายอะไรประมาณนั้นถ่ายรูปมาแต่ไม่เอาลงละกันเอาไว้รวบทีเดียวเรื่องเครื่องราง...เดี๋ยวรูปจะเยอะเกิน...ไปดูตรงที่เราไหว้ ๆ กันดีกว่านะคะ นี่ตรงที่เราไปไหว ๆ กัน...มองไม่ค่อยเห็นเพราะมันไกลมาก... แต่ที่แน่ ๆ ที่ศาลเจ้านี้คนมาเยอะเลยนะ...วันที่ไปมีเด็ก ๆ ทีมเบสบอลมาปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายก่อนลงแข่ง แถมวันเดียวกันเป็นวันที่เขาจัดงานฉลองบรรลุนิติภาวะให้หนุ่มสาวอายุยี่สิบปีกันที่วัดนี้ด้วยล่ะ ตอนที่ไปสาว ๆ แต่งกิโมโนสวย ๆ เริ่มเดินกันมาแต่เราอยู่แถวนั้นไม่นานเลยไม่ได้เห็นพิธีการว่าทำกันยังไง แต่จริงเลยไอ้พิธีฉลองบรรลุนิติภาวะเนี่ยมีสาว ๆ แต่งชุดกิโมโนสวย ๆ เดินกันเต็มสถานีรถไฟเลย ส่วนหนุ่ม ๆ ก็สูทอย่างหล่อ　บางคนก็ใส่กิโมโนแบบผู้ชาย เป็นพิธีการที่น่ารักดีนะเมืองไทยถ้าทำได้ลองหาเทศการที่ให้มาแต่งตัวชุดไทยกันบ้างก็ท่าจะดี น่ารักดี จริง ๆ น๊า... ต่อมาที่พลาดไม่ได้คือ รูปไม้แกะสลักอนุสรณ์ของท่าน มิมินาชิ โฮอิจิ หรือ นักบวชโฮอิจิไร้หู นักบวชที่มีชื่อเสียงด้านการไล่ผี แต่ก่อนบริเวณศาลเจ้านี้วิญญาณชั่วร้ายเยอะมากม่านเลยเขียนยันต์ไว้ทั่วร่างแล้วภาวนาไล่สิ่งชั่วร้าย แต่ท่านไม่ได้เขียนยันต์ไว้ที่ใบหูหูทั้งสองข้างเลยถูกวิญญาณชั่วร้ายเอาไป แต่ท่านก็ชนะนะ...ท่านโด่งดังเรื่องการไล่สิ่งชั่วร้อยมากขนาดคิตตี้ยังมีคิตตี้เวอร์ชั่น ท่าน มิมินาชิ โฮอิจิ เดี๋ยวเอามาลงตอนท้าย ๆ ละกันนะคะพอดีซื้อคิตตี้เวอร์ชั่น ท่าน มิมินาชิ โฮอิจิ มาอันนึง ที่เห็นหนับตาน่ะไม่ได้ตาบอดแต่ตอนต่อสู้กับวัญญาณชั่วร้ายท่านหลับตาไว้เลยไม่โดนทำร้ายที่ดวงตา แต่ดูดี ๆ ท่านจะไม่มีหูล่ะโดนปิศาลเอาไปแล้ว... เอ้าดูไกล้ ๆ ท่าน มิมินาชิ โฮอิจิ หรือ นักบวชโฮอิจิไร้หู ไม่มีหูจริง ๆ ด้วยอ่า... อ๊า....ได้เวลาไปตลาดแล้วม๊างว่าแล้วลุงป้าก็เดินย้อนกลับไปเที่ยวไปตลาดคาราโทะอิจิบะกัน ได้เวลาดีพอดีเลยสิบโมงครึ่งเกือบสิบเอ็ดโมงตลาดเปิดพอดี ตลาดนี่เขาขายอาหารทะเลสด ๆ แล้วเราสามารถหาที่นั่งทานได้ในตลาดเลยล่ะมา...มาดูบรรยากาศกัน คงจะไม่พูดมากละเอารูปไปดูเยอะ ๆ เลยนะคะ นี่ไงบรรยากาศในตลาดคาราโทะอิจิบะ...นี่คนยังไม่เอยะนะคะไกล้ ๆ เที่ยงนี้คนเต็ม... อ๊ะ...เอาบรรยากาศในตลาดไปดูอีกสักรูปเน้อ...คนยังไม่เยอะมาก อันนี้ย่างเข้าไปในตลาดก็อึ้งเพรามันเป็นปลาหมีกที่ใหญ่มาก...ตัวอ้วนเท่าตัวเจ้าของบล๊อคได้ล่ะ...หยุดยืนดูพักนึงจนโนบุซังเรียกว่ามัวทำไรเนี่ย.. ปูตัวนี้กระดองใหญ่กว่าหน้าเจ้าของบล๊อค...ฮ่า ๆ ๆ อยากลองซื้อมาแงะกินเล่น ๆ แต่เห็นราคาแล้วเหงื่อไหลพราก ๆ เลย อันนี้เข้าใจว่าเป็นปลาฉลาม กับปลากระเบน...กระเบนยิ้มแฉ่งเลยนิ... ปลาปักเป้าแล่แล้วแบบนี้...เห็นในตลาดเขาเอามาชุบแป้งทอดขายอร่อยดีเหมือนกัน... กุ้ง หอย ปู ปลา มากมาย...อยากกินทุกอย่างเยย อันนี้ให้ทาย...ปลาอารายหย่ายที่สุด...นั่นเลยปลาวาฬชุบแป้งทอดอันนี้แต่ทอดขายจะบอกว่าที่ตลาดน่ะจะมีร้านนึงขายเฉพาะปลาวาฬเลยอ่ะแยกเป็นส่วน ๆ ใส่แพคถ่ายรูปมานะแต่ไม่เอาลงดีกว่า แต่เอ่อ...กินมาแล้วอ่ะซื้อแบบที่ทอดแล้วเลียบไม้มากินไปสองชิ้นเนื้อมัน...มัน ๆ แน่น ๆ อันนี้ของเด่นของดัง...ปลาปักเป้าอันนี้เขารับจัดส่งให้ถึงบ้านตามที่สั่ง...ไก่ย่าออร์เดอร์ ปลาปักเป้า ชาบู ชาบู มาเซทนึงได้รวดเร็วทันใจสดด้วย...เข้าท่าดี นี่เลยกุ้งทอดดูจากรูปอาจจะไม่รู้แต่มันใหญ่มาก...น้อง ๆ ล๊อปสเตอร์เลยอ่าแค่มันเป็นกุ้งธรรมดาน่ากิ๊น...น่ากิน... นี่เลย...ซุชิเค้าทำแล้วเอาวาง ๆ ไว้แล้วใครอยากซื้อจะมีเจ๊ ๆ คอยยืนแจกกล่องพลาสติกให้เราก็เดิน ๆ ไปหยิบคืมแล้วคีบ ๆ เอาว่าจะเอาแบบไหน...เสร็จแล้วจ่ายตังแล้วไปหาที่นั่งกินกันไป อันนี้โคตรอร่อย...ซุปปูเหมือนจะใส่มิโซะนิดนิง ในรูปน่ะคือหม้อใหญ่มากนะคะแต่กระดองก็ใหญ่เกือบเต็มหม้อเหมือนกันล่ะ นายแบบพร้อมซุปปลาปักเป้า ซื้อมาจากร้านเดียวกับซุปปูน่ะแหละ ซื้อปักเป้ามาถ้วยนึง ซุปปูมาถ้วยนึง...แบ่งกันกิน...แล้วลงความเห็นว่าซุปปูอร่อยกว่าแต่ก็ไม่ใช่ปลาปักเป้าไม่อร่อยน๊า...อร่อยอยู่... ตลาดนี้มีแบ่งส่วนนิดนึงว่าตรงนี้เอาไว้ขายอีกส่วนเอาไว้ให้คนมาซื้อนั่งกินได้ ที่นั่งกินจะเป็นแบบเก้าอี้ไม้เรียง ๆ ๆ ไว้แล้วมีเก้าอี้อีกตัวให้เราเอาวางของกินไม่มีโต๊ะ...แต่ถ้าเป็นอีกส่วนจะเป็นแบบพื้นไม้ยกสูงขึ้นมานิดนึงก็นั่งกิน ๆ ๆ กันไป อันนี้กินแบบมีเก้าอี้ให้นั่ง... อันนี้แบบนั่งกินกันตามพื้น... นี่ไงคิตตี้เวอร์ชั่น ท่าน มิมินาชิ โฮอิจิ แต่หนูคิตตี้หูไม่หายอ่า... รู้สึกว่าบล๊อคนี้มันจะยาวเกินไปละ...เอาไว้มาต่อรอบหน้าดีกว่าเอาตอนไปเที่ยวโมจิโกะเรโทร ทาวน์ละกันนะคะ...คนเขียนบล๊อคเริ่มเมื่อยไปดีกว่า เจอกันบล๊อคหน้านะค๊า..

Create Date : 20 มกราคม 2554		3 comments
Last Update : 21 มกราคม 2554 13:58:48 น.
Counter : 1717 Pageviews.
Share Tweet