Bloggang.com : kay_p : ใกล้จะเป็นบัณฑิต แต่ยังตกงาน and งานที่กะลังจะได้ทำ

ใกล้จะเป็นบัณฑิต แต่ยังตกงาน and งานที่กะลังจะได้ทำ

อากาศแปรปวนค่ะช่วงนี้ เด๋วหนาว เด๋วร้อนเด๋วฝนตก แย่ๆๆ ตอนนี้เป็นฟดูรวมมิตรไปแล้วอ่ะค่ะ

ใกล้จะรับปริญญาแล้ว แต่บัณฑิตตัวน้อยๆอย่างนู๋ยังม่ายมีงานมีการกะเค้าเลย เซงชีวิต จะรับปริญญาก้อต้องใช้กะตัง ก้อต้องรบกวนพอแม่อิก กิ๊สๆ ม่ายอยากวนท่านเลยจิงๆ เมื่ออาทิดที่ผ่านมา ไปงานรับปริญญาของเพื่อนซี้ มอ.ปลายมา เห็นเพื่อนแล้วก้อดีใจด้วย เย้ๆ แต่ที่เห็นแล้วสะอึกก้อคือค่าใช้จ่ายนี่แหละ ไหนจะค่าแต่งหน้าทำผม ไหนจะค่าตากล้อง ไหนจะค่าล้างรูปอิก หุหุหุ บานเบอะ ทำให้นู๋กลับมาั่งคิดค่าใช้จ่ายตัวเอง ถึงกะปวดสมองกันเลยที่เดียว

แต่ถึงกะไร นักบัญชีอย่างเราจะต้องมานั่งคำนวนค่าใช้จ่ายให้เซฟตี้ที่สุดค่ะ เพื่อประหยัดกะตัง อ่อ เงินพ่อกะแม่ขอยืมน๊าเด๋วนู่คืน งิงิ

- - - - - - - - - - - - - - - -

จากข้างบนอยากจะมาเล่าเรื่องงานนิดนึงจะว่าไม่มีเลยที่เดียวก้อคงเป็นไปไม่ได้ เพราะว่า นู่ไปสมัครงานกะ KingPower มา คัยๆอาจจะเคยได้ยินบ้างไม่ได้ยินบ้าง เป็นบริษัท ที่เกิดขึ้นมาพร้อมสนามบินสุสรรณภูมิ มีร้านในสนามบิน ซึ่งบริษัทเป็นคนดูแล ประมานนี้อ่ะค่ะ

ส่วนงานที่จะไปทำนั้นก้อคือ พนักงานรักษาเงินสด หรือเรียกง่ายๆ คือแคชเชียร์ เป็นการทำงานในส่วนของสนามบิน ซึ่งถัดจาก ตม. เข้าไปน่ะคะ่ ในการทำงาน ก้อไม่ต่างจากแคชเชียร์ทั่วไปค่ะ แต่ก้อมีข้อแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดคือ การใช้ภาษา แน่นอนทำงานในสนามบินชาวต่างชาติมากมายขนาดนี้ ก้อต้องใช้ภาษาอังกิดเป็นภาษาหลักในการสื่อสาร อย่างน้อยก้อควรใช้คำพูดง่ายพื้นฐานให้เป็น มันเป็นงานที่ท้าทายความสามารถ ของนู่เลยทีเดียวค่ะ

ส่วนการเข้าไปทำงานกะบริษัทนี้ ใช่ว่าจะเข้าง่ายๆนะคะ อันดับแรกคือ ความสูงไม่ต่ำกว่า 156 รึไงนี่แหละค่ะ แหละเมื่อรับเราเข้าทำงานแล้ว ก่อนที่จะลงมือทำงาน ก้อต้องมีการเทรนอย่างหนักกันก่อนนึง 1เดือน ซึ่งการเทรนก้อจะเป็นตัววัดและประเมินผลขั้นแรกด้วยนะคะ

พอเราเทรนผ่านแล้ว ก้อจะได้มาลงสนามจิงจะมีรุ่นพี่คอยประกบให้คะแนนการทำงานกันตลอดเวลา อ่อ ลืมบอกช่วงทดลองงาน 4 เดือนค่ะ
ส่วนการแต่งกาย แน่นอนค่ะ ต้องเนี๊ยบและเรียบร้อย เชิ้ตแขนยาว กระโปรง ใส่ถุงน่อง(ขอบอกว่าเกิดมาในชีวิตใส่ถุงน่องตอนเต้นงานโรงเรียน) ผมห้ามปล่อยต้องใส่เน็ต แต่อย่างไรก้อดีการแต่งตัวเรียบร้อยแต่หน้าอ่ะสิคะ ต้องแต่ง ห้ามปล่อยหน้าซีดเชียวค่ะ ยังไงแก้มก้อต้องเปล่งๆ (ไม่ชอบแต่งหน้า แต่งไม่เป็น สงสัยต้องฝึกซะเลี้ยว)
การทำงานก้อ 24 ชม. เข้างานเป็นกะ มี 3 กะค่ะ และที่วำคัญถ้าได้เข้ามาทำงานกะ คิงพาวเวอร์แล้ว ถ้าเกิดเราออกเราจะไมมีโอกาสกลับเข้ามาทำงานอิกเลย หุหุ

ร่ายมาซะยืดยาว ขอบอกว่าดิฉันผ่านทุกกระบวนการตอนสัมภาดและทำข้อสอบ ซึ่งทำข้อสอบก้อชัวร์ค่ะ ถามเรื่องเงิน สกุลเงิน พูดภษาอังกิดง่ายๆ บวกลบคูณหารเลข แต่ค่ะ.... ยังไม่ได้ทำเพราะติดงานรับปริญญา T^T ซึ่งจะต้องเลื่อนไปทำอิกที มค. ปีหน้า ล็อตใหม่ แต่ยังดีค่ะมีเพื่อนที่จบมาจากสถาบันเดียวกันอิก 2 คน รอดไปมีเพื่อนๆ

* * * * * * * * *

แรงบันดาลใจให้กล้าที่จะทำงานในสนามบิน ทำงานกะชาวต่างชาติ ซึ่งนู๋เป็นคนที่จะไม่กล้าแสดงออกเลย ทำไมๆถึงกล้า

อันดับแรกเลยคือ ยังไม่มีงาน (เออ คนที่อ่านคงเดาออก อิอิ) และพอดีเขารับมัครก้อลองๆสมัครไป เขาก้อเรียก เออ ไปก้อไป

อันดับ 2 เพื่อนค่ะเพื่อน คือเพื่อนนู่ ได้ทำงานในสนามบิน แต่ทำร้านบูธ เป็นพนักงานขาย จะผ่านโปรแหละ เงินเดือนก้อดี ที่สำคัญเพื่อนคนนี้ไม่เก่งภาษาอังกิดเลยค่ะ แต่ตอนนี้น่ะหรอ คล่องค่ะคล่องพูดได้ฟังออก เก่งกว่าฉันอิก นี่แหละน๊า ที่เขาเรียกว่าอยุ่กัมันทุกวัน ยังไงก้อต้องได้แหละ ตอนแรกนู๋ก้อจะไปทำด้วยแต่ว่ามานยืนทั้งวันราวๆ 8 ชม.-9ชม. ซึ่งคงไม่ไหว ก้อเลยเอา แคชเชียร์นี่แหละ คิดว่า เพื่อนตรูยังทำได้เลย แล้วตรูเรียนบริหารมานะ ภาษาอังกิดก้อเรียนมาตั้ง หลายตัว แถมพ่วงด้วยจีนอิก เอาว่ะ กูต้องใจกล้าหน้าด้านแล้วว้อย มั่วแต่อ้ายอดๆ ทำงานตรงนี้ยังไงๆ ก้อต้องได้ภาษาแน่นอนค่ะ (จะรอดมั๊ย)

อันดับ 3 ค่อยข้างใกล้บ้าน ไม่ใกล้เลยทีเดียวแต่นั่งรถแค่ 2 ต่อ และก้อคุ้มกะเงินเดือนเราด้วย ถึงมันจะทำงานเป็นกะก้อต้องยอม เพราะว่าถ้าเราอยุไปนานๆ โอกาสหาลู่ทางซิกแซกกะงานอื่นได้อิก

อันดับ 4 หุหุ ซื้อสินค้าราคาพนักงานฮิ้วๆๆๆๆๆๆ หาเงินได้อิกค่ะ ฝากๆค่ะฝาก (ไม่ค่อยงกใช่มั๊ยค่ะ)

ทั้งนี้ทั้งนั้น ก้อต้องรอให้ได้ทำและผ่านการประเมินผลด้วยนะคะ สู้ๆ

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ เป็นกะลังใจให้กานต่อไป แล้วจะเอาเรื่องสนุกๆมาเขียนให้อ่านตอนฝึกงาน วู้ส์ๆ ๆ ๆ

อ่อ คัยที่แวะเข้ามาอ่าน แล้วมีข้อแนะนำเกี่ยวกับภาษาอังกิดที่ต้องใช้ในการพูดคุยเอาง่ายๆ ก้อแนะนำกันหน่อยนะคะ เพราะว่า อาจจะมีเทส ซึ่งความรู้ที่ติดหัวมีติ๊ดเดียวเอง อยากได้เพิ่มอิก

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ จุ๊บๆๆๆ

Create Date : 15 พฤศจิกายน 2552

Last Update : 15 พฤศจิกายน 2552 23:16:36 น.

7 comments

Counter : 219 Pageviews.

ช่วยสอดส่องดูตำแหน่ง engineer ให้มั่งสิจ๊ะ อิอิ

อยากไปทำใรสุวรรณภูมิมั่ง

สู้ๆเนาะ

โดย: เขี้ยวอสูร

วันที่: 16 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:43:34 น.

นั่นแน่ะ เห็นมั้ย วันของเรามันก็มาจนได้เลย

ขยัน อดทน ประหยัด เป็นคุณสมบัติของพนักงานใหม่เลยเนอะ เอาใจช่วยจ้า สู้เค้าเน้อ

แอบเห็นรูปในโพรไฟล์ หน้าตาหน้าหยิกจริง ๆ

โดย: Oops! a daisy

วันที่: 17 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:12:55 น.

ช่ายแล้วหนูเก๋เอ้ย

ต้องถือเรซิเดนท์วีซ่า หรือมีบัตรประชาชนของเค้าเจ็ดปีก่อน ถึงจะไปยื่นเรื่องทำวีซ่าถาวรได้

พอได้วีซ่าถาวรแล้ว จึงจะยื่นขอวีซ่าให้ภรรยามาเป็นเรซิเดนท์ได้จ้า

โดย: Oops! a daisy

วันที่: 18 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:21:34 น.

หวัดดี ไอ้เด็กบ้านนี้หายไปไหนอีกแล้ว ไปถักตุ๊กตุ่นตุ๊กตาอยู่รึป่าว

จะเริ่มงานใหม่อยู่รอมร่อแล้ว ถ้าเป็นป้าเดซี่นะ ช่วงนี้จะเที่ยวตุนไว้ก่อน เพราะเมืองไทย ทำงานปีแรกยังลาพักร้อนไม่ได้ชิมิส์ อิอิ

ไม่ทันไร ก็คิดถึงเรื่องขี้เกียจซะแล้ว ป้านี่

โดย: Oops! a daisy

วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:46:00 น.

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันจ้า

ขอให้เรื่องงานผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆค่ะ

โดย: lylinh

วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:04:42 น.

อ่ะ อ่ะ บทมันจะมา มันก็ทะยอยมากันจนตั้งรับไม่ทันเลยเนอะ

ดีอ่ะเก๋ ใครเค้าเรียกมาก็ไปเนอะ ได้ประสบการณ์ แถมถ้าได้งานที่ดีกว่างานที่ดิวตี้ฟรีก็เจ๋งเลย

ป้าเคยทำทัวร์ไง ไม่ได้หยุดวันเสาร์อาทิตย์เหมือนชาวบ้านเค้านะ วันหยุดนักขัตฤกษ์ก็อย่าได้หวัง ไม่ดี้ ไม่มีเวลาได้เจอกับใคร แฟนเลิกคบกันก็ตอนนี้แหละ กร๊ากกกส์

โดย: Oops! a daisy

วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:11:02 น.

ยังไม่มีอารมณ์อัพบล็อกใหม่เหรอหนูเก๋

ฝึกฝนภาษาอังกฤษไปได้ถึงไหนแล้วเนี่ย

ป้าว่าการพูดกับคนต่างชาติเนี่ย การฟังสำคัญมาก ๆ เพราะชาติต่าง สำเนียงก็ต่างเนอะ

ไว้ทำงาน มีโอกาสได้พูด ได้ฟัง ก็จะคุ้นหู คุ้นปากไปเองเนอะ

โดย: Oops! a daisy

วันที่: 10 ธันวาคม 2552 เวลา:19:20:09 น.