Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2549
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
23 ธันวาคม 2549
 
All Blogs
 
ประสบการณ์วิชาชีพ 3

แล้วก้อเข้าสู่เช้าวันที่ 3 พ.ย. 49

เหมือนเดิม ตั้งทอสับปลุกให้ไอ้ติ๋มตื่น พอมันอาบน้ำเส่ด ก้อปลุกเราตามเคย งัวเงียๆ เข้าห้องน้ำ
วันนี้อาจารย์บอกให้ใส่แตะนะเพราะจะต้องเดินไปเดินมาวุ่นวาย โอว พระเจ้าจอร์จ รอดพ้นจากรองเท้ากัดกระหน่ำแล้ววันนี้
ใส่แตะด้วยความร่าเริงบันเทิงใจไปกินข้าวเช้า
วันนีผัดหมี่โคราช และข้าวต้ม
จัดการผัดหมี่อย่างเดียวเพียวๆ 1 จาน ตามด้วยชา 1 ถ้วยและ กาแฟ 1 ถ้วย กินไปบ่นไป ช้านคนโคราชนี่ย้ะ
แม่งผัดซ้ะเสียชื่อโคราชหมด แฉะก้อปานนั้นแถมเส้นเละ ไม่อร่อยเท่าไร แต่ก้อนะ ปรุงๆเข้าไป พอกระแทกปากกันตาย
เข้าไปร้องเพลง วันนี้อาจารย์ ญ คนนึง ให้นับนิ้ว โป้ง ชี้ กลาง นาง ก้อย กลับไปกลับมา จำนวน... 105 ครั้งมั้ง ไม่แน่ใจ แล้วให้ยกมือว่า หยุดที่นิ้วไหนกัน มันมีคนยกทุกนิ้วเลยวุ้ย ทั้งที่เริ่มนิ้วเดียวกัน พออาจารย์เฉลย ไม่แปลกใจเลยที่ตูผิด เมาง่วงอ่ะ
เข้าห้องเรียน อาจารย์แจกกระดาษสั่งงานคนละแผ่น แล้วก้ออ่านๆ อธิบายให้ฟัง เอาตัวอย่างขึ้นแผ่นใสให้ดู แล้วก้อให้อ่าน รายงานที่เราจะต้องทำส่ง มีรายละเอียดดังนี้

1. โครงเรื่องรายงาน 1 แผ่น
2. ปกหน้า 1 แผ่น
3. ตัวอย่างของรายงานที่มีขนาดความยาวประมาณ A4 15 หน้า ประมาณ 5-6 แผ่น
4. บรรณานุกรม อ้างอิงจากวารสาร สิ่งพิมพ์ทั่วไป และเว็บไซต์ 1 แผ่น

เส่ดแล้วอาจารย์ถามว่า นศ. ต้องส่งรายงานอาจารย์เป็นกระดาษจำนวนกี่แผ่นคะ?
เพื่อนๆก้อตอบกัน 20 บ้าง 25 บ้าง 30 บ้าง ตอนแรกเราก้อตอบว่า 18-20 แผ่น ทีนี้ ไอ้ติ๋มมันตอบ 5 แผ่น เราก้องงเว้ย ถาม ติ๋ม เค้าเขียนอยู่ว่า 15 แผ่นแกตอบไปได้ไง 5 แผ่น มันบอก อาจารย์ให้เขียนแค่ตัวอย่างนะพี่ เราก้อมองอ่านอีกรอบ อ่อ เข้าใจแระ ยกมือตอบ 6 แผ่นค่า...

อาจารย์เฉลย งานที่จะต้องส่ง มี 6 แผ่นเท่านั้นนะคะ เขียนด้วยลายมือ เพราะว่าให้เขียนแต่ตัวอย่างรายงาน ไม่ได้ให้เขียนรายงานทั้งหมด โอว โล่ง นึกว่าต้องเขียนอะไรตั้ง 20 แผ่นซ้ะแร้ว
งานนี้ยกความดีให้ติ๋ม ที่ทำให้พี่ได้ขโมยทรัพย์สินทางปัญญามานิดโหน่ย (หน้ามึน)

อ่า เริ่มกัน อาจารย์พาเดินไปห้องคอมของ ม. โอเค
ใช้ได้ เครื่องเยอะมาก อาจจะ 50+ จอแบน หรูๆ แต่เม้าส์ ดันมีไข่ คิดในแง่ดี คงกลัวโดนขโมยเม้าส์อ่ะนะ อาจารย์สอนวิธีค้นรายงานจาก OPAC ฮ่าๆ อาชีพหนูเลยค่ะอาจารย์ หางานใน OPAC เปนอาชีพ ถนัดนัก
แล้วอาจารย์ก้อปล่อยให้หา กลุ่มวันนี้ อยู่กลุ่มเดียวกับ พี่แสง (ชายอายุมากที่สุดในห้อง 45) พี่โปร่ง (ญ อายุมากที่สุดในห้อง 54) พี่จอย อืมมีสี่คน เราก้อ จะออนเอ็มก่อนเลย ห่างเนตนานแล้ว (สองวัน) ไม่มีเอ็ม หึหึ ออนวินโดว์สแมสเซนเจอก้อได้ (ใจรัก) กลุ่มเราได้ทำเรื่อง วัฒนธรรมในองค์กร โคตะระ จะไม่ถนัด และไม่คุ้นเคยเลยเว้ย
กลุ่มไอ้ติ๋มได้เรื่อง อีคอมเมิร์ชมั้ง อีกกลุ่ม ได้ อีเลิร์นนิ่ง
ปั๊ดโธ่ พี่จอยจับสลากมานะนี่ ถ้าไม่จับตูคงคิดว่าอาจารย์บังคับให้กลุ่มตูทำเรื่องนี้ เพราะมันไม่คุ้นเคยเลย ไม่รู้จักคำว่า วัฒนธรรมในองค์กร ไม่เข้าใจ งง นั่งหา opac ก่อน หาๆๆ รวมๆมาใส่ในเวิร์ด สั่งปริ๊น หาเนื้อหานิดหน่อย สั่งปริ๊นๆ อันความงก เริ่มบังเกิด อยากได้ A4 เอามาตั้งปึกนึง ถือเดินหน้าตาเฉย
หาเส่ด ลงไปกินข้าวเที่ยง หิวจัด ตักมายังกะควายกิน
แกงเขียวหวาน ผัดผัก อร่อยดีวันนี้ กินข้าวกับเพื่อนๆเยอะแยะเลยอร่อยด้วยมั้ง โดนเจ้าต้นแซวว่า ตักมาเท่าต้นกินเลยอ่ะ แต่หารู้ไม่ มันกินไม่ถึงครึ่งจานก้ออิ่ม ก่องข้าวน้อยฆ่าแม่นั่นเอง หิวละโลภ สงสารคนเก่บจานเหมือนกัน เค้าจะด่าชั้นมั้ย กินเหลือเต็มจานทุกมื้อ
มีเรื่องฮาเรื่องนึงตอนกินข้าวเที่ยงของวันนี้ เจ้าน้อยมันตักของหวานมานั่งกิน ต้นก้อถามว่า ไม่กินลูกเดือยเหรอ อร่อยดีนะ น้อยมันหันไปมองลูกเดือย โต๊ะของหวานอยุ่ใกล้ๆ โต๊ะเรา ละมันก้อบอก ไม่หรอกคับ ผมไม่ชอบถั่วเหลือง!!! ฮากันยกโต๊ะ ช้านล่ะกินข้าวจะสำลักตาย เลยบอกมัน เอ่อ มันไม่ได้ทำมาจากถั่วเหลืองอ่ะน้อย... มันก้อ อ่อ เหรอคับ ผมนึกว่าเค้าเอาถั่วเหลืองไปฟอกให้ขาว!! มันก้อเกิดมาในโลกนี้ 30 ปีละนะ ไม่รุจักลูกเดือย

เส่ดละ เพื่อนๆไปห้องสมุดกัน ฉันเดินไปห้องคอมคนเดียว เอ่อ...หลงทาง!!
อยากจะบอกว่าสองวันที่ผ่านมาตูก้อหลงทางตลอด ออกจากห้องเรียน จะเดินไปตึกนอน ทั้งที่จะไปกินข้าว คือเดินผิดทาง โรงอาหารมันอยู่อีกทาง แล้วเปนหลายรอบมากงับ ไอ้ติ๋มเรียกจนปลง มันก้อ งง ถามเรา กินข้าวมั้ย เราตอบ กิน แต่เราเดินไปอีกทาง
ตูดันเดินออกไปจนเห็นถนนหน้ามหาลัย!! แล้วมะกี้ มันขึ้นบันไดตรงไหนวะ เห็นประตูใสๆ ลองเข้าไปดู เจอลิฟท์ โอว ชีวิตรอดแล้ว เสือกเดินมาคนเดียวก้องี้แระ

คืองานน่ะ มันเส่ดแล้ว แต่อยากเล่นเนตต่อ กลับมาเช็คงานจูนคลับหน่อย อ่า แอมชนะวีคนี้ เปนไปตามคาด แล้วก้อ เครื่องดันไม่มีลำโพง อดฟังเพลงโจทย์ซ้ะงั้น นั่งคุยเอ็มกะน้องสาว มันก้อดันไม่ว่างคุย พวกติ๋มตามขึ้นมา เลยเก่บข้าวของ ลงไปห้องสมุดพร้อมกัน
...ห้องสมุด มสธ. ...
เก่า เห่ย โบราณ มากกกก
ก้อนะ ไม่ค่อยมีคนใช้มั้ง เลยไม่สนใจปรับปรุง อ่ามีคอมมีเนต นี่หว่า แต่ต้องเอาบัตร นศ. แลกเล่นเนต ไม่เล่นก้อได้
ก้อมานั่งหาข้อมูลในส่วนที่เราจะเอามาทำรายงานต่อ
ปรากฏว่าเราหาข้อมูลจากวารสารไม่ได้ ด้วยอาชีพที่คุ้นเคยเราก้อจะบอกเพื่อนๆในกลุ่มว่า เราเขียนรายงานไปเลย แล้วเลือกย่อหน้าไหนก้อได้ ลงเชิงอรรถไปเลยว่ามาจากวารสาร เล่มไหน ก้อว่าไป คือ ตอแหลโมเม นั่นเอง
แต่ไม่มีใครกล้าทำ นั่งหากันยกใหญ่ เราก้อเลยเงียบ ทีนี้พี่โปร่ง เอาเรื่องอะไรมาไม่รู้ บอกว่านี่แหล่ะคือวัฒนธรรมในองค์กร ช้านอ่านละมันก้อไม่เหนจะเกี่ยวเลยนะ แต่ช้านไม่รุจักวัฒนธรรมในองค์กร ก้อเลย เลยตามเลบพี่เค้า นั่งดูเค้าเขียนกัน เพราะ เขียนไม่ได้
แต่เริ่มกลัวไม่ทัน เลยช่วยเขียน ต๊าย สามวันปากกาหมึกหมดไป 1 ด้ามคับ ใช้หมึกซึมแบบไม่ต้องเติม เขียนน้อยกว่าคนอื่นดันหมึกหมด แกะห่อใหม่ๆ พี่จอยลายมือสวยมากๆ
เบรคบ่าย อาจารย์ให้เค้าเอามาจัดหน้าห้องสมุด อาจารย์น่ารักมากๆ
พอทำเส่ด ไปกินข้าวเย็น หากลุ่มติ๋มไม่เจอ กินกับพี่จอย
ส่วนกับข้าวอะไรนั้น ข้าพเจ้าลืมจำ คับทั่น

กินเส่ด อิอิ เราเส่ดงานกันแล้วนี่ บ่นกันเรื่องผม ว่าตั้งแต่มา ยังไม่ได้สระกันเลยทั้งคู่ พี่จอยบอกว่าพี่เหนมีร้านทำผมหลังสหกรณ์ เราไปสระไดร์ว กันดีกว่า ไปค่า เย่ๆ
ไปนอนสระไดร์วผมสบายใจ ทำออกมาไม่ค่อยดีเท่าไร แพงด้วย 80 บาท แต่ดีกว่าสระเองเพราะไม่มีเวลาอ่ะนะ
ทำเส่ดก้อกลับห้องใครห้องมัน ห้องอยู่ตรงข้ามกันพอดี อ่ะนอนพักๆ พอทุ่มครึ่งได้เวลากลับห้องเรียน ก้อไปเคาะห้องพี่จอย กลับไปห้อง ปรากฏว่า เพื่อนๆถามกันว่า ไปทำที่ไหนมา ดันคิดว่ามันถามว่าทำผมที่ไหนมา เลยบอก หลังสหกรณ์ มันบอกว่า พี่แสงกับพี่โปร่งถามหา อาจารย์ให้แก้งาน อ่อ ตกลงมันถามว่า ไปทำงานที่ไหนมาเหรอ ตึ่ง โป๊ะ
นั่งรอเพื่อนๆ และอาจารย์มา ถามพี่แสง ว่าอาจารย์ให้แก้ตรงไหน ก้อคือ ส่วนของพี่โปร่ง เอาออก ใช้ไม่ได้ เราก้อคิดไว้แล้วล่ะนะ แต่เราไม่กล้าพูดนิ เราก้อเลยบอกว่า เราก้อเหนว่ามันไม่เกี่ยวข้องตั้งแต่แรก เราขอยอมรับว่าเราไม่กล้าพูด เพราะจากที่สังเกตดู พีโปร่งแกชอบพูดจาเหมือนมีหลักการ แต่มีแต่น้ำทั้งนั้น ใช้ไรไม่ได้เลยซักอย่าง ความที่พี่แสงทำงานบ.ซีร๊อก ฉีกงานพี่โปร่งทิ้งแควกๆๆ เอ่อ...ถ้าเปนงานที่เราหามา แล้วใช้ไม่ได้ โดนฉีกทิ้งตรงหน้า เราก้อคงหน้าเสียเหมือนกันนะ ก้อเอาส่วนที่ใช้ได้เพิ่มเติมเข้าไป ส่งงาน ออกไปช่วยกันพรีเซ้น วันนี้ช้านเลยได้พรีเซ้นวันแรก แต่พรีเซ้นทั้งกลุ่ม คนเดียวคงไม่ไหว เปนคนพูดไรไม่ไหลลื่น
พรีเซ้นเส่ด ก้อคุยไรกันต่อนิดหน่อย ถึงเรื่องน้องออย ว่าเค้าเปนอะไร อาจารย์บอกว่าเค้าเปน จิตเภท แบบ จิตรลดา ที่เอามีดไปไล่แทงคน!! จ๊าก
เสียดาย ถ้ารู้ก่อนคงเข้าไปคุยกับน้อง ว่าพี่ก้อเคยเปนคล้ายๆ ทำนองนี้มาก่อน แต่พี่ไม่ได้เปนจิตเภท ไม่มีเสียงมาหลอนในหู แต่พี่เปนซึมเศร้า และหุนหันพลันแล่น ไล่ฆ่าคนมาเหมือนกัน เรื่องจิงนะนี่ และเคยผ่าน รพ.จิตเวช มาแล้ว น้องเค้าจะได้มีกำลังใจ ในการอยู่ที่นี่ ว่าอย่างน้อยก้อมีคนที่เข้าใจเค้า อ่ะนะ แต่เกิดมันแทงตูขึ้นมาก้อไม่ไหวว่ะ ก้อคุยว่า อย่าโทษกันและกันเลยนะ เค้าคงจากไปเพราะอาการของเค้ามากกว่า
เบรคค่ำวันนี้ ถ้าจำไม่ผิด ก๋วยจั๊บๆ อร่อยดี ฉันได้รู้ว่าพริกป่น มสธ เผ่ดอหังการ เลยใส่นิดนุง พอ แต่มันก้อเผ่ดเท่าเมื่อวานเลยแฮะ เอาน่ะ
กลับมาห้อง คุยกบติ๋ม เริ่มคุ้นเคยกัน คุยถึงเรื่องงานวันนี้และเพื่อนๆ ในกลุ่มของแต่ละคน ก้อคุยถึงพี่โปร่ง ว่าแกพูดจาดูมีหลักการณ์ แต่มีแต่ ติ๋มก้อบอกว่า ใช่ จริงๆ ด้วย แล้วก้อเล่าว่าพี่แสงแกฉีกทิ้งเลยอ่ะงานพี่โปร่ง
ติ๋มเล่าว่า มะกี้ติ๋มออกไป เจอน้อยทำหน้าเครียดๆ บอกว่าออกไปหาไรกิน
พอดีว่า น้อยเค้าใช้คอมพิวเตอร์ไม่เปนเลย
แล้วกลุ่มติ๋มวันนี้มีแค่สามคน อีกคนคือกัญญา บ่นในห้องน้ำ ญ กับเพื่อนๆ ว่าน้อยมันช่วยไรไม่ได้มาก แล้วเดินออกมาเจอน้อยเดินผ่านห้องน้ำพอดี มันคงคิดมาก เลยออกไปหาระบายอารมณ์น่ะ
อืม ดึกแล้ว โทรบอกที่บ้าน กราบพระ นอนหลับไม่ฝัน เพราะเพลียจัง




Create Date : 23 ธันวาคม 2549
Last Update : 23 ธันวาคม 2549 6:20:11 น. 5 comments
Counter : 622 Pageviews.

 

Merry Christmas ค๊าบ เด๋วจาหาว่าหมาอย่างโชแปงเชย อิอิ

ขอให้มีความสุขในวันหยุดคริสซามาสสสสส นี้ นะค๊าบ อิอิ

(โชแปงเปนหมาปู๊ดม่ายช้าดดดดดดดดดดดด)









อ้อ... โชแปงขอฝากวรรณกรรมเพื่อเยาวชนเรื่อง
"โชแปงผจญภัย" ที่บล๊อกคุณ rintana ด้วยนะค๊าบ




โดย: โชแปงค๊าบ (nutuang ) วันที่: 23 ธันวาคม 2549 เวลา:8:30:53 น.  

 


โดย: หนุอุ๋ม (tenno_jung ) วันที่: 23 ธันวาคม 2549 เวลา:10:54:34 น.  

 










MeRrY ChRiStMaS

หนาวแล้ว รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
มีความสุขมาก ๆน่ะค่ะ




โดย: icebridy วันที่: 23 ธันวาคม 2549 เวลา:19:54:16 น.  

 



ใกล้เทศกาลคริสตมาสแล้ว

แวะมาส่งความรู้สึกดีดี

แด่เจ้าของบล็อคผู้ใจดี

ขอบคุณสำหรับมิตรภาพในโลก

ไร้ที่พรมแดน






โดย: somnumberone วันที่: 23 ธันวาคม 2549 เวลา:23:26:08 น.  

 
โอวว.. ยาว 3 เมตรจิงๆ ดีใจกะตัวเองจังที่อ่านจบแล้น สู้ๆสู้ตาย


โดย: iiou104 IP: 203.188.9.123 วันที่: 25 ธันวาคม 2549 เวลา:18:31:01 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แพท SaDaKo
Location :
นครราชสีมา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add แพท SaDaKo's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.