BlogGang.com : : : เนื้อเพลงของอ้ายจรัล มโนเพ็ชร

เนื้อเพลงของอ้ายจรัล มโนเพ็ชร

อ้ายจรัล เป็นเหมือนครูผู้ไม่เคยได้พบปะ
แต่เพลงของอ้ายเป็นเหมือนบทกวีที่งดงาม
เป็นบทบันทึกประวัติศาสตร์ของล้านนา
ผมขออนุญาตเป็นส่วนหนึ่งที่ร่วมแบ่งปัน
เนื้อเพลงที่อ้ายได้แต่งไว้
แต่เนื่องจากผมค่อยๆแกะเนื้อเพลงจากเทปทีละเพลง
คำบางคำก็เป็นคำเก่า ผมเองก็ไม่ได้เป็นคนเมืองแท้ๆ
คงมีคำที่ผิดพลาดอยู่บ้าง
และหากมีคำใดที่พิมพ์ผิดตกหล่นต้องขออภัย
และขอได้โปรดร่วมกันแจ้งเพื่อแก้ไขให้ถูกต้องต่อไป
ขอบคุณครับ

.......................................................

สาวเชียงใหม่

ข้าเจ้า เป๋นสาวเจียงใหม่
แห๋มบ่เต้าใด ก่จะเป๋นสาวแล้ว
ตึงวัน มีบ่าวมาแอ่ว
มาอู้มาแซว เป๋นคนหละปูน
ข้าเจ้า จะเลือกเอาใผ๋ อ้ายบ่าวเจียงฮาย จื้อแก้วมาลูน
อ้ายก๋องคนแป้เขี้ยวซุน อ้ายคำ อ้ายมูล อ้ายสม อ้ายมี

เปิ้นบอก ว่าจะมาขอ ข้าเจ้าก่รอ มาแล้วเป๋นปี๋
ป้อแม่....ท่าปูสะลี อ้ายบ่าว ตั๋วดี หายแซ๊บ…หายสอย

ข้าเจ้า บ่เจื้อแห๋มแล้ว จะแต่งกับแม้ว ไปอยู่ปล๋ายดอย
ขายผ้า ขายเพชร ขายพลอย
ขายแหวน ขายสร้อย อยู่บนดอยปุย

( ซ้ำ * จนจบเพลง)

.....................................................

หนุ่มเชียงใหม่

อ้ายเป็น คนเวียงเจียงใหม่
ใคร่ฝาก หัวใจ๋ หื้อสาวต่างแดน
ยังซน ยังโสดหนุ่มแน่น
ใคร่อยาก มีแฟน กับเขาสักคน

ไฮ้นา ตี้ตาง กว้างใหญ่
มีสวนลำไย อยู่ติ๊ดถนน
มีควาย มีไก่ขนหม่น
มีงัวปู๊โตน มีห่านคอยาว

* ชมพู่ก่ดกแดงจี๋ สตอเบอรี่หอมเหมือนแก้มสาว
ผักกาดกับถั่วฝักยาว อ้ายคนขาวขาว บ่จุ๊หลอกไผ

ลำไยบ่ใจ้ลิ้นจี่ ใคร่อยาก ฮู้ดี หื้อหายข้องใจ๋
เจิญเลย ไปแอ่วเจียงใหม่
ไปเป๋น ขวัญใจ๋ของอ้ายคนเมือง

( ซ้ำ * จนจบเพลง )

................................................

อุ๊ยคำ

อุ๊ย....คำ อุ๊ย.....คำ อุ๊ย.....คำ

อุ๊ยคำคนแก่ ท่าทางใจ๋ดี
ลูกผัวบ่มี อยู่ตัวคนเดียว
มะแลงแดดอ่อน อุ๊ยคำกำเคียว
เกี่ยวผักบุ้งใส่บุงกลางหนอง
ตาก่ฝ้าก่ฟาง หลังก่งุ้มก่ก้อง
อยู่กลางหนองจนมืดจนค่ำ
แล้วแกก็แบ่ง ผักบุ้งเป็นกำ
ส่งขาประจำ เลี้ยงตัวสืบมา

อุ๊ยคำเกยบอก เล่าความเป๋นมา
ลูกผัวก่อนหน้านั้นอยู่ตวยกัน
แล้วมาวันหนึ่ง ผัวแกก็พลัน
มาตายละกั๋น เหลือเพียงลูกสาว
แต่แล้วแห๋มบ่เมิน มีเรื่องอื้อฉาว
ลูกสาวหนีตวยป้อจาย
อุ๊ยคำเลยอยู่ คนเดียวเปลี่ยวดาย
ตุ๊กใจตุ๊กก๋ายปี้น้องบ่มี

อุ๊ย....คำ อุ๊ย.....คำ อุ๊ย......คำ

* อุ๊ยคำคนแก่ ท่าทางใจ๋ดี
ลูกผัวบ่มี เป็นดีเอ็นดูล้ำ
แลงนี้แดดอ่อน บ่หันอุ๊ยคำ
เกยมาประจ๋ำ อุ๊ยคำไปไหน
หมู่ผักบุ้งยอดซมเซาซบบ่ไหว
เป๋นจะใดไปแล้วอุ๊ยคำ
ฟ้ามืดมัวหม่น เมฆฝนครึ้มดำ
เสียงพระอ่านธรรม ขออุ๊ยคำไปดี....

อุ๊ย.....คำ อุ๊ย....คำ อุ๊ย.....คำ

( ซ้ำ * )

.....................................................

มะเมี๊ยะ

เรื่องมันหกสิบปี๋มาแล้ว.....
เจ้าน้อยสุขเกษมอายุได้สิบห้าปี๋
เจ้าป้อก่ส่งไปเฮียนหนังสือ ที่เมืองมะละแหม่งปู๊น
เลยกลายเป็นเรื่องของกรรมของเวรเขา..............

มะเมี๊ยะเป๋นสาวแม่ก๊า คนพม่าเมืองมะละแหม่ง
งามล้ำเหมือนเดือนส่องแสง คนมาแย่งหลงฮักสาว
มะเมี๊ยะบ่ยอมฮักไผ มอบใจ๋ฮื้อหนุ่มเจื้อจ้าว
เป็นลูกอุปราชท้าวเจียงใหม่

แต่เมื่อเจ้าชาย จบการศึกษา จำต้องลาจากมะเมี๊ยะไป
เหมือนโดนมีดสับ ดาบฟันหัวใจ๋
ปลอมเป๋นป้อจายหนีตามมา

เจ้าชายเป็นราชบุตร แต่สุดตี้ฮักเป๋นพม่า
ผิดประเพณีสืบมา ต้องร้างลาแยกทาง

โอ่ โอ้ ก่เมื่อวันนั้น วันตี้ต้องส่งคืนบ้านนาง
เจ้าชายก่จัดขบวนจ้าง ไปส่งนางคืนทั้งน้ำต๋า

มะเมี๊ยะตรอมใจอาลัยขื่นขม ถวายบังคมทูลลา
สยายผมลงเจ๊ดบาทบาทา ขอลาไปก่อนแล้วจาตินี้

เจ้าชายก่ตรอมใจต๋าย มะเมี๊ยะเลยไปบวชชี
ความฮักมักเป๋นจะนี้ แลเฮย....

............................................................

เอื้องผึ้ง-จันผา

งาม...เลอล้ำเป็นที่หนึ่ง อ่อนหวาน...ปานน้ำผึ้ง
เจ้าเอย...เอื้องผึ้งสาวดอย
หนุ่ม...จันผาเจ้าเฝ้าคอย จะเคียงผูกพัน
สัญญารักมั่นและซื่อตรง

จวบ....วันสองคนวิวาห์ จันผาปีนขึ้นดอย
หวังใจจะสอย....ดอกไม้ดง
แต่....มือไม้ไม่มั่นคง ตกลง มาสิ้นใจ
เอื้องผึ้งร่ำไห้ วิ่งกระโจน พุ่งชนชะเง้อหิน
สิ้นใจตายตาม....เจ้าจันผา

เอื้องเอย คนขานนาม...เอื้องผึ้ง
กลีบเหลืองปานน้ำผึ้ง
หอมตรึง...ต้องใจภุมรา
จันทน์..ผาเอ๋ยงามสง่า ต้นใบสะดุดตา
ขึ้นเคียงคู่กัน....นิรันดร์เอย

.....................................................

มิดะ

ฮืม...ฮืม....

* บนฟ้ามีเมฆลอย บนดอยมีเมฆบัง มีสาวงามชื่อดัง อยู่หลังแดนดงป่า
มีกะลาล่าเซอ มีหนุ่มหนุ่มเผลอฮ้องหา มีสาวงามขึ้นมา แล้วมีมิดะ

นางนั้นยืนท่ากอย หนุ่มน้อยตี้ยังบ่เกยผ่าน
ยังไร้ราคีพาน บ่ฮู้ก๋านกามโลกีย์
ยั่วยวนวาจาเว้าวอน บอกสอนหื้อละอ่อนนั้นมี
ความฮู้กามวิธี แล้วพลีเรือนกาย

งามเหนือคำรำพัน เป็นหมันและเป็นหม้าย
ความสวยงามคือภัย ถูกเลือกไว้เป็นมิดะ
หนุ่มใดบ่เกยชิดชม บ่สมสู่ฮู้วิชา หมดหนทางขึ้นมา
บนลานสาวกอด

หมดปัญญาดิ้นรน มืดมนเหมือนคนตาบอด
คนแล้วคนเล่ากอด ทอดกายในดงดินแดน
จนวัยโรยราร่วงไป คนใหม่มาเป็นมิดะแทน
คือเรื่องราวในแดน แผ่นดินอีก้อ

( ซ้ำ * )

.............................................

รางวัลแด่คนช่างฝัน

อย่ากลับคืนคำ เมื่อเธอย้ำสัญญา
อย่าเปลี่ยนวาจา เมื่อเวลาแปรเปลี่ยนไป
ให้เธอหมายมั่นคง แล้วอย่าหลงไปเชื่อใคร
เดินทางไป อย่าหวั่นไหวใครกางกั้น

มีดวงตะวันส่องเป็นแสงสีทอง
กระจ่างครรลองให้ใฝ่ปองและสร้างสรรค์
เมื่อดอกไม้แย้มบาน ให้คนหาญสู้ไม่หวั่น
คือรางวัลแด่ความฝันอันยิ่งใหญ่...ให้เธอ

* บนทางเดินที่มีขวากหนาม
ถ้าเธอคร้าม ถอยไป ฉันคงเก้อ
ฉันยังพร้อมช่วยเธอเสมอ
เพียงตัวเธอ ไม่หนีไปเสียก่อน

จะปลอบดวงใจให้เธอหายร้าวราน
จะเป็นสะพานให้เธอเดินไปแน่นอน
จะเป็นสายน้ำเย็นดับกระหายยามโหยอ่อน
คอยอวยพรให้เธอสมดังหวังได้.....นิรันดร์

( ซ้ำ * จนจบเพลง )

.......................................................

ไล่เหล่า

หยก ย้าย หยก หยก ย้าย หยก
เข้าฟอร์เรสท์ไปกับฝูงแบล็คด็อก
แอนนี่มอลปากั๋นแตกตื่น
แอนนี่มอลปากั๋นแตกตื่น
นกปิ๊ดตะลิวเบิร์ด บินสู่สก๋าย
เหล่าบัตเตอร์ฟรายดอมดมฟลาวเวอร์

หยก ย้าย หยก หยก ย้าย หยก
อังคนางค์มาฮ้องเพลงสากล
ไอด้อนท์ไลท์ทูสลีปอะโลน
แก้มโอนโต้น เนฟเวอร์ด๊านซ์อะเกน
ไอด้อนท์นี๊ด โนไดมอนด์ริง
ตะ ละ ลิง ติ๊ด ติ๊ด ตะ ละ ลิง

แขนก่ไปปอแขน อันว่าขาก่ไปปอขา
รำไปรำมา ก่จบแล้วน่อ.....

.................................................

น้อยใจยา

(ชาย) ปวงดอกไม้เบ่งบานสลอน
ฝูงภมรผู้ผึ้งสอดไซร้
ดอกพิกุลของเปิ้นต้นใต้ ลมปั๊ดไม้มาสู่บานตู๋
ฮู้แน่ซัด เข้าสอดสองหู ว่าสีจมปูถูกป้ำเก้าเนิ้ง
เก๊ามันต๋ายป๋ายมันเสิ้ง ลำกิ่งเนิ้งตายโก่นตวยแนว
ดอกพิกุลก่คือดอกแก้ว ไปเป๋นของเปิ้น….แล้วเน้อ

(หญิง) แต๋ม…เก๊าเนิ้งกิ่งมันบ่ถอน
บ่ไหวคอนเฟือน เตี้ยงมั่นแต๊เล่า
ตามกำลมเปิ้นปั๊ดออกเข้า มีแต่เก๊า ไหวหวั่นคอนเฟือน
กิ่งมันแต๊ บ่แซเสลือน บ่เหมือนลมเจย รำเพยก่จะนั้น
ใจ๋คำหญิง นี้หนิมเตี้ยงมั่น บ่เป็นหองเปิ้น…คนใด
ยังเป๋นกระจ๊ก แว่นแก้วเงาใส๋ บ่ไหวคอนเหงี่ยง จ๊ายเน้อ

(ชาย) ตัวปี้น้อยจักขอถาม ต๋ามกำลม
เปิ้นมาเล่าฟู่ ว่านายมีจู๊ บ้านวังสิงห์คำ
ฝ่ายตางปู๊น เปิ้นมาใส่ผะจ๋ำ
บ้านวังสิงห์คำ เปิ้นมาหมั้น ก่ไว้แล้ว
ตางฝ่ายปั้นตั๋ว น้องนางแว่นแก้ว
ก่ตกลงแล้ว บ่ใจ้กาหา
เปิ้นจะกิ๋นแขก แต่งก๋าน ก่วิวาห์
เมื่อใดจา ปี้น้อยใคร่…ฮู้เก๊า
ส่วนใจยา บ่สมเปิงเจ้า เพราะเขียมข้าวของ….เงินทอง
ฝ่ายตางนาย บ่หมายเกี่ยวข้อง มาละหมองต่ำ ก๊อยเน้อ

(หญิง) ตัวน้องนี้ บ่ล้าไหลหลง ก๋านตกลง ก่ยังบ่แล้ว
จึงเจิญตั๋ว ปี้มาห้วยแก้ว เพราะใคร่ฮู้ กำฟู่กำจ๋า
จึ่งเจิญน้อยปี้มาเปิกษา จะว่าใดจา ตัวน้องก่ใคร่ฮู้
ก๋ารตี้มาฟู่อู้ จะเอาเป๋นจู้ กาว่าเอาเป๋นเมีย
หรือจักลบล้าง ลืมลายหน่ายเสีย
บ่เอาเป๋นเมีย หรือจักทิ้งเสียแล้ว
ฤาเอาเป๋น เมียนางจ้างแก้ว อยู่เป๋นกู้ข้าง…เตียมคิง
ขอบอกนาย หื้อแน่ใจ๋จริง บ่อำพรางนาถ…น้องเน้อ

(ชาย) บ่จุ๊หลอกน้อง หื้อหม่นหมองหมาง
บ่ล่อลวงพราง แม่นางฮ้างแค๋ว
ปี้หมายเอาเป๋น เมียนางจ้างแก้ว
บ่หื้อคลาดแคล้ว เรื่องกำสีเน
หลอนแก้วน้อง ใจยังบ่เหว๋
เตี้ยงสมคะเน เหมือนปี้กึ๊ดเล้า
หลอนปี้จุ๊ ก่ยังล่ายเจ้า ขอหื้อฟ้าผ่า หัวแม่เมียต๋าย
ลูกแม่ญิง อู้เล่นก่บ่ดาย ลูกป้อจายอู้แต๊ ก่บ่ปัง
หล๋อนนายต๋าย ไปเป๋นไก่ตั้ง ปี้น้อยจั้กต๋าย เป๋นคืน
ฟู่บ่ถูก วันฟู่ก่บ่กื๋น ฟู่เมื่อคืน ตึงบ่คืน…เมื่อเจ๊า
ก๋ารฮักกั๋น หองข้าตึงเจ้า เผียบเหมือนเหล้า…กับปาง
ปากกำใด ปี้ก่ตึงอ้าง บ่ใจ้จ๋างจาก..น้องเน้อ

(หญิง) หลอน…ว่าแต๊ เหมือนดังกำจา
น้องขอสัญญา กับตั๋วปี้น้อย
บ่ขอฮักไผ ซักเต้าเกิ่งก้อย
ขอฮักปี้น้อย…ใจยานี้ก่ คนเดียว
คนอื่นนับร้อย ตึงบ่แลบ่เหลียว
จะขอฮักเดียว ใจเดียวก่เต้านี้
หลอนว่าน้องจุ๊หรือสัปปะลี่ ขอฮื้อฟ้าผ่าหัวป้อผัวต๋าย
ลูกแม่ญิง บ่ใจ้ว่าบ่ดาย ลูกป้อจาย ขี้จุ๊ก่แตแต๊
จิ่มก็ยังตึงแก้ สะเลียมยำใส่แย้ บะเขือแจ้ยำ…ใส่เตา
กอนปี้น้อยใจยา ฮักแต๊ขะเจ้า ก็ยินดีจิ่ม…แต๊เน้อ

..................................................

คนหน้าง่าว

คนบ่มีกำกึ๊ด (คนที่ไม่รู้จักคิดน่ะ)
คนขึดคนเสียม (คนที่ทำอะไรประหลาดๆไม่เหมือนชาวบ้านเค้า) คนบ่ฮู้กันบ่ฮู้เดียม (คนที่ไม่รู้สึกรู้สาเล้ย เค้าด่ากันทั้งเมืองก็เช้ยเฉย)
มีนักบ่เขียม คนง่าว…คนหน้าง่าว

ปู่ปันไปป่า ไปป๊ะปู่เป็ง เป่าปี่
ปากปอปู๊ดป่เป่า เปิ้นว่าคนง่าว
(แปลกันเองนะครับ).............
สาวสวยใส่เสื้อสีส้ม ใส่ซิ่นสีแสด
ใส่สายสร้อยสามสิบสองเส้น
มันก่เป๋นคนง่าว อีสาวหน้าง่าว.........................
ต๊กโตตี๋นตั๋ง (ต๊กโตแปลว่าตุ๊กแกนะครับ ต๊กโตนี่ตีนมันเหนียว แต่ต๊กโตตัวนี้มันทะลึ่งไปปีนต้นตาล มันคงฝันหวานว่าปีนไปถึงยอดแล้วจะมีรังให้มันอยู่ อยู่ได้ตลอดชั่วนิจนิรันดร อะไรพวกนี้ อยู่จนแก่จนเฒ่า เหนียวติดรังไปเลย แต่เสียใจด้วยนะครับ ปีนไปถึงยอดกลายเป็นตาลยอดด้วน ) ตกต้นตาลต๋าย
ต๊องแตกโต้ม เป๋นต๊กโตง่าว..................................

ฮักสาวจีบเจ๊าจีบเย็น พอสาวบอกว่าเหม็นขี้หน้า
น้อยใจ๋กินยาเบื่อหมาดิ้นต๋าย
ฮักเซอะฮักง่าว (เจียงใหม่มีปะเลอะขีเต๋อยั๋ง)..........
ยะก๋านบ่พักบ่ย้าง เห็นสตางค์แล้วงอมใส่งอมใส่
(เห็นเงินไม่ได้ตาลุก เอาแต่งาน งาน ลืมลูกลืมผัว
ลืมลูกลืมเมียหมด หาได้เท่าไหร่เก็บลูกเดียวขี้เหนียว
ที่สุด เจ็บไข้ได้ป่วยไม่ยอมไปหาหมอ กลัวจะเสียเงิน )
เลยเป๋นโรคตับโรคไตดิ้นต๋าย งกเซอะงกง่าว
(แชร์ล่ะก็แห่กันไปเล่น เชื่อเค้ามาก ก็เลยให้เค้าหมด
ก็เลยหมดจริงๆ )....................................

ชอบเฮียนชอบเขียนชอบอ่าน
(ไม่ได้เหมาทั้งหมดนะครับ เฉพาะคนที่เรียน
อยู่นั่นแหละ ตะบี้ตะบันเรียน เพื่อนฝูงเค้าจบกันไปหมดแล้ว ตัวเองก็ไม่มีวี่แววว่าจะจบซักกะที )
กระโหลกป๋านสติเฟื่อง ประสาทกิ๋นบ่ฮู้เรื่อง
(งมงมซวามซวามตามรามกำแหง อ่ะเน้อ)
สมน้ำหน้าง่าว.............................

ชอบจ่ายชอบเลี้ยงคนดัง มีสตางค์ใส่ซองแจกพรรคพวก (แจกไม่ดูตาม้าตาเรือ
แจกแล้วก็ไม่นัดให้ดี ที่มาก็ไม่ได้นัด ที่นัดก็ไม่มา ) โดนจวกลับหลัง
(ปิ๋วทั้งคู่เลยนะครับ) สมน้ำหน้าง่าว
แจกเซอะแจกง่าว..............................

ชอบด่าชอบว่าคนอื่น (ด่ากันจัง ยิ่งด่ายิ่งจน ไม่รู้จะด่ากันไปทำไม ไม่รู้จะเชื่อใครอีกแล้ว ) ชอบด่าชอบว่าคนอื่น เลยต้องกิ๋นลูกปื๋นลูกซอง ( พิ้วช์)
อวดฮู้อวดหลวกเลยม่อง สมน้ำหน้าง่าว
ด่าเซอะด่าง่าว...............................

คนบ่มีกำกึด…ง่าว
คนขึดคนเสียม ง่าวซุ่นวัวซุ่นตีนปายแห๋มยังแยะ
คนบ่ฮู้คันบ่ฮู้เดียม มีนักบ่เขียม..คนง่าว
คนหน้าง่าว ...............................
ง่าว…แปลว่าอะไรเอ่ย ?
ไม่ได้แปลว่าโง่นะครับ เสียใจด้วย…ยิ่งกว่าโง่อีก
คนฮ้อง….บ่ง่าว คนฟัง…ก่บ่ง่าว.............................

...................................................

ลุงต๋าคำ

เสียง…แว่ววังเวงหวีดหวิว
แผ่ว…แผ่วพริ้ว เสียงลมเสียงซึง
นิ้วกรีด ดีดดังตังตึง ติง ตัง ตึง ติ๊ด ตึง

เสียง..โอดทำนองขับขาน
สอดประสานสำเนียงเวียงพิงค์
คล้ายล่องลอยตามน้ำปิง มาสู่สิงอิงในภวังค์

นั่นคือเสียงซึง จากลุงต๋าคำ จากโลกอันมืดดำ แต่มีพลัง
หวานเศร้า บอกเรื่องราวปางหลัง ที่ถูกฝัง ด้วยกาลเวลา

ไม่อาจ มองเห็นผู้คน ด้วยอับจน พิการสองตา
ก็อยู่ อย่างคน แสวงหา ด้วยศรัทธาในคีตะการ

แข็งกร้าวไม่งอนง้อใคร แต่แจ่มใสเหมือนดอกไม้บาน
แม้ให้ด้วยใจสงสาร ก็ขับขานเสียงเพลงตอบแทน

นั่นคือเสียงซึง จากลุงต๋าคำ
จากโลกอันมืดดำ จากใจให้แฟน
หวานเศร้า เจ็บปวดร้าวสุดแสน
ด้วยอ้อมแขน โอบซึงตรึงใจคน

สองข้างทางอันแสนไกล ที่เดินไปด้วยความขัดสน
ไม่ขาดคนเคียงข้างตน คู่กุศลคู่กรรมคู่ครอง
ถึงตราบจนวันสุดท้าย ชีพวางวายผู้คนหม่นหมอง
สองแก้มอาบน้ำตานอง สิ้นทำนอง สิ้นเสียงซึงตึงตัง

ไม่มีเสียงซึง จากลุงต๋าคำ
จากโลกอันมืดดำ แต่มีพลัง
แม้ร่างถูกดินทรายกลบฝัง
แต่มนต์ขลัง ยังตรึงซึ้งใจ

ไม่มีเสียงซึง จากลุงต๋าคำ
จากโลกอันมืดดำ จากใจให้แฟน
หวานเศร้า เจ็บปวดร้าวสุดแสน
ด้วยอ้อมแขน โอบซึงตรึงใจคน

.............................................

แม่ค้าปลาจ่อม

* แม่เอย..แม่เฒ่า เก่าแก่ซิ่นถุง
เสื้อนุ่งหุ้มหนัง นั่งขายปลาจ่อม
ขายถ้วยละบาท ปากแก้มแฮ้มผอม
ค่อมคู้ลู่หลัง ยังต้องหากิ๋น

ปากเดียวบ่ยาก สามปากต้องดิ้น
กินดินบ่ได้ กินทรายบ่พาน

อี่พรนั่นเหลน อี่เพ็ญนั่นหลาน
กานโก๊ะกานโก้ง ซี่โครงซ้างซ้าง
ป้อมันอยู่แป้ แม่มันอยู่ฝาง
นางนายลูกฮัก นักสร้างปัญหา
แลงมาวอยวอย เซาะหอยปูปล๋า
มายำปลาจ่อม ย่อมนี้เอาขาย

ย่อมนั้นบ่ดี บ่มีไผซื้อ
มื้อนี้จะเสีย กิ๋นเหี๋ยหลานฮัก
กินกับหน่อไม้ ใส่ข้าวนักนัก
ใส่ผักติกติก ใส่พริก ใส่หอม
กินเต๊อะหลานเหย เกยกิ๋นยังนอม
ท้องจะได้ตุ้ย อุ๊ยจะได้นอน

( ซ้ำ * )

.....................................................

สาวมอเตอร์ไซด์

อ้ายคนจน จำต้องทนปั่นรถถีบ จะไปจีบ อี่น้องคนงาม
พอไปถึง อ้ายก่ฟั้งเอิ้นถาม พอไปถึง อ้ายก่ฟั้งเอิ้นถาม
อี่น้องคนงาม กิ๋นข้าวแลงแล้วกา

น้องได้ยิน ก่ปิดประตูดังปั้ง !!!
อ้ายเลยฟั้ง จูงรถถีบออกมา
อ้ายคนจน มันบ่มีวาสนา อ้านคนจน มันบ่มีวาสนา
จะไปขี่ฮอนด้า หรือยามาฮ่า เปิ้นได้จะใด

กำเดียว ก่มีรถยามาฮ่า ร้อยซาวห้าก๋ายหน้าอ้ายไป
น้องได้ยินก่ฟั้งลุกตามไฟ น้องได้ยิน ก่ฟั้งลุกตามไฟ
แล้วเอิ้นออกไป…..
( หญิง : อ้ายมอเตอร์ไซด์ ไปไหนมาเจ้า )

* อ้ายได้ยิน หยังมาผิดใจ๋แต้ว่า
จะขายนาซื้อคาวาซักกัน
พอไปถึง อ้ายจะเบิ้ลน้ำมัน
พอไปถึง อ้ายจะเบิ้ลน้ำมัน
หื้อน้องแก้นควัน ต๋ายจ้างมัน สาวมอเตอร์ไซด์

กำเดียวก็มีรถซูซูกิ คอสั้นกิ๊งิ๊ ก๋ายหน้าอ้ายไป
น้องได้ยิน ก่ฟั้งลุกต๋ามไฟ อี่น้องได้ยิน ก่ฟั้งลุกต๋ามไฟ
แล้วเอิ้นออกไป
( หญิง : อ้ายมอเตอร์ไซด์เงินผ่อน บ่ใจอ่อนกาเจ้า)

( ซ้ำ * )

.......................................................

บ้านบนดอย

บ้านข้าอยู่บนดอย เมฆหมอกลอยเต๋มฟ้า
อยู่กลางพงพนา อยู่ตามประสาคนดอย
ข้าบ่รวยบ่จ๋น บ่เป๋นคนสำออย
เกิดเป๋นคนบนดอย บ่ต้องคอยง้อใคร

บ้านสูอยู่ในเมือง มุงกระเบื้องสีใส
บ้านข้าอยู่กลางไพร มุงด้วยใบตองตึง
สูซอบเพลงฟาหรั่ง ข้าชอบฟังเสียงซึง
เอาตึง ตึง ต๊ะ ติด ตึง
ข้าดีดซึงก้องป่า

* บ้านบนดอย บ่มีแสงสี บ่มีทีวี บ่มีน้ำประปา
บ่มีโฮงหนัง โฮงนวดคลับบาร์
บ่มี โคล่า แฟนต้า เป๊ปซี่
บ่มีเนื้อสัน ผัดน้ำมันหอย
คนบนดอยซอบกิ๋นข้าวจี่
บ่มีน้ำหอมน้ำปรุงอย่างดี
แต่หมู่เฮามี ฮืม…ฮื้ม….มีน้ำใจ๋

ถ้าสูอยากกิ๋นข้าว สูต้องไปไถนา
ถ้าสูอยากกิ๋นปลา ก็ต้องไปหาในห้วย
ถ้าสูปลูกดอกฝ้าย สูได้ใส่เสื้อสวย
แต่ถ้าสูอยากถูกหวย ก่เสียใจ๋ด้วยคน

( ซ้ำ * )

.....................................................

ตากับหลาน

ตาเดินจูงมือหลาน ตาเดินผ่านหน้าฉันทุกวัน
ตาเคยมองดูฉัน ยิ้มให้กันมานานหลายปี
ตา…มาคอยท่าหน้าโรงเรียน เวียนรอ รับหลานคนดี
ตาเดินช้าช้าคงที่ ดูเหมือนมี ความสุขใจ
ส่วนฉัน…ตัวคนเดียว จะเหลียวหาใครใคร
ให้ความสนใจใยดีดูแล
มายืนคอยขายหวานเย็น ไม่เคยเห็นหน้าพ่อและแม่ อยากจะเป็นหลานตา แต่คงได้ แค่เป็นในฝัน

ตา…กำลังเดินมา ตรงเวลาเท่ากันทุกวัน
ตา…จะข้ามไปฟากนั้น แต่รถราวิ่งกันวุ่นวาย
ตา…มองเห็น หลานชายของตา ข้ามมาบนทางม้าลาย
แต่เกิดมีรถบรรทุกทราย มาชนหลานชาย…เต็มแรง
กระเด็น..ไปทันที เลือดสีแดงแดง
สิ้นใจเพราะแรงรถคนใจมาร
ตาตะลึงมองดูหลานชาย แล้วโถมกายเข้ากอดศพหลาน
น้ำตาไหลรินผ่าน ปานว่า…จะขาดใจ

สองแขนอุ้มศพหลาน ตาเดินผ่านหน้าฉันเลยไป
ตาจะไปทางไหน ฉันอยากไปร้องไห้กับตา
แต่…ตาเดินหายลับไปเลย โธ่เอ๋ย..ตาเอ๋ยตา
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ไม่เคยเห็นหน้า…ตาอีกเลย

...........................................................

เจ้าดวงดอกไม้

หลอนเตียวเดิน ออกห้วยภูผา
ข้าล่องตวยมา เข้าดงป่าไม้
ดีดซึงขับเพลงหัวอกฮ่ำไห้
ส่งเจ้าดวงดอกไม้ ไปเป๋นเมียนาย

ขบวนล้อเกวียน เป๋นเส้นเป๋นสาย
บนหินดินทราย เป๋นฮอยฮ้องกว้าง
จะต้องไปไกลห่าง ในวันนี้แล

โอ้แม่ญิงเฮย เจ้าแก้วดวงตา
ข้าเจียมปัญญา ข้ามันต่ำต้อย
บ่เทียมเจ้านาง ซักเต้าเกิ่งก้อย
วาสนาข้าน้อย บ่มีศรีมีเงิน

สดับเสียงซึง ข้าเจ้าสรรเสริญ
หื้อม่วนใจ๋เพลิน บ่ดีฮ่ำไห้
จะเป๋นลม เป๋นไข้ ฟังกำไว้เน้อ

แม่ญิงเฮย ออกเฮือนมีผัว
เพียกการงานครัว ฮื้อดีอวดได้
ฮิหาเก็บฮอม ถ่อมตัวนอบไหว้
ฮู้จักกิ๋นจักใจ้ ฮักษาเงินออน

บ่นอนก่อนผัว แจ้งมาตื่นก่อน
บ่เจื้อกำบอน ปากคนนอกบ้าน
บ่สะหริดจิตซ่าน โบราณว่าไว้

เด่นดวงเดือน แจ่มจ้าเวหน
สายลมบน พัดเย็นเยือกแล้ว
หอมดอกขะยอม เจ้าดวงดอกแก้ว
เสียงไก่ขันแล้ว ข้าขออำลา
อยู่บุญค้ำจุน อยู่บุญฮักษา
ลืมศรีคำมา ขี้ข้าต่ำไต้
จะยินดีฮ่ำไห้ คนเดียว…แล้วเน้อ

.........................................................

เดือนดวงเดียว

ลมเย็นเย็น โชยพัดผ่านกอไม้ไผ่
เสียงเพลงแผ่วไกล
มนต์รักจากใจชาวนา
ถ้อยคำสำเนียง พื้นเพธรรมดา
ไม่ดูหรูหรา ก็ล้วนออกมา…จากใจ

เดือนดวงเดียว ดูคล้ายดั่งเคียวเกี่ยวดาว
นภาพร่างพราว เย็นหนาวเหน็บกลางหัวใจ
ดอกเอย ลั่นทม หอมหวนยวนใจ
หรีดหริ่งเรไร ผสานกลิ่นควาย….สาปโคลน

* นา…ปีไหน มีน้ำเจิ่งนอง
เรา…พี่น้องเพลินยิ้มสู้คน
นา….แล้งไป ปีไหนขาดฝน
ทั้งควาย ทั้งคน ก่นร่ำแต่น้ำตานอง

ทนทำไป ก็เพราะต้องทนไปเอง
แม้นใครข่มเหง ไม่ทิ้งทุ่งนาผืนดิน
ผลิตผลข้าวไทย ให้คนไทยกิน
ปลดเปลื้องหนี้สิน
ทั่วทั้งแผ่นดิน……เป็นไทย

( ซ้ำ * )

.................................................

ผักกาดจอ

บ้านอ้ายเป็นตูบติดดิน ส่วนบ้านยุพินเป็นบังกะโล
อ้ายเดินเซซัดเซโซ น้องใส่เตี่ยวในวาโก้
อ้ายใส่เตี่ยวโหล กาแมวลอดห่วง

บ้านน้องกิ๋นแกงฮังเล
ส่วนบ้านอ้ายเพ้ กิ๋นผักกาดจอ
น้องนั่งรถสีจมออน เป็นฟอร์ดฟอลคอน
ส่วนอ้ายต้องจร ขี่มอเตอร์ไซด์

โอ๊ย….กลั๋วแล้ว ต๋ายแล้ว กลั๋วแล้ว เจ้าข้า
กลัวนักกลัวหนา กลัวจอผักกาด
เจ้าตื่นขึ้นมา ศรีมอยไปกาด ซื้อผักกาดมาจอ
ใส่ส้มบะขาม ตี้ฝั้กงองอ
คาบเดียวคาบเดียวบ่ปอ กิ๋นผักกาดจอ
จนต้องใส้ต้องปอง

ขึ้นเดือน ขึ้นเฮือน มาต่องแต่ง
เปิดผ่หม้อแกง เฮ๊อะ..ผักกาดจอ
อ้ายไปแอ่วสาวบ้านเหนือ
สาวมักซ่าบะเขือกับผักกาดจอ
พออ้ายไปแอ่วสาวบ้านใต้
สาวมักแคบไขกับผักกาดจอ

น้องสาว….หน้าขาวอล่องฉ่อง
ซ้ำมักน้ำพริกอ่องกับผักกาดจอ
กึ๊ดไปเป๋นดีใคร่หุย กินยาหมูตุ้ยกับผักกาดจอ

หนึ่งจอ สองจอ สามจอ สี่จอ ห้าจอ
หกจอ เจ็ดจอ
ปอก่อนหนอ…..ผักกาดจอ

.....................................................

ฟ้าใสใส

ฟ้าใส ใสดูงามจับใจซึ้งตา
อยากกลับไปหา ท้องฟ้าที่บ้านเรา
ฉัน…มาหา งานทำหน้าดำ ซึมซบเซา
ต้องทนเหงา เหงาเศร้าและเดียวดาย

บ้าน…เอ๋ย…บ้านนา
คงได้เวลา ช่วยกันลงคันไถ แดดร้อน เหงื่อไหล
เศร้าใจ คิดถึงบ้านนา โอ…พ่อเอ๋ย พี่เอย แม่จ๋า

* คน..เมืองกรุง เขายุ่งแต่ตัวของตน
วุ่นวายสับสน ฉกฉวยและช่วงชิง
ฉัน…โหยหิว ดิ้นรนขัดสน ทนพักพิง
อยากจะทิ้ง ทิ้งไปไม่คืนมา

เหยียด….เย้ย ถากถาง
คอยขัดคอยขวาง กีดกันมีปัญหา
หนุ่มน้อย…บ้านนา ค่าเพียง แค่คนโง่งม
โอ…พ่อจ๋า แม่จ๋า ข้าตรม

( ซ้ำ * )

โอ…พ่อเอ๋ย พี่เอย แม่จ๋า
โอ…พ่อจ๋า แม่จ๋า ข้าตรม

.............................................

นายบุญทัน

อยู่โฮงเฮียนตอนเป๋นละอ่อน ครูก่สอนซ้ายหัน..ขวาหัน
ครูสั่ง…ขวาหันพร้อมกั๋น (นักเรียนทุกคน…ขวาหัน)
แต่นายบุญทัน มันซ้ายหันคนเดียว

จะขีดเขียนหนังสือมือซ้าย จะขี่ควายมือซ้ายจับเคียว
ไล่ควาย..ออกซ้ายลูกเดียว (เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย)
แต่ควายเลี้ยวมา ทางขวาทุกที

* ต่อมาโดนเกณฑ์ทหาร นายบุญทัน ซ้ายหันทั้งปี
ถูกโห่ถูกฮาทุกที ครูฝึกก่ดี ทั้งจี้ ทั้งด่า
แต่บุญทันนั้นแสนสบาย บ่วุ่นวายให้เสียเวลา
มือซ้าย..ก่มือของฮา (ของฮา…มันมือของฮา)
จะเป๋นมือขวา ก็ของฮาเหมือนกั๋น

( ซ้ำ * )

มือซ้าย..ก่มือของฮา (ของฮา..มันมือของฮา)
จะเป๋นมือขวา ก็ของฮาเหมือนกั๋น

.....................................................

แอ่วสาว

แอ่วสาวบ้านเฮามันเป๋นดีเมาดีม่วน
เปิงดีจวนหื้ออ้ายมาม่วนมาเมา
สาวหน้อยสาวจี๋แห๋มซ้ำยังมีสาวเฒ่า
ดอกสลิ๊ดติดเก๊า
กลัวเป๋นบ่าวเฒ่าอ้ายใจ๋บ่ดี

อ้ายใจ๋บ่ดีอยากกิ๋นบุหรี่กับเมี่ยง
อ้ายใจ๋ปอเซี้ยงอยากกิ๋นเมี่ยงกับบุหรี่
อ้ายใจ๋บ่ดีอยากกิ๋นบุหรี่กับเมี่ยง
อ้ายใจ๋ปอเซี้ยงอยากกิ๋นเมี่ยงกับบุหรี่

อี่น้องบัวลอยตี้ขายแกงหอยแกงปี๋
สลิ๊ดจ้าดดีเสียท่าเขี้ยวยี่ก้องง้อง
อี่น้องบุญนำงามเหมือนเอาคำมาต้อง
แต่เสียดายแข้งว้อง
เหมือนหมูแม่ด้องเอาลูกกิ๋นนม

อี่น้องคำมาถ้าผ่อก้าหน้าจ้าดงาม
เสียดายขี้ปุ๋มหลามเหมือนแขกยามเฝ้ากาด
อี่น้องคำหล้าอ้ายก่ว่างามสะอาด
เสียดายขนาดกะเลาะน่องมีก้าขี้ไคร

อี่น้องบัวคำตี้ขายหนังยำคั่วหมี่
หุ่นเปิ้นจ้าดดีเหมือนสะลีมัดตั้ง
น้องหมวยกิมเฮียงมีก้ากระดูกขี้ข้าง
กางเหงี่ยงก้างง่าง
เหมือนกระหล่ำตกรถแน่ะ

อันหมาหางกิ๊ดมาไต่ขั้นนาด้อมด้อม
อันหมาหางก้อมมาไต่ขั้นนาดิ๊ดดิด
อันหมาหางกิ๊ดมาไต่ขั้นนาด้อมด้อม
อันหมาหางก้อมมาไต่ขั้นนาดิ๊ดดิด

แป๋งใจดีดีฟั้งแปงหน้ายีหน้ายุ่ง
หันเป๋นน้องเป๋นนุ่งอ้ายใคร่มาจุ๋งมาจี่
อู้เล่นบ่ดายเน้ออี่นายคนดี
อ้ายเป๋นบ่าวจี๋ บ่าวเจื้อคนดีเน้อนาย

........................................................

พี่สาวครับ

(สร้อย) ลัน ลา ลัน ล้า
ลัน ลา ลัน ลัน ลา ลา ลัน ล้า
ลัน ลา ลัน ลัน ลา ล้า ลัน ลา
ลัน ลา ลัน ลา ลัน ลา
ฮู้...ฮู

ปี้สาวครับ สวัสดีครับปี้ครับ จ่ำน้องจายคนนี้ได้ก่
จำได้บ่ได้ก่บอกมา............... ล้า ลา
ปี้สาวครับ ตอนนี้ผมเป๋นหนุ่มแล้วครับ
มีแม่ญิงมาไล่จับ
จะยั้บเอาผมไปเป๋นแฟน....... ล้า ลา

•เจอกันเมื่อสองสามปีก่อน
ผมยังละอ่อนและซนแก่น
ฮักเป๋นปี้สาวบ่ได้เมาเอาเป๋นแฟน
ปี้ก่ฮักผมเป็นน้องจาย

ปี้สาวครับ ตอนนี้ผมฮักปี้แล้วครับ
จะฮักปี้บ่มีหน่าย
บ่อยากเป๋นน้องจายแล้วล่ะ

(ซ้ำ....สร้อย)

(ซ้ำ * จนจบเพลง)

บ่อยากเป๋นน้องจายแล้วล่ะ
บ่อยากเป๋นน้องจายแล้วล่ะ
(ซ้ำ....สร้อย)

...................................................

หยุบมือกำ

หยุบมือกำอ้ายกำมือกอย
อ้ายหยุบก้อยก้อยเป๋นจะใดว่าสั่น
หยุบมือเป๋นสื่อสัมพันธ์
อ้ายหยุบน้องกำน้องอย่าหวั่นกลัวเกรง

หยุบแอวรวดแผ๋วแข้งขา
หยุบไปหยุบมามันก่นวลโนงเหน๋ง
หยุบคอง่อนต่อใบเตง
อ้ายหยุบน้องเองตี้ใบหน้างามงาม

* หยุบกาง หยุบกิ้ว หยุบไหล่
ป๊ะใส่ก้นใหญ่ใหญ่
เป๋นดีใคร่หยุบใคร่ยว๋าม
ใคร่งมสาวรุ่นรุ่นลายคราม
ใคร่หยุบใครซวามแล้วมันจะม่วนม่อกใด

หยุบมือกำอ้ายกำมือเยิง
ยกมือขึ้นเกิ้ง หันอันนั้นจ้าดใหญ่
หยุบกอยสักหน่อยได้ไหม
ได้หยุบเมื่อใด แล้วคงจะม่วนใจแล

( ซ้ำ * จนจบเพลง)

.................................................

เสร็จบ่ก้องด้อง

เสร็จบะก้องด้อง หมู่ปี้น้องบ่ต้องต๊กใจ๋
รถยนต์ไปจนรถไฟ
จะเหลืออันใด เสร็จบะก้องด้อง

เสร็จบะก้องด้อง เมื่อหนังปองไปป๊ะแคบหมู
ปลาวาฬไปป๊ะปลาทู
เอาหยังมาสู้ เสร็จบะก้องด้อง

เสร็จบะก้องด้อง เมื่อลูกน้องไปด่าเจ้านาย
หาเรื่องเซาะหาตี้ต๋าย
จ้วยเหลือบ่ได้ เสร็จบะก้องด้อง

เสร็จบะก้องด้อง เมื่อนักฮ้องไปเจอนักเลง
ก็เลยฮ้องบ่เป๋นเพลง
เสียงดังเป้งเป้ง เสร็จบะก้องด้อง

เสร็จบะก้องด้อง หมู่ปี้น้องบ่ต้องเสียใจ๋
แฟนเฮาหรือนางสาวไทย
จะรอดไปไหน เสร็จบะก้องด้อง

เสร็จบะก้องด้อง เมื่อตั๋วจองไปเจอตั๋วผี
เส้นใหญ่ไปเจอเส้นหมี่
ก๊านเขาอยู่ดีอ๊ะ เสร็จบะก้องด้อง

เสร็จบะก้องด้อง เมื่อเหล้าดองไปป๊ะเหล้าโฮง
ไก่แดงไปเจอแม่โขง
ปากั๋นเข้าโลง เสร็จบะก้องด้อง

เสร็จบะก้องด้อง มือจั้นอ๋องเจอกับจั้นเซียน
นักกู่ไปเจอนักเขียน
เมี้ยน...เสร็จบะก้องด้อง

..........................................

เสเลเมา

......ไก่แจ้ขันเหนือกุ้ม นกยูงขันเหนือห้อย
ก้อยข้านี่ใคร๋จักมาตั๊ดบ่ม แหล่.....

(ญ) อะโหล่โล่โล ไปเมืองโกตวยปี้เงี้ยว
(ช) หนตางก๊ดเลี้ยวข้าน้อยจักขอถ๋าม
(ญ) หนตางเส้นนี้ ก่เป๋นถนนก่เมืองพาน
(พร้อม) เฮย ก้อ เฮย ผ้าสีปู้เลย
ป้าดเกิ่งตุ้มเกิ่ง ฮิ้ว......

(ญ) เสเลเมา บ่าเด่วเปิ๊กเซิ๊ก
(ช) ข้ามน้ำเลิ๊กก่บ่ได้ขอดสายถง
(ญ) หนามเก็จเก๊ามาจ่องเอาขนก่แมวโพง (พร้อม) ต๋าวันลงเจ้นจะแผ๋วต๋าฝั่ง
ฮิ้ว.......

(ญ) เสเลเมา บ่าเด่วป๊อกซ๊อก
(ช) ไปเล่นไพ่ป๊อกก่เสียตึงลูกก่ตึงหลาน
(ญ) เล่นไปแฮ๋มหน้อยก่เสียตึงปิ่นก็ตึงลาน
(พร้อม) เนาะ เจ้าปี้เนาะ จะขี่เฮือเหาะขึ้นบนอากาศ
ฮิ้ว....................

(ญ) อะโหล่โล่โล ส้มบะโอจิ๊น้ำพริก
(ช) เหน็บดอกปิ๊กซิก มาแปงต๋าเหลือกก่ตาแล
(ญ) ไปตางปู๊นก่เป๋นถนนก่ต้าแป
(พร้อม) งามนักแก อะโหล่โล่โลแม่ฮ้างแม่มาน
ฮิ้ว..........................................

เขี้ยวล่าสันถู่ตงเน้อ ปี้บ่หย่อนเมียงม้างน่อโลง
ย่าลันตม ตวยสูปี้เล้า แหล่

....................................................

อาขยานล้านนา

สิบแหลมซาวแหลมบ่เต้าแหลมใบข้าว
สิบเหล้าซาวเหล้าบ่เต้าเหล้าเดือนเกี๋ยง
สิบเสียงซาวเสียงบ่เต้าเสียงแมงว้าง
สิบจ๊างซาวจ๊างบ่เต้าจ๊างเอราวัณ

อายุสิบปี๋อาบน้ำบ่หนาว
อายุซาวปี๋แอ่วสาวบ่ก้าย
สามสิบปี๋บ่หน่ายสงสาร
สี่สิบปี๋ยะก๋านเหมือนฟ้าผ่า

อายุห้าสิบปี๋สามด่าบ่เจ๊บใจ๋
หกสิบปี๋ไอเหมือนฟานโขก
เจ็ดสิบปี๋บ่าโหกเต๋มตัว
แปดสิบปี๋ใครหัวเหมือนไห้

อายุเก้าสิบปี๋ไข้ก่ต๋ายบ่ไข้ก่ต๋าย
จะเอาอันใดไปบ่ได้สักอย่าง
บ่ซวะ บ่วาง บ่หายหม่นเศร้า
คนบ่าเก่าเล่าไว้มาเมิน
..............เลยวาง

......................................................

กุหลาบดอย

ปลูกกุหลาบบนดอย กับสาวน้อยที่สดใส
รุ่งอรุณกับชีวิตใหม่ ที่แสนไกลปลายฟ้าคราม

ดอกกุหลาบต่างสีต่างสรร ตะวันสีทองแสนงาม
กุหลาบดอยระบือลือนาม ไม่ขาย

* สีแดงให้เธอแซมผม สีชมพูฉันก็ให้
สีเหลืองเธอชอบไหม สีขาวเอาไปปักแจกัน

กลิ่นกุหลาบ กระจายลมลอย
กุหลาบดอยแย้มบานทุกวัน
กุหลาบมีไว้เป็นรางวัล จากใจฉัน....ให้เธอ

(ซ้ำ * จนจบเพลง)

กุหลาบมีไว้เป็นรางวัล จากใจฉัน.....ให้เธอ

.............................................................

แด่หนุ่มสาวผู้ร้าวราน

* ความเป็นจริงที่เผชิญหน้าอยู่
ออกจะดูอึมครึมและหนักแรง
โตกันมาก็ไม่ทันจะแกร่ง
ยังแจกแจงตัวเองไม่เสร็จเลย

เป็นไปเองอย่างที่พอจะเป็น
อย่างที่เห็นที่อ้างเอ่ย
ตามกันไปอย่างกับคำพังเพย
แต่ไม่รู้เลยจุดยืน

เวลาใดที่ดวงใจหดหู่
จะเลือกใครเป็นครูคอยบอกทาง
คนละวัยก็เลยมีช่องห่าง
ยังเคลือบคลางแคลงใจไม่ได้ความ

พอใจทำอย่างที่ตัวพอใจ
ถูกมองเห็นเป็นคนห่าม
ทำยังไงจะให้ดูสวยงาม
เกิดคำถามเป็นบทเรียน

มีปัญญาหาอะไรใหม่ใหม่
มาแต่งเติมดวงใจให้ใฝ่ฝัน
ทางยังไกลก็ต้องทนบากบั่น
ถ้าสั่นกลัวมัวเกรงไม่เก่งจริง

ความโลเลแห่งทะเลสังคม
ง่ายจะล้มจะจมดิ่ง
เต็มกำลังก็ยังโดนช่วงชิง
หมดไม่เหลือก็เบื่อเอง

(ซ้ำ * )

.....................................................

ล่องแม่ปิง

ดอกบัวตองนั้นบานอยู่บนยอดดอย
ดอกเอื้องสามปอยบ่เกยเบ่งบาน บนลานพื้นดิน
ไม้ใหญ่ไพรสูงนกยูงมาอยู่กิน
เสียงซึงสะล้อจ๊อยซอเสียงพิณ
กู้กับแดนดิน ของเวียงเจียงใหม่
สาวเจ้าควรภูมิใจ๋บ่ลืมว่าเฮาลูกแม่ระมิงค์

* คนงามงาม ต้องงามคู่ความเด่นดี
ต้องฮักศักดิ์ศรีของกุลสตรีแม่ญ่าแม่ญิง
เยือกเย็นสดใสเหมือนน้ำแม่ปิง
มั่นคงจริงใจฮักใครฮักจริง
สาวเอ๋ยสาวเวียงพิงค์ สาวเคลือฟ้าเกยซมซาน
อีกแม่สาวบัวบาน นั่นคือนิทานสอนใจ

(ซ้ำ *)

........................................................

คิดถึงบ้าน

มองดูดวงดาว ก็คงเป็นดาวดวงเดียวกัน
มองดูดวงจันทร์ ก็เหมือนกับจันทร์ที่บ้านเรา
ยามนี้ฉันเหงา.............คิดถึงบ้าน

มองดูท้องฟ้า ก็ยังเป็นฟ้าผืนเดียวกัน
มองดวงตะวัน ก็ยังส่องแสงไปบ้านฉัน
ยามฟ้ามืดคล้ำ.............คิดถึงบ้าน

* อยู่ในเมืองกรุง ก็คงวุ่นวายและวกวน
มีแต่ผู้คนก็เหมือนดั่งคนไม่รู้จักกัน
ชีวิตผกผัน....................คิดถึงบ้าน

มองไปทางใดก็มีแต่ตึกสูงสวยงาม
แต่ใจคนไม่งามเหมือนกับคนที่บ้านเรา
ยามนี้ฉันเหงา..............คิดถึงบ้าน

(ซ้ำ *)

.............................................................

ลืมอ้ายแล้วกา

ลืมอ้ายแล้วกา ก่อนสัญญากั๋นว่าจะใด
ลืมฮักตี้เกยฝากไว้ ลืมขอนไม่ตี้เกยนั่งเคียง
ลืมเปี้ยด ลืมซ้า ลืมโอ่งหา ลืมมีด ลืมเขียง
มาตัดก้อมสินเปียง ลืมอมเมี่ยง ลืมแม้ห่อยา

ลืมห้างกางเฟียง ก่อนนั่งเคียงเกยเลี่ยงหลีกหนี
ยามอ้ายก่ำมือสาวจี๋ เล่นอุ้มลี้สองคนจั๋นตา
ลืมความแม่ว้อง ลืมแม้ข้องตี้เกยใส่ปล๋า
มากึ๊ดสังใดจา จากบ้านนาปบบ่แลบ่เหลียว

ไปอยู่กับใผ๋ ตี้ไหนตางใดกันเล่า
กึ๊ดเติงหาเจ้า สุดโศรกเศร้า อ้ายเฝ้าแลเหลียว
จะเยี๊ยะจะใด บ่มีไผซักเสื้อซักเตี่ยว
จ๊ำนักฮักเฮาแห้งเหี่ยว
อยู่คนเดียวเป๋นดีใคร่ต๋าย

•ลืมอ้ายแล้วกา น้องจั๋นตาใยว่าใจดำ
จาตินี้เป๋นเวรเป๋นกรรม ตวยมาซ้ำตัวอ้ายบ่วาย
กึ๊ดฮอดวัน อ้ายลืนขนมจั้น ขำคอเกือบต๋าย
เตียวเซาะหาอี่นาย จนน้ำลายปอเป๋นตั๋งเป๋นเหนียว

(ซ้ำ * )

...............................................

ของกิ๋นคนเมือง

* ของกิ๋นบ้านเฮา เลือกเอาเต๊อะนาย
เป๋นของปื้นเมือง เป๋นเรื่องสบาย
ล้วนซะป๊ะมากมี ฟังฮื้อดีเน้อ
ฟั้งใคร่อยากจนเผลอ มาบลืนน้ำลาย

แกงแคจิ้นงัว ไส้อั่วจิ้นหมู แกงหน่อไม้ซาง คั่วบะถั่วปู
น้ำพริกแมงดา กับน้ำพริกอ่อง คั่วผักกุ่มดอง
หนังปองน้ำปู๋

แกงผักเซ่งดา (ใส่ปล๋าแห้งตวยเน้อเจ้า)
แกงบอนแกงตูน กับแกงหยวกกล้วย
ตำบะหนุนยำเตา ซ่าบะเขือผ่อย
แกงเห็ด แกงหอย ก้อยปลาดุกอุย

แกงบะค้อนก้อม แกงอ่อมเครื่องใน (เครื่องในงัวเน้อ) แกงผักเฮือดลอ
อ๋อ....ยำหน่อไม้ (ใส่น้ำปู๋ตวยนะ)
น้ำเมี่ยง น้ำตับ กับแกงฮังเล
น้ำพริกอี่เก๋ เฮ้...ยำจิ้นไก่

ลาบงัวตัวลาย (ลายโก้งเน้อ) ลาบควายตัวดำ (สุ่นบุ่น)
ลาบไก่ยกมา (ไก่จนกัน) ลาบปลาสร้อยก็ลำกะ
กินอะหยังระวังผ้อง หลุต๊องจะว่าบ่บอกเน้อ
ส่วนบ้านผมกิ๊กก๊อก ยอกแกงโฮ๊ะตึงวัน

(ซ้ำ *)

..................................................

คนแหล๋วแตว

ตัวอ้ายเกิดมาเป๋นคนขี้คร้าน บ่เกยยะก๋านเลยในจาตินี้
กึ๊ดว่าจะไปขายของ ก่กลัวหน้าหมอง
ขายแว่นขายหวีก่กลัวปุ๊ดตืน

เขาว่าตัวอ้ายเป๋นคนแหล๋วแตว
ไปไหนบะแผ๋ว พะหยามันตื้น
กึ๊ดฮอดเป๋นดีใคร่หัว กิ๋นบะขามคั่วตะคืน
ลิ้นปอลอกยืน เกือบย้อยจิ๊ดิน

•ขอน้องจ้วยเตื่อม เตื่อมฮื้ออ้ายได้ก่
เหมือนบุหรี่ตองจ่อกู้ยางบะปิน
เหมือนหลังคาบ้านกู้กับบะหิน
เหมือนโฉมยุพินกู้กับตัวอ้าย

น้ำพริกบ่ดายไผตึงบ่ดู หนทีลาบหมูลู่กันฮิมต๋าย
ลาบดิบลาบคั่วก่มีก้าเต้ากั๋น ตัวอ้ายใคร่หันลาบควาย
กิ๋นแล้วดิ้นต๋ายเมื่อใดจ้างมัน

.....................................................

คนลุงลัง

เฮาเป๋นคนลุงลัง บ่มีหลังบ่มีหลืบ
ต้นสายปล๋ายสืบ เป๋นคนธรรมดา
บ่มีเงินเป๋นหีบ บ่จีบสาวลูกผสม
ทินเนอร์ก่บ่ดม บ่ติดฝิ่นกัญชา

กิ๋นแต่เหล้าบนดอย แกล้มฝอยเมฆเหมย
เป๋นคนเฉยเฉย แต่อย่ามายั่วอย่ามาท้า
เบื่อความคิดของคน เบื่อถนนซุปเปอร์
เบื่อทีวีทีเว่อร์ แต่ชอบหนังขายยา

ซอบเป๋นคนเดียวดาย บ่ก้าวก่ายข้องเกี่ยว
ไปไหนฉายเดี่ยว ลั่น ลัน ล้า ลั่น ลา
ซอบกิ๋นน้ำบ่อ บ่ซอบกิ๋นน้ำขวด
เบื่อยาแก้ปวด ยามึน ยาม้า

ซอบฟังซึงเพลงซอ ซอบหมอลำเพลงฉ่อย
ศิลปินต๊อกกะต๋อย ฟังแล้วหูมันล้า
เบื่อผับคนดัง เบื่อฝรั่งขี้นก
เบื่อนิทานลามก มันจะอี้ละนาย

เอาแต่ใจ๋ตั๋วเก่า หมามันเห่ามันหอน
บ่สนใจ๋ไปสอน มันบ่ไจ้เรื่องของฮา

ฮามันดื้อสุดตั๋ว บ่ก้มหัวหื้อวอก
เป๋นคนบ้านนอก เมืองกอกบ่อยากมา

เอาสองมือสร้างก่อ บ่ขอหวยกับผี
บ่อยากเป๋นเศรษฐี กลั๋วจะเป๋นผีบ้า

เบื่อกำอู้หวานหวาน อ้างเป๋นงานสร้างสรรค์
เบื่อจะขึ้นสวรรค์ แล้วก่ตกลงมา
บ่เป๋นคนมึนตึง บ่เคียดขึงเรื่องเก่า
มีหัวคิดหัวเข่า มีสติปั๋ญญา

บ่เย็นชาหน้าบูด บ่ขูดเลือดเชือดหนัง
ได้หน้าลืมหลัง บ่เกยมีล่ะก๊า
อยากคบเป๋นเปื้อน ขอเตือนไว้อย่าง
ตั๊ดเขี้ยวตั๊ดหาง แล้วจะมาก่มา

เฮาเป๋นคนหน้าจัง ลุงลังทั้งปี๋
แต่ที่เฮาเป๋นจะนี้ ก่เพราะฮาซอบของฮา

..........................................................

ทียาลี

* ทียาลี ชียาลี แหล่อังคฮุพังเจอะส่า เมอะเตเต๊
มือละกึยเถอะอั่ง พังคูโถะโถ่
มือละกึย เถอะอั่ง พังคูโถะโถ่

** ชอแนแหย่ แมแท้แนะ กูชองแน เมอชียา
กูชองแน เมอเจอส่าเหม่อ กูชองแน เมอเจอ
มาแหนะเตเต
แหน่เอะ ลอแย แจะแท๋แน.....

ทียาลี ฟ้ามีดวงดาว
กับเดือนเพื่อนใจเป๋นสุข สบายใจ๋
ดวงตะวันอุ่นอุ่น ลอยบนเมฆสวยใส
ฉันจะกู่จะร้องเพลงรัก เธอชอบฟังมันบ้างไหม
เธอชอบฟังดีใจ๋ดีใจ เธอชอบฟังยินดีมอบให้เธอเลย
แต่ต้องร้องให้ฉันฟังคนเดียว

( ซ้ำ ** )

( ซ้ำ * )

มือละกึย เถอะอั่ง พังคูโถะโถ่

.........................................................

ลูกข้าวนึ่ง

* บางคนกิ๋นขนมปัง บางคนยังกิ๋นข้าวสาลี
ข้าวโพด ข้าวโอ๊ตอย่างดี
ข้าวเจ้าก่มีมากมาย เฮานี้เป๋นคนเมือง
บ่ไจ้คนลาวฝ่ายซ้าย
ข้าวนึ่งกิ๋นแล้วสบาย ลูกป้อจายข้าวนึ่ง

กิ๋นข้าวนึ่งอ่อนอ่อน ยังฮ้อนฮ้อนเหนียวเหนียว
กิ๋นกับเนื้อแดดเดียว เกี๊ยวหนุบนับหนุบนับ
ลาบหลู้น้ำพริกอ่อง จิ้มถองจิ้มถองจั๊บจั๊บ
ปลานึ่ง ปลาจ่อม ปลากับ
ไก่ย่างสับกิ๋นกับส้มตำ

(ซ้ำ * )

ลูกข้าวนึ่งหน้าเจื้อ คนเหนือผิวขาวขาว
บ่หาเรื่องเป๋นข่าว บ่าวสาวละอ่อนเฒ่าแก่
เกี๊ยดก่อู้หนักหนัก ฮักก่ฮักแต๊แต๊
บ่ซุ่น บ่สน บ่แส่ แต่แน่แน่กิ๋นข้าวเหนียวนึ่ง

(ซ้ำ * / * )

............................................................

ม่วนขนาด

ต่าก่อนอยู่เมือง เหนือเวียงเจียงใหม่ดวง
ปาหื้อมาอยู่ในเมืองหลวง
อู้จะใดว่าจะดี
จะเอาสบายต้องมีสตางค์เป๋นกอง
กอนบ้านเฮาใส่เงินใส่ทอง
รับรองว่าเฮามีศักดิ์มีศรี
แบกดินแบกทรายดิ้นไปดิ้นมาหาตังค์
ปอได้เงินก่มีคนจัง เงินมันดังในปฐพี
......เงิน เจ้าป้อเงิน คนทำมาห๋าเงิน กั๋น...ม่วนขนาด

จะไปจะมารถรามันก่เวย กวั๊กมือก่บึ่งมาเกย
รถติดแอร์ล่องกอง
ถ้าอยากจะเฮ รถเมล์โคตรจะมัน คนขึ้นไปขี่ได้เป๋นพัน
ยัดกันไปมาเป๋นปลากระป๋อง
สะดวกสบายน้ำไฟเข้าไปถึงเฮือน
ไจ้ไปจะมีใบเตือน สิ้นเดือนมีคนมาเก็บเงินทอง
.....ทวง เจ้าแม่ทวง กระเป๋ากลวงไปเลย
จ่าย...ม่วนขนาด

อยู่ไปอยู่มากึ๊ดเติงบ้านนาป่าดอย
ปิ๊กคืนจะมีไผคอย ท่าอยู่ดอย ฮับตั๋วเฮา
ต่างคนต่างไปไจ้ชีวิตในตัวเมือง
หน้าแล้งไปเหลือแต่ตอเฟือง
ลืมมาแลคนแก่คนเฒ่า
อี่ปู่ย่าเฮย สักวันข้าคงจะคืน เมื่อบ้านเฮาบ่ลืมวานซืน เกยมีมาในป่าในเขา
......ซึง ฮับข้าวซอ เสียงสะล้อคลอครวญ
ฟัง.....ม่วนขนาด

...............................................................

แตกหนุ่ม

* แตกหนุ่มปู้ปี้ฟุ้งฟาย ละอ่อนป้อจายเป๋นละอ่อนหนุ่ม
หนุ่มปี๋ตะวานี้ตูม วันนี้แตกตูมเป๋นดอกเบ่งบาน
ขึ้นต้นเป๋นมะค้อนก้อม พอแตกใบอ่อน เป๋นผักผีฮึม

หนวดเคราขึ้นมายกใหญ่ จะยะจะใด กับมันละเนี่ย
จะถามก่อายรุ่นปี้ โอ๊ย…ใจ๋บ่ดี สะดุ้งสะเดน
ฮ้อนใจ๋….ใผ๋ก่มาล้อเล่น เจ๊าเย็น เป๋นต้องยืนหน้าแว่น ลัน ลัน ลา….

ซุ่มเสียงตะก่อนนี้ใส วันนี้เปลี่ยนไป เป๋นเสียงตุ่มแตก
หน้าตาก่ดูคล้ายแปลก เปลี่ยนจากคนแรก เป๋นคนละคน
เซี้ยงใจ๋….เฮาก่เลยต้องบ่น หายซน…กล๋ายเป๋นคนซึมซึม ลัน ลัน ลา…

อยากใส่กางเกงขายาว
เพราะอายสาวๆ เรื่องขนหน้าแข้ง
เตี่ยวยีนส์เตี่ยวลีเตี่ยวแรงฯ ก่แสนจะแปง บ่มีปั๋ญญา
ขอสตางค์…ป้อแม่ซ้ำจี๊หน้าด่า หาว่า แฮ่นอยากจะมีเมีย ลัน ลัน ลา….

สาวๆเปิ้นมายิ้มใส่ เล่นเอาหัวใจ๋เฮาลอยละล่อง
แป๋งเมิน เป๋นตาลอบมอง ใจ๋นึกอยากลอง กลัวๆกล้าๆ
อ๊าย..อาย…..กลัวจะขายขี้หน้า
น้องจ๋า…อ้ายขอลาโล่นหนี

(ซ้ำ * )
ลัน ลัน ลา….ลัน ลัน ลา……..

Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2549

Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2549 9:50:31 น.

13 comments

Counter : 16792 Pageviews.

ชอบจรัลเหมือนกันค่ะ ฟังได้ไม่เบื่อเลย แต่เพลงสุดท้ายนี้ยังไม่เคยได้ฟังเลย มีเพลงให้ฟังด้วยก็คงจะดีไม่น้อย

โดย: ดา ดา

วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:10:04:46 น.

ชอบทุกเพลงของคุณจรัลเลยค่ะ ...

ขอให้พี่เค้า RIP นะคะ

โดย: tiny (tiny

) วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:10:06:28 น.

ชอบเพลงของคุณจรัลทุกเพลงเหมือนกันค่ะ
ภาษาสละสลวย แถมเป็นภาษาเก่าด้วยสิ
บางคำ มณีเริ่มลืมๆความหมายไปแล้ว
ขอบคุณเจ้าของบล็อกนะคะ

โดย: ~มณีลัลลา~

วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:0:06:08 น.

ติดตามทุกคอนเสิร์ต เลยค่ะ คิดถึงคุณจรัล จังเลย

โดย: เอ็นจัง

วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:2:48:16 น.

แนะนำ website ครับ web นี้เป็น web ที่รวบรวมผลงานของ จรัล มโนเพ็ชร มีทั้งเนื้อเพลง พร้อมคอร์ตกีต้าร์
//www.jaranmanopetch.com

โดย: โย่ง IP: 58.10.137.216 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:13:34:56 น.

ชอบเพรงของอ้ายจรัลเหมือนกันเจ้า กึดเติงหาแต้ๆเน้อ

โดย: BongKet

วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:12:35:20 น.

มีเพลงคนมันรวยมั้ย

โดย: เน IP: 118.172.123.174 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:51:59 น.

อยากได้เนื้อเพลงคนมันรวยจังใครมีช่วยบอกหน่อย

โดย: อ๊อด IP: 118.172.123.174 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:57:14 น.

ป่อผมชอบเพลงอ้ายจรัลขนาด
ผมก็ชอบ
มีขายแถวไหนครับ

โดย: น้องเปตองกาย IP: 117.47.46.82 วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:14:14 น.

ชอบมากๆ เป็นตำนานที่ไม่จางหายไปไหน

โดย: จัน นิรนาม IP: 222.123.178.205 วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:17:01:52 น.

ชอบเพลง ของกิ๋นคนเมือง และ เพลง รางวัลแด่คนช่างฝันมากๆเลยค่ะ

โดย: คนน่ารัก IP: 119.31.126.141 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:38:54 น.

อยากได้เพลงที่ จรัล มโนเพ็ชร เป็นผู้ประพันธ์ ใครพอจะมีหรือพอจะรู้บ้างคะ ต้องการเป็นจำนวนมาก จะเอาไปทำวิชาสัมมนาค่ะ

แล้วอยากจะทราบอีกอย่างว่า ทุกเพลงข้างบนนี้ เป็นเพลงที่จรัล ประพันธ์เอง ทุกเพลงเลยหรือคะ

โดย: มะเหมี่ยว IP: 202.12.74.10 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:3:06:27 น.

ขอขอบคุณมากที่ชอบเพลงคำเมืองแม้จะไม่ใช่คนเหนือแต่แกะเพลงให้ขนาดนี้ต้องใช้ความพยายามมากเลย กำลังแปลเป็นภาษากลางให้ทีละเพลงอยู่ค่ะอ่านความหมายของเพลงได้ที่ informationchiangmai.blogspotค่ะมีลิงค์เพลงแต่ละเพลงให้ฟังจากยูทูบด้วย (จริงๆก้ออยากทำเว็บbloggang แต่ว่าเงือนไขเยอะไปหน่อยก็เลยไปใช้ของบลอคสปอตแทนอ่ะค่ะ

โดย: หมวดรุ่ง IP: 110.49.251.46 วันที่: 22 สิงหาคม 2554 เวลา:19:47:22 น.