<<
ธันวาคม 2549
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
14 ธันวาคม 2549

ความตาย...เป็นส่วนหนึ่งของฃีวิต ภาค ๒



บางครั้งคนเราก็คิดถึงผู้ที่จากไป
บางครั้งก็อยากให้เขาได้กลับมาเยี่ยมเราบ้าง...
กลับมานั่งคุยกัน เหมือนที่เคยคุยกัน
บางครั้ง บางเรื่อง
เมื่อคนนั้นจากโลกนี้ไปแล้ว
เราก็ได้แต่นึกถึงเรื่องที่ไม่ควรทำกับเขา
คำพูดที่ไม่ควรพูด
หรือเรื่องดีๆที่เราไม่เคยทำให้เขา
กระทั่งความในใจที่ควรบอก แต่เสือกไม่พูด...
และในชีวิตจริง....
เมื่อคนหนึ่งจากไปแล้ว
ก็จากไปตลอดกาล


หนังสือ : ผู้หญิงไม่มีหัวนม
เขียนโดย : ณัฐนลิน น้อยไม้
และ ภูมิกมล ผดุงรัตน์



................................



กินอย่าอาย
ตายอย่ากลัว
ยากช่างหัว
ตายปลด

: สุภาษิตใต้


หนังสือ : มหา’ลัย เหมืองแร่
เขียนโดย : อาจินต์ ปัญจพรรค์



..................................





หนูอยากจะย้อนเวลากลับไปเมื่อหนึ่งปีก่อน
แม่....หนูรักแม่.....หนูเสียใจ....ลาก่อน
ตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา
หนูต้องดูแลตัวเองอย่างโดดเดี่ยว
หนูอยากจะย้อนเวลากลับไปเมื่อหนึ่งปีก่อน
แม้ว่าเงินจะไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่าง
แต่ก็เพราะเงินนี่แหละ
ที่ทำให้โลกนี้อยู่ได้ยากลำบากเหลือเกิน
....หนูเกลียดเงิน
.....พ่อคะ หนูเสียใจที่ไม่สามารถใช้ชีวิตอยู่ต่อไปได้
หนูไม่ได้รับความรักเลย....
สำหรับแม่ผู้เป็นที่รัก หนูอยากจะให้แม่มีความสุข
หนูจะคอยเฝ้ามองแม่อยู่ข้างบนนี้อย่างแน่นอน


: บางส่วนจากจดหมายลาตาย
ที่เขียนโดยดาราสาวชาวเกาหลี ; ลี อุน จู

แปลโดย : กองบรรณาธิการ

นิตยสาร : NOW
ฉบับเดือน เมษายน - พฤษภาคม 2548



...................................




ความรัก คือ ความจริง
เมื่อความตาย ใกล้มาถึง


ภาพยนตร์ : Innocence





...........................................




ทุกสิ่งทุกอย่าง
วนเวียนเข้ามาในชีวิตเรา
...แล้วก็จากไป


เขียนโดย : เกษรา วรา

นิตยสาร : a day ปีที่ 5 ฉบับที่ 56



....................................




ตราบเท่าที่เรามีความรักต่อกัน
และยังคงจดจำความรู้สึกแห่งรักที่เรามี
เราจะตายไปโดยไม่ได้ตายจากกัน
ความรักที่เราสร้างไว้จะยังคงอยู่...
ความทรงจำจะคงอยู่
เรายังมีชีวิตอยู่ในใจคนทุกคนที่เราเคยสัมผัส
เคยเอาใจใส่ดูแลซึ่งกันและกัน
“ความตายยุติชีวิต แต่ไม่อาจยุติความสัมพันธ์”


เขียนโดย : ปณิธาน หล่อเลิศวิทย์
อ้างจากหนังสือ : Tuesday with Morrie

นิตยสาร : Image ปีที่ 18 ฉบับที่ 5




......................................





เราต้องยอมรับว่า
ความตายของเรา และความตายของผู้อื่น
ล้วนเป็นธรรมชาติของชีวิต
เป็นธรรมชาติของชีวิต –
คือ ความจริงด้านหนึ่งของคำสี่คำนี้
และนี่คือ ความจริงอีกด้านหนึ่ง :
ชีวิตเป็นของธรรมชาติ


เขียนโดย : ปราบดา หยุ่น

นิตยสาร : Open ฉบับที่ 50




.........................................




จงเตรียมตัวตายไว้ตลอดเวลา
ความหมาย คือ ให้ทำทุกอย่างในแต่ละวัน
ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
เพราะวันพรุ่งนี้ เราอาจจะตายก็ได้
เหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้
ทั้งความดีและความชั่ว ย่อมมาจากลิขิตของพระเจ้า
ดังนั้น...จงยิ้มรับกับทุกๆเรื่องด้วยความยินดีปรีดา
แม้จะเต็มไปด้วยเลือดและน้ำตาก็ตาม


เขียนโดย : นรเศรษฐ หมัดคง

นิตยสาร : Open ฉบับที่ 50




.......................................




อย่ามายืนที่หลุมศพของฉัน
แล้วร้องไห้...
ฉันไม่ได้อยู่ที่นั่น ฉันไม่ได้นอนหลับ
ฉันคือสายลมที่พัดผ่าน
ฉันคือประกายเพชรที่ระยิบระยับในกองหิมะ


: เคซีย์ แคสเนอร์
( กับบทกวีของนักกวีนิรนามชาวอเมริกันที่เธออ่าน
ระหว่างยืนอยู่หน้าหลุมศพน้องสาวของตัวเอง
ที่เสียชีวิตจากการลอบวางระเบิดที่เกาะบาหลี
ประเทศอินโดนีเซีย ซึ่งมีผู้เสียชีวิตเป็นจำนวนมาก )

นิตยสาร : Cosmopolitan ปีที่ 7 ฉบับที่ 73



....................................




ปีหน้าจะตาย ปีนี้เราจะทำอะไร ?......
เดือนหน้าจะตาย เดือนนี้จะทำอะไร ?.......
อาทิตย์หน้าจะตาย อาทิตย์นี้จะทำอะไร ?.....
และถ้าเกิดพรุ่งนี้เราจะตาย
วันนี้เราจะทำอะไร ?......


บรรยายโดย : พ.อ.นพ.พงศักดิ์ ตั้งคณา

หนังสือ : ฮา...สุดขีด 0
เรียบเรียงโดย : สมคิด ลวางกูร



....................................




เมื่อเจ้ามา มีอะไร มากับเจ้า
เจ้าจะเอา แต่สุข สนุกไฉน
เมื่อเจ้าไป จะเอา อะไรไป
เจ้าก็ไป มือเปล่า เหมือนเจ้ามา




อ้างอิงจากหนังสือ : กฎแห่งกรรมของพระเทพวิสุทธิกวี

จาก : Internet and Forward mail




.......................................





โลกชัดเจนเสมอตามธรรมชาติ
แต่ชีวิตคนก็คลุมเครือเสมอตามธรรมชิตเช่นกัน
คนที่อยู่อาจคิดว่า คนที่ตายไม่น่าตาย
คนที่ตายก็อาจจะคิดก่อนตายว่าเขาไม่น่าอยู่
แต่ทั้งหมดคงไม่สำคัญเท่ากับว่า
สมควรอยู่อย่างไร



หนังสือ : สีสันวันเวลา
เขียนโดย : ทิวา สาระจูฑะ



..................................



ปัญหาของมนุษย์ทุกคน คือ ทุกคนเกิดมารอวันตาย
สักวันหนึ่งเราต้องตาย แต่มันดีที่เราไม่บ้าไป
เพราะเราไม่รู้วันตายของเรา แต่สิ่งที่เรารู้แน่นอน
ก็คือ คุณควรจะทำตัวเองให้มีค่าก่อนวันตาย
เช่น ไม่ทะเลาะกับแฟน ดีกับเพื่อน จริงใจกับผู้อื่น
มองโลกสวยงาม เห็นเมฆเป็นเมฆ
เห็นน้ำตกเป็นน้ำตก เห็นทะเลเป็นทะเล
ไม่ใช่เห็นนกแล้วทำไงจะยิงเอามาย่างได้
หรือมองเห็นรูปภาพในจอคอมฯ สวยกว่าภาพเขียนจริง....อย่าหลงทาง……
และถ้าเครื่องมือสื่อสาร ทำให้เราเข้าใจกัน
ทำไมเราไม่ซื้อสักคนละ 7 เครื่อง เราจะได้เข้าใจกัน ....
แต่มันไม่เกี่ยว มันเป็นแค่เครื่องมือ
ทุกอย่างมาจากสมอง มาจากความจริงใจ


ทรนง ศรีเชื้อ (ผู้กำกับภาพยนตร์)

นิตยสาร : Flick ปีที่ 1 ฉบับที่ 28



...................................



พอผ่านชีวิตผ่านวัยมาระดับหนึ่ง
ผมพบว่าสิ่งที่ยากที่สุด คือ การทำให้ชีวิตมันพอดี
ระหว่างความยากกับความง่าย
บางครั้งก็ทำได้ บางครั้งทำไม่ได้
บางคนอยู่มาจนจะตายวันตายพรุ่งก็ยังทำไม่ได้
หรือไม่เคยพยายามทำก็มี
แต่ถ้าจะโยนไปให้คำพูดประเภท “ก็คนนี่หว่า”
ก็ดูจะเป็นคำตอบที่มักง่ายไปหน่อยสำหรับการมีชีวิต



หนังสือ : สีสันวันเวลา
เขียนโดย : ทิวา สาระจูฑะ



.......................................





วันหนึ่ง....ฝนตกหนัก
ทุกคนวิ่งหนีฝน
มีอยู่คนหนึ่งกลับเดินช้าๆ
ผู้คนสงสัย จึงถามเขาว่า ทำไมไม่วิ่งหลบฝน
“นั่นนะสิ ทำไมเหรอ ?”
คนนั้นตอบว่า
ถึงวิ่งไปข้างหน้า ก็ฝนตกเหมือนกัน


การ์ตูน : มังกรหยก เล่มที่ 22
เรื่องโดย : กิมย้ง
ภาพโดย : หลี่จื้อชิง
แปลโดย : นิภา ผู้พัฒน์




.....................................






ทุกสิ่งทุกอย่าง
ย่อมมีจุดจบเสมอ


ภาพยนตร์ : In The Realm Of The Senses



...............................................





คงต้องมีสักครั้งหนึ่งที่เราจะจากกันชั่วนิรันดร์
กระนั้น...เราก็ไม่ต้องเศร้าโศกกับมันมากเกินไป
ขอบคุณสวรรค์ที่ไม่มีใครล่างรู้ได้ว่า
คราวไหนจะเป็นการพบกันครั้งสุดท้าย
ดังนั้น...ฉันจึงกอดเธอแน่นทุกครั้ง
โดยถือเสมือนว่านั่น จะเป็นการพบกัน
และลาจากกันครั้งสุดท้าย




ส่วนหนึ่งจากบท : ถั่วงอกที่รัก
หนังสือ : โปสการ์ด....แทนความรู้สึก....ถึงเธอ
( Love In The Card )
เรื่องและภาพโดย : Jimmy Liao
แปลโดย : วรรณวรา จิราภัทร




......................................






ฉันยกมือขึ้นถามไม่หยุด
ทว่าไม่มีใคร
ตอบฉันเลย


หนังสือ : จังหวะชีวิต ( Blinking Seconds )
เรื่องและภาพโดย : Jimmy Liao
แปลโดย : อัษมา มหาพสุธานนท์




.......................................




อาจมีทางคดเคี้ยวมากมายตามทาง
แต่ในที่สุด
ถนนทุกสาย...ก็จะพาคุณกลับบ้าน


หนังสือ : อัศจรรย์แห่งชีวิต (ฉบับความรักและมิตรภาพ)
เขียนโดย : Yitta Halberstam and Judith Loventhal
แปลโดย : วันฉัตร



....................................





เมื่อเรายิ่งอยู่ในโลกนี้นาน
ก็ดูเหมือนว่า เราจะรู้จักโลกนี้มากขึ้น
ตั้งแต่รู้ว่า โลกนี้มีกี่ประเทศ มีแม่น้ำสายสำคัญกี่สาย
มีบุคคลสำคัญกี่คน
แต่เมื่อความตายมาถึง
เราจึงได้รู้ว่า เราไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับเรื่องในโลกนี้
เพราะแม้แต่ธรรมชาติของเรา คือ ความตาย
เราก็ยังตอบไม่ได้ว่า ตายแล้วไปไหน
และเราเกิดมาทำไม



เขียนโดย : วิริยะ ดุสิตพงษ์
จาก : Internet and Forward mail



...........................................



1.เรามีความแก่เป็นธรรมดา
ไม่สามารถล่วงพ้นความแก่ไปได้
2.เรามีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา
ไม่สามารถล่วงพ้นความเจ็บไข้ไปได้
3.เรามีความตายเป็นธรรมดา
ไม่สามารถล่วงพ้นความตายไปได้
4.เราต้องพลัดพรากจากของรักของชอบใจทั้งสิ้น
5.เรามีกรรมเป็นของตน....
ทำกรรมใดไว้ ย่อมได้รับผลของกรรมนั้น



เขียนโดย : นายแพทย์จักรพงศ์ ไพบูลย์

จาก : Internet and Forward mail




.........................................




เตรียมตัวให้พร้อมรับกับความตาย
แล้วคุณจะมีชีวิตอยู่
และเตรียมตัวให้พร้อมรับมือกับชีวิตที่มีอยู่
...แล้วคุณก็จะตาย



ภาพยนตร์ : Crazy First Love



......................................



ชีวิตเป็นเรื่องยาก
และแล้วในที่สุด....
คุณก็ตาย

หนังสือ : มีชีวิตที่ดี มีบทเรียนดีๆ...ให้ชีวิต
( Life’s Greatest Lessons : 20 Things That Matter )
เขียนโดย : Hal Urban
แปลโดย : วรรธนา วงษ์ฉัตร



..........................................



การพ้นความตายที่ดีที่สุด
ก็คือ...
ตายเสียก่อนตาย


หนังสือ : สายธารแห่งความสุข
เขียนโดย : รินใจ



...............................................



ไปไม่กลับ ลับร่าง สุดทางฝืน
หลับไม่ตื่น สุดเพรียก จะเรียกหา
ฟื้นไม่มี สุดที่ จะเยียวยา
หนีไม่พ้น นั่นหนา คือความตาย


ไม่ปรากฏชื่อผู้แต่ง
จาก : Internet and Forward mail



...........................................









Create Date : 14 ธันวาคม 2549
Last Update : 14 ธันวาคม 2549 8:12:19 น. 1 comments
Counter : 704 Pageviews.  

 
เข้ามาอ่านอีกแว้ว
อ่านแล้วรู้สึกดีจังถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องความตาย


โดย: The bitter sweet person วันที่: 12 มิถุนายน 2551 เวลา:10:44:12 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]