<<
ธันวาคม 2549
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
14 ธันวาคม 2549

ความตาย...เป็นส่วนหนึ่งของฃีวิต ภาค ๑


ความตาย….
เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต


................................



โปรดทำความเข้าใจร่วมกัน

ทุกๆข้อความตัวอักษรที่ท่านกำลังอ่านอยู่นี้
มิได้ทำขึ้นเพื่อจำหน่ายหรือเผยแพร่ในเชิงพาณิชย์
ผมทำขึ้นเพียงเพราะว่าในปีหนึ่งๆ
ผมอ่านหนังสือ ดูหนัง ฟังเพลง มากมายเหลือเกิน
ทุกครั้งที่พบประโยคที่กระทบความรู้สึก
ก็ได้แต่รีบจดไว้ในสมุดบันทึกของตัวเอง
จนถึงเวลาหนึ่งก็อยากจะจัดแยกหมวดหมู่
นำมาพิมพ์เก็บไว้อ่านเองอีกครั้ง
...และอีกครั้ง...และอีกครั้ง
ส่วนหนึ่งก็ทำเพื่อเผื่อแผ่ไปยังคนใกล้ตัวแบบแบ่งปัน
เพียงไม่กี่เล่มเท่านั้น
ความรู้สึกดีดีที่เกิดขึ้นจากตัวอักษรเหล่านี้
หวังว่าอาจเปลี่ยนชีวิตใครสักคนได้
เหมือนที่เคยเกิดขึ้นกับชีวิตของผมมาแล้ว
……………………………………………………
หวังใจว่าท่านเจ้าของผลงานทุกท่านคงเข้าใจเจตนาของผม
(ส่วนหนึ่งก็น่าจะเป็นอีกช่องทาง
สำหรับช่วยประชาสัมพันธ์งานเขียนของท่านด้วย)
และหวังว่าทุกท่านที่อ่านคงไม่ละเมิดลิขสิทธิ์เจ้าของผลงาน
ด้วยการนำไปทำเพื่อเชิงพาณิชย์นะครับ


สิงห์โตหมอบ
5 ธันวาคม 2549
เชียงใหม่

ข้อความทั้งหมด :
คัดจากบางส่วนในสมุดบันทึกเล่มที่ 24 – 25
Weerakit43@hotmail.com



...................................




คล้ายว่าเข้าใจ...ความตาย

เพื่อนและคนใกล้ตัวของผมจากไปทีละคน...ทีละคน
ทั้งคนที่รู้สึกดีด้วย คนที่รู้สึกเฉยๆ
และคนที่ต้องยกมือไหว้ด้วยความตะขิดตะขวงใจ
......ทุกคนล้วนจากไป
นั่นเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมเข้าใจชีวิต
ชีวิตเป็นเรื่องของการพลัดพราก
แต่เราไม่จำเป็นต้องเศร้าทุกครั้งที่ต้องจากกัน
บางครั้งการอยู่กลับสร้างรอยบาดแผลในใจได้เจ็บลึก
การจาก...กลับเป็นการเปิดพื้นที่ให้หัวใจ
ได้หันกลับมามองคุณค่าของคนที่เคยอยู่
และใช้วันเวลาร่วมกัน
ผมไม่ได้ปลดปลงกับชีวิตจนไม่รู้สึกรู้สา
กับการจากไปของใครบางคนในชีวิต
ผมแค่ใช้ชีวิต....
ใช้ชีวิตเพื่อรอวันที่ผมจะต้องจากใครบางคนไป
เฉกเช่นเดียวกัน.


สิงห์โตหมอบ
ธันวาคม ๒๕๔๙ , เชียงใหม่



........................................




จงหายใจเถิด
เพราะเธอมีชีวิต



: ไม่ปรากฏชื่อผู้เขียน

หนังสือ : สาวิกา ปีที่ 6 ฉบับที่ 54




.................................





ความตาย
เป็นสิ่งที่แน่นอน

: สุภาพร พงศ์พฤกษ์
(นักเขียน และ อาสาสมัครของเสถียรธรรมสถาน
ผู้เป็นมะเร็งมากว่า 11 ปี)


หนังสือ : สาวิกา ปีที่ 6 ฉบับที่ 54






.........................................




ความตาย
จะมาเมื่อไหร่
ไม่แน่นอน


: สุภาพร พงศ์พฤกษ์
(นักเขียน และ อาสาสมัครของเสถียรธรรมสถาน
ผู้เป็นมะเร็งมากว่า 11 ปี)

หนังสือ : สาวิกา ปีที่ 6 ฉบับที่ 54







.........................................







ที่สุดแล้ว...
มนุษย์ทุกคนต้องตาย


: สุภาพร พงศ์พฤกษ์
(นักเขียน และ อาสาสมัครของเสถียรธรรมสถาน
ผู้เป็นมะเร็งมากว่า 11 ปี)


หนังสือ : สาวิกา ปีที่ 6 ฉบับที่ 54







.......................................





ชีวิต คือ กระแสแห่งการเปลี่ยนแปลง
เมื่อมีการเกิด ก็ย่อมมีการตาย
ความตายเป็นที่สุดรอบของชีวิต
อันเราจะต้องพึงตายเป็นแท้
จงเรียนรู้ที่จะเห็นความตายทุกขณะจิตเถิด
เพื่อเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมในชีวิตที่เหลือของเรา
จะได้ไม่ตายทั้งเป็น


: แม่ชีศันสนีย์ เสถียรสุต

หนังสือ : สาวิกา ปีที่ 6 ฉบับที่ 54





.............................................






ความตาย คือ....


ความตาย คือ .....
คือ ความน่ากลัว
คือ การสูญเสียและการพลัดพราก
คือ การจากไปก่อนเวลาอันควร
คือ การพ้นทุกข์
คือ การปิดฉากชีวิต
คือ การจากไปอย่างไร้คุณค่าและศักดิ์ศรี
เป็นการชดใช้กรรม
เป็นภาวะจำยอม
เป็นความทุกข์ทรมาน
เป็นสัจธรรมที่จะต้องเกิดขึ้น
เป็นกระบวนการธรรมชาติ
เป็นความงาม
เป็นความสุข
เป็นการเปลี่ยนผ่าน
เป็นไปตามความต้องการของพระเจ้า
ฯลฯ

เขียนโดย : รศ.ดร.อาภรณ์ เชื้อประไพศิลป์

หนังสือ : สาวิกา ปีที่ 6 ฉบับที่ 54



.....................................




การมีชีวิตและความตาย
ต่างเป็นเจ้าของ...ของกันและกัน
การที่เราจะมีชีวิตที่ดีได้
เราจะต้องเข้าใจความตาย
และการตายที่ดีจะเกิดขึ้นได้
เราจำเป็นต้องมีชีวิตอยู่
ด้วยความตระหนักรู้ที่เข้าใจอย่างชัดเจน



เขียนโดย : John McConnell
แปลโดย : สุรภี ชูตระกูล

หนังสือ : สาวิกา ปีที่ 6 ฉบับที่ 54






.......................................




เรียนรู้ชีวิต เพื่อรู้จักความตาย
และเรียนรู้ความตาย....
เพื่อรู้จักชีวิต



หนังสือ : ปรัชญาชีวิตจากครูมอร์รี
( Morrie in His own Words )
เขียนโดย : Morrie Schwartz
แปลโดย : จิรันธรา ศรีอุทัย






..........................................








สรรพสิ่ง...
ล้วนแต่ต้องดับสูญ



หนังสือ : ปรัชญาชีวิตจากครูมอร์รี
( Morrie in His own Words )
เขียนโดย : Morrie Schwartz
แปลโดย : จิรันธรา ศรีอุทัย






..........................................






พิจารณาความตาย.....
ระยะห่างจากชีวิตไปสู่ความตาย
อาจไม่ไกลกันอย่างที่คิด


หนังสือ : ปรัชญาชีวิตจากครูมอร์รี
( Morrie in His own Words )
เขียนโดย : Morrie Schwartz
แปลโดย : จิรันธรา ศรีอุทัย







........................................







การเตรียมพร้อมที่ดีที่สุด
เพื่อใช้ชีวิตด้านบวกให้เต็มที่
คือ การเตรียมตัวเตรียมใจว่า
เราอาจตายเมื่อไรก็ได้
เพราะความตายที่กำลังมาถึง
จะเป็นแรงบันดาลใจให้เรามีจิตเป็นกุศล
และ เราจะตระหนักว่า
สิ่งที่สำคัญที่สุดคืออะไร
เมื่อคุณรู้สึกว่า วาระสุดท้ายใกล้เข้ามา
เป็นไปได้อย่างยิ่งว่า
คุณจะใส่ใจกับสิ่งที่มีคุณค่า
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง...
ความสัมพันธ์กับคนที่คุณรัก


หนังสือ : ปรัชญาชีวิตจากครูมอร์รี
( Morrie in His own Words )
เขียนโดย : Morrie Schwartz
แปลโดย : จิรันธรา ศรีอุทัย


.......................................




ความตายเป็นธรรมชาติ
ปัญหาคือคนเราในยุคนี้
ไม่ได้มองตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติอีกต่อไป
แล้วเราคิดว่าเพราะเราเป็นมนุษย์
เราจึงอยู่เหนือธรรมชาติ
และพยายามปฏิเสธกฎธรรมชาติแห่งการก่อเกิด
และสิ้นสูญของสรรพสิ่ง
เขาบอกว่า “แม้ทุกคนรู้ว่าวันหนึ่งจะต้องตาย
แต่ก็พยายามปฏิเสธมัน หากเรายอมรับความตายได้
เราจะทำสิ่งที่แตกต่างไปจากที่เคยทำ”
กับอีกคติหนึ่งที่สั้นและตรงกว่า
“ถ้าเรายอมรับว่า เราจะตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้
เราจะไม่ทะยานอยากมากเท่าที่เราเป็นอยู่”



เขียนโดย : ปณิธาน หล่อเลิศวิทย์
อ้างจากหนังสือ : Tuesday with Morrie

นิตยสาร : Image ปีที่ 18 ฉบับที่ 5





........................................




คนกลัวตาย
ตายไปตั้งนานแล้ว
แม้จะยังหายใจอยู่


: ไม่ปรากฏชื่อผู้เขียน

จาก : Internet and Forward mail





.......................................






คนผู้หนึ่งมีชีวิตอยู่....
ขอเพียงมีชีวิตอยู่อย่างเบิกบาน
มีชีวิตสั้นลงสักหลายวันจะเป็นไรไป
..................
มีบ้างบางคน
ยิ่งมีชีวิตนาน ยิ่งปวดร้าว
คนชนิดนี้ อยู่ไป ใยมิใช่ตกตาย
.....................
สุขสำราญหนึ่งวัน
ใยมิใช่มีความหมาย
กว่าอยู่อย่างปวดร้าวนานนับปี




: ไม่ปรากฏชื่อผู้เขียน

จาก : Internet and Forward mail






.......................................





ครั้งเดียวเท่านั้น
ที่มนุษย์...
จะเป็นเจ้าของความตายได้


: ไม่ปรากฏชื่อผู้เขียน

จาก : Internet and Forward mail






....................................






เป็นการยุติธรรมแล้ว
ที่จะต้องตาย
เพราะชีวิตได้มา...โดยมิต้องซื้อ


: ไม่ปรากฏชื่อผู้เขียน

จาก : Internet and Forward mail





.......................................






ทุกๆสิ่ง...
ล้วนมีการเริ่มต้น
และมีจุดจบ


: ไม่ปรากฏชื่อผู้เขียน

จาก : Internet and Forward mail




........................................




ฉันใช้ชีวิต
ด้วยการยิ้มให้กับทุกสิ่งที่ต้องการ
จวบจน...แม้กระทั่ง
วันที่ฉันตายไปแล้ว


ภาพยนตร์ : Rikidozan




.......................................






มีเพียงสองอย่างในชีวิตที่ทุกคนจำเป็นต้องทำ
สิ่งแรก คือ ต้องตาย
สิ่งที่สอง คือ ต้องใช้ชีวิตจนกว่าวันนั้นจะมาถึง
ถ้าต้องการให้ใครเปลี่ยนแปลงไปในแบบที่เราต้องการ
นั่นความหมายว่า....เรากำลังขอร้องให้เขาโกหก


อ้างจากบทวิจารณ์หนังสือ : Think BIG
เขียนโดย : Dr.Robert Anthony
: ไม่ปรากฏชื่อผู้แปล

นิตยสาร : ELLE ฉบับที่ 127




.......................................





นานมาแล้ว....
มีสาววัยรุ่นรายหนึ่งมาบอกเขาว่า
อยากฆ่าตัวตาย....
เขาพาเธอไปกินก๋วยเตี๋ยวและชวนพูดคุย
“อยากทำอะไรอีกหรือเปล่า”
“เบื่อๆ....อยากตาย”
“ก๋วยเตี๋ยวที่กินอยู่นี่อร่อยมั้ย....
ฝนตกลงมาต้องแสงไฟสวยมั้ย
เด็กๆวิ่งเล่นกัน มันสวยงามมั้ย
.....ถ้าไม่มีอะไรสวยเลย ไม่มีอะไรดีเลย
น้องก็ไปฆ่าตัวตายเถอะ
แต่ถ้ายังมี.....พี่ว่าน่าจะสู้....”
เขาแนะนำไปทำนองนี้
....ปัจจุบัน สาวเจ้ายังมีชีวิตอยู่
และรื่นรมย์กับโลกพอสมควร


: ศุ บุญเลี้ยง (นักร้อง ,นักเขียน)


หนังสือ : เสียงในความทรงจำ
เขียนและเรียบเรียงโดย : วรพจน์ พันธุ์พงศ์



......................................




การตายไม่ใช่อุปสรรค
ไม่ใช่สิ่งที่มาปิดกั้น
แต่เป็นประตูอีกประตูหนึ่งเท่านั้นเอง



: ศักดิ์สิริ มีสมสืบ (นักเขียน)

หนังสือ : เสียงในความทรงจำ
เขียนและเรียบเรียงโดย : วรพจน์ พันธุ์พงศ์





..........................................







เราคิดว่าความตายเป็นปัญหา
แต่บางทีความตายอาจไม่ใช่ปัญหาก็ได้
อาจเป็นการปลดปล่อย
ฉะนั้น...เราก็เดินไปหาเขาอย่างสง่างาม
หรือ เขาเดินมาหาเรา
ไม่รู้แหละ....เข้าไปหาความตาย
หรือความตายเข้ามาหาเราอย่างสง่างามก็ได้


: ศักดิ์สิริ มีสมสืบ (นักเขียน)

หนังสือ : เสียงในความทรงจำ
เขียนและเรียบเรียงโดย : วรพจน์ พันธุ์พงศ์




..............................................




ไม่มีอะไร
อยู่ตลอดไป


หนังสือ : เข็มทิศชีวิต
เขียนโดย : ฐิตินาถ ณ พัทลุง



..........................................





จำไว้เถิด...
ทุกคนเกิดมาต้องตาย
แต่ความหมายของความตายนั้น....
ไม่เหมือนกัน


ภาพยนตร์ : ครูบ้านนอก





.......................................




ชีวิตคน เหมือนสะพาย
มีขึ้น....มีลง
มีสูง...มีต่ำ
พอสุดท้าย....ก็ตาย


: ปู่เย็น ; ชายชราวัยร้อยปีที่ยังช่วยเหลือตัวเองได้
โดยแทบไม่ต้องพึ่งใคร

จาก : Internet and Forward mail



.........................................








Create Date : 14 ธันวาคม 2549
Last Update : 14 ธันวาคม 2549 8:06:03 น. 2 comments
Counter : 829 Pageviews.  

 
อันสุดท้าย ชีวิตคนเหมือนสะพาน รึป่าวคะ

ปู่เย็นคนอำเภอท่ายาง เพชรบุรีบ้านเดียวกะเราเลยค่ะ แต่อยู่กันคนละอำเภอ

จะเรียกว่าเป็น มรณานุสติ ด้วยรึป่าวคะ คือการระลึกถึงความตาย เพราะเห็นเรื่องที่นำมาลงมีแต่เรื่องนี้ทั้งนั้นเลย


โดย: printcess of the moon วันที่: 14 ธันวาคม 2549 เวลา:18:30:25 น.  

 
คนที่ไม่ตายไม่มี

สาธุค่ะ..


โดย: ป่ามืด วันที่: 18 ธันวาคม 2549 เวลา:6:40:56 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]