พฤษภาคม 2556
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
29 พฤษภาคม 2556

:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว ::





:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว ::





หนีไปไกลแค่ไหน
หนีไปนานเท่าไหร่
หนีไปเมื่อไหร่
หนีไปยังไง..ก็หนีความจริงไม่พ้น
หนีความจริงไม่ได้

สุดท้าย เมื่อความจริงมาถึง
จะทำอะไรได้ นอกจากรอรับมัน

ในเมื่อความจริงฉันไม่สามารถเป็นอย่างใจหวัง
ฉันไม่มี ฉันไม่มี ฉันกลัว ฉันกลัว
เมื่ออยู่กับความจริงแล้วต้องปวดใจ
ขออยู่กับสิ่งลวงหลอกแล้วสุขหัวใจได้ไหม

ในเมื่อโลกที่งดงามในใจฉัน
มันตรงข้ามกับความจริง

ฉันจะข้ามผ่านสิ่งที่เลวร้ายไปได้อย่างไร

ไฟในกายฉันมันใกล้มอดแล้ว

เงิน....ให้ฉันและเธอรักกันไม่ได้
แต่..มันทำให้ฉันอยู่ใกล้เธอได้

พี่ก๋าว่าจริงไหม



คำถามโดย : เสือย้อมแมว






















กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

เด็กน้อยคนหนึ่งในวัยสามขวบ
เขามองอะไรรอบตัวก็เห็นเป็นเรื่องสนุก
นั่งมองดูลูกอ๊อดว่ายไปมาในบึงน้ำเล็กๆได้คราวละเป็นชั่วโมง
วิ่งไล่จับแมงปอ เด็ดดอกหญ้าเอามาทำเป็นลูกธนู
เล่นขุดดินแล้วเอาน้ำหยอดใส่หลุมก็ตื่นเต้นราวกับผู้ใหญ่ขุดอุโมงค์ยักษ์ ฯลฯ


เมื่อเวลาผ่านไป....


กิจกรรมง่ายๆใกล้ตัวเริ่มไม่สนุก
เวลาเด็กชายชวนพ่อแม่ไปเล่นรอบๆบ้าน
พ่อแม่บอกแต่ว่า

“พ่อไม่ว่าง แม่ไม่ว่าง ๆๆ”
“ไปเล่นเองเลยลูก”
“เล่นอะไรก็ไม่รู้ไม่เห็นสนุกเลย”
“เปื้อนไปหมดแล้วเสื้อผ้ายิ่งซักยากๆอยู่”


ฯลฯ



เด็กน้อยเริ่มเบื่อ
เริ่มไปหาของเล่นที่ราคาแพงขึ้น
น่าตื่นตาตื่นใจกว่าของเล่นใกล้ตัวจากธรรมชาติ

เมื่อเบื่อจากของเล่น เขาหันเข้าหาเกมส์คอมพิวเตอร์
เกมส์นี้เบื่อ ก็หันไปหาเกมส์ใหม่
แต่ความเบื่อในใจไม่เคยลดน้อยลงเลย



หลายสิบปีผ่านไป....



เด็กน้อยกลายเป็นเด็กหนุ่ม


เด็กหนุ่มผู้รู้สึกเบื่อหน่ายกับสิ่งต่างๆรอบตัว
หนังเรื่องดัง เพลงฮิต คลิปฉาว คลิปโป๊ดารา
เฟซบุ๊ค บล็อก หนังสือ การท่องเที่ยว
การเรียน การทำงาน ฯลฯ

สิ่งต่างๆเหล่านี้ไม่เคยลดความน่าเบื่อหน่ายในชีวิตได้เลย


บางเวลาเขารู้สึกว่า “ชีวิตนี้มันช่างเบาหวิวเหลือทน”













ตอนนี้เขาไม่ใช่เด็กหนุ่มอีกแล้ว
แต่กลายเป็นชายวัยกลางคน
เขามีภรรยาและมีลูกสองคน

เขาเบื่อชีวิตที่ซ้ำซากจำเจมาก

ภรรยาอยู่ด้วยกันมานานจนไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นในชีวิตคู่
นึกถึงวันแรกที่เขาตัดสินใจเดินเข้าไปขอเบอร์โทรของเธอ
มันบ้ามาก --- เขาคิด
เห็นหน้าเธอแล้วกินไม่ได้นอนไม่หลับ
ทุกสิ่งที่เป็นตัวเธอทำให้เขาคลั่ง คิดถึง กระวนกระวาย หึง หวง
อยากครอบครอง หลังจากใช้เวลาคบหากันมาหลายปี
เขาและเธอแต่งงานกัน มีลูกด้วยกัน


ความตื่นเต้นในความรักตอนนั้น...หายไปไหนเสียแล้วในตอนนี้


ทำไมเธอขี้บ่นมากขึ้น ทำไมเธอหงุดหงิดง่ายจริง
ร่างที่เคยสาวและสวยที่เขาอยากลูบไล้ป่ายปีน
กลับคล้อยเคลื่อนและหย่อนยาน
เขาเองไม่ได้เป็นชายหนุ่มรูปงามนามเพราะอีกแล้ว

พุงพลุ้ยกับสารพัดโรคที่รุมเร้าทำให้เขาไม่ได้เป็นนักรักที่น่าภาคภูมิใจอีกแล้ว



กับลูกๆไม่ได้พูดคุยกันมานานมาก
เขาไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าลูกเรียนคณะอะไรอยู่
อยู่มหาวิทยาลัยไหน จบแล้วอยากทำงานอะไร
มีแฟนหรือยัง ?

เขาไม่เคยถามและไม่อยากรู้เรื่องของลูกเลย

กลับเข้าบ้าน...แยกย้ายเข้าห้องของใครของมัน
ลูกมีโลกส่วนตัว
เมียมีโลกส่วนตัว
และเขามีโลกส่วนตัว












“ชีวิตของฉันน่าเบื่อและเลวร้ายขนาดนั้นเลยหรือเท่าที่ผ่านมา ?”



ชายชราถามคำถามนี้กับตัวเอง.....


ลูกหายไปอยู่ที่ไหนแล้วหนอ ?
เกือบสิบปีที่ลูกไม่เคยกลับมาเยี่ยมบ้านเลย
โทรมาหานานๆครั้ง แต่แทบไม่ได้คุยกัน
บทสนทนาจบลงด้วยการตัดพ้อ
และกล่าวโทษถึงความไม่เอาไหนของอีกฝ่าย


เมียที่เคยรักขอแยกทางกับเขาไปเมื่อสามปีก่อน


เธอเป็นโรคซึมเศร้า
ส่วนเขาเองอาการไม่ได้ดีไปกว่ากันเลย

เงินที่เก็บสะสมมาทั้งชีวิต ถูกนำไปเป็นค่าใช้จ่ายในการรักษาตัว
โรครุมเร้าเต็มไปหมดทั้งกายและใจ













เด็กน้อยคนนั้นมองดูกิ่งไม้เล็กๆในมือ
จินตนาการถึงดาบอัศวิน
นั่นทำให้เด็กน้อยเผลอตัวหัวเราะออกมาเอิ๊กอ๊าก


ชีวิตนั้นน่าเบื่อ เต็มไปด้วยความคาดหวังเป็นเป็นไม่ได้

หรือแท้จริงแล้ว ชีวิตคือความสนุกสนานในทุกช่วงชีวิต
เพียงแต่เราเอาความทุกข์ไปกดทับความสุข
จนมันขยับกายเคลื่อนไหวไม่ได้


ทั้งความสุขในการใช้ชีวิต ความคิด การงาน
การเรียน และความรัก

ถูกเราผลักใสออกไปจากชีวิต
ด้วยการที่เราไม่มอง “ความจริง” อย่างที่มันเป็น

เรามองไม่เห็นแง่งามของสิ่งต่างๆที่เรามีอยู่

แต่เฝ้าพยายามไปเพียรหาสิ่งต่างๆนอกตัวอย่างที่เราคาดหวัง
และความคาดหวังส่วนใหญ่เหล่านั้นเราไม่เคยไปได้ถึง
หรือยากที่จะเป็นไปได้จริง


ที่สุดแล้ว..........
เรากลายเป็นคนที่เจ็บปวดกับความคาดหวังที่เป็นไปไม่ได้
และคอยเผลอทำลายสิ่งดีดีที่เรามีอยู่โดยไม่รู้ตัว....












เด็กน้อยมองดูเหรียญห้าบาทในมือ

ห้าบาทจะไปซื้ออะไรได้
ขนมถุงเดี๋ยวนี้ถุงละ 15 บาท 30 บาท
ของเล่นราคาเป็นพัน


เด็กน้อยตัดสินใจเดินไปหายายคนหนึ่งซึ่งนั่งขายของอยู่ริมทาง

“ดอกไม้ขายยังไงครับยาย” เด็กน้อยถาม

“ห้าบาทจ๊ะหนู” ยายตอบ

เด็กน้อยยื่นมือรับดอกไม้ ก่อนจะจ่ายเงินเขาบอกว่า

“ผมจะซื้อดอกไม้ไปให้แม่ไหว้พระครับ”

เด็กน้อยยิ้มแล้วเดินจากไป

























น้องรินทำบล็อกสัมภาษณ์ กะว่าก๋า เอาไว้
ติดตามอ่านกันได้
กดที่ชื่อลิ้งค์บล็อกได้เลยครับ




:: Interview .. the Blogger :: ~ กะว่าก๋า ~







Create Date : 29 พฤษภาคม 2556
Last Update : 29 พฤษภาคม 2556 6:20:25 น. 50 comments
Counter : 1723 Pageviews.  

 
ต่างคนต่างมา ต่างคนต่างไป หมดอาลัยได้ธรรมค้ำชูใจ ได้สุขได้ทุกข์ วางสุขวางทุกข์ มีเท่านี้เอง ชีวิต


โดย: ธูปหอม IP: 110.77.232.21 วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:6:49:01 น.  

 


สวัสดีครับคุณแม่


เห็นด้วยกับถ้อยคำของคุณแม่เลยครับ












โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:7:00:12 น.  

 


สวัสดีค่ะ คุณน้องก๋า

newyorknurse





โดย: newyorknurse วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:7:23:51 น.  

 
สวัสดีครับ


โดย: จิรโรจน์ วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:7:32:33 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณก๋า

ภาพนาฬิกา เก๋จังค่ะ



โดย: mambymam วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:7:38:07 น.  

 
หวังว่าคนถามจะผ่านช่วงนี้ไปได้ด้วยดีค่ะ


โดย: พี่หนูค่ะ IP: 14.207.126.152 วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:7:49:58 น.  

 
สวัสดีค่ะก๋า

วันนี้พี่มาทักทายก่อนนะคะ เวลานิสสสเดียวค่ะ

ก๋า มาดาม หมิงหมิง มีความสุขมากๆนะคะ


โดย: tanjira วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:8:25:47 น.  

 
การใช้ชีวิตต้องมีความยืดหยุ่นค่ะ ถึงจะมีความสุขและลงตัว
หากอ่อนหรือแข็งไป ก็จะทำให้ชีวิตมีแต่ปัญหา
ปอยจึงเลือกใช้ชีวิตแบบ "เล่นไปตามบทบาท" ดีกว่า
ชีวิตของแต่ละคนไม่มีใครสมบูรณ์แบบลงตัวแน่นอน
ไม่ว่าจะรวยหรือจน ต่างก็มีปัญหาชีวิตกันทั้งนั้น
เรียนรู้ตัวเองอย่างเข้าใจ แล้วจะค้นพบความสุขได้ไม่ยาก



โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:8:41:43 น.  

 
อรุณสวัสดิ์คะ

ตื่นมาเปนแบบนี้น๊าาาาาาาา
แล้วมาแบ่งด้วยยยยยยยยย




โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:9:05:58 น.  

 
สวัสดีคับหมิงหมิง

แวะมาอ่านเรื่องเล่าครับ..

ได้ข้อคิดดีๆ จากเรื่องของป้อก๋าของหมิงหมิง เสมอเลยคับ

บางทีความสุขคนเราก็มีอยู่รอบๆตั๋ว แต่ดันผ่อบ่อเห็น
ไปคาดหวังความสุขจากที่อื่น เนอะ

วันพรุ่งนี้จะพาอ้ายเพิร์ธ โดดเรียนไปกระบี่ คับ
กำลังมีพายุเลย..แฮ่ะๆ ตั๋วจองไว้ตั้งแต่ปีที่แล้ว

ไปลุ้นเอาคับ..


โดย: Nongpurch วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:9:09:51 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณก๋า
ขออนุญาตชื่นชมเม้นทื1 ด้วยค่ะ
อ่านที่คุณก๋าตอบ...เขียนได้ช่างเข้ากับ
สังคมเมืองยุคปัจจุบันม๊ากกกกกก...

ที่บ้านเราก็คล้ายๆเลย มีส่วนดีตรงที่จัดแบ่งเวลา
ไปกิน+เที่ยวพักผ่อนด้วยกันบ้าง
เข้าใจว่าทุกคนมีภาระหน้าที่ของแต่ละคน

หากเรารู้จักการเว้นช่องว่างให้ห่างอย่างพอดี
ความต่างของการห่างเหินคงไม่เสียศูนย์มั้งค่ะ...
(ไม่รุ็ว่าคิดถูกรึปล๊ะ หรือคิดเอียงเข้าข้างตัวเอง อิอิ)


โดย: tui/Laksi วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:9:11:42 น.  

 
วิ่งมาสวัสดีตอนสายค่ะ
ฝากทักทายน้องหมิงหมิงด้วยนะคะ
วันนี้มาเร็วไปเร็วก่อนนะคะ ต้องไปทำงานก่อนค่ะ


โดย: Mrs.Golf Joonjaroen วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:9:51:26 น.  

 
มาอ่านข้อคิดดีๆ จากงานดีๆ จ้า

วันนี้เป็นยังไงบ้างค่ะพี่ก๋า สบายดีไหม


โดย: Pikake วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:9:52:50 น.  

 
น้องเสือย้อมแมวขยันตั้งคำถามมาให้คุณก๋าตอบให้พวกเราได้ติดตามอ่าน
โลกแห่งความจริงทุกคน มีทั้งสุขและทุกข์ปะปนกันไป
ถ้าเรามองว่าธรรมดา มันก็ธรรมดานะคะ
อยู่กับความจริง ยอมรับและปรับตัวปรับใจให้ได้
น่าจะดีกว่าอยู่ในโลกแห่งความฝันที่อาจไม่มีวันเป็นจริงค่ะ




โดย: เนินน้ำ วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:9:54:31 น.  

 


555 บางทีก็เป็นค่ะ บางทีจินตนาการความสุขเล็กในหัว เหมือน "ล่นขุดดินแล้วเอาน้ำหยอดใส่หลุมก็ตื่นเต้นราวกับผู้ใหญ่ขุดอุโมงค์ยักษ์ " แล้วแสดงออกไป อิอิ คนอื่นเค้าจะรู้ไหมอ่ะ ไม่ได้แอ๊บนะ นั่นแหละสิ่งที่เราค้นหาแต่ไม่เจอเมื่อเราโตขึ้น คิดแยะคิดและฟอร์มเยอะขึ้นตามวัยไปด้วยเน๊อะ พี่ก๋า
...
แต่จริงๆ ติ๊งต๊องมากกก

มีความสุขมากมากนะคะ


โดย: white in the dark วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:10:28:15 น.  

 
~ อ่านแล้วรุ้สึกเหมือนยังไม่หมดยังไงบอกไม่ถูกค่ะ ~


โดย: ~ ริมน้ำ_voUฟ้า ~ (rimnam_kobfa ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:11:00:48 น.  

 
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


อ่านตอนแรกแล้วมันหดหู่จังค่ะคุณก๋า
เหมือนเด็กชายคนนั้นกลายเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายไปเลยค่ะ


โดย: Close To Heaven วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:11:22:29 น.  

 
ชอบนาฬิกา มว้ากค่ะ

อืมมมม


อยากขอบคุณพี่กิจก๋า ซักหมื่นครั้ง

ที่คอยทนอ่านเรื่องปวดหัวของบีน

และคอยแนะนำสิ่งดีๆให้ค่ะ


โดย: แม่น้องไอแอมค่ะ (dogamania ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:11:34:28 น.  

 
มาอ่านคำถามดีๆคนตอบเยี่ยมๆครับผม ^^

ใช่แล้วความสุขในวัยเยาว์หายไป

ชีวิตมาอยู่ในโลกแห่งความจริงอันโหดร้าย

แล้วจะร้ายกาจกว่านี้ถ้าพบว่าสิ่งที่เราทำส่งผลไปในอนาคตอีกด้วย

ความสุขในวัยเด็กเกิดจากจินตนาการ และ การได้พบสิ่งใหม่ๆ

ความสุขในวันหนุ่มสาว คือความรัก

ความสุขในวัยทำงานก็คือการสร้างฐานะและครอบครัว

ในวัยชราความสุขอยู่ที่การปล่อยวาง อยู่กับธรรมะมากกว่าการใช้เงินทองเพื่อหาความสุขส่วนตัวอย่างเดียว

มีคนบอกว่าวัยชราคนเรามีความสุขมากกว่าวัยหนุ่มสาวและวัยทำงาน แต่ต้องไม่มีโรคประจำตัวนะครับ

ความสุขที่มีได้ทุกวัยคือความสุขจากการปัญญาในการรู้และเข้าใจชีวิตของตัวเอง

ยิ่งเรียนรู้น้อยลงเท่าไหร่ การกระทำต่อสิ่งต่างๆก็ไม่ถูกต้อง ความทุกข์ก็รอเราในช่วงต่อๆไปของชีวิต

ความรักที่มีเงินเป็นเงื่อนไข ไม่มีค่าอะไรเลย

เพราะเมื่อไม่มีเงิน ความรักก็หายตามไปด้วย

ความรักต้องเอาใจแลกใจกัน

และต้องให้กับคนที่รู้และเห็นคุณค่าของของสิ่งที่เราให้ด้วย

แอบเม๊นท์ยาวๆอีกแล้ว อิอิ ^^

น้องก๋า วันนี้เดี๋ยวผมจะปิดเม๊นท์อีกแล้ว

เจอกันงานตะพาบคราวหน้านะครับ







โดย: วนารักษ์ วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:12:04:42 น.  

 
สวัสดีช่วงเที่ยงค่ะพี่ก๋า

เรื่องราวที่พี่ก๋าเล่ามานี้
เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นและชีวิตจริงของคนที่พี่ก๋ารู้จักหรือเปล่าคะ
หรือว่าเป็นเรื่องเล่าบอกต่อไว้เพื่อเป็นอทาหรณ์เฉยๆ

คือว่า หากเป็นเรื่องจริงเนี่ย เป็นครอบครัวที่น่าสะเทือนใจมากเอาการเลยเน๊อะ


มันก็จริงอะนะ ไม่ว่าจะหนีไปไหนยังไง
สุดท้ายก็หนีความรู้สึกในใจตนเองไม่พ้นหรอกเน๊าะ


อิ่มอร่อยกับมื้อกลางวันนะคะพี่ก๋า


โดย: พริ้วไหวไปตามลม วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:12:16:33 น.  

 
บางเวลา ชีวิตมันก็น่าเบื่อจริงๆนะ
อยู่กับความฝันบ้าง อยู่กับความจริงบ้าง
มีเกมเล่นบ้างไรบ้างก็ดี


โดย: พจมารร้าย วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:12:38:44 น.  

 
ชอบเจ้า


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:12:45:20 น.  

 
สมาชิกใหม่คะ ชอบอ่านมาก ๆ เกร็ดความรู้ สิ่งดี ๆ มีประโยชน์ นำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้ เมื่อก่อนรู้แต่ว่าเราเป็นทุกข์เหลือเกิน เคยตั้งคำถามว่าคนเราเกิดมาทำไม กว่าจะเปิดใจเริ่มฟังพระธรรมคำสอน ก็ปาไปวัยกลางคนแล้ว แต่ก็ยังไม่สาย ปัจจุบันพบแสงสว่างแล้ว เรื่องราวใน BlogGang มีประโยชน์มาก ๆ คะ


โดย: น้ำใส...ไหลเย็น IP: 203.113.0.206 วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:13:44:09 น.  

 
สวัสดียามบ่ายค่าคุณก๋า

คุณก๋าตอบแล้วเห็นภาพชัดเจนดีจัง
เราโตมาด้วยการหาทุกข์มาแก้ทุกข์
แก้ยังไงก็ยังทุกข์ วนไปเวียนมา
จากเด็ก จนแก่ แล้วตาย เบาหวิวจังค่ะ


โดย: new (newanatta ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:14:18:59 น.  

 
หายยุ่งยังจ๊ะ ก๋าจ๋า




โดย: Sweety-around-the-world วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:14:43:58 น.  

 
สวัสดีครับคุณน้ำใส ไหลเย็น

ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกัน

ผมอัพบยล็อกทุกวันครับ
ติดตามอ่านกันได้นะครับ





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:14:45:32 น.  

 
นานๆมาอ่านที คุณก๋าก็ยังตอบปัญหาได้เยี่ยมยอดเหมือนเดิม ข้าเจ้านับถือจริงๆ เพราะนับวันข้าเจ้าขี้เกียจเข้าบล็อกมากๆ ไม่เหมือน 2 ปีก่อน ขนาดตื่นตอนตี 4 กว่า ตี 5 จะออกไปวิ่ง ยังอุตส่าห์ลุกมาเปิดบล็อกอ่านคอมเม้นท์ก่อนเลย 10 นาทีก็ยังดี 555


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:14:47:45 น.  

 
ข้าเจ้า น้ำขุ่น ไหลเอื่อยๆ สมาชิกโบราณ คุณก๋าอย่าลืมข้าเจ้านะ 55


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:14:49:28 น.  

 
เฮ้อ..ค่อยยังชั่วหน่อยที่ไม่ได้บอกว่า ผมก็ชอบสองแบบครับ หญิงก็ได้ ชายก็ดี 555

เรื่องจริงคือ ชอบทั้งเฟซบุ๊ก ทั้งบล็อกแก็งค์นะ

เฉลยก่อน เดี๋ยวใครมาอ่านแล้วจะ ฮง 555


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:15:39:50 น.  

 
ถ้ามีสติระลึกรู้กับความเป็นจริง ทุกอย่างก็สุขได้ง่ายๆ อย่างที่ว่าจริงๆ หล่ะค่ะพี่ก๋า

วันนี้รถติดเหมือนเคยเลยนะคะพี่ก๋า
แต่...อย่างว่าแหละ ซ่อมแซมถนน คนเดินทางก็ต้องเผื่อเวลาไว้เยอะๆ หน่อย

ขอให้มีความสุขกับมื้อเย็นค่ะ


โดย: คมไผ่ วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:15:57:55 น.  

 
ขอให้น้องก๋าหายเจ็บข้อมือไวๆนะครับ

พิมพ์ไม่สะดวกก็แย่เหมือนกันนะ

ยิ่งมีเพื่อนๆติดตามผลงานเยอะอยู่ด้วยซิ ^^

ปิดเม๊นท์แล้วนะครับผม เจอกันงานตะพาบหน้านะครับ




โดย: วนารักษ์ วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:16:15:34 น.  

 
อ้าว ป่วยซะแร๊ว เป็นโรคเดียวกันมั๊ยค่ะนี้
ตอนนี้ก็อยู่ระหว่างพักฟื้น ปวดข้อมือที่ใช้จับเม้าส์ตลอดเว....
รักษาสุขภาพนะคร้า 555 ถึงว่า ....พิมพ์มาเป็น...

"แวะมาทักทายพี่ตุ้ยอีกครั้ง ตายบ่ายๆครับ"


โดย: tui/Laksi วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:16:52:53 น.  

 
สวัสดียามเย็นๆ อากาศครึ้มๆ ค่ะ
บางครั้งก็เป็นค่ะ โดยเฉพาะช่วงจิตตก มักจะถามตัวเองเสมอว่า ความสุขของตัวเองคืออะไร แล้วอยู่ตรงไหน แต่ก็ตอบไม่ได้ เป้าหมายในชีวิตก็ไม่ชัดเจน ก็หวังว่าจะหาเป้าหมายเจอก่อนจะตายไปซะก่อน

มีความสุขกับการพักผ่อนนะคะพี่ก๋า


โดย: ประกายพรึก วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:17:06:31 น.  

 
หวัดดีครับพี่ก๋า ติดอนิเมะดูจนตาแฉะครับช่วงนี้
พุงปลิ้น


โดย: เสือย้อมแมว IP: 171.99.200.245 วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:18:18:21 น.  

 
เห็นว่าข้อมือซ้น เป็นอุปสรรคมั้ยคะนี่

bad request รอบที่เท่าไร ช่าง..ไม่หงุดหงิดแล้ว


โดย: พี่หนูค่ะ IP: 14.207.126.152 วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:18:33:35 น.  

 
อืมม์...สำหรับเรา อยู่กับความจริงที่โหดร้ายดีกว่าความสุขที่ไม่จริงค่ะ

การเห็นทุกข์ให้ได้ จะทำให้ไม่เป็นทุกข์นะคะ

เราเองก็ยังทำไม่ได้

แต่ก็พยายามอยู่ค่ะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:19:02:38 น.  

 
~ อ้าว สิ่งที่ถ่ายทอดสู่หลายคนได้ และสำคัญ นั่นคือมือของปราชญ์นะคะ เอาไปเข้าเฝือกเลย พรุ่งนี้ขอให้หายนะคะ เพี้ยง สาธุ ~


โดย: ~ ริมน้ำ_voUฟ้า ~ (rimnam_kobfa ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:19:49:49 น.  

 

อ้าวน้องก๋าเจ็บข้อมือไปแล้วขอให้หายไวๆนะคะ

แฟนคลับธรรมะคอยอ่านกันตรึมเลย หมิงหมิงไปเทศกาล

ปลาบึกที่ไหนล่ะคะ วันนี้ทั้งไล้ค์และโหวตให้เลยค่ะ


โดย: พรไม้หอม วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:20:36:46 น.  

 
ความทุกข์ ความสุข ความคาดหวังของคนมักจะใหญ่ตามตัว
ตามอายุที่มากขึ้นนะคะ ต่างจากของเด็กๆ
อย่างตัวเราเองตอนนี้ เงิน 10 บาทมันไม่มีค่าอะไรเลย
แต่พอหันไปดูหลานที่อยู่ป. 2 ให้เงิน 10 แกดีใจมากนะ

มองมุมนี้แล้วคิดว่าถ้าเรารู้จักลดขนาดของความคาดหวังให้เล็กลงหน่อย
เราก็คงจะมีความสุขมากขึ้นเน๊าะ

นอนหลับฝันดีค่ะ




โดย: ฝากเธอ2 วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:21:06:15 น.  

 
เศร้าเนอะ ความเบื่อหน่าย ... คนที่ไม่กระตืนรือร้นที่จะทำอะไรเลย นี่ เค้าคงเบื่อทุก ๆ สิ่ง ไปหมด


โดย: untalai วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:21:19:17 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ก๋า

อยู่กับสิ่งหลอกลวงแล้วมีความสุข
สิ่งหลอกลวงบางอย่าง ก็ให้ผลในเรื่องๆดีได้เหมือนกันนะ บางครั้งน่ะค่ะ
ปล. คุณเสือย้อมแมวมีคำถามเยอะจังน๊า แต่ก้ดี อย่างน้อยก็มีแง่คิดดีๆจากพี่ก๋าให้ได้อ่านเรื่อยๆ



ฝันดีราตรีสวัสดิ์จ้า


โดย: NENE77 วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:21:31:40 น.  

 
แวะมาGood nightค่ะ อ่านจบแล้วนะคร้า เป็นคำตอบที่ดีค่ะ


โดย: หญิงแก่น IP: 27.145.134.77 วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:21:54:21 น.  

 
อิอิ อ่านแล้วคิดถึงชีวิตจริง

เบื่อไงก็ต้องทนอยู่และอยู่ทนค่ะ

พูดไปงั้นว่าเบื่อ บทที่ต้องจากกันไม่รู้ว่าจะทำใจได้รึเปล่า


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:22:27:16 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณก๋า
มาอ่านตอนดึกๆอีกแล้ว
บางครั้งความสุขอยู่ใกล้ตัวใกล้ตาจริงๆค่ะ
อยู่ที่ใจเรานี่เองนะคะ


โดย: blueberryblossom วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:22:32:40 น.  

 
สวัสดีค่า พี่ก๋า ^^

มาอ่านคำถาม คำตอบค่ะ

หนีอะไรก็หนีได้ หนีความจริงไม่พ้นจริงๆด้วยค่ะ
^ ^



โดย: lovereason วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:22:39:27 น.  

 


แว๊บมาส่งพี่ก๋าเข้านอนค่า
ฝันดีนะคะ


โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:22:40:53 น.  

 

กด Like ให้เป็นคนที่ 6
น้องก๋าตอบได้เก่งจัง



โดย: อุ้มสี วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:22:56:24 น.  

 
ยิ่งคาดหวังมากยิ่งทุกข์มาก
อยู่ด้วยความสุขเล็กๆให้หล่อเลี้ยงชีวิตดีกว่าครับ


โดย: Don't try this at home. วันที่: 29 พฤษภาคม 2556 เวลา:23:07:00 น.  

 
ไม่ได้แวะมาบ้านนี้ซะนาน พี่ก๋ากะมาดาม+น้องหมิง-หมิง สบายดีน๋าค่ะพี่ รักษาสุขภาพนะค่ะ อากาศเปลี่ยน...


โดย: จุลิจอมซน IP: 1.4.175.61 วันที่: 30 พฤษภาคม 2556 เวลา:5:11:54 น.  

 
มีคำถาม

มึนๆเมาๆ ที่บีนสงสัยค่ัะ

อืมมมมมมมมม

ทำไมคนที่ทำสิ่งชั่วร้าย ซึ่งบางทีเราเห็นตามสื่อ

เค้าดูสุขสบายดี อายุยืนด้วยบางคน

แต่ทำไมคนทำดีถึง ลำบาก

อย่างเช่นหลวงพ่ออลงกต พระบาทน้ำพุ

ครูหยุย แห่งบ้านมูลนิธิสร้างสรรค์เด็ก

ครูติ๋ว แห่งบ้านโฮมฮัก

3ท่านที่กล่าวมา บีนเคยเจอตัวจริงท่าน

ท่านแบกรับปัญหา นานับประการ

แต่ทำไมคนไม่ดี มันรวยกันจังคะ

งงค่ะ


โดย: dogamania วันที่: 30 พฤษภาคม 2556 เวลา:5:48:48 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]