พี่หมีรออ่านอยู่ค่ะคุณก๋า

พี่หมีเข้าใจแล้วค่ะคุณก๋า

ตนอื่นเขาก็คงเหมือนพี่หมีขณะที่ตัวเราโกรธและน้อยใจเขา

ตัวเราเองต่างหากที่แทบด่าวดิ้นไปเพราะไฟที่ลุกไหม้อยู่ในใจเรา

ขอบคุณค่ะพี่ให้ทางสว่าง

พี่หมีจะพยายามเริ่มจากตัวเองโดยการให้อภัยตัวเองไม่ให้ไฟลุกไหม้ในใจตัวเองให้ได้ก่อน

แล้วก็เริ่มให้อภัยผู้อื่นให้ได้ จะพยายามค่ะล่าสุดก็เมื่อคืนที่น้อยใจเขาทั้งที่เจ้าตัวเขาไม่ได้รู้เรื่องด้วย

คัวเองทำร้ายเขาด้วยคำพูดแล้วก็นอนไม่หลับเอง หวังว่าเขาก็คงจะให้อภัยพี่หมีเช่นกัน

ขอบคุณจริงๆค่ะ

กุด มอร์ นิ่ง ค่ะ น้อง ก๋า



เข้ามาง่วงค่ะ.....เดี๋ยวมาอ่านใหม่

ความผิดที่ทำโดยไม่ตั้งใจ พอให้อภัยกันได้
แต่ถ้าตั้งใจทำซ้ำแล้วซ้ำอีก โดยที่ไม่คิดจะแก้ไขตัวเองเลย คงเป็นผิดที่เกินอภัย

ความรักมีรักได้ก็หมดรักได้ ไม่ใช่เหมือนรักของแม่ที่มีต่อลูก ยังไงก็ไม่มีหมด

พี่มีเพื่อนสาวคนนึงเธอชอบพร่ำว่า ฉันรักเธอจัง
แต่การกระทำไม่ใช่ เธอทำพี่เจ็บใจมาหลายรอบ
ไม่พูดด้วยก็หลายรอบ แต่สุดท้ายพอเขามาหายามที่เขา
เดือดร้อน พี่ก็อดสงสารไม่ได้ เคยบอกเพื่อนคนอื่น ฉันจะไม่ยุ่งกับเขาแล้ว แต่ก็อดไม่ได้ พี่เคยโกรธเขาเหมือนกับจะตัดไปเลย แต่ก็นั่นแหละ ทุกวันนี้ก็ยังคบกันอยู่
เพราะพี่ไม่ได้เกลียดไง ถ้าพี่เกลียดนั่นคือ อย่ามายุ่งกับฉัน และเพราะคำว่าอภัยด้วยแหละ

พี่อัพบล๊อกเมื่อคืน แต่พี่เข้าบล๊อกปัจจุบันพี่ไม่ได้
หน้าจอขึ้นเครื่องหมายสีเหลืองกับตัว ! พี่ไม่รู้จะแก้ไง
แต่รู้สึกเพื่อนเข้าไปเมนท์ได้เพราะเห็นเวลาขึ้นในหน้าจัดการ ช่วยบอกหน่อยทำไง หลังไมค์นะ เพราะเข้าหน้าปัจุบันไม่ได้

"สำหรับคนที่รักกันแล้ว
ต้องสามารถยกโทษให้อีกฝ่ายได้
โดยไม่มีเงื่อนไขว่า
เขาจะทำผิดอีกสักกี่ครั้ง"


ถ้าประโยคนี้...คือความโง่
ดีดีก็โค-ตะ-ระ โง่
แต่ยินดีที่จะโง่ค่ะ

ขณะเดียวกัน
คนที่รักเรา
ก็ต้องทำให้ได้อย่างนี้เช่นกัน
ต้องโง่แบบเดียวกันกับเรา


เมื่อเร็วๆนี้
ดี.ทำคนที่ดี.บอกว่าดี.รักร้องไห้
แกล้งสารพัดเท่าที่จะแกล้งได้
เหตุผลเดียวคือ...
เพราะเขาใส่ใจคนอื่นมากกว่าเรา
เป็นการเรียกร้องความสนใจแบบสะใจ

พี่สาวดี.บอกว่าให้ดี.ไปขอโทษเขาซะ
เพราะดี.เล่นแรงไป

ดี.ก็ขอโทษล่ะ
และตบท้ายด้วยว่า...
พี่บอกให้มาขอโทษ
แต่ดี.ไม่ได้รู้สึกผิดนะ เหอ เหอ
ดี.ทำตามพี่สั่งเท่านั้น


สิ่งที่ดี.ทำ
เขาสามารถโกรธเกลียดเราได้เลย
ตอนที่เขาโกรธๆๆๆๆเรา
เขาบอกว่าอย่างนี้เราเลิกคบกันดีกว่านะดีดี
ดี.ก็บอกว่าเลิกคบไปเลย
ไม่ต้องมาคบกับคนอย่างดี.หรอก
แล้วถ้าว่างเมื่อไหร่
ก็นั่งคิดนิดนึงว่า...ดี.ทำแบบนี้เพราะอะไร


คนข้างตัวของคนที่ดี.ทำให้เขาเสียใจบอกเขาว่า...
อย่าคิดมากเลย
จะไปอะไรกับดีดี เลี้ยงดีดีไว้ดูเล่นสักคน
(ดีดีก็ว่างั้น....จะมาถือสานู๋ทำมัย)


ด้วยเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงงอนๆๆๆๆ
เราก็กลับมาคบกันเหมือนเดิม
เพราะเมื่อเขาย้อนคิด
เขาก็รู้ล่ะว่า ดี.ทำอะไรแย่ๆก็เพราะรักเขา


สิ่งที่สรุปได้ในเวลาต่อมาก็คือ
ดีดีเลวได้อย่างไม่มีเงื่อนไข
อ่ะ....ม่ายช่ายยยยย


ความรู้สึกระหว่างกัน....
...ดีขึ้นมาก
ชัดเจนขึ้นมาก...


และวันนี้ดีดีก็ยิ้มได้
อย่างน้อยก็รู้ได้ล่ะว่า
กับบางคน...
เขาจะอยู่กับเรา
ไม่ว่าเราจะนิสัยแย่แค่ไหนก็ตาม
เพราะเขารู้ว่าเราเป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นน้อง
และความสัมพันธ์แบบนี้ใครก็ทำลายไม่ได้
เพราะเรารู้ว่า "หัวใจ" ของเรา
ยึดเหนื่ยวอยู่กับอะไร
และมัน "มั่นคง"เพียงใด


.
.
.



.
.
.
เรื่องการให้อภัย
ละไว้
โน คอมเม้นท์


หมื่นตาคิดดีแล้วค่ะ

ลุงก๋าเคยได้ยินที่เค้าพูดกันมั้ยว่า ให้อภัยได้....แต่ไม่ลืม
สำหรับข้าพเจ้าแล้ว
ดีที่...ให้อภัย
ดีที่สุดคือ...ลืม

"อภัย" จะเกิดก็ต่อเมื่อมันมีสิ่งไม่พอใจเกิดขึ้นก่อนถูกมั้ย
แต่ใจที่ไม่พอใจนั้น...ไม่ถือโกรธและยกโทษให้
"ลืม" คือหายไปจากความทรงจำ ไม่เอาใจใส่ต่อสิ่งนั้น และไม่นึกถึงมันขึ้นมาอีก

ถ้าใจจะลืมไปได้ด้วยจะดีมากๆ ไม่อยากนั้นจะเกิดอาการฟื้นฝอยในภายหลัง เอามาพูดซ้ำลำเลิก ฯลฯ

ในความพลาดพลั้งเรื่องเดียวกัน....เราอาจได้รับการอภัยจากบางคน แต่กลับบางคนไม่ใช่
ไม่ได้มีเงื่อนไขว่า พ่อแม่และเพื่อนรัก มักจะอภัยเราเสมอ แต่คนอื่นอาจไม่ให้อภัย

เรื่องเดียวกันนี่เอง....คนอื่นอาจให้อภัย แต่คนใกล้ชิดเราเองที่อาจไม่ยกโทษให้ก็เป็นได้

เมื่อใดที่ใจร้องหาการยกโทษหรือให้อภัยจากคนอื่น ต้องย้อนมองตาชั่งในใจเราทันที

^
^
^


ลุงแอ๊ดดดดดดดดดขา


ถ้าลุงแอ๊ดเข้ามา
ยืนยันกับพี่ก๋าให้นู๋ด้วยยยย
ว่ามันคือออออออ"มด"

คงเหมือนกับ เพลง ก้อนหินก้อนนั้น มั้ยค่ะ..คุณก๋า....

เรามัวแต่เกาะกุมความเจ็บปวด ความโกรธเคืองไว้ ...โดยไม่ยอมวางมันลง....

เราเองต่างหากที่ต้องรับรู้ถึงความเจ็บปวด และ ความโกรธเคืองนั้น....คนอีกคน ไม่ได้รับรู้มัน หรือรับรู้มันเพียงเล็กน้อยเท่านั้น...

ขอบคุณสำหรับ ยอดชายนายหมื่นตาวันนี้นะค่ะ....ทำให้ได้คิดอะไรมากมายเลยค่ะ

....ขวัญหวังว่าจะทำให้ตัวเองสามารถปล่อยวาง และ ให้อภัยคนอื่นๆได้โดยง่าย....ค่ะ

I'll forgive but never forget - that's all...

ดาเคยไปเห็นทะเลหมอกที่หิมาลัยมาแล้วน้า ไม่รู้ว่าใครเหนือใครละสิ

จะให้ภาพลึกลับไปไหนคับพี่ กลัวคนจำได้เหรอ อากาศบังกาลอร์ดีค่ะ ฝนตกตอนบ่ายๆ ทุกวัน ยันดึกๆ ค่ะ แต่ไม่ดีอย่างเดียวตากผ้าไม่แห้งนี่สิปัญหา

ดาว่า่ก่อนจะให้อภัยนี่ มาให้โอกาสในการรับฟังเหตุผลที่ทำลงไปก่อนดีกว่ามั้ย เพราะคนเราทำอะไรมันก็ต้องมีเหตุผล แม้ว่าบางเหตุผลอาจจะไม่ดีในสายตาคนส่วนมาก ถ้าเหตุผลรับฟังได้ก็ให้อภัย ถ้ารับฟังไม่ได้ก็ให้โอกาสแก้ตัว แต่ถ้าเกิดมีครั้งที่สองสามสี่ตามมา ก็ช่างหัวมัน แหะแหะแหะ หมายถึงไม่ต้องสนใจไปเลยง่ะ ไม่โกรธ แต่ก็ไม่ให้อภัย

อ้อ อีกอย่าง คือ ไม่ยุ่ง

สาวก็คิดคล้ายๆ กับหลายคนคะ การให้อภัย มีหลายแบบ
ให้อภัย คนที่สนิทในกรณีทำให้มีปัญหา ซึ่งเราควรทำอย่างยิ่ง เพราะยังไง เราก็ตัดกันไม่ขาด ถ้าไม่ให้อภัยก็ไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้ ในกรณีนี้เกิดกับสาวเอง ทะเลาะกับพี่ชาย พี่ชายโกรธมาก ถึงขั้นตัดพี่น้องกัน ไม่พูดกับสาวเกือบ 5 ปี ทั้งๆที่สาวง้อเท่าไหร่ก็ไม่ยอม แต่เค้าหารู้ไม่ว่าเค้าพลาดการได้รับ ความรัก ความห่วงใย ที่รอคอยจะเติมให้เค้าในช่วง 5 ปี หลังจากนั้นเค้ายอมพูดแต่ไม่สนิทใจ จนปัจจุบัน ถามว่าเสียใจไหม เสียใจมากเพราะเค้าไม่ยอมปล่อยวาง ในขณะที่เราวางได้...เห็นไหมคะพี่ การให้อภัยคนใกล้ตัวสำคัญมาแค่ไหน เพราะนอกจากจะทำให้เราทุกข์แล้ว จะทำให้พ่อ แม่ เพื่อนฝูงใกล้ชิด ทุกข์ตามไปด้วย

กรณีต่อไป การให้อภัย คนที่ไม่สนิท ซึ้งคนเราสามารถโกรธคนได้ทั่วไป ตามท้องถนน คนที่มาติดต่องาน ที่เจอกันเพียงครั้งคราว...คนกลุ่มนี้เราสามารถใช้คำว่าอโหสิได้ เพราะยังไงเราก็ไม่ยุ่งเกี่ยวกันอยู่แล้ว ปล่อยไป ยังไงเราก็ไม่ได้ขอข้าวเค้ากิน

การให้อภัย คนรัก แฟน กรณีนี้เป็นแบบกำกึ่ง เพราะถ้าเลิกกันก็เป็นคนอื่น กรณีนี้ต้องใช้ใจวัดว่า เรารักเค้ามากแค่ไหน เป็นเรื่องร้ายแรงมากไหม ถ้าไม่ร้ายแรงมากก็ยอมให้อภัย แล้วเอามาเป็นบทเรียน (กรณีนี้เรียกว่าให้อภัยได้...แต่ไม่ลืม)

ในส่วนของสาว จะใช้คำนี้แทนคะ อโหสิ ปล่อยวาง แล้วเราจะมีความสุขขึ้นคะ

มีความสุขมากๆนะคะพี่

การให้อภัยเขา
คือ การปลดทุกข์
อีกทุกข์ในใจเรา
^
^
ว่าไหมค่ะ
อิอิ

อย่างนี้ก็หมายความว่า ถ้าไม่ให้อภัยกันง่าย ๆ
หรือไม่ยอมให้อภัยกันเสียสักที ก็แปลว่าไม่รักหรือคะ?
แล้วการให้อภัยกับความรักมันคู่กันหรือเปล่าละคะ
(ตอบที่บลอคก็ได้นะคะพี่ แค่ขอความกระจ่างนิดเดียวค่ะ)

แต่อ่านเรื่องแล้วก็เข้าใจซาบซึ้งนะคะ
การให้อภัยมันปลดปล่อยตัวเราที่เป็นทุกข์จริง ๆ
นั่นก็เป็นบ่อเกิด ทำให้ความรักเกิดขึ้นในใจง่าย ๆ
แต่ต้องเป็นการให้อภัยที่มีทั้งเมตตา และกรุณา

....

สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่ก๋า

เผอิญว่าเป็นผีเยอรมันอ่ะดิ่คะพี่ พูดเยอรมันไม่ได้อ่ะค่ะ
ฮ่ะ ๆ ๆ เลยยิ่งกลัวกว่าเดิมอ่ะ เหอะ ๆ
แต่แม้เป็นผีไทยก็ไม่เอานะพี่ ถ้าพี่ก๋าคุยรู้เรื่องก็บอกนะคะ
เผื่อช่วยเขาได้จริง ๆ ก็จะอนุโมทนาค่ะ
ปอยได้แต่แผ่เมตตา รู้เรื่องหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ

พยายามจะเลิกกลัวค่ะพี่...ไม่งั้นก็อยู่ยากนะเนี่ย

ใกล้คลอดเข้าไปเต็มทีแล้วนะคะพี่ก๋า

ยามเช้าสวัสดีขอรับ อิอิ
ทางนี้อากาศเป็นไงบ้างขอรับ

เข้าได้แล้วคุณ
มันคงเป็นที่โค๊ดเพลง หรือ โค๊ดbg สักอย่าง
พอพี่ลองเอาออก แล้วเข้าใหม่เข้าได้
คงเป็นเฉพาะที่เครื่องพี่ คนอื่นถึงเข้าได้
แต่ของพี่ไม่ได้
ขอบคุณค่ะที่แนะนำ

อรุณสวัสดิ์วันเสาร์ค่ะคุณก๋า..กั๋น
อัพแระค่ะเชิญไปอ่าน..
ชอบเรื่องนี้อีกแระค่ะ..การให้อภัยเป็นทานอันยิ่งใหญ่

อย่างนี้ต้องไปพิสูจน์ ภูชีฟ้าสะแล้ว แต่ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้ไปนี่สิ เศร้า

เห็นด้วยค่ะกะคุณก๋า

พีเนี่ยเป็นคนที่ค่อนข้างจาให้อภัยคนอื่นบ่อยนะคะ

โดยเฉพาะแฟน เพราะพีเป็นคนที่ ง่ายๆอ่ะค่ะ

พยายามมองเหตุผลถึงส่งที่เค๊าทำในมุมของเค๊า

บางครั้งการกระทำที่ไม่ดีของบางคนมันก็มาจากปัจจัยหลายอย่าง

เช่นการเลี้ยงดู เพื่อน และ นิสัยส่วนตัว

ถ้าเราเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐานหมดมันก็ไม่ไหวอ่ะค่ะ

แต่.....

การให้อภัย มันก็มีขีดจำกัด เพราะมันไม่ใช่การที่จาต้องมานั่งทน

เพราะความรักมันต้องมาจากสองฝ่าย ถ้าไอ้คนทำ ก็ทำอยู่นั่น ไอ้คนทนก็ทนอยู่นั่น พีว่ามันแปลกๆอ่ะค่ะ

แบบนั้นพีว่า กลับมาอยู่คนเดียว แล้วให้อภัยตัวเองที่ต้องผิดหวังกะรักครั้งนั้น

พร้อมกับก้าวเดินต่อไป มันคงเวิร์คกว่าเนอะ

ปล.ทานข้าวเช้ายังคะ มะวานทามมักกะโรนีทานค่ะ
เลยแวะเอามาฝากคุงก๋าด้วย

สวัสดีครับพี่ก๋า..
เช้านี้ข้าศึกขอพักครับ

อิอิ เจ้าตัวติดโกอินชันอย่างแรง..

แวะมาตั๊กต๋อนเจ้า

วันนี้ออกไปตังนอก

แล้วก่อยแวะมาอ่านใหม่เน้อ

หุ หุ อยากอ่านเรื่องวันนี้ขนาด

แต่ต้องออกไปแล้ว

น้องดีอาจมีใครที่กำลังโกรธเกลียด
พี่ก๋าอยากบอกว่า การเกลียดหรือโกรธใคร
ไม่ได้ทำให้เรามีความสุขในใจเลย
มันเหมือนใจที่มีถ่านร้อนที่พร้อมจะคุโชนตลอดเวลา
.
.
.
ถ่านสำหรับดี.มีไว้ร๊ากกกกกก 555+


บางครั้ง....
ดี.ว่าดี.รู้อารมณ์นะคะพี่ก๋า
รู้ว่าโกรธ
รู้ว่าเกลียด
รู้...อย่างรับรู้
แต่ไม่ได้เก็บมาเป็นความทุกข์ในใจตน

แต่ความรู้สึกว่า...
“จะมายุ่งกับดี.”ทำไม
ก็เลยต้องมีการโต้คลื่นเป็นระยะๆ
ตามแรงซัดของคลื่น อิอิ

อย่างเดียวเลย...
ใครที่เป็นศัตรูและอยากจะอยู่อย่างมีความสุข
ก็....อย่ามายุ่งกับนู๋
เพราะหมอฉีดพิษบ้าเข้าเส้นเลือดนู๋
ตั้งแต่คลอดจากครรภ์มารดา
เหอ เหอ เหอ

................................



พี่ก๋าดูแลคนเยอะ ในแบบของการเผชิญหน้า
ดี.ว่าเหนื่อยนะ นึกภาพออกเลย

ชีวิตดี.ตอนนี้
ดี.ดูแล และถือเป็นความรับผิดชอบคนที่ทำงานด้วย
ประมาณครึ่งหนึ่งของคนที่พี่ก๋าดูแล
แต่เป็นแบบไม่ต้องเผชิญหน้า
รับงาน ส่งงาน จ่ายเงิน
ผ่านเทคโนโลยี่ที่ทันสมัยทั้งหมด

มันเป็นการทำงานที่เหนื่อยอารมณ์มากๆเลย
เพราะคนที่ดี.ทำงานด้วย...
จากป.6 ถึง ป.เอก เอิ๊กกกกกกกกกก

บางครั้ง...ถ้าได้เผชิญหน้าแล้วถามว่า...
“แล้วพี่ทำแบบนี้ทำไม”
ตอนที่ดี.ไม่ส่งงานให้ทำอีก
เพราะเขาไม่มีความรับผิดชอบ
มันก็คงจะดีเหมือนกันนะคะ

ดี.เจอแบบ...
ส่งงานไม่ทัน
ปิดโทรศัพท์หนี เน็ตเจ๊ง เอ็มเสีย
การสื่อสารทุกอย่างเป็นง่อย
แต่ตอนที่จะเอาเงิน
การสื่อสารทุกอย่างไฟเขียวตลอด
เหนื่อยยยยมากๆๆๆๆ

การเผชิญกับเรื่องแบบนี้...
มันทำให้ความรู้สึกดีดีหายไปเยอะเลย
ที่สังเกตง่ายๆตอนนี้ก็คือ....

นู๋มะมีอารมณ์ดีดีมานั่งแปลงบทกวีพี่ก๋า
เหอ เหอ เหอ

ยามสาย
ยายสาม
ตามสวัสดีค่ะ

อ้อ..ลืมบอกค่ะ วันนี้หมื่นตาโดนใจมากมาย อิอิ

เมื่อวานอ่านจบไปครึ่งเล่มค่ะ....
หนังสือธรรมะเนี่ย อ่านได้ช้ามากๆ..ไม่เหมือนอ่านนิยายเน๊อะ...เร็วเชียว

.......................

โดยปกติเป็นคนโกรธง่าย หายเร็วค่ะ....
มักจะใช้วิธีทำให้ลืม....จะได้ไม่เก็บอะไรไว้กับตัวมากเกินไป....
แต่อารมณ์น้อยใจ...ยังคงค้างอยู่บ้าง....
จะพยายามทำให้ดีขึ้นในทุกวันค่ะ....
ตั้งแต่มาอ่านบล๊อกคุณก๋า..ทำให้ใจเย็นขึ้นทุกวันในตอนเช้า...เพราะยอดชายนายหมื่นตา ทำให้อารมณ์ดีค่ะ....

สวัสดีตอนสายๆค่ะพี่ก๋า

ผึ้งว่า บางทีสิ่งที่ยากอีกอย่างหนึ่งของเราก็คือ"การให้อภัยตัวเอง"


บางครั้งเรารู้ตัว ว่าสิ่งที่เราทำเป็นสิ่งผิด
ไม่ว่าจะผิดกับตัวเอง หรือกับคนอื่น
แต่เราก็ยังดึงดันที่จะทำ


.. ต่อให้ไม่มีใครรู้ ก็ยังต้องใช้เวลาเหมือนกันนะคะ
กว่าที่เราจะยอมรับสิ่งที่เราทำ แล้วก็อภัยให้ตัวเองได้..

ซีรี่เกาหลี coffee prince ทางช่อง 7 ครับพี่ก๋า

จริงๆ ด้ววยค่ะพี่ก๋า๋ ดาก็ไม่เคยนึกว่าจะได้เหยียบคงคา ข้ามหิมาลัยไปเนปาล แต่ดาก็ได้ไป ดังนั้น เราจึงควรรอจังหวะและรู้จักไขว่คว้าโอกาสเท่านั้นเอง

วันนี้ดามาค้างบ้านเพื่อนค่ะ เลยเล่นเนตทั้งวัน เพื่อนกลับไทยศุกร์นี้ แต่ดารอใบประกาศอยู่ ได้เมื่อไหร่ก็ซื้อตั๋วกลับเลยเหมือนกัน

ช่วงนี้เค้าเพิ่งเปลี่ยนสนามบินใหม่ค่ะ มีปัญหาทั้งเรื่องตารางเวลาการบินที่เปลี่ยนใหม่ แล้วก็ระยะทางที่ไกลมากๆ มีคนตกเครื่องกันเยอะเลย

วันนี้ก็วันที่ 24 แล้ว พี่มาดามใกล้คลอดแล้วสิเนี่ย ฝากบอกพี่เค้าด้วยนะค้า ว่าเป็นกำลังใจให้

วันนี้อ่านจ๋นจบเจ้า เพราะก่ะลังโคด อภัยแล้วอภัยแหม
ก่ออ่ะหยั่งมาหย่ะอยู่ ก๋วนโอ้ยลมออกหูขนาดเจ้า อ่านจบ
กึดอยู่สักพักเจ้า แต่ กึดก่อนต๋อนเจ๊านี้ยัง แน่ๆ อิอิ

อืม มีเรื่องเล่าให้พี่ก๋าฟังด้วย ดาก็เอาลิงค์ของบล็อคไปลงไว้ที่บอร์ดของนักเรียนไทยในบังกาลอร์ กลับไม่มีใครสนเลยแหะ แถมยังได้คำตอบแบบว่า ไม่รู้จักที่เที่ยวกลางวันรู้จักแต่กลางคืน เราก็นะ อืม น่าเสียดาย พวกเด็กบังกาลอร์ส่วนใหญ่เป็นพวกมีเงินทั้งนั้น แต่เอาไปหมดกับผับบาร์สะหมด

อ้าย ๆ ๆ เดี๋ยวมาอ่าน

ใกล้เที่ยง - เกลี้ยงไท สิคะ
จะเป็นยายสี่ - ยี่สาย ได้จะใด

ยามสี่ น่ะ คือตอนย่ำรุ่ง 6 โมงเช้าตะหาก
ยังมะตื่นเยย อิอิ
(กลอนเฉลยดูได้ที่บล๊อก/บล๊อกพี่คนไม่มีเจ้าของกะได้ค่ะ)
แวะมาล้อเล่น เย็นเย็นใจ

การให้อภัย มันทำให้เราสบายใจด้วยเนอะ...

ขอบคุณสำหรับคำชมคะพี่ก๋า ที่เขียนได้ยาวเป็นเพราะเป็นความรู้สึกอัดอั้น ที่ออกมาจากใจ เนื่องจากว่า ไม่ได้รับการให้อภัยจากคนที่รัก แม้ว่าเวลาผ่านไปแค่ไหน สายเลือดยังไงก็ตัดไม่ขาดว่าไหมคะพี่ ดังนั้นเลยอยากฝากไว้เหมือนกันคะ พร้อมทั้งขอฝากอีก 1 คำทีทำให้เราทุกข์ ทิฐิ แบกไว้ทำให้เราเหนื่อยว่าไหมคะพี่
ปล.ขอบคุณคุณกชมวรรณ พูดถูกอย่างยิ่งคะ

ฮะฮะฮะ บางทีดาก็สับสนฮะว่าเที่ยวหรือเรียน แหะแหะ ขนาดทริปล่าสุดที่เห็นกัน คือต้องไปต่อพาสปอร์ต แต่กลายเป็นว่ามาทีหลังสะไ้ด้ เหมือนของแถมเลยง่ะ

จริงๆ ทริปที่เห็นมันเริ่มมาตั้งแต่สามปีที่แล้วเรื่อยมา จนสิ้นปีที่แล้วค่ะ แต่ดาเอามาอัพติดๆ กันมันก็เหมือนดาไปมาเยอะแค่นั้นเอง

พี่ก๋าคิดว่างานรับปริญญา งานแต่งเชิญคนทั่วประเทศ หรืองานอะไรก็ได้ที่อลังการๆ นะค่ะ จำเป็นมั้ยค่ะ

การเข้าพิธีรับปริญญากะการไปเอาใบปริญญาจากตะกร้าพาสติก มันต่างกันมั้ยเอ่ย

การให้อภัยมันเป็นสิ่งที่ทำได้ยากจริงๆค่ะ โดยเฉพาะกับคนที่ทำผิดกับเราหลายต่อหลายครั้ง แต่เห้นด้วยเลยค่ะ ถ้าเรายังโกรธเค้า เราก็เหมือนจุดไฟเผาใจตัวเอง เพราะ ทุกครั้งที่นึกถึง มันจะทำให้เศร้าหมอง จิตใจไม่เป็นสุข

ที่เขียนมานั้น มาจากประสบการณ์ของตัวเองค่ะ ดังนั้น การจะให้อภัยใครสำหรับแม่หมวย ถ้าเค้าทำให้เราเจ็บช้ำน้ำใจมากมาย มันต้องใช้เวลาค่ะ เวลาที่ผ่านไป ไม่พบไม่เจอกัน มันจะทำให้จิตใจเราดีขึ้น แผลใจมันจะจางลง เรื่องที่เราโกรธเค้ามันก็จางลงด้วย...แล้วเราก็จะดีขึ้น อภัยเค้าได้ง่ายขึ้น

คุยกับพี่หมีก่อน^^

"พี่หมีเลยสงสัยว่าที่รักๆกันน่ะแค่ไหนถึงจะให้อภัยกันได้

ความรักกับการให้อภัยเป็นของคู่กันจริงๆหรือคะ"
^
^
หนูไม่คิดแบบนั้นเลยค่ะพี่หมี

ในมุมมองของหนู เราน่าจะสามารถให้อภัยทุกคนได้ ไม่ว่าจะรักมาก รักน้อย หรือถึงแม้เราจะไม่ได้รักเค้าเลยแม้แต่น้อยก็ตาม


ที่นี้จะเถียงหมื่นตาแล้วนะ

การให้อภัยที่แท้จริงสำหรับพี่ ไม่ได้เป็นไปเพื่อความสุขของคนอื่น

พี่ให้อภัยเพื่อความสุขของตัวเองตะหากล่ะ (คนอื่นก็ช่างเค้าสิ )

ราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่ก๋า ง่วงนอนมากมาย เมื่อคืนไม่ได้หลับเลย ถ่างตาไม่ไหวแล้ว ที่ถามเรื่องปริญญา คือ วันนี้เพื่อนรับปริญญาค่ะพี่ เค้ามีงานนู้นนี่กันตั้งแต่เช้า แต่พวกร่วมงานเค้าต้องไปตอนสิบเอ็ดโมง (เที่ยงครึ่งไทย)

แล้วไอ้พวกจะไปร่วมอย่างดา ยังไม่ได้หลับไม่ได้นอนเลย ตอนนี้บ้านเงียบ ขอแอบงีบก่อนแล้วกัน

สุขสันต์วันเสาร์คับผม

คุณก๋ารู้ตัวป่าว?

ว่าทำให้หลายๆคนที่เจอปัญหาในหลายๆรูปแบบต่างกันไป

แม้เค้าคนนั้นจะไม่ใช่เจ้าของคำถาม แต่อาจเคยเจอปัญหานั้น หรือมีคนใกล้ชิดเจอปัญหานั้นๆอยู่ แล้วได้เข้ามาอ่านเจอวิธีคิดกับปัญหานั้นๆอย่างที่คุณก๋าบอกเนี่ย
ได้เกิดมุมมองใหม่ ความคิดใหม่ และที่สำคัญที่สุด ได้คลี่คลายปัญหา และความทุกข์ที่อยู่ในใจออกไป อาจจะไม่ทั้งหมด แต่ไม่มากก้อน้อยที่จะได้รับประโยชน์กลับออกไป ....

ขอบคุณนะคะสำหรับคนเขียนบล็อคดีๆแบบนี้

(บล็อคเค้าดิ....หาสาระไม่เคยมี 5555++ )

ท่านก๋าฟู่เฉิง ข้ามาคารวะท่านช้าไปนิด
เนื่องจากข้าติดภาระกิจมากมาย เดี๋ยวข้าจะต้องเดินทางพันลี้ เข้าตัวเมืองบางก๊กอีกในไม่ช้า

ปรัชญาและความคิดในการให้อภัยของท่าน ข้าเลื่อมใสนัก
ข้าเคยได้ยินจอหงวนผู้มีคุณธรรมกล่าวว่า

"เหตุสมควรโกรธไม่มีในโลก"
และ
"อโหสิกรรม นำมาซึ่งความสุขใจ แก่ทั้งผู้ให้ และผู้ขออโหสิ"

ด้วยเหตุนี้ ข้าจึงนำน้ำชามะลิพันปีอย่างดี จากเขาเหลียงซาน ( ข้าไม่ดื่มเหล้าง่ะนะ)มาคารวะท่าน 1 จอก

เชิญดื่ม !!!!!

อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆ โพดผ่านทั้งการให้อภัย และ รับการให้อภัย จากคนที่เรารักและรักเรา

ทุกชีวิตมีการผิดพลาด เรียนรู้จากสิ่งที่ผิดเพื่อที่จะไม่พลาดในครั้งต่อไป แง๊วววว

หวัดดีน้องก๋าทำมัยไปไม่ได้หละ อ๋อรู้แระมาดามท้องหญ่ายแล้วเนาะ อืมรอเจ้าตัวน้อย ๆ ออกมาก่อนแล้วพากันไปสามคนพ่อแม่ลูกเลยเนอะอบอุ่นดี มีความสุขกับทุก ทุก วัน นะคะน้องก๋าสุดหล่อ

สำหรับคำถามนี้ การให้อภัย มันต้องมาจากใจจริงๆ ค่ะ ไม่ใช่ปากบอกอภัย แต่ใจยังเจ็บแค้น ยังโกรธเคือง ก็ไม่มีความหมายเลย

ถ้าเรารักใครซักคน การจะให้อภัยนั้นมันไม่ยากเลย ตุ้งเองก็เคยมีเหตุการณ์แบบนี้อยู่เหมือนกัน มีคนทำเรื่องให้โกรธ เสียใจ แต่เพราะพอนึกถึงเหตุการณ์ดีๆ ที่มีด้วยกันมาก่อน นึกถึงความสัมพันธ์ เรื่องบางเรื่องเราก็ปล่อยวางได้ ให้อภัยได้ (ถ้ามันไม่หนักหนาสาหัสมากนัก)

ที่สำคุญถ้าจิตใจเรามีแต่ความโกรธ ฐิติ ไม่อยากให้อภัย ก็ตัวเราเองที่เป็นทุกข์นั่นแหล่ะ..

เอ้ยน้องก๋า พี่ตกข่าวรัยป่าว สรุปมาดามคลอดเจ้าตัวน้อยรึยังอ่ะเห็นก๋าบอกจะอยู่เลี้ยงลูกแล้วอ่ะ เหรอว่าเตรียมตัวก่องค่ะ ถ้าคลอดแล้วเอาตัวน้อยมาโชว์บ้างดิ อยากเห็นว่าจะหล่อแบบน้องก๋าป่าว อิอิ...ยังงัย ก็ขอให้มาดามและลูกแข็งแรงๆ นะคะ....

เข้าใจแจ่มแจ้งครับ
ปกติคนเราพร้อมที่จะโกรธง่ายๆ แต่ยากสำหรับการให้อภัยคนอื่น
ให้สิ่งของ ให้เงินทอง ให้กำลังใจ ยังง่ายกว่า ให้อภัยหลายๆเท่า แล้วคิดดูว่าการให้ทุกอย่างทำให้ผู้ให้ได้รับความสุขใจทั้งนั้น ลองให้อภัยคนอื่นๆดูแล้วจะรู้ว่าคส่มสุขที่เราจะได้รับมันยิ่งใหญ่เท่าไหน



ปล. มายืนยันตามที่ดีขอว่า
ดูดูไปมันเหมือนแมงสาปนะ

^
^
^

ลุงแอ๊ดดดดดดอ่ะ
นู๋อุตส่าห์ไม่พูด

สวัสดีค่ะพี่ก๋า...

ได้อ่านหมื่นตา แล้วน้ำตาไหล...
ประทับใจตอนที่ปราณีให้อภัยสิงห์ และรับเป็นลูกบุญธรรม

"การให้อภัย ยิ่งใหญ่กว่าการให้ทั้งปวง"

"อภัยทาน เป็นทานที่ยิ่งใหญ่ที่สุด"
............
"มือของผู้ให้ อยู่สูง กว่ามือของผุ้รับ..."

สามประโยคนี้ ให้ความหมายของคำว่า "อภัย" ได้ดีมาก
สำหรับปอค่ะ

พี่ก๋า และพี่สาวสบายดีนะคะ
ขอให้น้องในครรภ์พี่สาว สุขภาพสมบูรณ์แข็งแรงค่ะ..

หวัดดีที่ได้มาเจอนายหมื่นตาอีกครับ...ช่วงนี้ผมเองก็ยุ่งและเหนื่อยมากๆ...งานเยอะ..ไม่ได้เขียนบล๊อก ไม่ได้แวะมาเยี่ยมเลย..

อ้ายก๋าสบายดีน่อ...ผมก็เหมือนจะสบายดี แต่ก็เหมือนจะบ่สบายเป็นบางที...

รักษาสุขภาพด้วยครับ..หวังว่ามาดามและก๋าน้องก็คงสบายดีมีความสุขเช่นกันครับ

ไปหารูปมดมาให้นู๋เลย

เข้ามารับทราบอีกรอบค่ะน้องก๋า ดีใจด้วยนะค่ะใกล้จะได้เห็นหน้าลูกแระ โอ้ยตื่นเต้นแทนน้องก๋าจริง ๆ เลย คลอดเมื่อไหร่อย่าลืมโพสรูปลูกโชว์ต้วยเน๊อ มีความสุขกับทุก ทุก วันค่ะน้องก๋า...

สวัสดีจ้าน้องก๋า...
ให้อภัยพี่ก็เคยให้นะค่ะ...
แต่เรื่องบางเรื่องก็ลืมยากเหมือนกันนะค่ะ

อะไรกันน้องก๋าแค่ดูก็อิ่มแล้วเหรอ ไม่ได้กินสักหน่อย55555555555555ไปหละแกล้งแซวเฉย ๆ อิอิ

อ่านได้ เข้าใจ

แต่..

ทามม่ายล่าย..

สวัสดีตอนเย็นวันเสาร์ค่ะ พี่ก๋า...

ทุกคนมีโอกาสทำผิดได้ทั้งนั้น...
และทุกคนก็คงอยากได้รับโอกาสการให้อภัยทั้งนั้น

ถ้าให้อภัยผู้อื่น ก็เหมือนให้อภัยตัวเอง
แต่ถ้าผู้อื่นยังไม่ให้อภัยเรา ก็จงให้อภัยตัวเองเช่นกัน
555

ถ้าคิดง่ายๆว่าเรื่องมันผ่านไปแล้ว ก็ให้มันผ่านไปแล้วกัน
ทำปัจจุบันให้ดีที่สุดก็พอ...
แต่เวลาทำมันก็ไม่ค่อยง่ายเท่าไหร่เนอะ 555

แหม่ว ไม่ได้ log in หรอเนี่ย
มิน่าหล่ะ ทำไมถึงถามชื่อ แล้วก็มีรหัสส่งข้อความด้วย
ไอ้เราก็ดันตั้งชื่อใหม่ไปอีก เหอๆ เอ๋อใหญ่แล้ว

Someone in the world = the bitter sweet person เองค่ะ เดาออกป่าวคะ 555

คุณก๋าเจ้า..
วันนี้เข้ามาแอ่วค่ำไปน่อย..
แต่มาแอ่วมะได ก่ได้ข้อคิดดี ดี กุ๊เตื้อเลยเจ้า..

แวะมาอ่านหมื่นต๋ารอบดึก

ตอนยังเรียนหนังสือ

ก็มีเพื่อนหลายคนน่ะครับ ที่คบกันสนิทมาก

แต่บางทีการที่เราสนิทกันมาก ก็ทำให้เราทะเลาะกันง่ายขึ้น
เพราะว่าเราไม่ต้องมาใส่หน้ากากเข้าหากัน

แต่บางทีก็ทะเลาะกันจนไม่มองหน้ากันไปหลายเดือน
สุดท้าย เมื่อวันเวลาผ่านไป เราหันมามองอดีต

เรื่องที่เราทะเลาะกันมันเป็นเรื่องที่ไร้สาระอย่างสุดๆ
สุดท้ายก็กลับมาคืนดีกัน

และก็ทวีความสนิทสนมกันมากขึ้นไปอีก

............

เห็นด้วยว่าความโกรธ ความเกลียดมันไม่ได้มีผลดีกับทุกฝ่าย

ทุกฝ่ายมีแต่จะสูญเสียและสูญเสีย

ทำดีต่อกันไว้เถิด เนอะๆ

การให้อภัยมิได้เป็นการเยียวยาหัวใจ
ของคนที่เราเคื่องโกรธ
หากแต่มันปลดทุกข์ในใจของเราทั้งหมดด้วย
...

จริงค่ะ...เห็นด้วยค่ะ...จะจดจำไว้ค่ะ
...

ขอบคุณนะคะ

ไม่โกรธก็ไม่ทุกข์เน๊าะ บางทีก็ลืมตัว เง้ออ