<<
พฤษภาคม 2549
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
29 พฤษภาคม 2549

เนื้อเพลงพงษ์สิทธิ์ คำภีร์

เสมอ
**** พงษ์สิทธิ์

** กี่วันเดือนปี ผ่านทางชีวิต หลากหลาย
ซอกซอนซ้ำซ้ำ โค้งโค้ง ซ้ำ…ซ้ำ วนวน

* หลีกหนีไม่พ้น ไม่หลงทาง ไอ้ทางเก่า ซ้ำ..ซ้ำ ไม่พ้นเดิมเดิม
จากเช้าจนค่ำ ย่ำอีกวัน ขวนขวายหากิน ทำงาน….รับใช้ใครหนอ
หัวใจร่ำมันร้องว่าเหนื่อย เหลือหลายเจ้านาย เจ้าขา
มีแต่เธอสม่ำเสมอ ถึงซ้ำเติม หัวใจ….ไม่เคยว่า

*** คอยอยู่เคียงข้างกันเสมอ และเป็นเธอคนเดิม เสมอ….ทุกเวลา

( ซ้ำ * / *** / ** / *** / ** / *** )

**** กี่วันเดือนปี ผ่านทางชีวิต หลากหลาย ซอกซอน ซ้ำซ้ำ
โค้งโค้ง ซ้ำ…ซ้ำ วนวน คอยอยู่เคียงข้างกัน เสมอ
และเป็นเธอคนเดิม เสมอ ทุกเวลา

( ซ้ำ **** )



ไถ่เธอคืนมา
**** พงษ์สิทธิ์

ผ่านไปสองปี ที่เธอมาหายจาก เขาว่า พ่อแม่เธอนั้นพาไปขาย
เจ็บและช้ำ ต้องจำทน เพราะความจน บังคับจิตใจ
จากเจียงฮายไปขายตัว อยู่สุไหงโกลก

พี่ตั้งตารอ ให้เธอกลับคืนบ้านนา ถึงไม่มีทีวี ตู้เย็น ก็ไม่เห็นเป็นไร
ทิ้งความเชื่อ ค่านิยม ของคนเก่าล้าสมัย ช่วยกันทำนา
ปลูกข้าวยังพอได้อยู่

• ผ่านชีวิต มาชื่นชมโลกสวย ได้เพียงสิบห้าปี
ได้แค่นี้ชีวิตกลับมาพบ กับความมืดมน ผ่านมือชายเป็นร้อยเป็นพัน
ต้องกล้ำกลืนและอดทน เพื่อเก็บเงิน ส่งบ้าน ไถ่ถอนตัวเอง

( ซ้ำ * )

ถึงใครใคร รังเกียจเหยียดหยามตัวเธอ
พี่ยังรักเสมอ ถึงเธอจะเป็นอย่างไร

** อยู่ทางนี้ พี่ทำงาน ทำนา ทำสวน ทำไร่
จะเก็บเงินไว้ไปไถ่เธอคืนมา
( ซ้ำ ** )
สุดใจ
**** พงษ์สิทธิ์

** เพราะอยากมาหา มาเพื่อจะถามไถ่ ว่าเป็นยังไง
รู้สึกดีไหม บอกกันบ้างสิเธอ
เพราะว่าคิดถึง มาพบมาคุยมายิ้มให้
แล้วจะไป เพื่อวันหลังจะมาใหม่

• จึงมาตามห้วงอารมณ์ ผสมกับความคิดถึงเธอ
อย่ารำคาญกันเลย นะเธอจ๋า

เพราะอยากจะร้อง คร่ำครวญให้ปานจะเหมือนว่า
เจ็บปวดนักหนา รันทดนักหนา หัวใจแปดเปื้อนเลื่อนลอย
เพราะเศร้าใจนัก อ้างว้าง ชีวิตดังล่องลอย
ไม่มีใครคอย ไม่ให้ใจหงอย สงสารตัวเองเสมอ
( ซ้ำ * )

ใช่รักไม่รัก ใช่หลงไม่หลง ซ่อนในอารมณ์ ในซอกหลืบ
ในจิต ในฝัน อยากอยู่อย่างนั้น ไม่แตะ ไม่ต้อง สัมผัสเธอ
ขอเพียงเท่านี้ ได้คงอยู่อย่างนี้ สิ่งดีก็ล้นจนเกินสุข
อารมณ์มันลึก จะเก็บเธอไว้ ให้ลึก…….สุดใจ

( ซ้ำ ** / * )
จะไปหา
*** พงษ์สิทธิ์

วันที่เธอจากไป ฉันเจ็บช้ำหัวใจ ใครเล่าจะมองเห็น
คืนนี้จันทร์ผ่องเพ็ญ แต่ตาฉันแลเห็น จันทร์เพ็ญเจ้าก็หม่นหมอง
คืนนี้ไม่มีดาว คืนนี้ คืนเศร้า ดาวลับ หลบหายไป
โอ้ชีวิตจิตใจ อ่อนล้าลงไป ไร้คนจะประคอง

ภาพเก่าเก่ายังเห็น ครั้งความรักเป็น เช่นน้ำผึ้งหวาน
ถนอมรักให้ยืนนาน ทุกข์สุขยังหวาน เดินเคียงกันก้าวไป
คำสัญญาว่าไว้ ลืมแล้วหรือไร จะฝ่าไปด้วยกัน มือจับมือให้มั่น
สร้างชีวิตร่วมกัน จนวันโลกสลาย

• มี…ชีวิตดีขึ้น กลับมีปัญหาอีกมากมาย ทำให้ เกิดรอยร้าวในใจ
เราสองคนหมางเมิน อยากจะกลับไปมี มี…ชีวิตเช่นเดิม
ทุกข์แค้น ทนกัดก้อนเกลือ แต่ไม่เกิดรอยร้าวใดใด ในหัวใจ สองคน

( ซ้ำ * )

วันนี้ฟ้าไม่โปร่ง หยุดความทุกข์กังวล ที่ทับถมอยู่ในใจ
ลุกรีบลุกขึ้นใหม่ กับความคิดสุดท้าย ฉันจะไปหาเธอ
ลุกรีบลุกขึ้นใหม่ กับความคิดสุดท้าย ฉันจะไปหาเธอ
ลุกรีบลุกขึ้นใหม่ กับความคิดสุดท้าย ฉันจะไปหาเธอ
ยังคอย
*** พงษ์สิทธิ์

มันทรมาน เมื่อรู้ว่าความรู้สึก ที่รักมากกว่าใดใด กับเธอ ไม่มีค่าเลย
ยังคอย ยังคอย ยังคอย ยังคอยใจเธอหันกลับ
ที่รักแม้สิ่งที่เธอกระทำ ต่อฉันชัดเจน
ถึงแม้ว่า จะท้อใจอยู่บ้าง ถ้าได้ความสงสารจากเธอ ก็คงคุ้มค่า

• และพอ ฉันตาย ให้แวะดูบ้าง คิดถึง วิธีที่เธอกระทำ
ฉันจะบิน ไปสู่หุบเขาห่างไกล เพราะฉันไม่อาจเห็นเธอไป
เป็นที่รัก ของเขาคนอื่น ไม่ใช่ฉัน

มันทรมาน เมื่อรู้ว่าความคิดถึง จะส่งความเจ็บ ปวดแสบให้ใจ
ได้มากปานนี้ ยังคอย ยังคอย ยังคอย ยังคอยจนอาทิตย์ดับ
และฉันจะหลั่งน้ำตา อาดูรให้เธอเสมอ
ก็เพราะว่า ฉันรักเธอยิ่งกว่า เกินกว่าวันเวลา ทำลายดับสูญ

( ซ้ำ * )


ส่งความเจ็บปวดแสบ ให้ใจ ได้มากปานนี้ ฮืมมม….
ฉันจะหลั่งน้ำตา อาดูร ให้เธอเสมอ ฮืมมม……

อยู่ตรงนี้
*** พงษ์สิทธิ์

วานนี้ ยังมีเธอ อยู่ตรงนั้นตรงนี้เสมอ เดินมา เดินไป
ไม่เคยหันเหไปไหน อยู่ตรงกลางหว่างใจ ไปไหน ก็มีเธออยู่
อยู่ตรงนั้นมานาน อยู่ในความรู้สึก สำนึกในใจว่ารัก

ยามเช้าสดชื่นเสมอ จะมีเธอ ตื่นพร้อมพร้อมเช้า ไปสู้กับงาน
แยกทาง ชั่วครั้งชั่วคราว ออกดิ้นรน มือสาวเท้าวางไว้รอชีวิต
แต่เธอไป ไม่ลา ไม่มีเธอกลับมา ไม่มีแม้เสียง
นึกถึงเธอบอกกับฉัน มีแต่ความตายเท่านั้น ที่พรากเราไปจากกันได้

• วันนี้ คนที่เรารัก มาจากเราไป ความตายพรากเธอไปไหน
ใครเล่าจะรู้ เธอคงจะเหงา เคว้งคว้างคงเศร้า สับสน
ผู้คนมากมาย ความตายใยเลือกเอาเธอ ไปแล้ว ไม่มีหวนคืน ( กลับ )

แต่เธอไปไม่ลา ไม่มีเธอกลับมา ไม่มีแม้เสียง

( ซ้ำ * )


วันนี้ ฉันไม่มีเธอ ไม่อยากเผลอใจคิด ชีวิต จะเป็นอย่างไร
วันนี้ ฉันไม่มีเธอ ไม่อยากเผลอใจคิด ชีวิต จะเป็นอย่างไร
โรงเรียนของหนู
*** พงษ์สิทธิ์

สายลมหนาวพัดโบกโบย พริ้วดูแล้วสวยใสใส
เย็นลมเย็นไหวไหว สวยงาม
บ้านอยู่ไกล ทุรกันดาร โรงเรียนอยู่หลังเขา มีแต่เราพวกเรา ไม่มีใคร

* ยามร้อน แสนร้อน ยามหนาว ก็หนาวถึงใจ ไม่มีผ้าห่มคลุม..กาย
โรงเรียนมีครูหนึ่งคน ครูผู้เสียสละตน อดทนอยู่ห่างไกล ความสบาย
ใช่จะวอนให้เห็นใจ ความสำนึกต่อเพื่อนไทย
ไทยกับไทย ใยแตกต่างกัน
โรงเรียนของหนู อยู่ไกลไกล๊ไกล อยากให้ คุณคุณหันมอง
….โรงเรียนของหนู


( ซ้ำ * )







เธอผู้เสียสละ
*** พงษ์สิทธิ์

รุ่งเช้า วันหนึ่งแจ่มใส เธอพาดวงใจ ของเธอก้าวมา
แผ่วเบา เหมือนดังลมพา เธอเริ่มแสวงหา ในสิ่งที่หวน

เธอยังใหม่ ในศึกษา ได้ปรารถนา ศึกษาโซ่ตรวน
ผูกมัด รัดตรึงทุกส่วน จนเธอผันผวน ในสังคม

* เธอ….ได้พบสิ่งใหม่ ที่ชูใจ ให้ชื่นชม
สลัดทุกข์อันแสนเศร้าตรม หลุดหายไป ในชีวี

แสงเจิดจ้าผ่องใส คือผู้นำชัยเรืองรองทั่วไป
เธอ…มีความสุขใจ มวลชนคนไทย อยู่สุขชื่นบาน

( ซ้ำ * )

และเธอ….ก็ถูกกล่าวหา เป็นกบฏชั่วช้า คิดคดการณ์ไกล
กบฏหรือ คือผู้นำชัย เข่นฆ่าโพยภัย หมดสิ้นดินทอง
( ซ้ำ * )



อยู่คนเดียว
*** พงษ์สิทธิ์

อยู่คนเดียว โดดโดด ไม่โลด ไม่โผน ไม่เดือด ไม่ร้อน
เรื่อยเรื่อย เอื่อยเอื่อย

อยู่คนเดียวให้เข็ด น้ำตาแทบเล็ด มันเจ็บ มันร้อน ต้องทนให้อยู่
ก็เราคนแปลกคน เรียกหาคน มอบหัวใจรักจริง แบ่งปันน้ำใจ

ค่ำคืนฟ้ามืดมน หัวใจสลัว น่ากลัว กว่าฟ้า ทึมทึม ในอก
อยู่นิ่งในอารมณ์ ซ่อนตรม ลึกลึก ซ่อนความร้าวลึก ยิ้มเศร้าใจป่วน

• ตั้งแต่รักจากไป สุดสายตา เมื่อคน ไม่มีรักให้กัน อ้างว้าง ข้างใน

** เพราะใจไม่เคยเปลี่ยน เวียนว่าย ค้นหา ความรัก มาเก็บไว้
แต่ไม่เคย ได้รักจริงใจ จากคน ให้คน ให้ใจ
จึงอยู่คนเดียวเดี่ยวเดี่ยว ไม่เกี่ยวไม่ข้อง ไม่เรียกไม่ร้อง ไม่รบกวนใคร
อยู่แต่กับตัวเอง ได้ไง เจ็บปวดร้าว ใจอ่อนร่อนไหล แทบตาย

( ซ้ำ * / ** )

เพราะอยู่คนเดียว เดี่ยวเดี่ยว

คิดถึง
**** พงษ์สิทธิ์

เสียงคลื่นซัดสาด มองเห็นไกลสุดขอบฟ้า
มีทะเลทุกเวลา แต่บางที ไม่มีเธอ
คลื่นซัดหาฝั่ง เหมือนใจร่ำคร่ำครวญหา
จากกันไปตามเวลา จากกันให้เธอสุขใจ

• แต่ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ฉันพร่ำบอก ให้เธอเข้าใจ
เพราะรักจริงจริง คือการให้ ฉันให้เธอ

จะมีใครบ้างหนอ ที่พอเห็นใจ ความรักสับสนในใจเสมอ
ถึงคร่ำครวญหา กลับมาเหมือนเคย แต่พอเจอเธอต้องยิ้ม สุขใจ
ขอเพียงแต่ให้เธอสบาย เท่านั้น…ก็พอ

( ซ้ำ * )

ฉันคิดถึงเธอ ไม่อาจบอกกับใครเขา อยู่กับใจของตัวเรา
อยู่ในความคำนึง….ผู้เดียว ฉันคิดถึง…เธอ




หนุ่มพเนจร
*** พงษ์สิทธิ์

บนถนนหนทางซุปเปอร์ไฮเวย์ หนุ่มพเนจรท่องไปกลางฝัน
ฝันของเจ้าดูเลิศล้ำลาวัลย์ ฝันเจ้าฝันว่าโลกพิสุทธิ์เมลืองมลัง

โอ้ยามนี้ระวีแดงแสงโรยรา สกุณาเจ้าบินตัดฟ้าสู่รัง
บินไปเถิดเจ้านกน้อยผู้น่าชัง ตราบชีพยังชีวิตเจ้า ก็ต้องบิน

* บิน บิน บิน บิน บินไป บินไป บินไป เหมือนใจนี้
เสียงดนตรีบรรเลงเหมือนใจดิ้น แม้จะเจ็บปวดช้ำน้ำตาริน
ปีกยังบิน ตายังจ้อง มองทาง

** บนถนนหนทางซุปเปอร์ไฮเวย์ หนุ่มพเนจรกระเป๋าเดินทาง
มุ่งไปเถิด สู่ขอบฟ้ารางราง โลกไม่ร้าง เพราะชีวิตเจ้า ยังเดิน


( ซ้ำ * / ** )

โลกไม่ร้าง เพราะชีวิตเจ้า ยังเดิน



เราจะกลับมา
*** พงษ์สิทธิ์

มีวันแห่งชัย มีวันที่แพ้พ่าย มีวันที่ไฟ คุโชน
มีวันสุขใจ มีวันที่ร้องไห้ มีวันที่คล้าย โลกหยุดหมุน
มีวันที่เราเจ็บ มีวันที่เสียใจ จดจำเอาไว้ …. และรอคอย

* ก็โลกนั้นมี หนทางถอยไว้ให้หนึ่งสาย เพียง เพื่อนจะเดินฝ่าไป
หรือถอยคิดดูเสียก่อน อดทนกล้ำกลืน เพื่อรอคอยวันหนึ่งคงพบชัย
เพื่อนจะเดินฝ่าไป หรือรอคอยเวลา

ความเจ็บครั้งนี้ จะจดจำจารึกลงไป ว่าดวงใจดวงหนึ่ง
ฟันฝ่า เอาชัย ไม่ได้ ผิดหวังซ้ำซ้ำ ช้ำจนเกินที่จะเยียวยา
แล้ววันหนึ่ง เราจะกลับมา ทวงถาม

( ซ้ำ * / * )

เราจะกลับมา…..ทวงถาม





หนุ่มน้อย
*** พงษ์สิทธิ์

เขาเดินเข้าออก ในซอยทุกวัน เพื่อนฝูงทุกคน ต่างรักใคร่เขา
ทุกทุกตอนเช้า แต่งตัวไปเรียน ไม่เคยจะเก จะขาด
พ่อแม่ภูมิใจ มีลูกผู้ชาย เอาการเอางาน เอาเรียน
ก็ชีวิตนี้ดั่งไม้ใกล้ฝั่ง หวังพึ่งพาลูกชายคนเดียว
โอ้…..โอ….เจ้าเด็กหนุ่มของพ่อ โอ้…โอ…เจ้าเด็กหนุ่มของแม่

ตกเย็นเลิกเรียน กลับบ้านตามเคย ห้อยโหนรถเมล์อย่างเก่า
นึกถึงกับข้าว บนจานใบเก่า มีแม่กับพ่อล้อมวง
แต่แล้วทันใด โลกมืดดับไป มีสัตว์ร้ายมองดูคล้าย ว่าเป็นคน
ทำร้ายร่างกาย รุมตีจนตาย แล้วสลาย ร่างหายในหมู่คน
โอ้…โอ…เจ้าเด็กหนุ่มของพ่อ โอ้…โอ…เจ้าเด็กหนุ่มของแม่

* พ่อแม่รู้ข่าวร้าย ร่ำร้องแทบวางวาย กลิ้งเกลือกลงกับกองเลือดของลูก ลูกฉันทำอะไร เขายังไม่ควรตาย หนุ่มน้อยผู้มีอนาคตไกล
แค่สีเสื้อไม่เหมือน คำสอนแต่ปางไหน นี่สีใคร นั่นสีมึง นี่สีกู
ความหวังพังทลาย แต่นี้จะอยู่อย่างไร เพราะหัวใจเพียงดวงเดียวแหลกสลาย โอ้….โอ……โอ้….โอ……
( ซ้ำ * )

ตั้งแต่วันนี้ ไม่มีอีกแล้ว เด็กหนุ่มคนดีประจำซอย พ่อแม่ก็หาย
ครอบครัวสลาย ไม่สายทุกคนก็ลืม โอ้….โอ…..


แค่นั้น
*** พงษ์สิทธิ์

บางคราวก็อยากจะฝัน บางทีก็อยากจะรู้ ใครมีความหมาย
ในใจ….ของเธอ ใจหนอช่างโหดร้าย มองฉันอย่างเมินเฉย
ใครหรอใครเล่าเอ๋ย จะอดทน

ก็เป็นได้แค่คนคนหนึ่ง ที่รักเธออย่างเปิดเผย ไม่เคยได้รักกลับคืน
ก็เธอนั้นแค่คนคนหนึ่ง จะรักไม่รักช่างเธอ ให้ฉันงมงาย…..ต่อไป
แค่ได้รัก ได้คิด ได้ชอบ สุขแบบทุกข์ทุกข์อย่างนี้….ก็พอ

* นี่ตัวเราคงคล้าย ดังหมาเห่าเรือบิน จนสิ้นใจ ยังไม่ได้ยล
ไม่กวนใจให้หมอง ไม่รัก ไม่ว่าอะไร คิดได้ฝ่ายเดียวก็พอ
ใจหนอ…ใจ ฉันเป็นสุขเหลือเกิน

สำลักความสุขจนล้น ต้องดั้นด้นผ่านทุกข์นั้น ข้างในใครรู้มันช้ำ
เพียงใด เมื่อลมพัดผ่านผิวบางบาง ฉันวอนว่าลมเอ๋ย
ช่วยพัดผ่านมาทางนี้ สูดดอมดมกลิ่นหอมจางจาง ที่เหลือไว้
ก่อนจะเลือน…หายไป

( ซ้ำ * )


ทุกยาม
*** พงษ์สิทธิ์

ที่รัก………เธอรู้ฉันมั่นคง รักด้วยเหตุผล เธออยู่ในอารมณ์
ของฉัน ทุกยาม
ที่รัก………เธอฝันถึงเรื่องใด จะปีนไปเก็บไว้ มาทูนหัวให้เธอ
เสมอ ทุกยาม
ที่รัก………ร้องไห้เพราะเหตุใด เขาไม่สนใจ ในรักที่เธอให้
ให้เขา ทุกยาม


เธอร้องแทบขาดใจ โศกใดปานนี้ ฉันร้องแทบขาดใจ โศกใดปานนี้
รู้ก็รู้อยู่ ว่าเธอไม่รักฉัน เขาไม่รักเธอ เธอยังรักเขา ฉันยังรักเธอ
…..ทุกยาม


เธอร้องแทบขาดใจ โศกใดปานนี้ ฉันร้องแทบขาดใจ โศกใดปานนี้
รู้ก็รู้อยู่ ว่าเธอไม่รักฉัน เขาไม่รักเธอ เธอยังรักเขา ฉันยังรักเธอ
รักเธอ รักเธอ ทุกยาม ที่รัก




เหมือนเดิม
*** พงษ์สิทธิ์

เธอรบเร้าให้ตอบ ว่ายัง รักกันอยู่ไหม เพราะสิ่งที่ฉันทำ
นั้นทำลายความไว้ใจ ที่มีให้กันมานาน นาน..จนรวมเป็นหนึ่งเดียว

เธอถามฉันตอบ ว่ายังรักอยู่ข้างใน ลึกลง ลึกลง ฝังแน่นอยู่ในใจ
ไม่มีวัน จะเปลี่ยนไป มั่นคง คงทนเสมอ

* ก็รัก มันแปลก แทรกเรื่องร้ายร้ายเข้ามา ให้เรา
ฟันฝ่าปัญหาร่วมกัน ถึงหัวใจใกล้ แปรปรวนรวนเรอย่างไร
ก็ยัง กลับมา หาเธอ เหมือนเดิม

( ซ้ำ * )

ถึงหัวใจใกล้ แปรปรวนรวนเรอย่างไร ก็ยัง กลับมาหาเธอเหมือนเดิม







คืนเปลี่ยว
*** พงษ์สิทธิ์

สาวน้อย ดวงตาเธอเศร้าโศก หันหลังนั่งจม ใต้แสงไฟ
ค่ำคืนกลางความวิไล จิบเบียร์แล้วมองปรายตา

เห็นไหม ใครใครเขาร่าเริง รำร่ายส่ายเอวใต้ดวงไฟ
หัวใจเธอคิดสิ่งใด อยากค้น อยากหา อยากรู้

* รู้ไหม ใช่เธอเพียงหนึ่ง ที่เหงาเดียวดาย ขาดคนพูดคุย
คืนนี้ มีฉันเพียงหนึ่ง เป็นเพื่อนกับเธอ ต่างคนคลายเหงาใจ

** ถึงเธอเป็นใคร..ช่าง ไม่ใช่เรื่องสำคัญ เราแค่มาพบกัน
ในคืนที่เปลี่ยวใจ

ฟ้าสาง ก็ถึงเวลาจาก หันหลังแล้วเดินตามทางตัว
เมื่อใดที่ฟ้าสลัว ฉันหวังว่าคงพบเธอ

( ซ้ำ * / **….til fade )




ตลอดเวลา
*** พงษ์สิทธิ์

พักสายตา เถอะนะคนดี หลับลงตรงนี้ ที่ที่มีแต่เราสองคน
ผ่านเรื่องราว ผ่านงาน ผ่านคน สันสนหลายความ
บางเวลา ต้องการสักคน ไว้คอย ปลอบใจ เข้าใจ พูดคุย

ความรักเอย งดงามอย่างนี้ จนชั่วชีวี โหยหาความรัก ไม่เคยพอ
อยากให้เธอ เคียงข้างอย่างนี้ บอกรักอีกที อยู่ใกล้กัน ตลอดเวลา

* พักกาย พักใจ หลับตา ฝันดี รักเอย รักที่ เข้าใจ ถึงกัน

( ซ้ำ * …..จนจบ )










ม.ให้อะไร
*** พงษ์สิทธิ์

เขาหวัง เขารอด้วยความแกร่ง รอนแรมจากครอบครัวมา หวังปริญญา
มหาวิทยาลัย อุดมการณ์อุดมความแกร่ง โรคแล้งน้ำใจจะแก้ไข
ให้ความเป็นธรรม ทุกชน ทุกชั้น ทั่วไป

ไต่เต้า รับราชการยศต่ำ คุณธรรมยังนำความอยากในใจ เพื่อนฝูงอย่างไร
กินได้รวยไป ไม่สนใจ จิตใจของคนต่ำสูง ไม่เทียมเท่ากัน
เขายังหวัง สักวัน เพื่อนเขาจะกลับใจ

อยู่ไปอยู่มา ถึงจึงรู้ว่า โลกนี้ คนดีมีน้อยเกินไป แค่คนไม่ชั่ว ไม่ต้องดี
ไม่รู้อยู่ไหน เขาจึงมองย้อนไป ถึงชีวิตในมหาลัย แล้วตั้งคำถาม
มหา’ ลัย ให้อะไรเรา

* ไม่ได้สอนให้เรียน แข่งขันอย่างคลั่งบ้า ไม่ได้สอนคิดบ้า
ว่าเป็นคนเหนือคน จบเห็นแก่ตนแต่งงานสืบพันธุ์แล้วตาย
( มหา’ลัย สอนไว้ให้เราเป็นข้าประชาชน)

( ซ้ำ * )

ไม่ได้สอน ให้โกง ให้กลอกกลิ้ง ไม่ได้สอนว่าเป็นเทวดา
ไม่ได้สอนให้จบออกมา เหยียดหยามประชาชน ไม่ได้ให้ปัญญา
เอาไว้คดโกงสังคม มหา’ลัยสอนไว้ให้เรา เป็นข้าประชาชน
ไม่ได้สอนให้เป็นเทวดา ไม่ได้สอนให้จบออกมา เหยียดหยามประชาชน
ไม่ได้สอนว่าเป็นเทวดา จบเห็นแก่ตน แต่งงานสืบพันธุ์แล้วตาย
ไม่ได้ให้ปัญญา ไว้โกงสังคม มหา’ลัยสอนไว้ ให้เรา เป็นข้าประชาชน
( ซ้ำ * ‘ til fade )

สาวส่งออก
*** พงษ์สิทธิ์

เป็นสินค้าราคาดี เป็นดอกไม้-สี ส่งออกแดนไกล
เร่งให้โต ให้เติบใหญ่ ตีตราส่งไป เมดอินไทยแลนด์

เป็นดอกไม้ในบาร์เหล้า ตามริมทางเท้า ทั่วทั้งเจแปน
ถูกดูหมิ่น ถูกดูแคลน ลำบากเหลือแสน นะสาวหลงมา

เงินทองไม่ใช่ใบไม้ จะเด็ดดึงได้ ดังปรารถนา ทุกทุกบาท
กว่าจะได้มา ทั้งกายา จิตใจ ปวดร้าว

• นะ อย่าไปเลยเมืองนอก ถูกโกงถูกหลอก ให้ไปขายสาว
ต้องใช้หนี้ กันยืดยาว หนี้ที่เจ้า ไม่ได้กู้มา


( ซ้ำ * )

สาวส่งออก จะบอกให้ สวรรค์ไม่ใช่ ของเธอหรอกหนา
เป็นของนักเที่ยว แม่เล้าแมงดา และคนชั่วช้า ที่พาเธอไป





Create Date : 29 พฤษภาคม 2549
Last Update : 29 พฤษภาคม 2549 13:00:31 น. 21 comments
Counter : 16135 Pageviews.  

 


โดย: นูช IP: 203.156.185.29 วันที่: 30 สิงหาคม 2549 เวลา:11:11:09 น.  

 
แจ่มมากคับพี่น้อง


โดย: sek IP: 61.47.71.20 วันที่: 10 กันยายน 2549 เวลา:10:49:06 น.  

 
สุดยอดมากครับ


โดย: HOT IP: 202.12.97.115 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:23:55:33 น.  

 
ไม่มีเพลงที่ร้องว่า "ใครจะชิงใครใครจะชังมันก็ช่างเขาเถิด ใครจะจะชูใครจะเชิด มันก็ช่างหัวเขา"
ท่อนฮุก "เกิดเป็นมนุษย์สิ้นสุดแค่ตาย จะเอาอะไรนักหนาคนเรา" ... จำได้แค่เนี่ยอ่า


โดย: ~[คนไร้รัก]~ IP: 222.123.80.226 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:9:21:07 น.  

 
มีโน๊ต ด้วย น่าจะ ดีครับ


โดย: ตาหนึ่ง พัทลุง หนุ่มผมยาว IP: 125.24.181.247 วันที่: 30 เมษายน 2550 เวลา:12:59:03 น.  

 
เกิดเป็นมนุยษ์ สิ้นสุดแค่ตาย
เพลง "ปล่อย" ของ ธวัชชัย ชูเหมือน นะ


โดย: แวะมาเยี่ยม IP: 203.113.17.170 วันที่: 5 สิงหาคม 2550 เวลา:16:05:09 น.  

 
ชอบเพลงมากครับ อยากให้มีโน๊ตด้วยครับ


โดย: เด็กบ้า IP: 222.123.137.204 วันที่: 26 กันยายน 2550 เวลา:11:11:32 น.  

 
thk มากๆคับ
อยากได้ เธอผู้เสียสละ มา นาน มากๆ


โดย: Pushzerg IP: 203.170.144.1 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:10:14 น.  

 
ชอบเพลง พี่ปู เหมือนกันเลย


โดย: Mo IP: 124.120.173.250 วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:10:37:17 น.  

 
อยากได้เพลงแกเพื่อนฉัน ครับ ของพี่ปู


โดย: หนุ่มเพื่อชีวิต IP: 125.26.228.9 วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:10:05:02 น.  

 
ชอบเพลง "แค่นั้น" ของพี่ปู อยากได้มาก
มันเข้ากะชีวิตดี
"ก็เป็นได้แค่คนคนหนึ่ง ที่รักเธออย่างเปิดเผย ไม่เคยได้รับกลับคืน
....จะรักไม่รักช่างเธอ ให้ฉันงมงายต่อไป
แค่ไ้ด้รัก ได้คิด ได้ชอบ สุขแบบทุกข์ๆอย่างนี้ก็พอ
...ไม่กวนใจให้หมองไม่รักไม่ว่าอะไรคิดได้ฝ่ายเีดียวก็...พอ


โดย: ืืNu_nk_believe IP: 61.19.125.158 วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:21:21:56 น.  

 
ชอบ ๆ ๆ มือปืน ของพี่ปูมาก ๆ คะ


โดย: modi.2@hotmail.com IP: 125.26.56.211 วันที่: 10 เมษายน 2551 เวลา:22:20:10 น.  

 
ชอบพงษ์สิทธิ์


โดย: แป๋ม IP: 202.143.139.226 วันที่: 15 สิงหาคม 2551 เวลา:9:30:42 น.  

 
ตอนนี้เวป คำภีร์ดอทคอม เปิดแล้วครับ อยู่นี่เลย
//www.kampee.com/board/index.php?board=1.0


โดย: รุจน์ IP: 202.173.215.148 วันที่: 27 สิงหาคม 2551 เวลา:12:50:22 น.  

 
ดีมาก


โดย: สุขุม IP: 118.172.68.134 วันที่: 11 ธันวาคม 2551 เวลา:9:25:58 น.  

 
รักนะครับ


โดย: ขัวต้ม IP: 222.123.239.43 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:10:40:51 น.  

 
ชอบเพลง เสมอ ของพงษ์สิทธิ์ มากโครต


โดย: ยาจกซู IP: 202.29.6.246 วันที่: 19 มีนาคม 2552 เวลา:10:04:09 น.  

 
ขอบคุณมากครับ
ไว้ดังแล้วเจอกัน


โดย: วงดีกรี IP: 117.47.12.144 วันที่: 19 สิงหาคม 2552 เวลา:18:55:34 น.  

 
นั้นสีมึง นี้สีกู เพลงรัยอะ
จำมะได้ ของพี่ปูอะ


โดย: กอล์ฟ IP: 58.8.184.21 วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:14:32:37 น.  

 
อยากใด้เพลงด.ช.รามี่


โดย: เก่ง IP: 192.168.24.112, 122.154.129.116 วันที่: 3 สิงหาคม 2553 เวลา:10:59:10 น.  

 
เนื้อเพลง ด.ช. รามี่
เด็กชายรามี่ เป็นเด็กชาวปาเลสไตน์
เกิดในแผ่นดินสงคราม และการทำลาย
ชีวิตวัยหนุ่ม ไม่ทันได้ใช้
ศรัทธาแห่งศาสนา อยู่เนือความตาย
แตกต่าง ไม่อาจร่วมแผ่นดินเดียวกันได้
จึงทำสงคราม แยกแผ่นดินปาเลสไตน์
มายาวนาน...ฮา...ฮา...
อิสราเอลมีเทมเพิ้ลเมาท์ อยู่เยรูซาเล็ม
ฮารัม อัล ชาริฟ อยู่เยรูซาเล็ม
ต้องอ้างสิทธิเป็นเจ้าของ
ไม่อาจปรองดอง ต้องทำส่งคราม

พลีชีวิต พิทักษ์แผ่นดินศักดิ์สิทธิ์
สิ้นชีวิตได้ขึ้นสวรรค์แน่นอน
รบกับยิว เพื่อแยกแผนดินที่หมายปอง
สถาปนารัฐปาเลสไตน์

ศรัทธาแห่งศาสนา อยู่เหนือความตาย
แตกต่าง ไม่อาจร่วมแผ่นดินเดียวกันได้
จึงทำส่งคราม แยกแผ่นดินปาเลสไตน์
อิสราเอลมีเทมเพิ้ลเมาท์ อยู่เยรูซาเล็ม
ฮารับ อัล ชาริฟ อยู่เยรูซาเล็ม
ต้องอ้างสิทธิเป็นเจ้าของ ไม่อาจปรองดอง
ต้องทำสงคราม
พลีชีวิต พิทักษ์แผ่นดินศักดิ์สิทธิ์
สิ้นชีวิตได้ขึ้นสวรรค์แน่นอน
รบกับยิวเพื่อแยกแผนดินที่หมายปอง
สถาปนารัฐปาเลสไตน์

เด็กชายรามี่ เป็นเด็กชาวปาเลสไตน์
อายุสิบสอง ได้ลองลิ้มรสความตาย
สังเวยสงคราม ศรัทธา ศาสนา


โดย: เหล้าบ้านสิ IP: 101.51.46.227 วันที่: 14 กันยายน 2554 เวลา:14:59:21 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]