ฮือๆ...มันเจ็บอ่ะ...เหมือนๆผมโดนพ่อสอนเลย...ไม่อาวแล้วไม่อยากเก่งๆ

โอ้...วิธีการสอนนี่เฉียบจริงๆ

เพิ่มเพลงพี่ปั่นอีก 4 เพลงครับ
ชอบชอบใครรักเพลงโรแมนติก เชิญนะครับ
ที่ห้องฟังเพลงเก่า (แต่คนฟังไม่ยอมแก่)

เรียนรู้จากความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น...อย่างนั้นหรือ?

แหงละ ยิ่งสมัยนี้มีคนเป็นพ่อเป็นแม่ทั้งที่ตัวเองยังไม่พร้อมเยอะไปน่ะ

- - ธุรกิจ กะ มิตรภาพ มักจะเดินสวนทางกันอยู่เสมอ

ในการทำธุรกิจ

" จงอย่าเชื่อที่ใครพูด อย่าเชื่อใจใคร " อันนี้เห็นด้วยค่ะ

" จงอย่าเชื่อที่ใครพูด อย่าเชื่อใจใคร แม้คนๆนั้นจะเป็นพ่อของเราเองก็ตาม " อันนี้ไม่เห็นด้วยทั้งหมดค่ะ เพราะว่าเชื่อพ่อค่ะ ก็พ่อเก่ง ถึงแม้จะจบแค่ ป.4 ก็ตาม เรียกได้ว่า ประสบการณ์ชีวิตเป็นครูที่สอนพ่อได้ดีกว่าใคร

จบมาสักพักก็เริ่มเบื่องานประจำ เลยอยากมีธุรกิจเล็ก ๆ เป็นของตัวเอง

ด้วยความที่ยังอยากอยู่ กทม เลยเปิดที่นั่นก่อน ซึ่งใจจริง พ่อก็อยากให้มาทำแถวบ้าน แต่พ่อก็ไม่โต้แย้งอะไรในตอนแรก เพราะรู้ว่ายังไงเราก็ยังไม่อยากกลับมา

จนกระทั่งล้มหัวคำมำเลยค่ะ พ่อเลยเข้ามาช่วยเหลือ ที่มีทุกวันนี้ได้ก็เพราะพ่อคนเก่งนี่แหละค่ะ

พ่อเก่งค่ะ เราทำงานทั้งเดือน บางครั้งยังสู้พ่อทำแค่วันเดียวไม่ได้เลย

ภูมิใจ ๆๆ

แฟนบิลลี่ เข้ม เชิญห้องฟังเพลงครับ
10 เพลงแรกเสร็จเรียบร้อย อีก 4 เพลงที่เหลือจะตามมาในภายหลัง
ที่ห้องเพลงเก่านะครับ

เชิญ...

หุๆๆๆ เชื่อใครไม่ได้แม้แต่ตัวเองหรือป่าวเนี่ยะ

เพลงบิลลี่เติมไปอีก 4 เพลงเรียบร้อย

.....................

ท่านใดคิดถึงนพเก้า และเพลงเก่าๆหาฟังยาก
เชิญห้องเพลงเก่าครับ ลงไว้ 5 เพลง

มาเก็บเกี่ยวบทความดีๆกลับบ้านเช่นเคย

ขอบคุณที่นึกถึงกันนะคะ

วันก่อนจิตตก 555 วันนี้เก็บคืนได้มาครึ่งนึงแล้วค่ะ

แป้งหอมเชื่อเรื่องกรรม ว่า ทุกสิ่งที่เราทำมันจะต้องมีผลของการกระทำตามมา จึงทำให้คิดว่า จะทำธุรกิจอย่างไรไม่ให้ขาดทุน

ขาดทุนที่ว่า คือ ขาดทุนกำไรชีวิต เชื่ออยู่อย่างว่า เงินหาเมื่อไรก็ได้ แต่ชีวิตแต่ละวันที่ผ่านไปมันเรียกคืนไม่ได้ เพราะฉะนั้นเลยตั้งใจเด็ดขาดว่าจะทำธุรกิจอย่างตรงไปตรงมาและต้องเชื่อถือได้ เพื่อวันหน้าจะได้ไม่เสียใจเวลานึกถึง แต่คุนกะว่าก๋าน่าจะเดาได้ว่า มันจะเหนื่อยยากแค่ไหนนะที่ทำการค้าอย่างตรงไปตรงมากับคนที่บางครั้งเชื่อถือไม่ได้เอาซะเลย

แต่ทำไงหล่ะ นอกจากอดทน

ผมไม่เคยมองหนังสือของคิโยซากิในมุมนี้มาก่อนเลยครับ คงเป็นเพราะผมอยู่ในโลกของการแข่งขันมากเกินไปล่ะมั้ง
ดีที่ได้คุณกะว่าก๋าช่วยเตือนสติ

มนุษยืเราเกิดมาเพื่อสร้างและทำลาย

พอทำจนเสียหายย่อยยับก็หาทางออก

ด้วยการหาแหล่งใหม่ ถ้าหากฝนสามารถอยู่ถึง

ยุดนั้น ต้องย้ายโลก ย้านดาวกัน

ฝนขออยู่บนโลกเน่าๆผืนนี้ที่เดิมจะดีกว่า

เพราะการเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นั่น อาจจะเหมือนกับการทำ

ธุรกิจ ต้องคดโกง แก่งแย่ง เพื่ออำนาจและความยิ่งใหญ่

แล้วใครหละคะจะไปกำหนดว่า " ประเทศไหนอยู่ที่ไหน เมื่อไหร่ อย่างไร ? ใครจะไปคุมอำนาจต่อไป

มันดูวุ่นวายน่าเบื่อจัง -*-

ส่วนคุณพ่ออิสราเอล นั้นก็สอนเกินไปหน่อยนึง

ไม่น่าปลูกฝังลูกให้รักตัวเอง หรือ ไม่ไว้วางใจคนอื่นแบบนั้น หากนักธุรกิจทุกคนสอนลูกแบบนั้น

ประเทศไม่เสื่อมแย่หรอ

เม้นยาวไปหน่อยแล้ว อินเกินไป อิอิ

แต่อ่านแล้วสนุกมากลเยค่ะ ชอบๆ

ปรัชญานิดๆ คติหน่อยๆแบบนี้

มาทักเมื่อไหร่ก็ได้ค่ะ เพื่อนกัน ไม่ว่ากัน งานต้องมาก่อนนะค๊า

ทำงานยุ่งแล้ว พักผ่อนหน่อยนะคะ

แวะมาตอนเย็นๆคับ

ดี.คงไม่สอนใครแบบนี้
ถ้าแม้แต่พ่อแม่ก็เชื่อใจไม่ได้แล้ว
แล้วชีวิตจะเหลืออะไร

โลกธุรกิจต่างจากชีวิตจริงตรงไหน
ก็แค่สมมติให้ต่าง
และจะได้ไม่ต้องลำบากใจถ้าจะต้องทำอะไรไม่ดี

โลกกลมกลมก็แค่นี้
คิดให้เป็นสี่เหลี่ยม สามเหลี่ยม เบี้ยวไปเบี้ยวมาสารพัด

เป็นอีกคนที่ยังขอยืน อยู่บนโลกใบเดิมค่ะ

แม้ว่าโลกสีฟ้าจะเปลี่ยนเป็นสีเทาก็ตาม....

*** ถ้าเราปลูกต้นไม้กันอย่างน้อยๆ สัปดาห์ละต้น

ลดใช้สารพิษ กันหน่อย บางทีอาจจะช่วย

ทำให้โลกสีฟ้าของเราเป็นสีเทา ช้าลง .......

...สอนแบบอิสราเอล เด็กคนนั้นยังจะรู้จักคำว่า "เพื่อนแท้และมิตรภาพ" ที่ไม่มีเงื่อนไขไหมค่ะ ??

เขาจะรู้จักจริยธรรมทางธุรกิจไหมนี่ ??
ช่างแตกต่างกับเมตาธรรมค้ำจุนโลกจัง
ชีวิตเขาจะเป็นไงหน๊า เขาจะรู้จักคำว่าจิตใจบริสุทธิ์
การให้โดยไม่หวังผลไหมน้อ ??

ในเมื่อแม้แต่พ่อแท้ ๆ ยังต้องพิจารณา (หนักหนาสาหัส)

การสอนบางอย่างให้เด็กต้องคำนึงถึงผลข้างเคียงด้วยค๊า เหมือนการกินยานะแระ (หนูว่านะ) กินยาพารา (ยา_นอ_มอล) เกินสองเม็ด ยังง่วงจนตาปิดเลยแระ...

เคยโดนว่า.. ว่าพวก เซลล์แมน มักจะยัดเยียดของที่ไม่มีคุณภาพ, ชักจูงคนอื่นๆ ให้อยากซื้อทั้งๆ ที่สินค้าไม่มีคุณภาพ

แต่วิชาการตลาดที่แท้จริงสอนให้เราได้รู้ว่าผู้บริโภคต้องการอะไร จะได้ผลิตสินค้าได้ตรงตามความต้องการของลูกค้า

จะยกตัวอย่างคำพูดของ ฟิลิป คอตเลอร์ นะครับ

“ผมยินดีเป็นอย่างยิ่งที่วิชาการทางการตลาดจะกระจายไปสู่คนหมู่มาก เราเชื่อว่ายิ่งแนวคิดด้านการตลาดได้ขยายกว้างออกไปมากเท่าใด ก็จะมีผลทำให้เกิดการผลิตสินค้าที่ดี ราคาถูก และเพิ่มมาตรฐานการครองชีพของคน ซึ่งเป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนา”

บางทีเพราะในโลกที่แก่งแย่งแข่งขันในปัจจุบัน ทำให้เกิดเหตุการณ์ที่คุณ กะว่าก๋า เขียนไว้ ทั้งๆ ที่ "การตลาด" การเงิน" หรืออะไรๆ หลายๆ อย่างในโลกธุรกิจมันมีจุดเริ่มต้นที่ดี

ผมชอบ Robert Kiyosaki บางส่วนตรงที่ สอนให้เรารู้จัก "กระแสการเงิน" ว่าเงินมีที่มาที่ไปยังไง และเราควรเอาเงินไปวางไว้ที่จุดไหน

เราไม่ควร "เชื่อ" อะไรทั้งสิ้นจนกว่าจะพิจารณาตามหลักเหตุและผลด้วยสติปัญญา...

ส่วนเรื่องดาวดวงใหม่...
ตื่นเต้นดีนะครับ ที่ได้เห็นมุมมองใครหลายๆ คน ในเรื่องนี้

โอ้วส์ คอมเม้นท์ยาวดีแฮะ อิ อิ

เห็นด้วยกับคุณกายแก้ว

ประโยคที่ว่า "คอมเม้นท์ยาวดีแฮะ"

อิอิ...


แวะมาทักน้องชาย เห็นไปบ่นๆ ที่บล้อก

ช่วงนี้พี่งานยุ่งๆ น่ะ

รบกับงานและรบกับลูกน้อง

การเป็นคนกลางระหว่างนายกับลูกน้อง

กะว่าก๋า เห็นว่าควรทำตัวอย่างไร

เพราะตอนนี้ พี่คือคนในตำแหน่งนั้น

คนกลางของสองระดับ

ปวดหมองมาก

อ้อ...จริงๆ สามระดับ เพราะเพื่อนในระดับเดียวกันอีก

เหนื่อยกายและใจด้วย

มีปัญหาให้แก้ทุกวันเกือบทุก ชม.

เพราะทำงานกับคนนี่แหล่ะ

เรื่องหนังสือทำมือ ขอบใจที่นึกถึงจ้ะ

จะรอรับด้วยใจห่อเหี่ยว เอ๊ย ด้วยใจหดหู่

เอ๊ย !!!

ล้อเล่น

อิอิ

จะรอรับนะจ๊ะ

ถ้าจำไว้ได้ตลอดก้อดีนะเนี่ย

จากบันทึกนอกรอบ

ผมเห็นด้วยกับการสนับสนุนกันและกันในการทำธุรกิจ ไม่ใช่ใครดีใครได้ ใครแน่ใครอยู่ ผมเชื่อว่าทุกสิ่งทุกอย่างต้องเกื้อกูลกัน หรือในสถานการณ์แบบ win win

แต่เรื่องความเชื่อใจนั้น ผมว่าเราก็ต้องเรียนรู้กันไปและระวังตัวบ้าง เพราะก็มีบางคนไม่คิดแบบเรา คอยจะเอาเปรียบอยู่ตลอดเวลา และเราหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะไปจากสังคมนี้ ต้องคอยปรับตัวและเรียนรู้กันต่อไปครับ

อืม บางเรื่องเล่าที่สอนกันมา ก็น่าคิดว่าควรทำตามดีมั๊ยเสมอค่ะ ทุกอย่างต้องปรับให้เข้ากับตัวเรา เพราะแต่ละคนก็คิดไม่เหมือนกัน ^_^

คิดคล้ายๆคุณ Beee ค่ะ...
เราต้องดูว่าจะนำใช้ให้เหมาะสมกับตัวเราอย่างไร...
รับฟังเสมอ...เวลาผู้ใหญ่ หรือใครๆสอน...